Hahaha, ik (niet dement) heb zo’n actie ook wel eens gehad😅 mn zusje en een vriendinnetje kwamen schreeuwend naar me toegerend: Wompie wompie er is brand! Ze waren echt in paniek en ik begreep niet zo goed wat ze zeiden. Dus de redder in mij kwam naar boven en ik schreeuwde dat ze naar buiten moesten en 112 moesten bellen, pakte de brandblusser en sloop door het huis op zoek naar brand en om de honden te redden. Ik was echt supergefocust, kroop door het huis (ivm rookontwikkeling) en deed langzaam de deuren open om geen extra zuurstof bij de brand te laten. Maarja ik zag nergens brand. Dus ik rende naar mn zusje buiten die net 112 ah bellen was en vroeg waar de brand dan was? Toenzeiden ze: “ja op de scanner (die hadden we ivm vaders werk) hoorde we een oproep van de brandweer dat er daar en daar brand was”. Oh man ik schaamde me rot, de vrouw ad telefoon zei als jullie het weten via de brandweer hoef je op zich 112 niet meer te bellen he?!
Ik begrijp tot vandaag de dag niet waarom ze zo in paniek waren en het mij uberhaupt vertelde, want die scanner stond praktisch 24/7 aan. Voel me nog ongemakkelijk als ik eraan terugdenk 
Ja het kan wel een beetje ongemakkelijk zijn. Ik bel vaker per ongeluk dan niet haha. Maar diegene die ik gister belde daar zou ik ooit mee gaan daten maar uiteindelijk had ik echt geen puf meer en afgehaakt. Toen was ie boos en hadden we elkaar geblokt. Dus dat ik hem nota bene bel, zelfs FaceTime! Snel weggeklikt. Hij heeft wel gesmst en ik zag mij gedeblokkeerd. Misschien denkt ie dat ik na 1,5 jaar geen contact ineens wel wil 
Als ik eten afhaal en diegene zegt: eetsmakelijk zeg ik ook standaard dankje jij ook 
Haha ik werk in een winkel en na het afrekenen zeg ik heel vaak ‘veel plezier met het product/uw aankoop/etc.’ en dan zegt bijna iedereen ‘ja dankjewel, jij ook he!’. 
Hahaha neee hij heeft gistermiddag gebeld (was aan het werk en ik zie dat dus serieus nu pas). Dus toch maar ff geappt sorry ging per ongeluk gister
Haha serieus ik krijg een appje terug dat hij ook per ongeluk terugbelde toen ie mijn oproep bekeek
Vorig jaar ben ik afgestudeerd en mijn moeder wilde mee naar de openbare zitting. Ik wilde dat niet maar heb toegstaan dat ze in de wachtruimte bleef. Daar zat ik dan. Bijna afgestudeerd, met mijn moeder. Al ongemakkelijk op zich.
Ik zat te trillen van de zenuwen toen op een gegeven ogenblik mijn moeder zei: ‘kind doe niet zo zenuwachtig, wil je op schoot?’. Ik siste ‘mamdoenormaal!’.
Een klasgenoot die tegelijkertijd zijn zitting had bij zijn docenten liep rond te ijsberen (ook nerveus) toen hij mij zo hoorde reageren. Mijn moeder greep dat moment aan om…
Hem te vragen of hij dan op schoot wilde 
.
Hahahaha sorry, maar ik moest hier echt hard om lachen.
Doe je zo je best om je moeder toch mee te nemen (tegeb je wil in) doet ze dit haha
Haha ja achteraf is het ook gewoon heel grappig, die jongen en ik hebben er nog regelmatig om gelachen!
Ik had gisteren vrij hoge open sleehakken aan, en ik had er al best veel complimentjes over gekregen.Ik denk eigenlijk vooral omdat mensen onder de indruk waren dat ik een hele week op hakken heb rondgelopen.
Maar op een gegeven moment stond ik in de rij van de bar, en toen kreeg ik weer een compliment over mijn schoenen van een onbekende man. Ik vond dat heel vriendelijk, dus ik zei: oh, dankuwel, wat aardig. Maar hij ging maar door: ‘ ja, daar worden wij (???) wel gelukkig van, van zulke voetjes in zulke schoenen’. Toen vond ik het al een beetje weird, maar als de aangepaste vrouw die ik ben reageerde ik erop door wat ongemakkelijk te lachen, ik haat dat van mezelf.
En toen stond hij opeens echt te dicht achter me, en zei hij: mag ik anders even aan je voeten likken? HET WAS ZO RAAR. Maar het allerergste vond ik hoe ik reageerde, ik was echt volledig overdonderd. Ik had tenminste een por met mijn elleboog kunnen geven of weet ik veel wat, maar weet je wat ik doe? Ik zeg (ik hoorde het me zeggen en ik haatte mezelf meteen), let op: NOU HIHIHI DAT LIJKT ME GEEN GOED IDEE WANT MIJN VOETEN ZIJN HEEL VIES EN STOFFIG!
Ik had echt alles kunnen zeggen. Vanuit mijn hoofd: rot op perv, over mijn lijk, ga weg of gewoon nee, maar ik kies voor deze subassertieve rotzooi voordat ik ongemakkelijk wegloop. Wat intens kut van mezelf.
Wtf! Die man is ongemakkelijk niet jij he!
En ik zou ook zo reageren, ik zou compleet verbaasd zijn dus volkomen logisch!
Jij hebt niks fout gedaaan <3
Lief van je <3
Maar ik vind van mezelf dat ik daar eigenlijk adequaat op moet reageren want ik denk hoe meer hij van dit soort reacties krijgt hoe meer hij denkt dat zoiets wel kan ofzo. Dus ik vind het eigenlijk mijn plicht om te vertellen dat dat gewoon heel vervelend onaangepast gedrag is, en dan doe ik dit Was inderdaad vooral overvallen, maar dan nog. Dank je voor je reactie
Echt totaaaaal ongepast van die vent zeg, gatverdamme. Ik snap wel dat je op dat moment niet iets venijnigs terug kunt zeggen uit verbazing, vaak bedenk je een goed antwoord pas achteraf (helaas). Moest wel lachen om hoe je het hier vertelt trouwens, vooral dat ‘stoffig’…? Haha.
Ik was bezig met de coördinatie voor een evenement met een extern bedrijf. Zij hadden een 5 gangen menu voorzien voor ons.
Ik kreeg net de menu en wilde dat doorsturen via skype naar mijn collega Y( die dodelijk allergisch is aan vis) en stuur:
“Ej kijkt es naar de menu, zo zot. En goe dat ze voor u iet anders willen voorzien dan vis, dan zijn we zeker dat je die dag niet sterft”.
Ik stuur dat dus naar een verkeerde Y en ik krijg als antwoord: Goedemiddag, menu lijkt me heerlijk maar ik heb hiervoor geen uitnodiging ontvangen. Het lijkt me dat je het naar de verkeerde persoon hebt gestuurd.
Ik heb me natuurlijk geëxcuseerd en gezegd dat hij wel van het eten kon genieten als hij klant werd. Dan zou ik persoonlijk voor de uitnodiging zorgen haha.
Ik heb het op EGF al een keer gepost maar hier nog een keer:
Voor mijn werk heb ik telefonisch contact met mensen om een aanvraag in te dienen. Ik vraag dan wat personalia op en stuur de aanvraagformulieren toe. Nu had ik iemand aan de lijn die blind was maar in mijn automatisme zeg ik terwijl ik het gesprek afsluit: … dan zult u de aanvraagformulieren binnenkort tegemoet zien!
En terwijl ik ophang denk ik ‘noooooooooooooooooo’.
Ja, het gaat dan zo automatisch dat je er niet bij nadenkt 
Ik heb weleens een vrouw meneer genoemd omdat ze er echt uit zag als een man en ook echt zo’n zware stem had. Toen werd ze boos op mij 
hahaha volgens mij krijgen mensen die niet/slecht kunnen zien constant met dit soort opmerkingen te maken en vinden ze het meestal niet erg. Heb zelf weleens een gesprek met iemand gehad die blind was, die zelf bij het beëindigen van het gesprek ‘tot ziens!’ zei.
Ik liep bij primark bij de kassa’s de verkeerde kant op. Dus in plaats van aan te sluiten met m’n spullen om af te rekenen liep ik via de andere kant naar de kassa’s. En ik dacht ook nog, ah lekker rustig. Weet nog steeds niet waar ik zat met m’n hoofd