Ongemakkelijke momenten

Hahah dit doet me heel erg denken aan toen ik bij een drogist werkte en dan al die reclame in m’n hoofd had, bijv. van dat onuitspreekbare oscillococcinum. Dan had ik weer mensen aan m’n kassa die over dat woord struikelden, en dan had ik altijd ZO’N zin om in zo’n reclame-stem te zeggen:

“Bedoelt u misschien… oscillococcinum? :+1:

Of ook die reclame van Rennie, die van ‘je kunt het vaak gebruiken’. Had ik een man aan de kassa die serieus vroeg: ‘hoe vaak mag ik dit gebruiken?’ en toen moest ik echt zo m’n best doen niet te lachen.

50 likes

Oh ik had het zaterdag. Ik zag Serena lopen (die blogster) en we kennen elkaar een beetje. Dus we groeten elkaar altijd en maken soms een heel kort praatje.

Ik zag haar dus op het station lopen en ik wilde haar heel enthouasiast aanspreken over die foto die ze op insta plaatste zonder make-up en met een zichtbaar buikje. En wilde ook nog zeggen van harte nog met de geboorte van je zoon.

Iig ze was aan het bellen maar dat zag ik eerst niet goed. Ik liep dus zo op haar af, zag dat ze belde maar registreerde dat niet goed en had al hoi gezegd. Dus ik zei weer hoi Serena en zij zo op een assertieve toon maar zeker niet onaardig ‘ik ben aan de telefoon!’ En ik weer oh ja sorry van harte met de geboorte van je zoon en ik gebaarde wat en ze zei ‘dank je wel ZusjevanJoost!’ en toen rende ik half weg en riep ‘sorry’! Nah je moest er misschien bij zijn maar het was echt super awkward.

32 likes

Ik had een tijd terug een sollicitatie en de recruiter vroeg me uit het niets “waar ben je allergisch voor?”

En ik dacht met m’n domme kop dat ze het over allergieën hahaha, dus ik helemaal positief “eigenlijk nergens voor, af en toe wel voor de zon maar dat is n-” en ik stopte heel gauw toen ze me een beetje verbaasd aan zat te kijken

Vraag dan gewoon “wat vind je niet leuk?” Of weet ik veel :sob:

Ik post eigenlijk bijna alleen in dit topic haha #blundersforlife

113 likes

Hahaha :joy: Ik heb tijdens een sollicitatie geantwoord op de vraag ‘wat zijn je hobby’s?’ ‘uhhh… Ik heb vissen?’

Heb de baan wel gekregen gelukkig, maar voelde me zo dom

25 likes

Ik vind dat ook echt zo’n nietszeggende kut vraag joh, waar je allergisch voor bent. Vreselijk, echt die kantoortaal tegenwoordig.

14 likes

Haha zooo herkenbaar dit hahaha. Op dat moment vergeet je ook gewoon alle hobby’s die je ooit gehad hebt, er blijft niks nuttigs meer over haha

Ja he, zo vermoeiend! Moest echt elke kantoortaal-vraag weer even vertalen naar een normale vraag en vervolgens een normaal antwoord verzinnen haha.

Tijdens dezelfde sollicitatie vroeg ze me ‘Waar kan ik je midden in de nacht voor wakker maken?’ en ik zei ‘Oh dat is een makkelijke! Chocola!!’ maar aan haar gezicht te zien verwachtte ze toch een filosofischer antwoord ofzo :cry:
(heb de baan wel gekregen uiteindelijk, maar weet echt niet hoe haha)

30 likes

Hahaha wow wat een vragen. Wat hebben die voor een waarde in een sollicitatie gesprek? Ik zou echt geneigd zijn om hele idiote antwoorden te geven: " Je kunt me wakker maken voor een heftige discussie over de handel en ontwikkeling van kernwapens"

Doe normaal, geef chocola, wat verwacht je van iemand midden in de nacht. Flikker op

31 likes

Ik stond in de rij in de supermarkt. Vraagt een caissière aan een vakkenvuller of hij de mandjes wil opruimen. Ze roept een paar keer “Michael!”, maar hij hoort het niet. Gaat de vrouw achter mij zich ermee bemoeien :confused: Met een schelle stem gilt ze keihard “Michaeeeeeel!!!” door de winkel. “Hallo Michael, even hier komen!! De mandjes!!! Joehoe, Michael!!!” Ik dacht eerst nog dat die vrouw hem kende (zijn moeder?!) maar toen die arme knul eraan kwam sloffen zag ik wel dat dat niet zo was. Hij keek die vrouw echt bijna bang aan. Daarna keek hij naar de caissière en die zat echt zo achter de kassa: :woman_shrugging: Toen hij de mandjes wilde opruimen viel de stapel om. God, ik had zo met hem te doen. Echt zo’n onhandige 16-jarige slungel met veel te lange armen en benen. En die vrouw achter mij ging maar door: “Och Michael, wat doe je nou? Het valt ook niet mee hè. Ik ben ook jong geweest, vertel mij wat.”

Plaatsvervangend ongemakkelijk.

99 likes

Hahaha oooh die slungelleeftijd, wat was dat erg bij jongens inderdaad

7 likes

Zo wat een naar mens? Super denigrerend

1 like

Proficiat met de job!

Maar inderdaad, die vragen op sollicitaties zijn vaak zo onnozel. Het bedrijf waar ik werk, heeft moeite met de vacatures in te vullen, dus als reclame deden ze mee met een tv-programma waarbij “echte” sollicitaties gevolgd en getoond worden. Onze personeelsmanager is supergevoelig voor goed in de picture komen en zichzelf profileren (ik heb een grote hekel aan hem) en de slogan van het bedrijf heeft te maken met “lekker gek doen”, dus hij stelde allerlei gekke, zogenaamd ‘coole’ vragen aan de sollicitanten (in de hoop dat de kijkers thuis dan ook bij zo’n bedrijf zouden willen werken ofzo? geen idee). Echt supergenant. Ik ben heel blij dat ik een normale sollicitatie heb gehad, dat is al moeilijk genoeg.

Ik durf te geloven dat ze het goed bedoelde, maar het kwam er allemaal nogal verrot uit :laughing:

Ik hoor nu ook echt een hele schelle stem in mijn hoofd die ‘MICHAAEL’ roept hahaha. Zo zielig, die jongen had echt een vermoeiende dag achter de rug.

8 likes

Ik zie ook echt voor me nu hoe je over straat loopt te zeulen met een doos van 3 meter hoog.

1 like

Nou dat viel nog mee haha, maar hij was iets hoger en iets minder breed dan dit:
lack-salontafel-wit__0452446_PE601397_S4

3 likes

Ik dacht dat dat tafeltje nog altijd over Michael en zijn slungelfiguur ging. Nog niet helemaal wakker haha

13 likes

Een paar maanden geleden was ik bij mijn ouders en had ik een luie dag. Het was superlekker weer die dag dus zat in m’n bikini in de tuin. Ik ging even de brievenbus checken en zag toen dat er bij de overburen een duif vastzat tussen de zonnepanelen op het dak. Dat dak is echt heel hoog en een normale ladder kan er niet bij. De buren waren zelf op vakantie.

De duif leefde nog dus ik ging meteen bellen naar een paar instanties of ze konden komen. De brandweer was druk, dierenambulance deed dit soort dingen niet en ik ben uiteindelijk 1,5 uur bezig geweest met telefoontjes plegen, zonder resultaat. Toen ik naar de duif keek zag ik dat hij niet meer bewoog en na 10 min wist ik dat hij waarschijnlijk was overleden. Ik dacht tja, er komt geen hulp en de duif is dood dus dat was het dan. Meer kan ik ook niet doen.

Ik ging dus weer in de tuin liggen en zie een uur later opeens een brandweerwagen voor de deur. Ik ging naar buiten en daar zie ik dus één voor één brandweermannen uit die wagen stappen en het bleef maar duren. Uiteindelijk waren er 8(!!) brandweermannen. Ik dacht echt Omg nee zo erg is het helemaal niet en de duif is al dood. Ik stond daar dus met 8 brandweermannen tegenover me die me schaapachtig aankeken en ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Toen zei ik maar ‘de duif is dood’. Toen begonnen ze te lachen en hadden ze het opeens over Toon Hermans en ik dacht echt wtf heeft Toon Hermans hier nu weer mee te maken

Maar goed, ik sta daar dus halfnaakt op straat met 8 brandweermannen voor me en inmiddels allemaal buren en toeristen die nieuwsgierig waren en ook kwamen kijken. Toen kwam er serieus een journalist aangelopen. Echt omg. Hij ging me interviewen en was vanalles aan het noteren in z’n boekje. Inmiddels hadden ze de duif van het dak gehaald en reden ze vrolijk weer weg. Ik stond daar echt van; wtf just happened :o_o:

Dit is het artikel voor de geïnteresseerden: (nadat ik dit artikel las wist ik waarom ze het over Toon Hermans hadden :biggrin: )

227 likes

Goud

Ik ging dat laatst op aanraden van iemand kopen en toen heb ik het uitspreken eerst thuis een paar keer geoefend voor ik naar de etos ging :redface:

Ik moet echt zo hard om je verhaal @Diamonds :rofl: Maarre overdrijft de journalist een beetje of heb je écht 112 gebeld voor die duif?! :speak_no_evil:

1 like

Hahaha ga stuk ook heel droog als titel “De doif is dood”. Pareltje.

4 likes