Op m’n werk komen veel nette klanten. Dan spreek ik de hele tijd uiterst deftig, met een prachtige ‘r’ en ‘n’. Om even later te roepen: “dese was et toggg heh?” (echt heel plat Rotterdams per ongeluk) en dan zie ik ze soms een beetje verschrikt kijken.
Verder heb ik nog een leuke anekdote van m’n oud-collega: op een dag kwam er een mevrouw binnen. Ze zei niets en liep rechtstreeks het magazijn in. Dus m’n collega vroeg: “mevrouw, wat gaat u doen daar?” Zij gaf gewoon echt letterlijk antwoord, dat ze het controleert o.i.d. Collega snapt er nog steeds niets van. Komt er nog een mannetje achteraan, die fluistert hem toe: “ja dat is naam grote baas”.
Ik vind dit nog steeds zo grappig. Want ze is echt heel bekend (voor alle medewerkers landelijk iig), maar ik kan me voorstellen dat je haar in het echt niet direct herkent op deze manier.