O dit doet me denken aan iets
Toen ik op de middelbare school zat haatte ik muziek zo erg, ik ben totaaaal niet muzikaal aangelegd helaas. Maar goed we hadden toen een heel strenge docent, ze was heel leuk als je goed was in muziek en anders super zeikerig
Op een gegeven moment stonden we op de gang en ik had er geen zin meer in dus ik zei ‘‘Ahhhhhhh mevrouw X is echt een bitch!1!! 
’’ en toen zei m’n klasgenoot: dat is m’n moeder
Ok
Haha nee!
In deze categorie heb ik er ook nog één. Ik werk in het onderwijs en toen ik mijn lesbevoegdheid behaalde kreeg ik les van een man die ons doceerde over het belang van actieve werkvormen. Maar hij deed dat op een heel oninspirerende en passieve manier (frontaal lesgeven), dus ik vond dat een beetje scheef. Toen we tijdens de pauze naar beneden liepen om wat te gaan drinken heb ik daar uitgebreid mijn gal over gespuwd en je raadt het al: hij liep achter me op de trap. Een half jaar later zat hij met een burn-out thuis en ik ben me er altijd schuldig over blijven voelen.
Ik had een meeting met een klant, dus ik hop snel naar het bedrijf. Nu is die baas waar ik het gesprek mee had heel chaotisch, maar dat wist ik al van te voren. Geen probleem. Op een gegeven moment zou ik bellen als ik voor een deur stond, want daar heb je een speciale code voor nodig die ik natuurlijk niet had. Ik sta voor die deur en bel de eigenaar. Tegelijkertijd komt er iemand uit de deur, dus ik denk: mooi dan kan ik alvast naar binnen. Terwijl ik verder naar binnen loop neemt de eigenaar op. Nu vond ik dat sowieso al een beetje een ongemakkelijk begin: “ja uh hoi, ik belde je omdat ik voor de deur sta, maar ben zojuist naar binnen.” Om het wat minder ongemakkelijk te maken vraag ik waar ik vervolgens moet zijn, terwijl ik maar verder loop. Hij blijft even stil en zegt vervolgens heel ongemakkelijk: “uhh draai je even om.” Ik had eerst zoiets van: “dit is echt geen grappig grapje.” Dus ik vraag: “sorry? Dat laatste heb ik niet goed verstaan.” Hij herhaalt: “Draai je om.” Dus ik draai me om. Ben ik compleet voorbij een kantoorruimte gelopen, compleet van glas. Waar dus de eigenaar zat te vergaderen met een team van ongeveer 20 man die mij allemaal min of meer zaten uit te lachen/schaperig aan te staren. Op dat moment wilde ik even verdwijnen. Het hele team wist daarna wel gelijk wie ik was. En natuurlijk ook niet helemaal mijn fout dat de eigenaar een meeting had gepland tijdens de maandelijkse vergadering.
Een caissière zei “En een fijn weekend nog!” tegen me, maar ik was er zo op voorbereid dat ze me zou vragen of ik de bon wilde, dat ik resoluut ‘Nee, dankjewel’ antwoordde en me omdraaide.
Haha die ene keer dat ik vol zelfvertrouwen wegloop overkomt dit me 
Ik was uiteten in een super fancy restaurant en ze bleven ook maar wijn inschenken. Ik wilde niet onbeleefd zijn dus ik heb de wijn niet afgeslagen, maar na drie glazen ben ik toch echt wel goed aangeschoten, meer dan alleen een beetje gezellig. Dan draait de wereld al enzo.
Ik kom zelf nooit in dit soort restaurants, dus ik voelde me al heel erg ongemakkelijk, maar toen moest ik plassen. En in die supermooie wc kreeg ik de deur naar de dameswc niet open (achteraf gezien was ik te dronken om die deur open te krijgen, want er zat niemand op) en dus ging ik maar even snel naar de herenwc. Als de nood roept enzo.
Had ik blijkbaar met m’n dronken kop de deur niet op slot gedaan? En natuurlijk trekt zo’n pretentieuze kerel net op dat moment de deur open. En in plaats van dat 'ie daar chill over doet slaakt ie een hele onelegante gil die totaal niet bij zijn uiterlijk past, slaat de deur dicht en blijft mompelen hoe erg 'ie geschrokken was (sorry hoor, zo erg is het toch ook weer niet) en toen moest ik er met m’n rode kop nog langs terwijl ik maar sorry bleef roepen
Ergste is nog dat dit niet eens de eerste keer is dat dit me overkomt ik heb gewoon echt issues met sloten op deuren hahah godver
Ik stond een keer met een klasgenoot over een docent te praten, niet op school maar bij de metro. Horen we ineens ‘hoi’, stond hij achter ons op de roltrap, haha.
We zeiden niks ergs gelukkig, alleen dat hij een aparte naam heeft.
Ik moest even even nadenken wat hier nou bedoeld werd, haha. Ik las het als automaten meneer, maar dat maakte ook niet duidelijker.
Maar ik snap 'm.
Ik moest net weer lachen toen ik dacht aan de situatie van een vriend van mij toen we nog studeerde. We hadden een docent en zijn naam klonk als: “basmati”. Dus, kinderachtig als wij waren, spraken wij constant over “basmati” tegen elkaar. Op een gegeven moment werd deze beste man ook begeleider bij een paper van ons en moesten we dus iets inleveren. Voor we naar binnen liepen riep die vriend nog “Ja Koffiebroodje ik oefen nu even zijn echte naam zodat ik het niet per ongeluk verkeerd doe!!!”. Uiteraard ging het verkeerd en hij stapt resoluut die kamer binnen “Hier is ons paper hoor meneer basmati!!”. Ik had tranen van het lachen maar die jongen vond het een stuk minder grappig .
Hahhaha wat schattig
Hahaha heerlijk deze, zo hard gelachen. Ellendig 
Mijn nieuwe paspoort werd bezorgd per koerier, hij zou tussen 13 en 15 uur langkomen. Kwam hij om 12 uur al, dus moest de deur opendoen in mijn fluffy roze badjas, giraf print pyjamabroek, ongepoetste tanden en knotje op mn hoofd.
En ohja, Slide van Famke Louise schalde door het huis want had al muziek aangezet boven in de badkamer voor tijdens het douchen.
Haha tip voor de volgende keer, als je je glas niet leeg drinkt schenken ze niet meer bij. Dat heb ik ook op de harde manier moeten leren 
Ik schommelde net door een rijdende bus op zoek naar een zitplek. Bus maakt een bocht, ik probeerde een paal te grijpen maar een andere jongen had die al vast dus ik greep zijn hand 
Dacht even dat je ging zeggen ‘dus ik greep zijn paal’ hahaha
Vandaag tijdens het boodschappen doen ging er heel veel mis en had ik een hele slechte bui. Vervolgens tijdens het inladen van de box op mijn fiets zat ik hardop tegen mezelf te praten/vloeken/mopperen/zuchten. Bleek dat er al minstens 2 min een meisje naast me stond te wachten om dat ik haar fiets had geblokkeerd. Ze durfde waarschijnlijk niks te zeggen omdat ik echt schitzo leek en ze keek me ook heel vreemd aan toen ik mij verontschuldigde.
Hahahah dit zou 't echt nog 10x grappiger (en ongemakkelijker) maken
Bewoner overleden op mijn werk, die hele man nog nooit gezien of van gehoord. We gaan met hele personeel buiten staan in een rij als de bewoner word opgehaald door uitvaartcentrum. Was voor mij de eerste keer sinds ik er werk en ik moest huilen en kon gewoon niet stoppen. Dus de familie dacht natuurlijk dat ik op zijn afdeling werkte. Gelukkig redde mijn collega me uit dat gesprek
Door die ‘‘met wie zou je je tandenborstel delen’’ vraag in het persoonlijke vragentopic moest ik hieraan terugdenken:
Ik was ooit op een date bij een jongen thuis, gewoon film kijken en snacks eten, waaronder guacamole met veel look in.
Toen de film was afgelopen, besloot hij om zijn tanden te poetsen om die lookgeur weg te krijgen. Wat ik niet zag aankomen was dat hij zei ja jouw adem ruikt ook niet zo fris meer! En toen stak hij die tandenborstel nog voor ik kon reageren in mijn mond en begon mijn tanden te poetsen!!
Omg het was echt zo’n oude beige (waarschijnlijk ooit wit) tandenborstel met haartjes die naar alle kanten wezen! Het was zo vies! Ik stond aan de grond genageld, mijn mond was al half gepoetst met dat vieze ding tegen dat ik doorhad wat er gebeurde. Zijn hand met die borstel weggeduwd en dan maar snel vertrokken daar.
Die jongen zelf had niks door van mijn walging, die appte me na die avond nog verschillende keren en wou nog met me afspreken. Surprise: er is nooit een tweede date geweest!
Wat awkward was, is dat we gedatet hadden na gepush van gemeenschappelijke kennissen. Ik heb hen nooit durven vertellen waarom er voor mij geen 2e date in zat. Zelfs nu nog, 6 jaar later, zegt 1 van die kennissen soms: oh toch jammer dat het tussen jou en X niks is geworden!
De gedachte aan die tandenborstel geeft me nog steeds de kriebels
Mijn vriend en ik waren een paar maandjes samen eN het werd tijd zijn ouders te ontmoeten. Ze zouden ons komen ophalen van het station. Hij had me al een beschrijving van zijn moeder gegeven en eenmaal aangekomen op het station was ik er van overtuigd dat ik haar zag, dus ik liep vastberaden op haar af en schudde haar de hand om me voor te stellen als haar nieuwe schoondochter. Bleek het een random vrouw te zijn omg 