Een Inco!
Hahah als ik moet, dan moet ik. En als dat dan om 10 uur is, lukt me dat niet om dat nog tot 18.00 uur op te houden. Een uurtje moet nog wel kunnen, maar 8 uur hahah.
Meestal doe ik het ook gewoon thuis, maar soms hoef je dan ook gewoon niet
Dat soort mensen zijn dus precies de reden dat anderen het ongemakkelijk vinden om ergens anders te poepen
Ja, maar dat lijkt me ook niet meer dan logisch dat je je daaraan ergert. Dat zou ik ook doen. Maar een toilet dat netjes is achtergelaten na het poepen, dat zou geen probleem moeten zijn op het werk.
Betaald poepen is toch superchill
Argh elke keer als ik dit topic open de laatste dagen hoop ik op juicy, ongemakkelijke verhalen, maar nee hoor iedereen zit zijn poepgewoontes NOG STEEDS te delen.
Moeder ontslaan.
Maar wat wilde ze doen dan? Zorgen dat je deadline wordt uitgesteld?
Wel heel beschamend jaā¦
beste moeder,
hierbij beƫindig ik de arbeidsovereenkomst, ingegaan op -geboortedatum-, wegens disfunctioneren.
met vriendelijke groet,
je dochter
Over moeders gesprokenā¦
Ik was gister even met mijn moeder boodschappen doen en toen kwam ze een oude bekende tegen. Vraagt die vrouw hoe het met haar gaat en zegt ze, op een vriendelijke/complimenteuze manier, dat mijn moeder zoveel afgevallen is. Zegt mijn moeder: āJa dat is het voordeel van kanker heā¦ā
Ze kan soms zo bot uit de hoek komen (van wie zou ik het toch hebbenš) dat ik me er zelfs ongemakkelijk bij voel.
Buiten het feit dat ik gewichtsopmerkingen eigenlijk not done vind kan die vrouw toch ook niet ruiken dat ze kanker heeftā¦
Mijn moeder heeft ook iets soortgelijks gedaan.
Ik ging naar Berlijn en mijn mobiel werkte niet zo goed. Dit en dat ik mij enorm vermaakte ik Berlijn zorgde ervoor dat ik mijn moeder 1 dag geen berichtje met n update had gestuurd. Een avond kwam ik terug in mijn hotelkamer en hing er een briefje op de deur van de gezamenlijke kamer met āDesalnietteplus please call your motherā. De mensen in mān kamer ook van āare you desalnietteplus? Yeah you should call your motherā.
Had mijn moeder naar het hostel gebeld met het verzoek of ik haar kon laten weten dat ik nog leefdeā¦
Ik was 1 week voordat ik in Berlijn was nog 6 maanden aan het reizen aan de andere kant van de wereld, dus ik snap nog steeds niet waarom ze in Berlijn plots zo bezorgd was haha.
Haha ja ik moest ook wel lachen, ook om die vrouw die ontzettend geschokt keek
En ik zou zoān opmerking ook kunnen maken. Maar als je het zelf doet is het vaak minder ongemakkelijk
Hahaha hier heb ik hardop om gelachen. Zo heerlijk dramatisch, zoān briefje op de hosteldeur.
Een paar weken geleden rondom Sinterklaas was mijn familie hier en ik had kruidcake gebakken. Ook hadden we lekkere kruidnootjes gekocht, stroopwafel- en tompoucesmaak. Ik had een paar kruidnootjes bij elk plakje cake gelegd ter garnering en mijn vriend deelt dat uit. Geeft ie zoān gebaksbordje aan mijn moeder met de boodschap: āAlsjeblieft! Mag jij raden wat het is!ā En ik zie mijn moeder kijken naar die kruidnootjes met tompoucesmaak (en dus roze) en naar mijn vriend en mij. āHebben jullie wat te vertellen?!ā Ik negeerde dat maar, hahaha. En het mooie was dat mijn vriend niets door had. Mijn moeder heeft die middag ook stiekem een paar blikken geworpen op mijn buik. Toen ze weg waren heb ik mijn vriend even uitgelegd dat ie een volgende keer maar even duidelijker moet zijn en beter had kunnen zeggen: āMoet jij raden WELKE SMAAK het is!ā Poeh, het leven als verse dertiger is niet mis.
Jaaaaa zoiets kan ik me ook herinneren!! Hoe zat dat ook weer precies?
Hahaha ja dit was zoān grappig verhaal, zat die moeder ook niet de hele tijd in de auto voor dat huis te wachten? Volgens mij was het The Rolling Camel die dit postte trouwens, maar geen idee of die hier nog zit. Wat fijn dat mijn brein dit blijkbaar belangrijk genoeg vond om te onthouden maar geen ruimte heeft voor dingen die ik Ć©cht moet onthouden
Haha die laatste zin is zo herkenbaar