Hahah neeee ik cringe plaatsvervangend gewoon hier
Haha als je eenmaal een ongemakkelijk moment hebt gehad met een persoon, dan is het vaak zo dat het daarna telkens ongemakkelijk of awkward is ofzo. Alsof je dan ook alleen blunders maakt bij die persoon. Ik heb dat vaak als ik wat nerveus of niet mezelf voel bij iemand, dan probeer ik te geforceerd alles goed te doen waardoor ik mega klungelig wordt enzo.
Dit is een oude. Toen ik jong was, misschien een jaar of tien, was ik met mijn broer, zijn toenmalige vriendin en mijn ouders in een tuincentrum. Toen we de winkel uitliepen liepen zij allemaal naast elkaar de deur uit en ik wilde ook tegelijkertijd meelopen dus ik liep langs het poortje snel. Dus aan de verkeerde kant, waardoor dat alarm afging. Toen kwam er een medewerker aan en die vroeg eerst of hij de tassen mocht checken en toen of ik soms langs het poortje was gelopen en ik zei stellig nee. Mân broer heeft nogal een kort lontje dus die werd al boos op die guy. En daarna gingen ze nog allemaal zo napraten van âNou pff alsof batallador dat zou doenâ. Terwijl boeiend haha, zoiets onschuldigs, maar doordat zij zo reageerden durfde ik het niet meer te zeggen
Ik deed een keer mijn schoenen uit na een lange dag werken inclusief pantysokjes en toen kwam iemand binnen en zei âjeeezus wat stinkt het hier, wat is datâ. Dat waren mijn stinkende voeten (ik kon btw niet anders, schoenen moesten uit).
Zondag liep ik het cafĂ© in waar altijd een vaste groep mensen is inclusief een van mân goeie vrienden, voor nu even onder de naam Henk. Ik was alleen maar er is dus altijd wel iemand om ff een bakkie koffie mee te drinken dus ik doe de deur open, kijk een beetje zoekend rond en zie vervolgens Henk zitten, druk bezig op een laptop met zân rug naar de deur dus hij zag me niet. Het is al best een tijdje geleden dat ik Henk gezien heb dus ik word helemaal blij en enthousiast en loop vastberaden met een grote lach op mân gezicht naar hem toe. Grote pets op zân schouder, âHey Henkie tijd niet gezien man hoe is het nou!?â en ging al voor de kus op zân wang want dat is hier gebruik. Voel ik dat Henk me wegduwt dus ik denk okee wtf doe jij nou gast, wij begroeten elkaar altijd zo enthousiast en blij!?
Nou je raad het al, Henk was Henk niet maar een wildvreemde en alle vaste gasten hebben deze flater mogen aanschouwen
Ik heb eens op een drukke plek vol bushaltes moeten kotsen, maar het in mijn mond gehouden omdat ik het niet zo publiekelijk wou doen. En vervolgens als een goudvis met een mond vol kots zo snel mogelijk naar huis gelopen om het in mijn eigen wc uit te spuwen⊠Gelukkig woonde ik vlakbij.
Hahahaha
Dit doet me denken aan de keer dat ik super dronken was geworden op het kerstfeest van mân werk en bij mijn tramhalte in mân chique bontjas gewoon de tram UIT viel en daar bij de halte op mân knieĂ«n lag te kotsen (was 11 uur ofzo). Allemaal mensen eromheen lopen die nog in moesten stappen
Holy crap, ik ben vanmiddag met schoonmoeder naar t volgende dorp gelopen (ca. 4 km) en we zijn er, zegt ze ineens: ik moet plassen. Ik zeg, als we nog 2 minuten lopen, zijn we bij een bakker. Nee nee ze moest NU, dus ik: bel toch ergens aan.
Wat doet zij: zij gaat ergens in een tuin pissen. En ze deed er nog eens super lang over! Natuurlijk kwam net de bewoonster aanrijden en parkeerde de auto. Schoonmoeder was wel klaar maar was toch meeeeega ongemakkelijk. Ze heeft tegen die vrouw gezegd dat ze dringend moest plassen en die vrouw was not amused dat het in haar tuin was (logisch). Daaamn, ik schaamde me rot
WTF. Ik zou ook not amused zijn als er een random vrouw in mijn tuin zat te plassen.
Nou heb t niet gehoord want ik stond verderop (as you can imagine) maar toen mijn schoonmoeder zei dat ze dringend moest plassen zei die vrouw schijnbaar: oh en dat doe je dan maar in mijn tuin?!
Echt, ik wilde zsm daar weg
Ik neem aan dat je vriend dit verhaal al heeft gehoord? Wat zei hij
Die keek eerst zo en toen zo:
Just the usual
hahaha en toen?
Iemand die ik ken heeft bij de douane in NY gezegd ânee heb vandaag mân bommen maar thuis gelatenâ Dus ja, die mensen bestaan echt haha.
Ik zou er maar mee oppassen een vriendin van mij is grondstewardess en een man had eens âvoor de grapâ tegen haar gezegd dat hij bommen bij zich had. Ze vroeg er niet eens naar, hij zei het gewoon. Toen schrok ze en heeft ze zoân alarmknop ofzo ingedrukt en die man is toen best wel in de problemen gekomen
Afgelopen weekend werd ik voor het eerst aangezien en ook echt aangesproken als de moeder van de kinderen van mijn vriend.
Ik vond het wel gek. Ik zei ook heel snel dat ik niet de moeder was. Ik vind de termen stiefmoeder en stiefkinderen ook heel irritant en moeilijk
Sinds een paar maanden volg ik een cursus in de avond. We eten met de cursisten samen en dat vind ik al best ongemakkelijk, want ik ken ze helemaal niet. Ik ben dan best teruggetrokken in zoân groep. Vorige keer raakte ik tijdens het eten aan de praat met een paar mensen en ineens verslik ik me gigantisch in een stuk brood. Tranen over mân wangen, snel wat water drinken en na een paar minuten was ik er weer. In de tussentijd was het groepje al die tijd stil aan het observeren of ik het er wel levend vanaf zou brengen. Dus ik probeer snel mijn verhaal te vervolgen. Maar dat stuk brood zat blijkbaar nog ergens vast, want ik kreeg amper geluid uit mân keel Alsof ik aan de heliumtank had gelegen.
En het allerleukste is: dit is me een aantal weken geleden óók gebeurd met precies dezelfde groep mensen
Mijn stiefmoeder (inmiddels voor mij gewoon mijn moeder) zei altijd âbonusdochterâ over mij ipv stiefdochter. Klinkt toch wat leuker.
Flauw en niet zo aardig.