Nou heb t niet gehoord want ik stond verderop (as you can imagine) maar toen mijn schoonmoeder zei dat ze dringend moest plassen zei die vrouw schijnbaar: oh en dat doe je dan maar in mijn tuin?!
Echt, ik wilde zsm daar weg
Ik neem aan dat je vriend dit verhaal al heeft gehoord? Wat zei hij
Die keek eerst zo en toen zo:
Just the usual
hahaha en toen?
Iemand die ik ken heeft bij de douane in NY gezegd ânee heb vandaag mân bommen maar thuis gelatenâ Dus ja, die mensen bestaan echt haha.
Ik zou er maar mee oppassen een vriendin van mij is grondstewardess en een man had eens âvoor de grapâ tegen haar gezegd dat hij bommen bij zich had. Ze vroeg er niet eens naar, hij zei het gewoon. Toen schrok ze en heeft ze zoân alarmknop ofzo ingedrukt en die man is toen best wel in de problemen gekomen
Hoor best vaak dat mensen op het vliegveld grappen maken over bommen, ZO DOM?
Mijn ouders stampten dat er altijd in, maar snap sowieso niet dat dat in je opkomt?
Mijn vader heeft dit gedaan vlak na 9/11 Dat heeft ie geweten, domme sukkel.
Haha, in Engeland moet je als je bij het postkantoor als je iets verstuurt via de self-service dingen afvinken. Zovan:
Does this item contain any explosives?
Does this item contain any alcohol?
etc etc, stuk of 4 vragen.
Laatst was ik dus iets aan het verzenden en toen ging opeens het alarm af, dus ik vraag aan die man wat er aan de hand was. Zegt-ie, je hebt overal snel ja geklikt of niet? Had ik dus inderdaad gedaan. Toen vertelde 'ie dus dat ie 4x per uur naar de self-service moest lopen omdat iedereen dat dus blijkbaar doet. Blijkbaar is er iets in ons brein dat op vragen altijd automatisch âjaâ aanklikt in plaats van âneeâ en dus de vraag helemaal niet verwerkt - zal wel te maken hebben met de eeuwige âdo you allow cookiesâ op het internet enzo.
Ik vind dit wel van een ander niveau dan een ânormaalâ dom grapje.
Afgelopen weekend werd ik voor het eerst aangezien en ook echt aangesproken als de moeder van de kinderen van mijn vriend.
Ik vond het wel gek. Ik zei ook heel snel dat ik niet de moeder was. Ik vind de termen stiefmoeder en stiefkinderen ook heel irritant en moeilijk
Sinds een paar maanden volg ik een cursus in de avond. We eten met de cursisten samen en dat vind ik al best ongemakkelijk, want ik ken ze helemaal niet. Ik ben dan best teruggetrokken in zoân groep. Vorige keer raakte ik tijdens het eten aan de praat met een paar mensen en ineens verslik ik me gigantisch in een stuk brood. Tranen over mân wangen, snel wat water drinken en na een paar minuten was ik er weer. In de tussentijd was het groepje al die tijd stil aan het observeren of ik het er wel levend vanaf zou brengen. Dus ik probeer snel mijn verhaal te vervolgen. Maar dat stuk brood zat blijkbaar nog ergens vast, want ik kreeg amper geluid uit mân keel Alsof ik aan de heliumtank had gelegen.
En het allerleukste is: dit is me een aantal weken geleden óók gebeurd met precies dezelfde groep mensen
Mijn stiefmoeder (inmiddels voor mij gewoon mijn moeder) zei altijd âbonusdochterâ over mij ipv stiefdochter. Klinkt toch wat leuker.
Flauw en niet zo aardig.
Een collega van mij is ook âstiefmoederâ en haar stiefkinderen zeggen dan, dit is mijn stiefmoeder maar we noemen haar liefmoeder.
Ik vond dat zo aandoenlijk toen ik dat hoorde. Ze zijn 4 en 7.
Ik hoop dan dat als het iets wordt tussen mij en mijn date dat zijn zoon ook zo over mij zal denken al is dat nog heeeeel ver in de toekomst.
Mijn moeder heeft mij verlaten toen ik 1 was en het contact verbroken toen ik 5 was.
Op school moesten we een moederdag cadeau maken en op moederdag sprong ik op haar bed en zei: âik zie mijn mama niet meer dus nu ben jij mijn mamaâ. En dat is altijd zo gebleven. In mijn ogen is zijn mijn moeder, omdat zij mij wĂ©l heeft opgevoed. En toen ik 12 was kreeg ze ook de voogdij over mij.
Wat mooi dat jouw moeder dat zo voor jou doet/heeft gedaan, en dat je dat zo voelt. Dat is liefde.
Haha mijn ouders hebben allebei zoiets gedaan.
Toen er nog grensbewaking was naar Duitsland wilde mijn vader daar langs, en toen vroegen ze of hij wiet bij zich had. Hij vond dat zoân domme vraag (of iemand ja zegt) dat hij heel sarcastisch antwoordde: "Ja, kiloâs ". Die fout heeft hij ook maar een keer gemaakt want hij zei dat zn auto daarna bijna gestript werd en dat het superlang heeft geduurd.
En later was hij een keer met mijn moeder, en toen de douanier toen aan mijn vader vroeg of er verboden spullen in de auto lagen, vond zij het leuk vanuit de bijrijdersstoel om âSEMTEX!â te sissen. Nou, nog een keer hele auto overhoop en mân vader was behoorlijk pissig op mn moeder.
Hahahaa ik las in de eerste instantie âtiefmoederâ en verwachte echt een verhaal over een monster van een vrouw