Onnodige kutopmerkingen

Laatste twee alinea’s vooral zijn herkenbaar voor me, dit zou in mijn familie net zo kunnen klinken. En ze zijn er ook compleet van overtuigd dat ze niks ergs doen want ze hebben hartstikke goede bedoelingen en ze maken toch een compliment juist? Ik kan hier heel naar van worden dat ik het niet aan hun verstand gepeuterd krijg, wat er aan ten grondslag ligt, waarom ik überhaupt uiterlijkgerelateerde opmerkingen erg vind, ik krijg altijd terug: je verdedigt ze nu maar we hebben ze toch helemaal niet aangevallen? Wij zeggen gewoon iets wat waar is, en JIJ maakt het een uiterlijk-gerichte discussie, JIJ hangt er een waardeoordeel aan.

:exploding_head:

1 like

Vreselijk!!! De mijne ook . Ben afgelopen week voor het eerst geweest in 4 jaar …

1 like

Ik ben de laatste jaren wat aangekomen en ben hier zelf echt wel van op de hoogte. Ik vind het ook ontzettend kut. Toch maakt mijn schoonvader er een sport van om er zoveel mogelijk kutopmerkingen over te maken. Een aantal voorbeelden:

Ik vertelde laatst dat ik een lekker pasta recept uit had geprobeerd, was niet eens heel ongezond. Mijn schoonvader zei meteen: ‘‘Ja, wij zien wel dat jij lekker eet hoor.’’

Mijn vriend vond een keer een stuk touw en zijn broertje maakte een grapje dat hij mij daarmee kon vastbinden. Mijn schoonvader: ‘‘Nou daar is dat touw veel te kort voor!’’ Hij keek er heel triomfantelijk bij en ik negeerde het. Hij zag dat ik hem negeerde en zei vervolgens: ‘‘Hee, Robin_Sparkles, dat touw is veel te kort!’’

Altijd als er een sport op tv is zegt hij: ‘‘Zou ook goed voor jou zijn!’’

Als we bij mijn schoonouders eten en ik schep iets op: ‘‘Ja, dat lust jij wel hè.’’

Het ergste is dat hij er altijd zo triomfantelijk bij kijkt en zo obvious naar mijn buik kijkt. Hij zegt het ook altijd zo hard dat iedereen die erbij is het goed kan horen. De rest kijkt er altijd heel awkward bij en ik weet vaak niet hoe ik moet reageren.

1 like

Wow, echt geen woorden voor. Zegt je vriend hier nooit iets van?

1 like

Mijn vriend vindt dat ik me er teveel van aantrek en zegt altijd dat hij het niet zo bedoeld. :roll_eyes: Moet eerlijk zeggen dat ik het bijna nooit bespreek met mijn vriend, ik probeer er niet aan te denken en het zoveel mogelijk te negeren.

Advies is lief! Ik ken mezelf alleen en ik voel me er te ongemakkelijk bij om het bespreekbaar te maken, of om er überhaupt iets van te zeggen. Daarnaast is mijn schoonvader een hele dominante man die schijt heeft aan wat anderen ervan vinden.

Dat is lief van je! Ondanks zijn opmerkingen is mijn schoonvader wel een behulpzame man. Hij staat altijd voor ons klaar en heeft het beste met ons voor. Ik weet dat hij mij ook waardeert en het leuk vindt als ik er ben. Ik denk ook niet dat hij mij wil kwetsen, hij is gewoon best wel op uiterlijk gericht. Hij vindt het belangrijk dat een vrouw er mooi uitziet. Ik houd hem liever te vriend.

Kun je hem er niet een keer op aanspreken als je even alleen met hem bent?
Gewoon eerlijk zeggen dat je die opmerkingen echt heel vervelend vindt en of hij daarmee wil stoppen?

Behulpzame man of niet, ik zou er wel een opmerking over maken. Die man heeft vast geen idee dat hij zo kwetsend uit de hoek komt want hij wordt er door zijn omgeving ook niet op aan gesproken. Hij mag best wel weten toch dat dit niet echt aardig is om te zeggen

Ik zou denk ik ook proberen heb 1 op 1 kort en helder (zo nuchter mogelijk, zakelijk vriendelijk zeg maar (?)) -> feitelijk dus kortom… duidelijk te maken wat dit met je doet.

Zoiets van: je maakt dit soort opmerkingen vaker. Ik heb daar last van / vind het kwetsend en zou het fijn vinden als je ermee stopt.

Voor de vrolijke noot kunt je altijd nog toevoegen dat ie maar lekker grapjes over je vriend moet maken ofzo. Maar denk dat gewoon de pure boodschap op zich genoeg kan zijn. Zou het wel echt 1 op 1 doen als het zo’n dominant type is. Die vindt het vast niet tof om in gezelschap op zn nummer gezet te worden. En dan doet ie het mss juist nog wel.

1 like

Mijn oma begroette me steevast met ‘Je bent dikker geworden!’ en ze vroeg regelmatig hoeveel ik snoepte. Ze had overigens ook een obsessie met het gewicht van anderen. Zaten we in een restaurant, riep ze het over een jong meisje: ‘Die is dik!’ Ook vond ze dat mijn moeder op haar gewicht moest letten, want die werd ook te dik.

Verder heeft mijn moeder er ook een handje van om kutopmerkingen te maken, vooral vroeger. Dan zei ze bijvoorbeeld als ik blijkbaar vervelend was: ‘Doe maar zo stoer op school!’ Terwijl ze wist dat ik een verlegen, stil kind was, dat moeite had met contact maken. En dit is niet héél kut maar wel typisch mijn moeder. Maar ik had een negen voor een tentamen gehaald. Zegt mijn moeder op zo’n snerpende toon: ‘Heb je niet gevraagd waarom het geen tien was?’

Nee joh, meen je dat :open_mouth:. Wat bezielt mensen!!! Mijn god. Echt een van de meest rare reactie die ik ooit heb gehoord.

Ik weet niet of je de miskraam recent hebt gehad maar heel veel sterkte geweenst. :kissing_heart:

Edit: ik typ rare reactie maar eigen bedoel ik meest associale reactie

2 likes

Ah naar zeg! Nog heel pril dus. Fijn dat je menstruatie weer op gang is.

Pff. Ben echt flabbergasted. Dan sta je toch ook met je bek vol tanden als iemand dat zegt. Man man… manieren :roll_eyes:

Wauwww laten we het erop houden dat deze persoon dit iets lastigs vindt om mee om te gaan en uit puur ongemak maar een soort slechte grap maakte?

1 like

Wat??? Ongelooflijk zeg, hoe kan iemand dat nou zeggen???

Dikke knuffel van mij

2 likes

Zo eeh, bizarre reactie zeg!

Ik zou niet in haar schoenen willen staan zeg, naar mens.

1 like

Klacht indienen bij gvb, niet normaal dit. Heb het ook weleens gedaan in soortgelijke situatie. Als je weet welke lijn het was en tijd ongeveer, dan weten ze wel genoeg.

3 likes

Ik fietste vandaag richting een voetpad wat was afgeschermd met van die slingerhekjes, en wilde net gaan af stappen toen er een mevrouw naar me snauwde ‘als je niet zo BLIND zou zijn zou je zien dat het een voetpad was!!!’

‘… eh ik wilde ook net gaan af stappen mevrouw maar bedankt voor uw vertrouwen’

Ik was met een logeerhond aan het wandelen en hij deed ineens z’n behoefte. Een man aan de overkant van de straat stond ons tafereeltje aan te kijken en riep: ‘je ruimt het toch wel op hè’. Waarop ik mijn poepzakje uit mijn zak haalde een zei: ‘dat was ik wel van plan ja!’.
Altijd jammer als iemand je ergens op wijst, terwijl je er vanuit je zelf al bewust van bent en het goede wilt doen.

18 likes

Dit overkomt mij de laatste maanden echt te vaak en ik snauw nu onderhand iedereen af die het doet. Niet heel goed van mijn kant, maar ik kan er echt niet meer tegen.

4 likes