Je vriend heeft haar afgewezen, dus zij heeft hem geprobeerd te versieren, terwijl jullie al samen waren? En het is een goede vriendin van jou?
Nee we waren toen niet samen, ze vond hem best wel leuk maar hij haar niet
Oh zo, lijkt me wel een vervelende situatie ook. Misschien kan je tegen haar zeggen dat je die opmerkingen vervelend vindt.
Het is heel gek om het te zeggen maar het is ook echt een bepaalde onschuldigheid van haar, ik ga het wel bij een volgende keer zeegen. Ik weet sowieso dat ze totaal niet het type is voor mijn vriend.
Ik denk dat ze ergens wel een beetje jaloers is, ze doet soms alsof ze hem heel goed kent. Mijn vriend wil graag (over tijdje) samenwonen met mij en dan zegt ze oh vriend heeft zo zijn eigen leven geen huisje boompje beestje voor hem.
Maar hoe gek het ook klinkt, het is ergens wel schattig, ze heeft vaak het idee dat iedereen achter haar aanloopt . Iedereen flirt met haar etc etc
Een vriendin als ik wat vervelends mee maak: âJa jezus maar jij trekt ook gewoon rare mensen aan hoor.â
Ok.
Jeetje, wat kut. Die opmerking heb ik precies ook een keer gehad. En je kan er niets mee.
Nee inderdaad. Het is een soort insinuatie dat het waarschijnlijk dan wel aan jezelf ligt.
Iedereen komt altijd rare mensen tegen. Daâs het leven, zeg maar.
Wat onprofessioneel. Al zou ze je mensenarts zijn zou ze die opmerking niet mogen maken. Krijg je nu het slechter gaat wel de juiste hulp?
Echt, wat bezielt mensen??? Ik kan dit echt niet begrijpen gewoon. Sterkte.
Ik krijg helaas ook regelmatig opmerkingen over mijn gewicht. Vooral mijn moeder kan er wat van, al is ze er het afgelopen jaar een stuk minder mee bezig en dat geeft mij heel veel rust. Daarvoor heeft ze ook echt regelmatig pijnlijke opmerkingen gemaakt en berichten naar me gestuurd, terwijl ik echt een goede band met haar heb en heel vaak heb aangegeven dat ik dat soort dingen niet hoef te horen. Ik begrijp ook echt niet waar iemand dan de behoefte vandaan haalt om zoiets te zeggen.
Een hele tijd geleden was ik op de bruiloft van een vriendin en daar waren ook de ouders van een klasgenoot van de basisschool, die ik echt al jarenlang (minstens 15 jaar) niet had gezien. De openingszin van die moeder richting mij was: âZo, jij bent flink veranderd zeg!â Toen zei ik: âJa is ook wel logisch hĂš na zoveel jaar.â En alsnog ging ze erop door: âJa je bent aardig dik geworden.â Ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen? Volgens mij stamelde ik iets als âOkĂ© bedankt hĂšâ en toen voelde ze nog behoefte om te zeggen: âJa maar dat betekent dat je van het leven geniet hĂš?!â OkĂ© is goed meid
De collega die naast mij zit heeft altijd commentaar op wat ik eet. âGoh, daar zitten veel calorieĂ«n inâ. âZo, dat is een flink stuk. Dat je dat op kuntâ zijn een paar voorbeeldenâŠ
Echt hou je bekâŠ
Wow wtf. Waarom zou je dat zeggen tegen iemand? Knap dat je je zo hebt gehouden.
Mijn schoonmoeder is hier ook zo âgoedâ in.
Schoonvader schept iedereen op. Iedereen begint te eten.
Mijn schoonmoeder voert het hoogste woord waarbij ze amper eet, ik eet gewoon rustig mijn bord leeg en praat amper terwijl ik eet Ik schep geen 2de keer op terwijl de meeste wel 2 of 3x opscheppen dus ik ben eerder klaar met eten.
Elke keer moet ze daar een opmerking over geven, ze kijkt naar mijn bord en zegt âJij bent ook een doorjager (iemand die snel eet) ze en dat terwijl doorjagers meestal mager zijn.â
Ik ben niet dik dik maar ook niet mager mager maar in haar ogen ben ik dik.
Het kwetst me elke keer maar durf er voor de lieve vrede niets over zeggen (ze kan er niet tegen dat ze wordt tegengesproken) en ik ben dus echt bewust bezig om niet te snel te eten, niet als eerste klaar te zijn.
Een tegenreactie âwat bedoelt u daarmee?â kan wel helpen om de aandacht op haarzelf te verschuiven. Maar je moet daar net zin in hebben. Ik heb een hekel aan âsubtieleâ afzeikerij echt naar dat ze jou dit aandoet.
Knuffel herken het.
Opmerkingen over mijn gewicht is direct trigger helaas. Mensen kunnen soms zo vreemd uit de hoek komen, ik heb een normaal bmi maar mijn hoofd zegt nog steeds dat ik zwaar overgewicht heb, je bent wel wat aangekomen is direct een trigger dat ik niet goed genoeg ben.
Heel veel sterkte! Hoe heb je hulp gezocht als ik vragen mag?
Ik had laatst iets met mân schoonfamilie, de opmerking zelf was niet zozeer kut maar de situatie wel.
We zaten met 15 man vrienden en familie aan tafel want we hadden een dinertje, mân vriend was jarig. Ik zet een glas wijn voor mân stiefschoongrootmoeder (oh yes) neer en ze zegt ineens vrij luid âmag ik even een ander glas want dit glas is zonde van je wijn en ontzettend slecht voor mân humeurâ. Bleek dat het glas wat vlekken had, ik heb geen afwasmachine en dacht dat ik alle wijnglazen mooi schoon had gepouleerd maar blijkbaar was ik er eentje vergeten.
Ze zei het echt op zoân hele nare toon waardoor iedereen meteen begon te roepen dat ze zich niet zo aan moest stellen en mân schoonmoeder stond al op om naar de keuken te lopen voor een ander glas. Ik was druk met bordjes eten opmaken dus dacht er verder niks van.
Achteraf pas dacht ik dat het eigenlijk best wel lelijk was, ze had ook even achter me aan de keuken in kunnen lopen om te vragen naar een ander glas. In plaats van aan de volle tafel zo de aandacht hier op vestigen.
Ik kan het meestal prima met haar vinden maar ze is wel de enige in die familie die huisdieren haat en ons huis (2 honden en 1 kat) een beetje viezig lijkt te vinden, dit leek daardoor echt weer een smeerpoetsen burn.
ik word zo boos van dit topic. Waarom denken mensen dat het okĂ© is om opmerkingen over bijvoorbeeld gewicht te maken. Ik was als kind/puber nogal dun en ook daar werd echt te pas en te onpas de aandacht op gevestigd âkijk maar uit dat je niet wegwaaitâ en dat soort opmerkingen. Ook door ouders van klasgenoten etc. Het zou echt nooit in mij opkomen om iets gewichtsgerelateerd tegen een kind of volwassene te zeggen. Zeker als kind durfde ik dan ook nooit wat terug te zeggen.
Ik ben werkzoekend atm en heb gesolliciteerd op een hele leuke functie, al 2 gesprekken gehad dus ik ben zelf matig positief dat er een kans in zit voor me. Zeggen ma en zus doodleuk dat het ze verbazen als ze mij aan zouden nemen. En bedankt he.
Nouja! Hopelijk word je bij beide aangenomen!
Mijn moeder kan altijd van die âcomplimentjesâ geven uit het niets, waardoor het eigenlijk gewoon een belediging is. Kennen jullie dat?
Voorbeeld
Niemand:
Mijn moeder: En toch vind ik jullie huis hartstikke leuk!
Dat soort shit. Ik vroeg helemaal niet of je mijn huis leuk vind? En het is ook een bepaald toontje. heel naar