Dat is de reden waarom ik niet tegen mijn familie durf te zeggen dat ik een paar jaar lang door m’n oom ben lastiggevallen 
het is weliswaar niet zo ernstig als jouw voorval, maar toch
Hebben jullie even?
Op de lagere school:
1: Ik was enorm klein en nog steeds en kreeg daar wel dagelijks opmerkingen (nog steeds soms. ) over. Dwerg, dwerggroei, je bent te klein dus jij kan niks etc. Maar op een enorm kwetsende manier.
(Ik ben trouwens 1.50 dus ik ben wel erg klein maar niet iemand met dwerggroei ofzo. )
2: Ik kreeg als eerste leerling op mijn 10e mijn menstruatie. Al eigenlijk erg genoeg en ook hier werd ik mee gepest. Uiteindelijk in zoverre dat mijn moeder mij thuis hield zodra ik ongesteld werd. Omdat ik enorm doorlekte, enorm bloede en enorm veel pijn had en dan ook nog eens ermee gepest werd. Uiteindelijk door al deze redenen rond mijn 12/13e aan de pil gegaan.
3: Ik was dus helaas ook de eerste met borstgroei in de klas en ook dat was enorm grappig. Ik wil daar niet eens meer aan terug denken want ik vind het redelijk traumatisch wat ik als jong meisje daarmee heb meegemaakt. Dat was eigenlijk geen pesten meer maar erger. Kinderen kunnen zó gemeen zijn.
Middelbare school:
1: In mijn overgang van groep 8 naar de brugklas kreeg ik enorm veel last van acné. Uiteindelijk werd dat door de pil wel minder maar ik vergeet nooit dat er een meisje langs liep die overigens een 4e jaars was die tegen mij zei: Blijf uit mijn buurt, met je smerige aidskop.
2: En toen werd ik ook nog eens gepest omdat ik vaker ziek was als een ander. Of ik weet lekker op vakantie was geweest… gelukkig had ik een lief vriendinnengroepje die het voor mij opnam want dit soort dingen waren zo enorm pijnlijk. Eigenlijk was hierdoor mijn middelbare schooltijd nog redelijk oké op wat momenten na.
Vervolgopleiding:
1: Mijn eerste vervolgopleiding ben ik gewoon weggepest. Omdat ik “anders” was. ( Omdat ik niet de nieuwste kleding had en de nieuwste mobiel? Verder begrijp ik dat tot de dag van vandaag niet. ) alles ging achter mijn rug, als ik lachte in de klas hoorde ik die meiden achter me smoezen en begonnen ze enorm hard te lachen, als ik iets voor de klas moest doen idem dito en docenten deden er niks aan. Want zij " zagen dat niet "
1 like
Nee eigenlijk niet. Ze heeft toen we samen woonden Nog veel meer gedaan om mij belachelijk te maken en er zelf beter uit te komen. Maar voor mij was het zo duidelijk dat haar gedrag voortkwam uit haar eigen onzekerheid dat ik er goed ‘boven’ kon staan. Het was wel kut, maar ik wist dat het haar probleem was en niet het mijne.
Ik zou ook zó graag echt ieder van jullie apart overladen met complimenten en vertellen dat wat al die achterlijke mensen gezegd hebben jullie NIET moet definiëren.
Die mensen zeggen dit soort dingen omdat ze geen leuke mensen zijn. Ze zijn onaardig, onzeker, en hebben het nodig om andere mensen belachelijk te maken omdat ze zich zelf zo ontzettend kut voelen en dat willen vergeten. Ze pakken je op hetgene waar ze je het meest pijn mee kunnen doen, niet op hetgene dat het meest waar is.
Onthoud dat. Die mensen zijn al zo verdorven en naar, geef ze niet meer macht dan ze daadwerkelijk hebben.
4 likes
Een jongen op de middelbare school heeft ooit tegen mij gezegd dat ik harige armen heb. Dit ben ik nooit meer vergeten. Kan er inmiddels wel mee leven maar als iemand 1 seconden te lang naar mijn armen kijkt denk ik al oh misschien kijken ze naar mijn armen haha. Ach ja
Een lerares heeft een keer na een presentatie gezegd dat ik met dit ongelooflijk zaanse accent nooit ver zou komen in het leven, en dat ik maar mijn best moest doen om het af te leren. Was 14 en pas nu, ongeveer 8 jaar later kan ik eindelijk een presentatie houden zonder problemen.
Ook heb ik een keer gehad dat ik een presentatie voor engels moest geven (mijn beste vak), en dat een jongen een opmerking maakte over mijn gewicht, noemde me een dik lelijk varkentje, helemaal niet fluisterend ofzo. (Had gewoon maat 36/38 toen, maar goed). De lerares hoorde het wel, heeft hem toen de klas uitgestuurd, en ik mocht toen mijn presentatie op een later moment afmaken. Hij is toen ook een paar dagen geschorst geweest.
(Ik ben op de bassischool 5 jaar gepest en op de middelbare school 3, maargoed daarna was ik niet meteen populair ofzo. Als iemand nu een kutopmerking maakt zeg ik vaak ‘waarom zeg je dat eigenlijk?’, werkt altijd)
Ik krijg gewoon kippenvel terwijl ik al deze berichten lees, terwijl tegelijkertijd het zweet op mijn voorhoofd staat omdat het hier 30 graden is.
Het pestgedrag op de basisschool (vanaf groep 3 tot groep 7?) heb ik denk ik verdrongen. Ik weet nog dat ik gepest werd omdat ik dik was, maar meer ook niet. Ik was destijds ook echt een dik meisje, dat is niet te ontkennen als ik foto’s van vroeger terug zie. Ik vertrouw mijn huidige vriend in alles, maar ik wil hem die foto’s nog steeds niet laten zien. Niet omdat ik denk dat hij er iets van vind, maar omdat ik me zo schaam voor hoe ik eruit zag. Dat blijft echt een pijnlijk iets voor me. Als ik nu dikke kinderen zie (basisschoolleeftijd) voel ik me ook altijd rot voor hen. Omdat ik hen niet gun wat ik heb meegemaakt. Ik snap ook niet hoe ouders het zo ver kunnen laten komen, tot het 12e levensjaar heb je toch nog vrij veel zeggenschap over het doen en laten (eten/sporten) van je kind. Ik voel me tot op de dag van vandaag ook niet slank, terwijl ik nu echt een prima figuur heb. Door het verleden blijf ik me altijd groot en lomp voelen, ook al zegt iedereen dat het niet zo is.
Ik heb vroeg een klas overgeslagen, en toen werd ik het jaar erop achterin de klas geplaatst om bezig te gaan met het werk van de klas daarna. SUPER dom natuurlijk van die school, ik was toen heel jong (ik heb groep 5 overgeslagen) maar als je achterin de klas wordt geplaatst en ook nog eens in een nieuwe klas, ben je natuurlijk ‘te slim’ en ‘raar’ en wordt je ook nog eens letterlijk buitengesloten. Dus ik heb mijn hele basisschool periode een beetje weggestopt, heb hier nog steeds wel eens last van.
En toen ik 4 jaar geleden single was heb ik een hele avond met een super leuke jongen gepraat in de kroeg, was echt een knappe en super sociale jongen. Toen aan het einde van de avond zei hij: “Jammer dat je niet wat slanker was, ik val niet zo op dikkere meiden. Doei!” (Ik heb gewoon een maat 38, niet dat ik dat uberhaupt hoeft te verdedigen). Toen heb ik het jaar daaropvolgend een (lichte) eetstoornis ontwikkeld waar ik gelukkig weer bovenop ben gekomen.
Ohhh ik kan hier een heel topic over volschrijven, dat ik dikkig ben (door bekenden), dat ik dikke armen en benen heb (ja is ook zo maar zo onnodig om me erop te wijzen) random op straat worden aangesproken met ‘jij bent echt lelijk’ en ik word ALTIJD vergeleken met mijn zusje en elke keer moet ik horen dat ze de knappe is en hoe mooi ze wel niet is etc. Ik heb zelfs een screenshot van een groepsapp dat een jongen een foto van haar stuurde met: de lekkere versie van Henk. Yoooo thanks weet ik zelf ook wel hoor 
. Vind die vergelijkingen nog wel het meest vervelend van allemaal denk ik.
Waarom denken mensen in godsnaam dat je dat soort dingen kan zeggen? Prima als iemand je type niet is maar om puur en alleen iemand af te wijzen omdat ze geen maatje 0 heeft en dan het gore lef nog te hebben om dat tegen je te zeggen… ik snap dit echt niet. Zelfs al is het zo, zeg het gewoon niet. een “het was gezellig maar ik heb geen interesse, sorry!” is genoeg. Wat een eikel.
En de “lekkere versie van @Henk” is ook echt flink kut?! Wat bezielt die mensen om dat te zeggen?
Gatverdamme ik word zo boos van dit topic ik wil eigenlijk op iedereen reageren maar oke. Jezus.
2 likes
Ik vind het echt heftig dat zo veel van jullie zulke achterlijke dingen naar hun hoofd hebben gekregen. Echt, hoe kom je er bij?? Zo’n gebrek aan tact/logisch denkvermogen. Ik kan er gewoon niet bij dat mensen, en voornamelijk als ze geen kind meer zijn, zulke dingen kunnen zeggen. Misschien moet ik even in het complimentjestopic gaan lezen om mijn vertrouwen in de mensheid weer wat op te vijzelen… Zo verdrietig om te lezen wat de impact van dit soort opmerkingen op jullie is, en ook als je het vergelijkt met de impact die een compliment doorgaans maakt.
Jeetje wat een verhalen hier allemaal, zo heftig wat dat met je doet he!
Ik moet toegeven dat ik op de middelbare school, jaaaaren terug (oma wordt oud), ook soms echt kutopmerkingen heb gemaakt. Hier denk ik regelmatig aan terug, waarom zei ik van dat soort dingen?!? Volgens mij om grappig te wezen, hoop dat ze er geen kutgevoel aan over hebben gehouden.
Ik maakte geen opmerkingen over gewicht maar bijv. naar een jongen uit de klas dat hij vast homo was? Dat floepte er dan gewoon uit?
(Die jongen is helemaal geen homo maar hij besteedde gewoon veel tijd aan zijn haar en kleding. Was geen onzekere jongen dus hopelijk heeft hij het snel weggewuifd)
Probeer nu wel altijd alleen positieve dingen te zeggen, geen negatieve dingen te verspreiden op wat voor manier dan ook. Maar soms blijft het lastig, zoals laatst een opmerking in het beutyblog/youtubers topic. Online is dan blijkbaar weer anders dan real life. Dus nu ga ik er ook online meer op letten!
Lang verhaal sorry.
3 likes
De eerste keer dat ik mijn schoonmoeder ontmoette (op het afstudeerfeestje van haar dochter) vroeg ze me welke opleiding ik had gedaan en wat voor werk ik deed. Ik antwoordde daar eerlijk op, destijds deed ik werk op MBO-niveau terwijl ik HBO had gedaan.
Toen zei ze “Oh. Dat is natuurlijk heel iets anders dan naam schoonzus, naam zwager en naam vriend hebben gedaan” en toen draaide ze zich om. Uitgepraat. Ik stond met mijn mond vol tanden en kon wel janken.
Ook na die tijd heeft ze meermaals laten merken dat ze hogere verwachtingen had gehad van de partnerkeuze van mijn inmiddels man.
Haar kinderen hebben allemaal 1 of meerdere universitaire opleidingen gedaan en iemand getrouwd die ook universitair niveau heeft. Behalve ik. En mijn schoonvader is hoogleraar maar die heeft gelukkig nooit een probleem gemaakt van het verschil.
Inmiddels heb ik wel HBO+ werkniveau maar nog steeds is het onvoldoende in haar ogen.
Het ergste? Ze heeft zelf de huishoudschool gedaan. Niet dat daar iets mis mee is (mijn moeder heeft ook de huishoudschool gedaan en als ik in die tijd geleefd had, had ik er misschien ook wel voor gekozen), maar ik vind het wel echt heel pijnlijk dat juist zij zo laatdunkend doet over mijn opleidingsniveau.
DIT vind ik echt zoooo raar. Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te zeggen tegen een vreemde!?
1 like
Ja hij zei daarna dat het een grapje was maar ik weet wel beter. Heb het ook gescreenshot omdat ik het zo bizar vond.
Ja en zélfs als die mensen het goed bedoelen, dan nog kan het toch zijn dat je het voor je partner/kinderen/vriendinnen koopt? Dus daar denken ze ook niet over na. Zo dom.
1 like
Noo die laatste 
Heeft je familie er later nog wat over gezegd?
Wat heftig joh 
@Madrid maar ik heb wel gelijk 
knuffel
1 like
Al die fucking leraren die je uitlachen omdat je dingen niet zou kunnen doen zouden echt verboden moeten worden.
Ik had een jaar geleden hier gepost dat mijn professor had gezegd dat ik een zwakke student was en beter nooit had kunnen gaan studeren (alleen maar omdat ik zijn vak niet had gehaald). Ben nu aan het afstuderen en ik kan echt niet wachten om m’n fucking diploma onder z’n neus te schuiven. Voel al zoveel voldoening als ik er alleen maar aan dénk. Ik wilde eigenlijk stoppen, heb er ook echt heel veel last qua zelfvertrouwen mee gehad, maar ben zo boos dat ik het gewoon afmaak, puur en alleen om zijn ongelijk te bewijzen.
Eikel.
3 likes
Gelukkig staan je ouders achter je, maar wel heftig dat jullie met de rest vab de familie hebben gebroken (heftig dat zij je niet willen geloven/achter je staan)
Ik werd vaak nazi genoemd in de brugklas omdat ik half Duits ben. Totdat mijn geschiedenisdocent er wat van zei en uitlegde dat niet elke Duitser tijdens WO 2 een nazi was en zeker niet tegenwoordig.
Ook fietste een keer een paar jongens achter mij en een vriendin en riepen:“jullie zijn lelijk”. Daarop riep ik: “ik wist niet dat ik een spiegel op mijn rug had”. Hehe…kutjochies
10 likes