Een jongen op de middelbare school heeft ooit tegen mij gezegd dat ik harige armen heb. Dit ben ik nooit meer vergeten. Kan er inmiddels wel mee leven maar als iemand 1 seconden te lang naar mijn armen kijkt denk ik al oh misschien kijken ze naar mijn armen haha. Ach ja
Een lerares heeft een keer na een presentatie gezegd dat ik met dit ongelooflijk zaanse accent nooit ver zou komen in het leven, en dat ik maar mijn best moest doen om het af te leren. Was 14 en pas nu, ongeveer 8 jaar later kan ik eindelijk een presentatie houden zonder problemen.
Ook heb ik een keer gehad dat ik een presentatie voor engels moest geven (mijn beste vak), en dat een jongen een opmerking maakte over mijn gewicht, noemde me een dik lelijk varkentje, helemaal niet fluisterend ofzo. (Had gewoon maat 36/38 toen, maar goed). De lerares hoorde het wel, heeft hem toen de klas uitgestuurd, en ik mocht toen mijn presentatie op een later moment afmaken. Hij is toen ook een paar dagen geschorst geweest.
(Ik ben op de bassischool 5 jaar gepest en op de middelbare school 3, maargoed daarna was ik niet meteen populair ofzo. Als iemand nu een kutopmerking maakt zeg ik vaak āwaarom zeg je dat eigenlijk?ā, werkt altijd)
Ik krijg gewoon kippenvel terwijl ik al deze berichten lees, terwijl tegelijkertijd het zweet op mijn voorhoofd staat omdat het hier 30 graden is.
Het pestgedrag op de basisschool (vanaf groep 3 tot groep 7?) heb ik denk ik verdrongen. Ik weet nog dat ik gepest werd omdat ik dik was, maar meer ook niet. Ik was destijds ook echt een dik meisje, dat is niet te ontkennen als ik fotoās van vroeger terug zie. Ik vertrouw mijn huidige vriend in alles, maar ik wil hem die fotoās nog steeds niet laten zien. Niet omdat ik denk dat hij er iets van vind, maar omdat ik me zo schaam voor hoe ik eruit zag. Dat blijft echt een pijnlijk iets voor me. Als ik nu dikke kinderen zie (basisschoolleeftijd) voel ik me ook altijd rot voor hen. Omdat ik hen niet gun wat ik heb meegemaakt. Ik snap ook niet hoe ouders het zo ver kunnen laten komen, tot het 12e levensjaar heb je toch nog vrij veel zeggenschap over het doen en laten (eten/sporten) van je kind. Ik voel me tot op de dag van vandaag ook niet slank, terwijl ik nu echt een prima figuur heb. Door het verleden blijf ik me altijd groot en lomp voelen, ook al zegt iedereen dat het niet zo is.
Ik heb vroeg een klas overgeslagen, en toen werd ik het jaar erop achterin de klas geplaatst om bezig te gaan met het werk van de klas daarna. SUPER dom natuurlijk van die school, ik was toen heel jong (ik heb groep 5 overgeslagen) maar als je achterin de klas wordt geplaatst en ook nog eens in een nieuwe klas, ben je natuurlijk āte slimā en āraarā en wordt je ook nog eens letterlijk buitengesloten. Dus ik heb mijn hele basisschool periode een beetje weggestopt, heb hier nog steeds wel eens last van.
En toen ik 4 jaar geleden single was heb ik een hele avond met een super leuke jongen gepraat in de kroeg, was echt een knappe en super sociale jongen. Toen aan het einde van de avond zei hij: āJammer dat je niet wat slanker was, ik val niet zo op dikkere meiden. Doei!ā (Ik heb gewoon een maat 38, niet dat ik dat uberhaupt hoeft te verdedigen). Toen heb ik het jaar daaropvolgend een (lichte) eetstoornis ontwikkeld waar ik gelukkig weer bovenop ben gekomen.
Ohhh ik kan hier een heel topic over volschrijven, dat ik dikkig ben (door bekenden), dat ik dikke armen en benen heb (ja is ook zo maar zo onnodig om me erop te wijzen) random op straat worden aangesproken met ājij bent echt lelijkā en ik word ALTIJD vergeleken met mijn zusje en elke keer moet ik horen dat ze de knappe is en hoe mooi ze wel niet is etc. Ik heb zelfs een screenshot van een groepsapp dat een jongen een foto van haar stuurde met: de lekkere versie van Henk. Yoooo thanks weet ik zelf ook wel hoor
. Vind die vergelijkingen nog wel het meest vervelend van allemaal denk ik.
Waarom denken mensen in godsnaam dat je dat soort dingen kan zeggen? Prima als iemand je type niet is maar om puur en alleen iemand af te wijzen omdat ze geen maatje 0 heeft en dan het gore lef nog te hebben om dat tegen je te zeggen⦠ik snap dit echt niet. Zelfs al is het zo, zeg het gewoon niet. een āhet was gezellig maar ik heb geen interesse, sorry!ā is genoeg. Wat een eikel.
En de ālekkere versie van @Henkā is ook echt flink kut?! Wat bezielt die mensen om dat te zeggen?
Gatverdamme ik word zo boos van dit topic ik wil eigenlijk op iedereen reageren maar oke. Jezus.
Ik vind het echt heftig dat zo veel van jullie zulke achterlijke dingen naar hun hoofd hebben gekregen. Echt, hoe kom je er bij?? Zoān gebrek aan tact/logisch denkvermogen. Ik kan er gewoon niet bij dat mensen, en voornamelijk als ze geen kind meer zijn, zulke dingen kunnen zeggen. Misschien moet ik even in het complimentjestopic gaan lezen om mijn vertrouwen in de mensheid weer wat op te vijzelen⦠Zo verdrietig om te lezen wat de impact van dit soort opmerkingen op jullie is, en ook als je het vergelijkt met de impact die een compliment doorgaans maakt.
Jeetje wat een verhalen hier allemaal, zo heftig wat dat met je doet he!
Ik moet toegeven dat ik op de middelbare school, jaaaaren terug (oma wordt oud), ook soms echt kutopmerkingen heb gemaakt. Hier denk ik regelmatig aan terug, waarom zei ik van dat soort dingen?!? Volgens mij om grappig te wezen, hoop dat ze er geen kutgevoel aan over hebben gehouden.
Ik maakte geen opmerkingen over gewicht maar bijv. naar een jongen uit de klas dat hij vast homo was? Dat floepte er dan gewoon uit?
(Die jongen is helemaal geen homo maar hij besteedde gewoon veel tijd aan zijn haar en kleding. Was geen onzekere jongen dus hopelijk heeft hij het snel weggewuifd)
Probeer nu wel altijd alleen positieve dingen te zeggen, geen negatieve dingen te verspreiden op wat voor manier dan ook. Maar soms blijft het lastig, zoals laatst een opmerking in het beutyblog/youtubers topic. Online is dan blijkbaar weer anders dan real life. Dus nu ga ik er ook online meer op letten!
Lang verhaal sorry.
De eerste keer dat ik mijn schoonmoeder ontmoette (op het afstudeerfeestje van haar dochter) vroeg ze me welke opleiding ik had gedaan en wat voor werk ik deed. Ik antwoordde daar eerlijk op, destijds deed ik werk op MBO-niveau terwijl ik HBO had gedaan.
Toen zei ze āOh. Dat is natuurlijk heel iets anders dan naam schoonzus, naam zwager en naam vriend hebben gedaanā en toen draaide ze zich om. Uitgepraat. Ik stond met mijn mond vol tanden en kon wel janken.
Ook na die tijd heeft ze meermaals laten merken dat ze hogere verwachtingen had gehad van de partnerkeuze van mijn inmiddels man.
Haar kinderen hebben allemaal 1 of meerdere universitaire opleidingen gedaan en iemand getrouwd die ook universitair niveau heeft. Behalve ik. En mijn schoonvader is hoogleraar maar die heeft gelukkig nooit een probleem gemaakt van het verschil.
Inmiddels heb ik wel HBO+ werkniveau maar nog steeds is het onvoldoende in haar ogen.
Het ergste? Ze heeft zelf de huishoudschool gedaan. Niet dat daar iets mis mee is (mijn moeder heeft ook de huishoudschool gedaan en als ik in die tijd geleefd had, had ik er misschien ook wel voor gekozen), maar ik vind het wel echt heel pijnlijk dat juist zij zo laatdunkend doet over mijn opleidingsniveau.
Ja hij zei daarna dat het een grapje was maar ik weet wel beter. Heb het ook gescreenshot omdat ik het zo bizar vond.
Ja en zƩlfs als die mensen het goed bedoelen, dan nog kan het toch zijn dat je het voor je partner/kinderen/vriendinnen koopt? Dus daar denken ze ook niet over na. Zo dom.
Noo die laatste
Heeft je familie er later nog wat over gezegd?
Wat heftig joh 
@Madrid maar ik heb wel gelijk 

knuffel 
Al die fucking leraren die je uitlachen omdat je dingen niet zou kunnen doen zouden echt verboden moeten worden.
Ik had een jaar geleden hier gepost dat mijn professor had gezegd dat ik een zwakke student was en beter nooit had kunnen gaan studeren (alleen maar omdat ik zijn vak niet had gehaald). Ben nu aan het afstuderen en ik kan echt niet wachten om mān fucking diploma onder zān neus te schuiven. Voel al zoveel voldoening als ik er alleen maar aan dĆ©nk. Ik wilde eigenlijk stoppen, heb er ook echt heel veel last qua zelfvertrouwen mee gehad, maar ben zo boos dat ik het gewoon afmaak, puur en alleen om zijn ongelijk te bewijzen.
Eikel.
Gelukkig staan je ouders achter je, maar wel heftig dat jullie met de rest vab de familie hebben gebroken (heftig dat zij je niet willen geloven/achter je staan)
Ik werd vaak nazi genoemd in de brugklas omdat ik half Duits ben. Totdat mijn geschiedenisdocent er wat van zei en uitlegde dat niet elke Duitser tijdens WO 2 een nazi was en zeker niet tegenwoordig.
Ook fietste een keer een paar jongens achter mij en een vriendin en riepen:ājullie zijn lelijkā. Daarop riep ik: āik wist niet dat ik een spiegel op mijn rug hadā. Heheā¦kutjochies
De klapper van mijn leven:
Door een random middelbare scholier moeten horen toen ik het laatste stukje naar mijn werk liep 3 jaar geleden: āJij bent zo lelijk ik hoop dat je verkracht wordtā. En dat kwam dus uit de mond van een jongen van een jaar of 14 - 15 die wel Boudewijn, Mees of Maurits zou kunnen heten en op een rijkeluisschool zat. Ik had uit woede wel een van hun fietsen de nabijgelegen sloot in kunnen duwen, maar niet gedaan. Maar mij wel afgevraagd wat die jongen bezielde en waarom zijn vrienden hier hard om moesten lachen?
Vriendinnen (nu voormalig) die achter mijn rug om mijn lichaamsbouw altijd belachelijk maakte omdat ze vermoedelijk nog onzekerder/ontevredener zijn met hun eigen lichaam. Zo vond er eentje dat ik mijn rug moest bedekken vanwege mijn diepe littekens en iemand anders dat ik boven mijn eigen league datete. Want als mijn lichaam kut is heb ik dus geen recht op een leuk iemand die er goed uitziet en een geweldige persoonlijkheid heeft en mij met respect behandeld?
Mensen kunnen toch echt zo ā¬&@")/#%^Ā£$Ā„ zijn zeg. Niet normaal.
Zelf heb ik niet vaak vreselijke dingen gehoord, maar in de categorie āāZelfs de kleinste rotopmerkingen blijven hangenāā: een kennis van mijn toenmalige beste vriendin die me 10 jaar geleden vertelde dat ik er op foto toch wel veel knapper uitzag dan in het echt.
Omg ja ik ben geboren in Duitsland en toen mijn klasgenootjes daar achter kwamen werd ik elke ochtend begroet met een Hitlergroet. Was op de basisschool 
Jezus wat verschrikkelijk. Dat kinderen onder elkaar domme dingen kunnen zeggen wist ik, maar dat ouders van vriendinnen en juffen zulke dingen zeggen⦠die zouden toch beter moeten weten.
Een opmerking die bij mij is blijven hangen was in groep 8. Ik was was wat steviger (niet echt dik maar meer babyvet) en kreeg als eerste van de klas borsten. Dat is al erg genoeg, maar toen moest de meest populaire jongen op wie ik natuurlijk erg verliefd was zeggen '" Squidy denkt zeker dat ze borsten heeft maar dat is alleen maar vet". Pas sinds kort begin ik pas een beetje mijn borsten te waarderen en niet te zien als hompen vetā¦