Hahahha. Mijn schoonouders zien er ook altijd netjes uit. Vader altijd in jeans en hemdje. Zelfs als die gaan wandelen doen die geen chillere kleding aan. Wij lopen echt super vaak rond in joggingbroek en hoodie, zelfs als we buiten even snel naar de winkel gaan of gaan wandelen. Echt een schande. “Wat gaan de mensen zeggen als ze jullie zo zien!!!”
Pfoe lijkt me echt vermoeiend als je zo door het leven gaat. En al helemaal als je op die leeftijd nog zo bezig bent met wat anderen denken…
Ik hoorde afgelopen week van iemand dat ik niet vrouwelijk ben. En toen vond ik het eigenlijk wel een compliment want ik zou echt niet zo’n vrouw willen zijn zoals de persoon die dat tegen mij zei.
Mijn oma zei laatst ook opeens ‘je bent wel een beetje dik geworden’ en toen vroeg ze hoe zwaar ik was. Maar ik weeg mij nooit dus ik zeg tegen mijn oma dat ik dat niet weet. Loopt ze weg en komt we even later met de weegschaal teruggelopen😂. Heb haar toch maar even duidelijk gemaakt dat ik daar dus geen behoefte aan had.
Haha de gedachtengang van sommige mensen is toch wel echt heel bijzonder. Ik vraag me soms ook af of dit een generatiedingetje is of gewoon persoonsafhankelijk?
Haha nou ik weet dat mijn oma het niet lullig bedoeld maar oprecht wil ‘helpen’. Denk dat zij (en vele mensen van haar leeftijd) gewoon niet inzien dat zo’n opmerking heel kwetsend kan zijn.
Omgggggg wa errug. Haha oh lord.
Mijn oma had vroeger (op mijn leeftijd) een ‘‘wespentaille’’ dus ze vindt volgens mij dat ik dat ook moet hebben. Wonderlijke dingen.
Ik denk dat het misschien toch een generatiekloof is waarbij die oudere dames zijn opgegroeid in een tijd van veel verwachtingen of druk (vanuit de man). Heb ooit zo’n artikel gelezen wat hier ergens gepost was over de taken van een goede vrouw, wees slank, zet koffie voor hem en maak jezelf op voor je man wakker wordt etc. Ik denk dat we momenteel in een tijd leven waar emancipatie en jezelf/anders zijn wordt gestimuleerd, en dat was in die tijd niet zo? Maar ik weet niet hoe het is verder, want mijn oma had alleen commentaar wanneer ik gaten in mijn broek had
Collega: naar de kapper geweest?
Ik: ja! (Viel ook niet te missen want ik ben naar superkort haar gegaan)
Collega: hebben ze het een beetje te kort geknipt zeker.
Dank je! Nee niks gezegd, alleen maar dat dat de bedoeling was. Dus hij zal zich wel knap lullig voelen (hoop ik).
Ughhh. Zo irritant. Hou je mening gewoon voor je.
Ik ben eens van donkerblond naar donkerbruin/bijna zwart gegaan. Was net gekleurd dus was echt zo goed als zwart (na een paar wasbeurten was het al minder).
Ook zo iemand: oei het is een beetje te donker uitgevallen zeker?
Bemoei je met je eigen zaken? Misschien wilde ik wel pikzwart haar.
Scherp, mooie reactie!
AMEN
Jeetje, zo lullig. Goede comeback wel! Ik heb donkere krijgen onder mijn mogen, mijn moeder zei toen ook elke keer ‘oh wat zie je moe, je ziet echt moe, ben je moe?’ vreselijk. Het is ook nooit een compliment he, tegen iemand zeggen dat-ie er moe uit ziet. Sjonge.
Misschien een generatiekloof-dingetje. Mijn schoonmoeder is ook al wat ouder, en van haar kreeg ik ongeveer 2 maanden na mijn bevalling een bus met van dat afslankpoeder/maaltijdshake
bi-zar
Laatst kwam op m’n werk ter sprake dat ik dit jaar ga trouwen. Ik dacht dat iedereen het wel wist maar ons afdelingshoofd niet. Hij feliciteerde me en vroeg toen: en dan meteen zwangerschapsverlof?
Ik zat eerst echt zo en toen zei ik maar: hoezo, ben ik zo dik dan? Wist niks beters te zeggen. Zo’n ouwe lullen opmerking van hem ugh. Komt er ook nog bij dat wij al een jaar proberen een kind te krijgen maar t nu maar uitstellen tot na de bruiloft omdat het niet lukt
Ik heb een nieuwe jas gekocht, een tussen jas, in een maat gekocht dat er ook nog een trui onder kan, zodat ik hem in de winter ook kan dragen.
Gisteren had ik hem voor het eerst aan, een vriendin zei terwijl ze me spottend aankeek: “leuke jas, maar ik zou toch een maatje groter nemen”
Ik wist niet wat ik moest zeggen.
Ohh mijn vader zegt ook heel vaak in de herfst/ winter: ‘wat zie je bleek/pips’. Uhhh ja dat is dus gewoon mijn kleur, jammer dan.
Mijn oma ook, standaard.
Dit keer was leuk.
Oma: kind, wat ben je weer aangekomen, jij blijft ook maar jojo’en hé?
Ik: nee hoor, ben zwanger. En afgevallen trouwens.
Hartje als steun. Hoeveel van die opmerkingen wij niet al hebben gehad… en ik heb ook allang de leeftijd dat we het theoretisch al jaren zouden kunnen proberen en dat het niet zou lukken. Mensen denken echt niet na.