Ja sorry, nu ben ik zo nieuwsgierig wat de ‘heftigste politieke moord’ is
Thanks voor de tips! Hier ga ik zeker wat mee doen!
@Lula Het ging over Johan en Cornelis de Witt en wat de burgers met de lichamen hebben gedaan. Ik wist overigens niet dat dat werd bestempeld als de heftigste moord hoor. Pas toen ik de namen hoorde begon het lampje te branden.
Oh ik dacht Pim Fortuyn
Haha die lijkt mij ook het meest logisch
Zijn lichaam is niet in meerdere stukken verdeeld en verminkt. Dus ligt eraan welke betekenis je aan het woord heftig geeft
En opgegeten!
We zijn het enige land ter wereld dat een politiek leider heeft opgegeten, SUCK IT BELGÏE
Ja en de stadhouder die het volk heeft opgehitst, beetje a la Trump en het Capitool.
Oké, lange (eerste!) post. Toch maar een account aangemaakt na lang meelezen!
Een tijdje terug lag mijn vader in het ziekenhuis en was ik in m’n ouderlijk huis om mn moeder bij te staan. Alle buren kwamen ff kijken hoe het ging want die hadden de ambulance waarmee m’n vader was weggevoerd gehoord/gezien. Dat was wel heel lief. Ook de buurman kwam ff langs, die woonde er ook al toen ik er woonde. Hij heeft mij daar op zien groeien en ik paste op zijn kinderen. Ik stond met hem te praten en hij vroeg naar mijn vriend. Mijn vriend heeft een beroep dat veel mensen kennen. Laten we ff zeggen aannemer.
Buurman: hee Beppeli, jouw vriend is toch aannemer? Ik heb gehoord dat aannemers erg van mooie auto’s en maatpakken en horloges houden! Jouw vriend ook zeker?
Mijn vriend is nogal alto en geeft niks om spullen/status, dus ik had er wel lol in om te antwoorden dat we in een 10 jaar oude Nissan rijden en hij nooit een horloge draagt. Buurman ging verder. Ik had de hoop dat hij nu naar mijn carrière ging vragen.
Buurman: hee maar Beppeli? Hoe oud ben jij nu inmiddels???
Ik: 30.
Buurman: komt er dan een kleintje aan binnenkort???
Echt man, zo’n onnodige opmerking. Voor hetzelfde geld lag dit heel gevoelig bij mij… heb maar iets gestameld over dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is en ben weer naar binnen gelopen. Ook echt het totale voorbijgaan aan de opleiding die ik heb afgerond, de carrière die ík aan het maken ben, de fulltime baan die ík heb om samen met m’n vriend ons leven vorm te geven… Ik was ongerust om m’n vader maar baalde later zo van de opmerkingen van de buurman. Blij dat ik daar niet meer woon.
Ietswat geïnspireerd door het verhaal over de horkerige buurman van @Beppeli_Boppeli
(Wat een klote vraag/reactie van de buurman)
Een paar jaar geleden was ik kort na het overlijden van mijn vader is mijn ouderlijk huis dingen aan het opruimen, regelen, etc.
De auto van mijn vader wilde niet meer starten en we wisten allemaal niet hoe we hem aan de praat konden krijgen. (En we hadden geen andere auto tot onze beschikking)
2 deuren verder woont een stel. Ik ken ze niet maar ik weet dat mijn vader ooit kennis heeft gemaakt. Zij is jurist, hij is automonteur. Ik heb daar dus aangebeld en mezelf voorgesteld als ‘de dochter van 2 deuren verder’ en verteld (de tranen binnen houdend) dat mijn vader (oh die kale man?) was overleden, en dat we zijn auto wilden verplaatsen maar dat het niet lukte omdat de accu wrs leeg was. Zou haar partner misschien even willen helpen? De allereerste reactie was ‘gaat het huis in de verkoop?’
Ze hebben ons wel fijn geholpen gelukkig.
En in de tijd daarna zijn 2x vrienden/familie van hun bij mijn moeder aan de deur verschenen met de vraag of ze wilde verkopen
Hahaha geweldig! Ik gebruik deze tactiek ook super vaak. Werk met bijna alleen maar mannen die regelmatig dingen aan mij proberen uit te leggen terwijl ik hun ik hun uitleg helemaal niet nodig heb. Als ik voor de derde keer ‘kan je het nog één keer uitleggen?? Ik snap je echt niet??’ zeg, dan snappen ze dat het sarcastisch is en druipen ze weer af.
Een week nadat de partner van een vriendin van mij overleden was, kwam er een briefje door de brievenbus met ongeveer deze strekking
‘Al die ruimte alleen voor uzelf terwijl er gezinnen zijn die hier graag zouden wonen… Laat het ons weten als u overgaat tot verkoop van uw huis? Ps gecondoleerd’
Hoeeeee besluiten mensen zo te zijn.
Wow wat ontzettend brutaal zeg. Ik zou dat nummer echt woest opbellen. Misschien niet als je vriendin zelf maar dus wel als haar vrienden ofzo. Of dat nummer voor allemaal kut spam opgeven. Echt hoe kan je zo zijn idd.
Op de begrafenis van een familielid waren er mensen die kwamen vragen of het huis al vergeven was. Kennissen van de overledenen. ‘Gecondoleerd, maar wat ga je doen met het huis? Is het al verkocht?’ Inclusief briefje met nummer.
Wat vreselijk dat mensen zo zijn he? Mijn moeder kreeg op de uitvaart van mijn vader ook de vraag of ze “alleen in dat huis bleef wonen”.
In geval van zo’n briefje zou ook mijn eerste ingeving zijn om die mensen boos op te bellen. Vind dit echt heel erg.
Sowieso zeggen veel mensen domme dingen als iemand is overleden. Ook op de uitvaart tegen mijn moeder gezegd: “je vindt nog wel een nieuwe man”.
Jemig wat bizar. Zou dan die blaadjes bewaren en mocht ik dan over gaan op verkoop dat ik het niet aan die personen verkoop.
Echt zeldzaam asociaal zulke mensen
Toen wij aan het proberen waren voor een tweede kindje zei mijn schoonmoeder
Oh als er dan wat met huidige kind gebeurt, heb je er nog één
Mijn schoonmoeder naar/over haar (geadopteerde) kinderen: ‘Als ik had geweten hoe zwaar het zou zijn, had ik het waarschijnlijk niet gedaan’.
Iets in die strekking werd ook tegen mijn overgrootmoeder gezegd. Kindje was op 2 jarige leeftijd overleden. De dokter zei toen: ach, volgend jaar heb je er weer een.
En ja, ze had er uiteindelijk in totaal 8 maar ze bleef natuurlijk verdrietig om dat gestorven kind, alsof meer kinderen je verdriet zouden doven/of je niet verdrietig mag zijn omdat je meerdere kinderen hebt
Er kwam hier nooit een tweede dus daar had ik al verdriet van maar dan dat nonchalante gedoe, alsof je kinderen compleet inwisselbaar zijn ofzo
An heir and a spare…
Heb jij dan blauw bloed PiuPiu?