Is het goedgekomen met je schoonzusje?
Wat lief dat je dat vraagt
Nee, helaas niet. Ze is geopereerd en alles zag er een tijdje heel mooi uit maar de tumor kwam terug.
Oh jeetje, wat ontzettend heftig
En heb je al nachtdiensten gehad? Hoe gingen ze?
De kinderen waren uitlogeren dus geen speelgoed op de grond alles netjes etc. Had alles namelijk opgeruimd.
Kom ik naar beneden, ligt de knuffel die in de hoek bij de speelgoedkist lag, midden in de woonkamer. Hoe dan?
Alsof ik dat ding mee nam en dan maar op de grond legde daar. Echt heel raar, zelfs mijn man snapte er niks van. Hij was ook verbaasd.
Haha nee! Ik ga op deze afdeling geen nachtdiensten draaien, en als ik weer word overgeplaatst over een halfjaar dan ben ik jouw verhalen hopelijk al vergeten.
Niet per se onverklaarbaar maar wel heel toevallig.
Toen ik 9 was zat ik in een combinatieklas en hadden we geschiedenis en biologie van de toenmalig adjunct directeur die eigenlijk geen les gaf, in ieder geval geen vaste klas had. Hij kon heel mooi vertellen en we hingen echt allemaal aan zijn lippen en regelmatig bleef ik in de pauze met een paar andere kinderen hangen.
Ik had van mijn vader een heel mooi boek gekregen over de aarde en ik kon niet wachten om dat aan die meester te laten zien in de pauze. Had het boek zelfs al op school gelegd terwijl ik wachtte tot we weer les zouden hebben. Alleen de nacht daarvoor had ik een heel nare droom over die leraar, dat hij me ongepast aanraakte. Het was levensecht en kan het me zelfs nu nog goed herinneren. Ik besefte wel dat het maar een droom was, maar het gaf me echt een naar gevoel. Zodanig naar dat ik het boek in mijn kastje had gelaten en niet aan hem heb laten zien in de pauze en ik ben daarna ook nooit meer bleven hangen. Ik vond het eigenlijk heel stom dat ik me zo lang liet beïnvloeden door zo’n droom.
Toen ik net van de basisschool af was, hoorde ik dat dezelfde man op non actief was gesteld vanwege vermeende ontucht met kinderen. Moest gelijk weer denken aan die droom.
Ik ben niet bijgelovig, maar ik vind het wel bijzonder dat ik als 9 jarige zo’n droom kreeg. Was er niet mee bezig (seksuele dingen in het algemeen) en had nooit iets in die richting meegemaakt. Soms vraag ik me af of het feit dat ik die droom heb gehad (en daardoor afstand heb genomen omdat het me zo’n naar gevoel gaf) me heeft behoed van iets vervelends. Maar dat zal ik natuurlijk nooit weten en het zal gewoon toevallig zijn geweest.
Wow zo ‘mooi’ eigenlijk… natuurlijk wel heel naar voor die andere kinderen. Maar iets in jou heeft je daarvoor kunnen behoeden.
Ik heb tot mijn 15de intensief gesport, maar werd daar gepest door een jongen. Eigenlijk dacht ik daar nooit meer aan tot een paar jaar geleden. Ik bleef echt een week aan ‘m denken. Loop ik in de binnenstad en kom een andere jongen uit die tijd tegen, zegt hij; ‘J is begin deze week verongelukt.’ Beiden dus bijna 15 jaar niet gesproken, nooit opgezocht op social media e.d.
Ik heb nog iets waar ik nu ineens aan zat te denken.
Een aantal jaar geleden woonde ik dus naast een heel oud kerkhof. Dat maakt opzich niet zoveel uit, maar toch hing er een vreemde sfeer zo nu en dan.
Al mijn huisgenoten waren weg en ik was alleen thuis. Hoor ik toch de hele tijd voetstappen beneden in de keuken. Iedere keer weer kijken maar natuurlijk niks te zien. Alle deuren gecheckt, en deze zaten gewoon op slot. Ik weer naar boven, hoor ik weer die voetstappen. Het was net of iemand met legerkisten aan door de keuken stampte.
Kom ik weer beneden om te kijken, zie ik ineens dat mijn keukenkastje open staat. (Iedere huisgenoot had een eigen kastje) heel vreemd was dat. Kreeg er ook echt een luguber gevoel bij…
Ook een tijd lang hoorde ik steeds iemand tegen de muur aan krabben? Zodra ik op bed lag begon het. Iedere avond weer. Alsof iemand met zn nagels over mijn behang ging. En het vreemde was nog dat zodra mijn vriend bij mij sliep dat er dan geen geluid te horen was. Ik kon het ook nooit aan mijn huisgenoten bewijzen, want iedere keer als ik er iemand bijgaande was het geluid weer gestopt. En zodra ik weer in bed lag begon het weer
Ik had dit ook, of iets soortgelijks. Eind vorig jaar moest ik opeens na heel veel jaar denken aan m’n beste vriendin van de middelbare school. Echt compleet uit het niets. Toen ik haar social media opzocht bleek dat ze de dag daarvoor was overleden
Oh dit is zo freaky… als ik mezelf in zo’n situatie zou plaatsen denk ik echt dat ik daar niet alleen kon zijn/slapen! Of ‘went’ het?
Nou het went nooit, maar op de een of andere manier denk je wel steeds vaker van oké ze zijn weer bezig van hiernaast
Vind het alleen vervelend als mensen je niet geloven…
Nog 2 dingen die ik me nu herinner.
Mijn huisgenoot had een vriend die zelfmoord heeft gepleegd. We spraken daar vaak over. Hij (Mijn huisgenoot) zat bij mij in de kamer op de bank. Gaat me toch ineens de deur open en weer dicht in de klik zeg maar. Zo bizar he!
Paar dagen later gaat plots de televisie aan. Ik had nog zo’n oude televisie die je met een knop op de televisie zelf en de afstandsbediening aan moest doen.
Ik lag op bed, en de afstandsbediening lag op de bank. Ineens springt de tv aan. Volume springt vol open. Ik zag het volume omhoog gaan op de televisie. Dat vond ik wel een heel eng moment.
Dat is alles wat ik me nu zo herinner. Eerst ook w genoeg. Straks denken jullie nog dat ik gek ben
Wat een verhalen! Als ik dat zo lees ben je dus echt wel paranormaal begaafd of kan ik het beter omschrijven als zesde zintuig? Ik heb eigenlijk niet iets wat ik zo in dit topic kan schrijven helaas!
Maar blijf vooral je verhalen doorposten, vind het heel interessant!
Ik werkte een tijdje in de thuiszorg en had op een gegeven moment elke keer zo naar buik gevoel bij een patiënt. Elke keer als ik daar voor de deur stond had ik dat gevoel, en dat voor een week lang. In het weekend daar op volgend is ze keihard gevallen op haar hoofd en moest ze gehecht worden. Daarna was het gevoel weg.
Het vreemde is dat ik nu in ons nieuwe huis nog nergens last van heb gehad. Draai momenteel ook geen nachtdiensten meer. Dus voor nu is alles nog rustig
Misschien niet onverklaarbaar, maar ik ben ervan overtuigd dat ik vervloekt ben, omdat als ik bijvoorbeeld denk:’ nou mijn auto heeft gelukkig nooit echt problemen’, dan start ie een dag later niet. Of als ik denk:’ goh mijn fietsband blijft eigenlijk ook lang goed’, dan kan je erop wedden dat 1 dag later die band stuk en plat is. Ik dacht ook weleens bij mezelf toen ik aan het sporten was:’ Goh eigenlijk mazzel dat mijn knieën hier geen zeer van doen’, en nog geen 5 seconden later kreeg ik pijn in mijn knieën, waar ik nu nog last van heb. En altijd als ik weer zo’n gedachte heb denk ik gvd waarom denk ik dat nou?!?!
Hahahaha zo heeft het helaas nog nooit gewerkt
Ohh herken ik! Ook met m’n fietsband een keer en pas nog dat m’n zusje een pijnlijke aft had en ik zei “Ooh die heb ik echt een jaar niet gehad”. Ik dacht al van shit zal ik het over me afgeroepen hebben hiermee? En ja hoor, week later een aft en die was net weg en toen kwam er weer een. :’)
Precies om deze reden klop ik altijd af op zo ongelakt mogelijk hout als ik zoiets uitspreek of denk.