Ik weet niet helemaal zeker of ik je goed begrijp, maar bedoel je bijvoorbeeld een studieprotocol voor een toekomstige studie oid? Volgens mij wordt dat wel gedaan om andere onderzoekers op de hoogte te brengen van wat er gaande is en ook voor open science/transparantie redenen.
Ik werk in de psychologie en heb dit bijvoorbeeld gehad bij Child Abuse and Neglect, wat gewoon een legitieme journal is, niet zo een die je drie keer per week mailt met 'Dear Professor, please publish your important work in the Totally Legitimate Journal of Research that is Definitely Not Made Up", haha. Ik werkte op dat moment niet als onderzoeker (dit was mijn masterscriptie) en heb toen de helft zelf betaald en de andere helft mijn scriptiebegeleider. Waar ik nu werk gaat het geloof ik gewoon van je budget af ja, ik begroot het ook altijd mee in onderzoeksbudgetten!
Haha ja echt zo, als werkloze net-afgestudeerde, heel chill. Ik had toen gelukkig net een behoorlijke geldprijs gewonnen voor die scriptie, dus daarmee heb ik de publicatiekosten toen betaald. Ik moet wel zeggen dat ik me toen totaal niet besefte hoe raar dit eigenlijk is, en dat ik het graag zelf wilde betalen uit een soort trots :â) Waar ik toen werkte was er wel een regeling dat open access kosten vergoed werden door de universiteit, maar niet bij Elsevier journals, omdat die niet volledig open access zijn.
@grace, nice, als het artikel openbaar is wil ik het wel lezen!
Edit: haha, ik herinner me nu weer dat ik heel blij iedereen ging vertellen over mijn eerste publicatie, en al mijn vrienden âwooow word je nu rijk?â en ik ze moest uitleggen dat ik hen juist moest betalen ipv zij mij
Ik wilde net zeggen, ik heb ook nog nooit gehoord dat je niet moet betalen (ook biomedisch). Maar hier is het eigenlijk wel standaard dat je begeleider/de laatste auteur het betaald, heb ook nog nooit gehoord dat een aio het zelf moest betalen geloof ik. Toen ik mân masterscriptie publiceerde heeft volgens mij ook mân begeleider dat gewoon betaald, is niet eens ter sprake geweest verder.
edit:
Ik werk zelf in (bio)chemie en zoals ik weet moet je voor bijna alle tijdschriften betalen.
Sterker nog, bij een blad van Nature moest je betalen voor ieder figuur met kleur, echt belachelijk.
edit: @En_17_Anderen Publiceren is ook niet altijd âzuiver/eerlijkâ helaas. Ik heb zelf meegemaakt bijvoorbeeld dat mijn publicatie in de âwachtâ blijft bij de editor, en dus gewoon niet reageerde, omdat blijkbaar een andere vergelijkbare publicatie al naar de reviewers was gestuurd en zij eerst wou weten wat daar de uitkomst zou zijn. Dus het ging een beetje tussen die publicatie en mijn paper. Uiteindelijk 14 maanden geduurd voordat hij eindelijk gepubliceerd was. Dus, je moet ook wel heel veel geduld hebben
Er is trouwens ook nog een vijfde boodschap mogelijk. Sommige uitgeverijen hebben meerderen tijdschriften in beheer, en als ze het dan niet vinden passen bij het tijdschrift waar je hebt ingestuurd om wat voor reden dan ook, dan kan het dat ze een soort van dealtje sluiten met je. Dan wordt je publicatie doorgesluisd naar een ander tijdschrift, met vaak een lagere impact. De editors van die tijdschriften bespreken het dan met elkaar, en dan hoef je niet weer door het hele review proces bij het andere tijdschrift bijvoorbeeld.
Eens met de uitleg dat hier boven allemaal gegeven is.
Alleen ik heb nooit een artikel geschreven mbt het journal waar ik het wilde submitten. Ik heb het aangeleerd om het manuscript zo te schrijven dat het boodschap duidelijk is en dan pas stukken schrappen en bondiger op schrijven. Dus meestal had ik 5000-6000 woorden en dan ging ik dat stapsgewijs met beoordelingen van de (co)-promotor het bijwerken. Ergens op het eind keken we dan naar welke top blad we het wilden sturen en de lay-out aanpassen. Meerdere artikelen zijn bij mij zonder revisie geaccepteerd en sommige met alleen minor revisions (maar dat is geluk hebben gezien de topic wat toen erg hot was). Daarnaast heb ik mijn vakgebied (geneeskunde) nooit meegemaakt dat een reviewer er zo lang overdeed. Het langste bij mij was denk ik 6 weken.
Nou, vond je reactie goed uitgebreid hoor, en wist het ook alleen maar omdat ik zelf ook heb ervaren.
Ik denk dat het ook een beetje goodwill kweken is. Als ze alles van een onderzoeksgroep bijvoorbeeld afwijzen, dan zeg je als groep ook; âlaat maar, zij willen ons niet, we gaan naar een andere, want goede ervaringâ. Met de kans dat het tijdschrift dan ineens een goed onderzoek om te publiceren mislopen omdat je die niet eens meer opstuurt, tenminste, dat denk ik.
Wat fijn dat je de moeite hebt genomen om dit zo uit te schrijven! Thanks!
Mijn eerste artikel heb ik in januari ingediend en vorige week pas kreeg ik het bericht dat het is afgewezen (reviewer 1 was helemaal enthousiast en slechts 3 zinnen verbeteren, reviewer 2 vond alles kut) tot nu toe vind ik het publiceer proces echt mega kut haha
Huh wat suf van die journal, dat helpt ook niet echt voor de reputatie van open accessâŠ
Hoi slimme mensen die al een phd hebben, ik wil na mijn master(s) heel graag een phd maar ik ben super gestrest want ik heb 0 aan networking e.d. gedaan. Ik loop nu stage voor mijn research master in biomedische wetenschappen/psychologie met klinische studies, en sta ook ingeschreven voor een gewone master die ik volgend jaar af wil maken. Ik wil graag twee thesissen tegelijk schrijven voor hetzelfde department maar met andere onderzoeken, maar ik denk niet dat dit mag van de universiteit, dus zal volgend jaar voor mân andere master nog stage moeten lopen als ik dat diploma wil. Het liefst wil ik op hetzelfde department als waar ik nu stage loop ook een phd doen, dus ik doe nu vooral erg mijn best een goede indruk te maken en dergelijk, maar ik vraag me af of ik op de goede weg zit?
Voor mijn idee was research master + goed presteren op stage + mezelf implementeren in het department en mân naam bekend maken (ik help nu mee met 4 onderzoeken en zal mân volgende stage ook hier lopen) wel alvast iets zodat, als er een plek vrijkomt en ik solliciteer, ik wel kans maak. Maar ik begin me steeds meer te beseffen dat ik niet de enige ben die een phd wil en mijn gemiddelde cijfer is maar een 8, ik heb geen buitenlandse studie ervaring oid, ik kom niet vaak op conferences om te netwerken (niet dat dat nu ĂŒberhaupt kan maar goed), heb natuurlijk niks gepubliceerd, en voel me gewoon zo extreem average. Maak ik ĂŒberhaupt wel kans op een phd? Zijn er dingen die ik in mijn vrije tijd nog kan doen? Hebben jullie tips voor hoe je jezelf onderscheid?
Sorry voor deze onzekere woordenbraaksel. Ik kreeg ook stress van het doorlezen van het topic dus misschien is dit al eens voorbij gekomen, nogmaals sorry in dat geval
Heb je ook al kenbaar gemaakt aan je scriptiebegleider dat je graag zou willen promoveren? En mijn advies is om breder te kijken dan je huidige werkplaats. Ik had overigens geen buitenlandse ervaringen ofzo hoor. Ik had toen gewoon gesolliciteerd als externe kandidaat en was de beste kandidaat.
Hm ja ivm mijn vriend zijn werk en het specifieke gebied waar mijn universiteit gespecialiseerd in is, wil ik eigenlijk wel evht hier blijven. Andere opties met zelfde soort onderzoek zijn bijv. In Brazilië en London, dat zie ik niet zitten (nou ja London is wel een optie maar ik denk dat ik daar nog minder kans maak). Misschien moet ik dit onderwerp maar meer loslaten.
Ik heb mijn supervisor wel verteld dat ik na mijn masters een phd wil doen, maar ik spreek hem bijna nooit omdat hij er gewoon niet is en nauwelijks te bereiken valt. Ik kreeg pas vrijdag feedback op mijn research proposal dat ik drie weken eerder opgestuurd had haha. Maar hopelijk kent hij me alsnog als gedisciplineerd en op tijd (aangezien mân proposal 5 weken voor de deadline af was lol) en dat kan me ook niet tegen zitten
Ik weet niet precies hoe het is in jouw vakgebied, maar het klinkt alsof je er alles al aan doet om bij je doel te komen. Als je bij jouw eigen eigen groep wil blijven, zou ik het al wel aangeven al bij de professor en advies vragen wat hij of zij misschien zou willen.
En zoals @ovenschaal zegt, ook bij mij is er nooit naar cijfers of iets gekeken. De professor van mijn tweede stage was de oude supervisor van mijn huidige baas. Deze gaf mij een goede referentie en dat was al voldoende. Mijn eerste onderzoekstage was beroerd, maar nooit iemand heeft daar naar gevraagd.
Oh dit is een hele goede! Ik ga snel mailen hierover. Ik denk gelukkig wel dat ik een goede indruk maak qua stage, maar direct vragen wat ze zoeken in toekomstige phd studenten is nog beter.
Hahaha goeie beschrijving, kreeg vandaag ook nog een mooie uitnodiging. Wat denken jullie, is dit legit?
Dear Dr. [achternaam, initialen],
Greetings!!
We have found your research topic in online, the research is very good and I think your research may fits into our Journal of Educational and Psychological Research & we would like to work with you.
We are an Open Access Journals publishes articles in the form of Research, Review, Case reports, Magazines, Short communications, Mini review, Opinions, Perspectives, analysis, Book reviews editorials etcâŠ, are welcome for possible publication in this issue. We would appreciate receiving your submission on or before December 10th 2020.
For more details in our journal CLICK HERE
We look forward to hear from youâŠ
With regards,
Michelle
Journal of Educational and Psychological Research
ISSN 2690-0726
USA
Ohh wat heftig man. Zo erg dat je er inderdaad bijna om moet lachen. Ik denk dat het voor mij de druppel zou zijn om er toch maar gewoon per direct mee te kappen
Ik heb ook wel nare reviewers meegemaakt, maar dit klinkt wel ernstig. Was het blind review? Je zou in zoân geval ook wat actie vd editor verwachten, want zulke onconstructieve feedback is niet echt de bedoeling van peer-review. Ik probeer zelf altijd goed aan te geven wat precies en waarom ik iets problematisch vind en of ik een mogelijke fix zie voor het specifieke paper of voor een volgend werk/paper als ik reviewer ben. Ik lees mn review dan altijd nog een na in zijn geheel om de toon te checken. En als ik daar geen tijd voor heb, neem ik de review niet aan.
Juist omdat ik zelf mijn best doe constructief te zijn, haaat ik luie reviewers die of iets zeggen als: de auteur heeft de literatuur uit veld X (anders zijdelings gerelateerd gebied) niet voldoende betrokken [zeg dan op zijn minst welke stukken/auteurs en vooral waarom he geloofd dat het relevant is], of reviewers die alleen een oordeel geven zonder onderbouwing zoals (dit was mijn ergste ooit): this paper lacks scientific integrity (ik weet nog steeds niet wat er precies mee bedoeld wordt, maar ik vermoed dat dit een reviewer was die gewend is aan experimenten en niet aan conceptueel onderzoek)