Was dit bedoeld als reactie op mij? Ik snap de connectie niet helemaal geloof ik, sorry
Ik weet niet wat voor data je hebt, maar ik schrijf mijn master thesis nu over een questionnaire en we hadden echt heel veel missing data. Uiteindelijk hebben we besloten om bepaalde aannames te maken maar imputation van values was ook nog iets wat we overwogen nav dit artikel (https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00273171.2012.640589) (en nog wat andere maar die kan ik nu zo snel niet terugvinden, al zal het waarschijnlijk onder related articles staan haha)
Hm bij ons hadden we alleen missing variables voor de relevante variabelen (dus antwoorden op de questionnaire, niet demographics). Ik denk dat ik voor missing values op demographics oid gewoon zou deleten, aangezien dat niet relevant is voor je conclusie/interpretatie van de rest (behalve als je een verband wil leggen tussen bijv leeftijd en uitkomsten), en dat dan mee zou nemen in de limitations oid. Zo lang de groep groot genoeg is, lijkt het me altijd beter om missing values niet mee te nemen, aangezien je dan minder power hebt in je tests
ik heb toevallig net een ander deel van mn dataset aangepakt met missing values en ben van 176 naar 116 gegaan :ā) Maar goed central limit theorem enzo he
Oef ja in dat geval weet ik ook niks beters dan eruit halen. Wel echt heel irritant. Nu dat ik zelf met questionnaire/survey data heb gewerkt weet ik ook hoe vervelend het is voor de onderzoeker als je een vraag skipt en vul ik alles netjes in :ā) Achter elke irritante vragenlijst zit een stagair/phdāer/onderzoeker die straks extreme frustraties heeft als je iets overslaat
Ik heb even geen bron voor je (edit: ik heb toch wat toegevoegd hehe), maar er zijn verschillende manieren om met missing data om te gaan.
De mate waarin die methode geschikt zijn of problemen opleveren hangt af van het mechanisme van missingness. Zie hier.
Je kunt nooit zeker weten welk mechanisme de missingness veroorzaakt. Maar, er zijn technieken die op basis van aannames die je maakt over de data kunnen zorgen dat je zo min mogelijk bias in je resultaten krijgt. De meest gebruikte techniek wanneer data MAR of richting MNAR gaat is multiple chain imputation. Makkelijk gezegd: dat is eigenlijk dat je datapunten meerdere keren imputeert op basis van achtergrondkenmerken die waarschijnlijk met de missingness te maken hebben en dat je deze meerdere imputaties samen neemt in de analyse zodat de onzekerheidsmarges toenemen naar mate je minder zeker bent over de geimputeerde datapunten (MICE, klik voor tutorial, twee mensen die hiervoor software hebben geschreven veel uitleg hebben geschreven zijn Van Buuren en Vink). Hier zijn vrij makkelijke standaardmethoden voor in R, Stata en Python (en misschien SPSS, dat weet ik niet).
Mocht het zo zijn dat er in het onderzoek een structural equation model aan het schatten bent, en de missende waarde zijn op de onafhankelijke variabele, dan kun je er vaak mee wegkomen om deze waarde niet te imputeren. Dan krijg je veelal unbiased resultaten onder assumpties van multivariate normaliteit. Echter, hier weet ik niet zo veel van af.
Zie bijvoorbeeld ook dit artikel wat een aantal methoden vergeleken worden
Gefeliciteerd & Je kan het!!! Dat je ben uitgenodigd zegt al genoeg! Zelfs als je de baan niet zou krijgen, ben je assistant-prof-waardig! Dus zet je poster-syndroom even in de hoek en praat jezelf wat extra zelfvertrouwen aan voor het gesprek!
Haha, sorry random side thought bij je reactie over geciteerd worden.
Vriendin van mij misschien wel! Heb je iets wat ik kan doorsturen?
Ik heb zojuist de mp4 met mn presentatie voor het congres geupload, waar ik echt al 2 jaar naar uit keek. Mooie data delen, gezellig met collegaās naar een congres, twee weken reizen langs de westkust van de VS met mijn vriend⦠klein leed maar ben wel even sad
Ah wat balen @tessel, zeker als je er al twee jaar naar uitkeek⦠Hopelijk komt de reis er in elk geval later nog van!
Weten mensen hier toevallig iets over van die PhD scholarships die je bij de RUG/EUR hebt? Vriend van me overweegt te solliciteren op zoān PhD scholarship plek, waar je dus geen officiele werknemer bent maar een beurs krijgt. Ik vond dat als concept altijd vrij belachelijk/uitbuiterig klinken, maar ken eigenlijk niemand die echt in zoān positie zit. Een van jullie misschien wel? Brengt diegene namelijk behoorlijk aan het twijfelen om te solliciteren.
De Ukrant heeft hier meerdere artikelen over. Als je zoekt op āukrant bursalenā dan vind je er een aantal!
Ik ken er een aantal en bij ons is niemand er eigenlijk over te spreken. Ik heb wel een normaal contract dus het is wel een beetje van horen zeggen, maar ik vind het inderdaad uitbuiting en misbruik maken van de huidige arbeidsmarkt. Het wordt wel geframed als dat er zo meer plekken zijn, joepie, maar verder zijn er echt geen voordelen? Dus je moet maar dankbaar zijn dat je uberhaupt een PhD mag doen of zo? Dus ja ik zou als ik hem was een afweging maken hoe graag hij een PhD wil doen en als dat echt zān grote levensdroom is en hij verder nergens terecht kunt zou hij het kunnen doen maar andersā¦
Ik moet wel zeggen dat ik sinds corona veel minder contact heb met die collegaās dus wie weet is er nog iets veranderd/verbeterd de afgelopen tijd.
Dit is misschien ook een interessante read. https://hetpnn.nl/wp-content/uploads/2019/12/Manifest-tegen-experiment-promotieonderwijs.pdf
Hebben jullie nog tips voor nee zeggen? Er komen zoveel aanbiedingen voorbij om stukken te schrijven, presentaties te geven, studiedagen te organiseren etc. Allemaal heel leuk en tot nu toe heb ik op vrijwel alles ja gezegd, maar ik ga nu de laatste anderhalf jaar van mijn traject in en voor mijn proefschrift zelf moet nog ongelooflijk veel gebeuren.
Ik heb het hier met mijn promotoren ook over gehad en die geven dan aan dat het belangrijk is dat ik mijn grenzen aangeef etc, maar eerlijk gezegd komen veel verzoeken ook via of van hen Ik merk dat bij andere promovendi van mijn onderzoeksgroep veel dingen worden weggehouden door hun promotoren en dat echt advies wordt gegeven om dingen wel of niet te doen afhankelijk van wat zij er zelf echt aan hebben, en bij mij is dat niet het geval. Zojuist voor de tweede keer āneeā teruggemaild op hetzelfde verzoek, enerzijds voel ik me dan een zeikerd want ja een presentatie over je onderzoek kan altijd, anderzijds kost het me gewoon veel tijd om voor te bereiden iedere keer en heb ik al sinds vorige zomer niet langer dan twee dagen achter elkaar vrij genomen omdat dat voor mijn gevoel steeds niet kan met onderwijs, andere verplichtingen en natuurlijk het proefschrift zelf.
Edit: dus mijn voornemen was om vanaf nu alleen nog maar ājaā te zeggen op dingen die echt nog een toevoeging kunnen zijn op mijn cv (mits te combineren met het proefschrift) of die me ongelooflijk leuk lijken, en niet meer al die āmoetjesā waar ik zelf, oneerbiedig gezegd, gewoon eigenlijk niets aan heb.
NIET, wat slecht??!!
Welke veld is dit?
Ja precies dit. Ik heb die cursussen ook gehad en dacht ook, wat bereiken we hier nou mee? Wij leren nu dit gedrag van onze PIās en blijven ons ook zo gedragen als we dus PI zouden worden. Gedrag dat je dag in, dag uit ziet is veel belangrijker dan een cursus van 10 uur totaal. Grijp nou eens in bij de juiste groep!
Nouja, je leert wel wat de trucjes zijn waar je verder mee komt in de wetenschap. Tijden veranderen, maar wel langzaam. Dat hoeft niet te zijn in hoe je met elkaar/junior onderzoekers omgaat, maar wel hoe je je data behandelt bijv.
Ik weet natuurlijk niet hoe je āneeā zegt, maar ik zou vooral niet helemaal uitleggen wat je afweging is, want daarmee geef je de ander een soort opening om er tegenin te gaan. Iets als: ājammer, maar mijn balboekje is de aankomende tijd al vol.ā Is echt genoeg uitleg.
Misschien helpt het voor je gemoedsrust ook om te bedenken dat als die mensen je nu weten te vinden, ze je over een n jaar ook nog wel weten te vinden, dus als je nu nee zegt, betekent dat niet per se nooit.
(Maar ja dit blijft zo moeilijk⦠ik denk nog zo vaak waarom doe ik mezelf dit aan om vervolgens de volgende dag weer weinig rekening te houden met de agenda van toekomst-krekel)
Ik probeerde laatst ook iets af te zeggen waar ik 1) niet blij van word en 2) wat geen toegevoegde waarde heeft voor mijn cv maar toen blokkeerde mijn oud-promotor dat āwant we hebben het allemaal drukā en nog meer van zulk soort onsympathieke shit.
Ik had dit idd al toegezegd maar er was nog voldoende tijd om iets/iemand anders te regelen en ik vind eigenlijk dat ze had moeten denken van āoh, Daria heeft nog nooit iets afgezegd, zou ze misschien een reden hebbenā maar nee hoor.
Heb nu besloten dat dit de laatste keer is. Voortaan ga ik echt beter mn tijd bewaken (hoop ik ).
Ik had zelf nagedacht over een aantal overkoepelende āthemaāsā die in 2 of meer papers terug kwamen + nog wat strengths and limitations die ook in meerdere papers terug kwamen.
Dus ik had wel de discussie van alle losse papers als basis genomen en het nog iets meer overkoepelend bekeken.
En toen we een lang weekend ergens op een camping stonden heb ik lekker in het zonnetje de basis opgezet voor de discussie. Dit vervolgens met mijn promotoren besproken en toen verder uitgewerkt. Toen was het best wel snel gepiept, want alle literatuur heb je toch al. Er waren om mij heen mensen die echt maanden over de discussie hebben gedaan, dus ik zag er echt tegen op. Was uiteindelijk helemaal niet nodig, als je een aantal onderwerpen kan bedenken die je wat uit wil werken dan ben je er eigenlijk heel snel. Er zit toch wat herhaling in met je losse papers, want je kan de intro + discussie van je proefschrift natuurlijk ook lezen zonder de verdere papers te lezen.
Het hielp mij ook om proefschriften te lezen die verband hielden met mijn onderzoek. Dan doe je ook weer ideeƫn op over hoe je het kan aanpakken.
Hangt ook een beetje af van het veld, maar antwoord geven op de onderzoeksvragen/aims. Plaatsen in bredere literatuur (zijn er vergelijkbare ontwikkelingen of methoden en wat zegt dat), en dan future Outlook + strengths & limitations (wat moet er nog gebeuren (wat zou je een promovendus laten doen die jou opvolgt).