Ik heb een ‘scholarship’ voor een digitaal congres in de VS (aka gratis toegang nadat ik 60$ betaald heb om mijn abstract in te dienen) en ik kreeg iets over een meeting doorgestuurd. Dus ik dacht dat ik daar verwacht werd. Maar ik snap niet waar deze meeting over gaat?? Dus zit nu om 22 uur in een Zoom call (gemute en zonder camera) en ik snap er de ballen van. Blijkbaar halen ‘wij’ binnen deze society veel geld op?? Wie zijn wij??
sorry voor deze warrige halve dagboekpost
Ben je niet door die scholarship/aanmelden bij het congres automatisch lid geworden van de organisatie die het congres organiseert? Dat is bij ons bij een congres zo, en dan word je ook automatisch uitgenodigd voor de ledenvergadering en dan is ‘wij’ dus die organisatie haha
Ja door het aanmeldproces ben ik in een assembly van die society gekomen, dus dat zijn ‘wij’ geloof ik. Verder moeten we allemaal geld doneren, naar het congres gaan (joe, zo kwam ik hier) en zijn we allemaal heel dankbaar voor elkaar en de advances rondom COVID. Wel heerlijk Amerikaans allemaal. Heeft ook wel wat, de manier waarop ze daar met elkaar omgaan en ongegeneerd elke 3 minuten om geld vragen.
Haha vet kut voor elkaar. Ook wel dom maar soms moet je even zo iets leren zodat je dingen echt serieus aanpakt in de toekomst.
Ik ben zo blij dat ik geen studies met persoonsgegevens doe want dit zou mij ook sowieso een keer overkomen, of dat ik dingen die ik naar mezelf moet mailen per ongeluk een keer naar m’n hele contactenlijst stuur ofzo
Ja tbh als dit mij zou overkomen had ik waarschijnlijk al het hele UMC, de politie en de autoriteit persoonsgegevens al jankend ingelicht om vervolgens die USB kapot in de wasmachine terug te vinden ofzo. Maar hoort er inderdaad gewoon wel bij.
edit: ik zeg dit nu wel maar ik heb twee keer een USB stick gewassen en toen deed 'ie het daarna nog, mochten jullie ooit persoonsgegevens op een USB moeten vernietigen zou ik dus niet de wasmachine als methode aanraden
Jee wat kut inderdaad, maarrr ook wel raar? Ik heb ook data met persoonsgegevens en daar zou echt nooit iets van uberhaupt op een USB-stick komen, laat staan een die een student mag meenemen om op z’n eigen computer te gaan gebruiken. We gebruiken eigenlijk alleen online ingerichte systemen van de uni, met tweestapsverificatie. Ik heb 1x een laptop met data aan een student meegegeven maar daar stonden geen persoonsgegevens op én toen heeft de ICT-afdeling alle mogelijkheden om daar data vanaf te halen eruit gesloopt (geen internettoegang, USB-ingangen onklaar gemaakt en zo hahah). En ook een wachtwoord op de laptop en op de data zelf dus ik vind t ook wel erg onzorgvuldig in deze tijd van privacywetten en zo.
Is dit ook enigszins in jouw vakgebied? Bij ons is een deel wel activistisch ingesteld mbt overheidsbeleid om gezondheid te bevorderen, niemand zou ons hier vragen om onze mening rondom Palestina
Ik zie dit in mijn eigen vakgroep nooit, maar mijn hele vakgebied denkt sowieso apolitiek te zijn. Ik heb wel contacten met wat activistischere universiteitsbrede groepen en die doen wel dat soort dingen (maar meestal wel nog meer gericht op neoliberalisme in het hoger onderwijs en toen iemand afgelopen dagen petities over Palestina deelde waren er ook wel mensen die zeiden dat ze niet vonden dat ze zich daar niet als groep over uit te moeten spreken)
Er is nu een hele discussie in zo’n mailinglist of een statement tegen de Israëlische aanvallen daar bij zou passen, dus er zijn blijkbaar ook best wat mensen die dat wel zo zouden doen! Maar ik heb wel het idee dat dat relatief vaak internationale onderzoekers zijn, of dat zij het voortouw nemen in elk geval? Ook tijdens de BLM demonstraties afgelopen zomer zijn er wel wat anti-racisme statements uit vakgroepen gekomen en daar viel dat me ook een beetje op, alsof het er bij Nederlanders echt ingeramd zit dat je werk en politiek niet moet mengen?
Denk dat wetenschappers misschien ook iets meer respect krijgen en niet a la Nadia Bouras door Vizier op Links gedoxt worden?
In een recente aflevering van Podcast over Media ging het hier over, hoe ze in Belgie veel minder ruimte laten voor extreemrechts of wappiegezwets op tv. Dat was naar aanleiding van die aflevering van Medialogica over de cordon mediatique, waarbij er in de media minder ruimte gegeven wordt aan antidemocratisch geluid.
In NL wordt je als wetenschapper gewoon tegenover een Tisjeboyjay figuur gezet in het kader van ‘beide kanten’, wat eigenlijk een false balance is. Via twitter krijg je doodsbedreigingen en VoL doxt iedere wetenschapper die ook maar enigszins linkse gedachten heeft. De politie doet daar niets mee. Denk dat als je wetenschappers serieus neemt en voor hun veiligheid zorgt, ze ook meer ruimte in kunnen nemen om politiek geengageerd te zijn.
Ja mee eens hoor, dat een zekere scheiding wenselijk is, maar denk wel dat we dat (in mijn omgeving) soms ook wel iets te ver doortrekken. Het hangt er denk ik ook wel vanaf of iets met je wetenschappelijke expertise te maken heeft, dan vind ik dat je je best uit mag spreken (maar dan misschien eerder richten op acties van je eigen overheid of eigen universiteit zelfs, wat zij bijv. aan investeringen hebben, denk inderdaad niet dat Netanyahu erg onder de indruk gaat zijn van een Nederlandse of Belgische vakgroep).
Argos ging afgelopen weekend trouwens ook over intimidatie van wetenschappers, als je die niet al gehoord had.
Vanuit mijn vakgroep op de uni wordt er soms weleens opgeroepen om iets te ondertekenen o.i.d., maar dat heeft dan altijd te maken met het vakgebied zelf (bijv. als ons vakgebied weer eens wordt ingezet voor seksistische bullshit), of met de universiteit/onderwijs. Of met een natuurgebied in de buurt van onze campus, haha. Ik vind zelf dat mijn vakgebied inherent politiek is, maar de rest is het daar niet mee eens helaas. Op mijn werkplek (niet de universiteit) ligt het overigens heel gevoelig om je kritisch uit te spreken over alles wat met Israël te maken heeft, ik vind dat wel ingewikkeld eigenlijk. Durf bijvoorbeeld ook niet zo goed naar een demonstratie te gaan daardoor.
Edit: Oh ja ik kwam hier eigenlijk om die Argos aflevering te tippen herinner ik me nu. Had echt te doen met die politocoloog die door een van z’n eigen studenten online geshamed werd bij ‘stop linkse indoctrinatie’ of zo. Wel knap dat hij het ter sprake bracht in het college. Ik zou denk ik echt jankend in die collegezaal staan, haha.
Maar volgens mij gaat het vooral om aandacht vragen in België, dus Belgische politiek en pers? Tenminste, ik ben net een statement tegen gekomen vanuit jouw (denk ik 
) universiteit dat door een lijst aan vakgroepen, proffen etc. werd ondertekend. Als het gaat over vakgroepen gelinkt aan conflictstudies, (internationale) politiek o.i.d., dan heeft dat toch wel wat betekenis, veronderstel ik. Dat is toch iets anders dan een vakgroep moleculaire biologie.
Ik las laatst een twitter draadje hierover nav een editor die heel moeilijk reviewers kon vinden. Daar waren opmerkingen dat het netjes is om minstens twee keer het aantal papers dat je zelf indient te reviewen, omdat dat aantal reviewers ook nodig is voor jouw papers. Hoewel hier natuurlijk ook het probleem speelt van de groei in het aantal PhDs tov nauwelijks groei van de lagen er boven die vaak (denk ik) reviewen.
(Naast veel opmerkingen over onbetaald/publicatie systeem etc.)
Grace kom op. Dit zeggen alleen vrouwen die eigenlijk hartstikke goed zijn in wat ze doen en net te bescheiden zijn. Er is een collega die dit met een reden specifiek aan jou vraagt.
Niet specifiek via de uni. Maar mijn directe collega is gestart met een online petitie om aandacht te vragen over deze schrijnende situatie in Palestina. Ze heeft een brief overhandigd aan de ministers van buitenlandse zaken. Initieel dacht ik ook, vind ik dit wel op z’n plek. Want veel uiteenlopende meningen. Maar ze vroeg er eenmaal aandacht voor en vond dat best netjes. Het ging haar wel echt aan. Komt zelf ook uit een oorlogsgebied en wilde dit graag terug doen.
Een vriendin van mij heeft haar PhD behaald. Nu wil ik haar een mooi symbolisch cadeau geven. Hebben jullie hiervoor ideeën? Het mag best wat kosten want een paar vriendinnen willen meedoen met een cadeau.
Een mooi sieraad, als ze graag sieraden draagt.
Ik had van vrienden en familie een mooie ring gekregen. Die draag ik niet elke dag, maar als ik die om doe dan denk ik ook weer aan mijn promotie, was toch een bijzondere dag en zo een mooie herinnering.
Volgens mij is het wel gebruikelijk gewoon alle publicaties neer te zetten toch? Tenzij het er echt honderden zijn misschien, maar in jouw fase lijkt elke publicatie me al heel goed, ook als het niet eerste auteur is. Zou het er lekker op zetten!