Niet zelf, maar het is binnen mijn vakgebied zeker niet ongebruikelijk om als buitenpromovendus te promoveren. Of nou ja, te proberen te promoveren
Dat geeft denk ik ook wel aan hoe ik erover denk. De meeste mensen (en dit is n=10 dus zeker geen wetenschappelijk verdedigbare steekproef ofzo) promoveren niet binnen hun tijd, en dan bedoel ik dat ze er echt jaren overheen gaan en niet maanden. Is ook wel logisch natuurlijk als je maar twee dagen per week hebt om aan je onderzoek te werken. Veel van die trajecten zijn aanvankelijk bedoeld om in 5 of 6 jaar te doen ofzo, maar denk dat een uitloop naar 10 jaar echt niet zeldzaam is. Je bent ook niet zo in het zicht van je promotieteam, dus mijn indirecte ervaring is dat als je zelf niet heel actief bent, je al snel een beetje van de radar verdwijnt. Je bent vaak geen onderdeel van de onderzoeksgroep, want die komt bij elkaar op dinsdag en jij werkt alleen donderdag en vrijdag dus je hebt eigenlijk geen mede-promovendi waar je veel contact mee hebt. Ten tijde van je proefpromotie is het zo van âehm wie is Baron ook alweerâŠ? Oh ja die promoveert hier al voordat ik hier kwam of niet?â (haha ok dit is wel heel grimmig hoor)
Meer objectief (denk ik): mijn mening is dat promotieonderzoek doen gewoon niet echt een baan is die zich goed leent voor een combinatie met een andere baan. Je kunt uiteraard prima in 4 dagen p/w promoveren, maar als je maar 2 dagen hebt, kost het je eerst een halve dag om erin te komen en te bedenken waar je vorige week gebleven was, en daarna heb je nog maar anderhalve dag om productief te zijn. En je MOET productief zijn want anders verlies je direct weer een week en moet je weer een week wachten tot je weer werktijd hebt hiervoor. En dat is nog als je er vanuit gaat dat je twee vaste dagen hebt waarop je hieraan werkt, er zijn genoeg mensen die op zoân manier beginnen (âdonderdag en vrijdag zijn voor promoverenâ), maar je andere werk is gewend dat je vijf dagen in de week werkt dus he baron, kunnen we dat ene gesprek op donderdagochtend doen? En dan denk je: ach wat is nou een uurtje voor een meeting, maar voor je het weet zit je weer de halve donderdag aan je andere werk te besteden.
Dus mijn bescheiden mening (en deels kennis): buitenpromovendi doen vaak heel lang over hun phd, en dat ligt niet aan hen (hoe goed of slim of kundig ze zijn) maar aan hoe weinig tijd ze hebben en hoe hard ze moeten werken om twee banen te combineren en de mentale last die dat ongetwijfeld ook geeft van altijd taken die open blijven staan voor weken en weken omdat je er gewoon niet aan toe komt