Wat jammer zeg dat je met je PhD moet stoppen, zeker als het wel je droom is. Maar de keuze is wel heel invoelbaar. Heb zelf ook even op die rand gebalanceerd, anderhalf jaar uit de running geweest door depressie en burn-out. Keuze gemaakt om het af te maken maar financieel en gezondheidstechnisch gezien was het wellicht logischer geweest om dat niet te doen. Ik weet natuurlijk niet wat de redenen precies zijn bij jou, maar als het je echt sloopt, zo’n traject, is het het gewoon niet waard eigenlijk. Je gezondheid is belangrijker. Hm ja, de CV-vraag, een lastige. Ik zou denk ik ook volstaan met een wat vagere term zoals junior onderzoeker of onderzoeker, en de focus leggen op wat je taken en verantwoordelijkheden waren zonder dat je erbij moet vermelden dat het een onafgemaakt/afgebroken PhD is. Je neemt wel echt je ervaring mee hè! Het is allesbehalve weggegooide tijd. Fijn dat je je inmiddels wat beter voelt en ik hoop dat je op een fijne(re) plek terecht komt waar je je meer happy voelt!
Tegenwoordig is een proefschrift vaak een verzameling/bundeling van (liefst gepubliceerde of iig publiceerbare, afhankelijk van de eisen van universiteit of onderzoeksgroep) wetenschappelijke artikelen. In mijn geval vormen die de hoofdstukken, waarbij ik dan een overkoepelende inleiding en discussie moest schrijven. Dat is bij ons de normale gang van zaken, maar het verschilt ook wat per vakgebied.
Op congres een presentatie of posterpresentatie geven klinkt enger dan het is, je rolt daar vanzelf een beetje in. Ik hoopte altijd dat ik een poster kreeg i.p.v. mondeling, terwijl je beter scoort met een presentatie, maar ik hou stiekem dus echt niet van presenteren, lol. Maar ook als niet-geboren presentator kom je er dus wel. Het is inderdaad niet verplicht, maar een congres is ook best leuk met je collega’s, in niet-Corona times dan, vooral de dronken stapavondjes. 
Met buitenpromovendus geen ervaring…
Nog niet mee geoefend, maar hier in BE doen ze daar niet echt aan! Ik moet volgens mijn begeleider sowieso eenmalig (de eerste keer dat ieder jurylid een vraag stelt) zeggen ‘bedankt voor uw vraag’, maar dus niet ‘hooggeachte/geleerde (?) opponent’ zoals in Nederland gebruikelijk is. Het traditionele toneelstukje is hier afwezig, eigenlijk best saai, al scheelt het dan wel weer met aanspreken.
Oeps, was niet m’n bedoeling om het forum zo te spammen trouwens. ^^
Ik ken een vriendin die het heeft geprobeerd tijdens haar studie economie (haar masters) een Phd erbij te doen maar niet gelukkig. Verder komt het bij geneeskunde nog wel voor dat je een dubbel traject doet van opleiding tot specialist en promoveren, maar dat wordt echt als heel zwaar ervaren en loop je idd vertraging op.
Volgens mij is dat wel mogelijk! Ik werk in een ziekenhuis en op mijn afdeling zijn een hoop buitenpromovendi. Ik krijg de indruk dat ze inderdaad vaak uitlopen, maar dat is ook zo met fulltime promovendi 
Soms kunnen ze het handig combineren met hun andere baan, bijv als je ook als zorgverlener werkt en je in je eigen werkomgeving een project kunt doen. Maar ik heb er zelf geen ervaring mee.
Goed bezig! Fijn dat het oke ging en hopelijk valt je echte verdediging dus ook mee. Iets wat mij hielp: fake it until you make it! Ik was vooraf retezenuwachtig, maar ik ‘acteerde’ dat ik zelfvertrouwen had en het allemaal goed ging komen en dat ik heel chill was, en toen werd ik dat ook wel eigenlijk. Dus steeds als andere mensen voor de verdediging vroegen of ik zenuwachtig was zei ik nee, en als ze vroegen of ik er klaar voor was zei ik ja. Je gaat er bijna zelf in geloven ;-). Ik heb het idee dat het bij mij hielp om zekerder over te komen.
Ah zo, ik snap het. Volgens mij zijn er geen artsen, maar wel verpleegkundigen, fysiotherapeuten, kwaliteitsmedewerkers. En het gaat dan inderdaad om epidemiologisch onderzoek, kwalitatief onderzoek, en implementatieonderzoek, en niet om laboratoriumonderzoek. Dank voor je toelichting.
De laatste jaren kan dit zeker wel!
Ik weet het niet precies want zit zelf niet in die situatie, maar volgens mij hebben die collega’s vaak ook nog een universitaire opleiding gedaan, bijv een master verplegingswetenschap of gezondheidswetenschap
Niet zelf, maar het is binnen mijn vakgebied zeker niet ongebruikelijk om als buitenpromovendus te promoveren. Of nou ja, te proberen te promoveren 
Dat geeft denk ik ook wel aan hoe ik erover denk. De meeste mensen (en dit is n=10 dus zeker geen wetenschappelijk verdedigbare steekproef ofzo) promoveren niet binnen hun tijd, en dan bedoel ik dat ze er echt jaren overheen gaan en niet maanden. Is ook wel logisch natuurlijk als je maar twee dagen per week hebt om aan je onderzoek te werken. Veel van die trajecten zijn aanvankelijk bedoeld om in 5 of 6 jaar te doen ofzo, maar denk dat een uitloop naar 10 jaar echt niet zeldzaam is. Je bent ook niet zo in het zicht van je promotieteam, dus mijn indirecte ervaring is dat als je zelf niet heel actief bent, je al snel een beetje van de radar verdwijnt. Je bent vaak geen onderdeel van de onderzoeksgroep, want die komt bij elkaar op dinsdag en jij werkt alleen donderdag en vrijdag dus je hebt eigenlijk geen mede-promovendi waar je veel contact mee hebt. Ten tijde van je proefpromotie is het zo van “ehm wie is Baron ook alweer…? Oh ja die promoveert hier al voordat ik hier kwam of niet?” (haha ok dit is wel heel grimmig hoor)
Meer objectief (denk ik): mijn mening is dat promotieonderzoek doen gewoon niet echt een baan is die zich goed leent voor een combinatie met een andere baan. Je kunt uiteraard prima in 4 dagen p/w promoveren, maar als je maar 2 dagen hebt, kost het je eerst een halve dag om erin te komen en te bedenken waar je vorige week gebleven was, en daarna heb je nog maar anderhalve dag om productief te zijn. En je MOET productief zijn want anders verlies je direct weer een week en moet je weer een week wachten tot je weer werktijd hebt hiervoor. En dat is nog als je er vanuit gaat dat je twee vaste dagen hebt waarop je hieraan werkt, er zijn genoeg mensen die op zo’n manier beginnen (“donderdag en vrijdag zijn voor promoveren”), maar je andere werk is gewend dat je vijf dagen in de week werkt dus he baron, kunnen we dat ene gesprek op donderdagochtend doen? En dan denk je: ach wat is nou een uurtje voor een meeting, maar voor je het weet zit je weer de halve donderdag aan je andere werk te besteden.
Dus mijn bescheiden mening (en deels kennis): buitenpromovendi doen vaak heel lang over hun phd, en dat ligt niet aan hen (hoe goed of slim of kundig ze zijn) maar aan hoe weinig tijd ze hebben en hoe hard ze moeten werken om twee banen te combineren en de mentale last die dat ongetwijfeld ook geeft van altijd taken die open blijven staan voor weken en weken omdat je er gewoon niet aan toe komt
Mocht je echt willen promoveren kan dat ook op een later moment he, dat hoeft niet per se na je studie. Je zal er waarschijnlijk wel in achteruit gaan qua salaris maar er zijn genoeg promovendi die na een paar jaar werken aan een phd beginnen
Mijn moeder is nu buitenpromovendus en bijna klaar (op haar 61ste). Ze is als ik me goed herinner ongeveer 5/6 jaar geleden begonnen, maar zij werkt denk ik 3,5-4 dagen in haar andere baan en 2 dagen aan haar promotieonderzoek (volgens mij zou het formeel idd 3 om 2 moeten zijn, maar andere baan neemt altijd meer tijd in dan verwacht. Dit is in de psychiatrie (en om even aan te haken op @Kurisu, zonder er achteruit te gaan in salaris haha dus dat is misschien wel weer een voordeel als je buitenpromovendus bent en je huidige werkgever daar voor open staat). Ik zou er zelf denk ik als starter/jonge promovendus niet zo snel voor kiezen. Denk dat zij bijv. ook wat minder behoefte heeft aan intenseif contact met medepromovendi omdat ze ook gewoon een stuk ouder is dan hen haha. In haar situatie werkt het, maar ik zou het echt niet op deze manier willen
Super lief, dankjewel voor je advies! Wat onwijs knap trouwens dat je het na je uitval door hebt kunnen zetten en je nu met de afronding bezig bent. Heel veel succes met de laatste loodjes!
Je studeert rechten toch? Ik ben zelf dit jaar afgestudeerd in rechten en het idee om te gaan promoveren, ook als buitenpromovendus, speelt wel in mijn hoofd. Ik heb geen antwoorden voor je, maar ik herken dus je stuggles
Ja dit zie ik regelmatig bij verpleegkundig specialisten! Die doen een master tijdens de opleiding en kunnen dan mooi onderzoek en werk combineren. Echt heel leuk om te zien 
Ik ben soort van tegen wil en dank buitenpromovendus geworden, haha. Als je iets over mijn ervaring wilt weten wil ik dat wel vertellen, maar wel liever in PB, want het is denk ik nogal herkenbaar en niet per se heel positief 
Hebben hier ook mensen ervaring met het doen van artistiek onderzoek, dus onderzoek doen als kunstenaar?
Thanks voor de goede tips @grace, @Ovenschaal en @Unagi! Ga ze in mijn rijtje erbij schrijven zodat mezelf er hopelijk vaak aan kan helpen herinneren, haha.
. Wat een horror verhaal