Hoe is dit gesprek gegaan? Hopelijk viel het mee!
Kan zijn dat iemand uit zichzelf contact met je opneemt (Cum Laude Fotografie, ik denk dat hij de openbare agenda van promoties bijhoudt haha), die is ook prima en professioneel
1 like
het was niet echt een gesprek, maar mn eerste supervisor kon er sowieso alsnog bij zijn. Het viel allemaal mee (maar ben wel op de helft van de dag al weggegaan uit stress haha 
)
Ahh joh! Fijn dat het relatief meeviel. En goed dat je een self care beslissing hebt gemaakt door eerder naar huis te gaan.
1 like
Ik lees al een enige tijd mee in dit topic, mede doordat ik momenteel aan het uitzoeken ben of een carrière in de academische wereld iets voor mij kan zijn.
Naast standaard informatie online over promoveren etc, ben ik voornamelijk op zoek naar de echte ervaringen. Nou, kan geen betere plek dan hier vinden momenteel 
Zijn er mensen die toevallig Filosofie of Sociologie gestudeerd hebben, tijdens of na de Master al gewerkt hebben en nu bezig zijn met hun PhD? Ik zou het oprecht waarderen als ik kan DM’en, ik wil namelijk niet dit topic in beslag nemen met al mijn vragen en daarmee mogelijk offtopic gaan. 
1 like
Ik heb medische antropologie en sociologie gestudeerd, mijn eigen voorkeur ligt wel bij antropologie, en hou mij in m’n phd ook bezig met (zorg)ethische vragen. Ik heb na m’n master een jaar ergens gewerkt voordat ik m’n phd begon.
Weet niet of je denkt dat je wat hebt aan met mij sparren/vragen stellen maar dm’en mag zeker! Ik heb het momenteel wel echt heel erg zwaar, o.a met de PhD dus weet niet of in een super positief beeld geef (al vind ik het ook leuk….)
Edit: en ik werk trouwens in een academisch ziekenhuis! Dus niet op de universiteit (helaas haha).
Edit 2: ik heb onder dit account nog niet actief in dit topic mee gepost dus weet niet of ik er wat over mag zeggen, maar ik denk dat je vragen ook prima hier kunnen (dan heeft iemand anders er misschien ook wat aan)
3 likes
Bedoel je als buitenpromovendus of na een aantal jaar werken fulltime een PhD doen?
@boonie Integendeel, ik ben juist opzoek naar de echte verhalen dus heb zeker wat aan wat jij nu zegt! De positieve en mindere kanten, niets is makkelijk. Hoop ook dat je er snel doorheen komt, na regen komt zonneschijn zeggen we maar! Gelukkig vind je het leuk, dat zorgt wel dat je er doorheen komt 
Ik ben vooral meerdere ‘paden’ voor mijzelf aan het creëren. Ik probeer in kaart te brengen wat de diverse carrièremogelijkheden zijn bij het doen van een master en daarna een PhD als toevoeging. Waarbij ik dus nu aan het kijken ben of een PhD doen iets voor mij is (en ja ik moet nog een master doen, dat zal een van de twee worden die ik hierboven heb benoemt). Mijn grootste vraag heeft betrekking tot toekomstperspectief. Het e.e.a. staat wel beschreven op de opleidingspagina’s, maar ik zoek naar meer dan ‘consultant, beleidsmedewerker, onderzoeker of promoveren’. Dit is voor mij niet duidelijk genoeg. Over welke werkgevers hebben we het specifiek? Jij geeft heel mooi aan dat je bij een ziekenhuis zit bijvoorbeeld voor je PhD. Logisch gezien je studie, maar wanneer kies je voor een universiteit bijvoorbeeld?
Ik heb een leuke opleiding gedaan, best breed alleen was voor mij niet voldoende. En ik loop gewoon tegenaan dat ik nu mijn interesses ergens anders liggen dus wil een weloverwogen keuze maken.
Ik zal de echte antwoorden misschien pas kunnen vinden als ik eenmaal een master doe, alleen denk ik niet dat het kwaad kan om nu ook alvast in te lezen over promoveren
@Meka Tweede denk ik, tenminste, dat is waar ik mijn zoektocht nu op geconcentreerd heb.
Geen idee hoe haalbaar het is om echt zonder financiele middelen geheel zelfstandig te promoveren.
Uiteraard kan de toekomst er anders uitzien als ik eenmaal zo ver ben.
Sta ook open om gelijk na een master een PhD te doen, maar mocht een PhD toch niets voor mij zijn, dan ga ik gewoon het werkveld in. Ik moet dus nog een master doen en hoop binnenkort tijdens de open dagen informatie te krijgen over master + werk en carrièremogelijkheden na de master. En mogelijk ook studenten te spreken die PhD plannen hebben!
Ah check, ik dacht dat je nu al aan het werk was 
Als je nog een master gaat doen, raad ik je aan om een onderzoeksmaster te doen. In die twee jaar krijg je een veel beter idee van wat een PhD zou inhouden, en je legt tegelijkertijd een goede basis (ook voor andere onderzoeksbanen buiten de wetenschap).
In de onderzoeksmaster die ik heb gedaan (soc) werd ook aandacht besteed aan andere banen/werkgevers waar je zou kunnen werken! Dus dan wordt dat ook wat concreter.
3 likes
@Meka Daar had ik nog niet naar gekeken, ik zag het wel voorbij komen op de opleidingspagina’s. Zal eens kijken wat de mogelijkheden zijn voor onderzoeksmasters. Thanks!
@wipwap Bedankt voor je antwoord, het is inderdaad zo dat ik nu nog niet de duidelijkheid heb. Zal ook denk ik pas tijdens de master komen. Vast universiteit werken lijkt me leuk, maar op basis van het beeld wat ik nu heb. Heb het idee dat je tot laat in de avonden aan het werk bent, voorbereidingen treffen voor het lesgeven en de lessen zelf, tegelijkertijd met je onderzoek bezig zijn. Wellicht een vertekend beeld en vandaar dat ik probeer ‘bewijs’ te vinden om het te onderbouwen of juist te ontkrachten. Daarmee hoop ik dus te kunnen bepalen of het echt iets voor mij is. Want wat ga ik dan na een PhD doen? Dat zijn vragen waarvan de antwoorden momenteel lastig te vinden zijn.
Ik ben 32, adult life zorgt voor andere prioriteiten. Zekerheid is belangrijk. Als ik het goed begrijp heb je dus je PhD afgerond en ben je werkzaam op de uni? Of doelde je op tijdens je PhD op de uni? En qua financiën, bedoel je dan meer op het feit dat je natuurlijk weet wat je salaris minimaal en maximaal is tijdens je PhD en dat dit niet voldoende is?
Ik had ook zo’n ander beeld bij de universiteit als werkgever voordat ik mij begon in te lezen, ik was best verbaasd zoveel verschillende verhalen te lezen. Helaas meer negatieve verhalen/ervaringen, dan positieve. Achja, uiteraard weet je nooit van te voren hoe een werkgever is 
Heb er nu twee gehad en een daarvan was echt afschuwelijk, zozeer dat ik echt geneigd was alles online te gooien haha. Heb er nu vrede mee want veel geleerd en heeft mij geholpen deze stap te zetten om door te studeren
1 like
Hoe komt het eigenlijk dat je een PhD overweegt? Weet je dat je onderzoek doen heel leuk vindt of denk je dat het bij je zou kunnen passen? Of wat spreekt je aan in het idee? Ben wel benieuwd!
Ik denk dat je tijdens je master wel een beter idee krijgt van of het iets voor je zou kunnen zijn, en je master is ook een goed moment om waar mogelijk alvast stappen te zetten om de kans op een plek groter te maken.
Je vraag over werkgevers: in theorie is er van alles mogelijk, in praktijk is er misschien ook weer niet zoveel te kiezen 
een academisch ziekenhuis of universiteit zijn de meest voor de hand liggende plekken, maar er zijn soms ook (vaak meer toegepaste) plekken bij andere organisaties (vaak ook aanzienlijk beter betaald haha) en je kan in theorie ook proberen zelf geld te regelen. Ik zit in een academisch ziekenhuis omdat er hier een vacature was die mij heel erg aansprak, maar ik ben wel de enige medisch antropoloog in de wijde omtrek en dat vind ik moeilijk/niet leuk. Ik denk dat ik het leuker had gehad als ik op een universiteit in een onderzoeksgroep zat. Maarja 
Ik denk dat onderzoek in een academisch ziekenhuis of bij een niet academische organisatie in de regel wat meer toegepast is, waarmee ik bedoel dat het denk ik sneller gaat over een iets concreter probleem/ontwikkeling/vraagstuk (dat is de indruk die ik krijg, en ik baal daarvan want ik vind hoe abstracter en theoretischer hoe leuker). En dat het bij een universiteit óók een stuk abstracter theoretischer kan zijn (hoeft niet). Dus wat je leuker vindt wat dat betreft zou kunnen meewegen in je keuze voor werkgever/plek, maar ik zou dat tegen die tijd per vacature/kans bekijken.
En toekomst daarna is ook zooo wisselend. In elk geval zijn er niet genoeg banen in academia voor iedereen die een PhD doet, dus het is onzeker of je in academia kan blijven (als je dat zou willen). Bij mijn ziekenhuis waren ze er op de introductiedag voor PhD’s in elk geval heel duidelijk over dat het carrierepad binnen het ziekenhuis in elk geval eindigt na het behalen van de phd 
dus dat je weg “moet” en ergens anders moet gaan werken (bijvoorbeeld ander ziekenhuis/universiteit).
Wat @wipwap al zegt, de arbeidsomstandigheden verschillen echt heel erg per plek en hebben denk ik héél erg veel invloed op hoe je het traject ervaart. Ik hoef bijvoorbeeld geen onderwijs te geven en ik denk dat dat heel veel scheelt ten opzichte van mensen die op papier 16 uur per week onderwijs geven maar er in praktijk 32 uur mee bezig zijn en daarnaast nog hun onderzoek moeten doen. Maar ook de verwachtingen over hoeveel uur je maakt etc zullen heel erg per plek verschillen. Dat zijn dus wel dingen waar je dan van te voren over na kan denken, wat je wil en wat je bereid bent te doen en dat ook meenemen in je eventuele keuze voor een plek te gaan (als je die keuze krijgt).
In elk geval zou ik enkel en alleen een PhD gaan doen als je onderzoek doen echt héél erg leuk vind, en je dus ook een onderwerp hebt waarvan je zin hebt om daar drie/vier/vijf/oneindig veel jaar in te steken. Want ook als je een niet-toxische plek vindt is een promotietraject gewoon heel veel werk, moeilijk, eng, onzeker, jouw verantwoordelijkheid etc. Het is niet echt het type werk dat je makkelijk achter je laat aan het einde van je werkdag (denk ik dan, misschien voor sommige mensen wel maar kan het mij slecht voorstellen).
Sorry heel verhaal maar je hebt veel vragen
2 likes
Bedankt allemaal voor de tijd die jullie besteden aan mijn vragen, ik ben nu in korte tijd veel verder gekomen met antwoorden dan de laatste weken online haha. Sorry voor de vele vragen overigens, ik houd mij in met alle vragen die wederom ontstaan door mijn vragen, het houdt niet op in mijn hoofd
Anyways @boonie De voornaamste reden is inderdaad onderzoek doen. Ik heb de afgelopen jaren gewerkt en nooit voldoening gehaald in hetgeen wat ik deed. Veel verschillende functies gehad, steeds was alles niet diepgaand genoeg. Recent besloten even niet te werken om te focussen op wat ik leuk vind. Toen mijn scriptie gevonden en werd ik overladen met de herinnering van die tijd. Het was bloed, zweet en tranen omdat ik uiteindelijk een veel te moeilijk/diepgaand onderwerp had gekozen voor een korte tijd (ik kreeg zelfs de vraag of ik gewoon nog en half jaar door wilde gaan want ze waren benieuwd) want was mijn HBO scriptie.
Ik ben altijd heel onderzoekend geweest, voornamelijk gericht op maatschappelijke onderwerpen, mensen, cultuur, religie en filosofische benaderingen. Ik ben destijds niet verder gegaan want vond het eng; zelfvertrouwen miste. Plus ik leerde mijn man kennen, samenwonen, trouwen jada jada 
Nu wil ik juist iets doen waarbij ik ook kan bijdragen aan belangrijke onderwerpen in de wereld, heel cliché, maar het klopt wel.
Ik vind theoretisch wel veel leuker dan echt praktijkgericht onderzoek moet ik zeggen. Ik moet niet echt machines gaan besturen en materialen testen bijvoorbeeld (techniek) microscopisch onderzoek doen. Zat gedaan tijdens de studie, maar vond het echt niets. Maar bijvoorbeeld data verzamelen vanuit interviews of vragenlijsten en deze verwerken; interpreteren vind ik wel leuk. Al had ik toen wel altijd ruzie met SPSS
En tja onderwijs geven, dat is echt nog steeds iets wat ik mijzelf niet helemaal zou zien doen. Niet in het beeld wat bijvoorbeeld @wipwap hierboven beschreven heeft. Ik zou het denk ik wel leuk vinden om low-key les te geven maar het moet niet al mijn tijd in beslag nemen. Eerlijk; ik heb daar geen geduld voor en geen zin/interesse in. Ik wil gewoon lekker onderzoek doen, zonder gedoe en gezeik aan mijn hoofd van studenten
@wipwap Oke, ik moet dus rekening houden dat je niet altijd op tijd klaar bent met alle gevolgen van dien. En ik lees duidelijk dat je echt wel heel veel energie en tijd erin stopt zonder een vast contract inderdaad 
(dit triggert iets, bleh)
Waar ga je dan werken als je bijvoorbeeld na je PhD niet kan blijven? Waar moet ik dan aan denken? Of als je bijvoorbeeld besluit toch je PhD te stoppen? Onafhankelijke onderzoeksinstellingen? Ik heb het idee namelijk als je het normale bedrijfsleven in gaat dit zonde is van je kennis/talenten?
@anon50301661 Aha dit beantwoord eigenlijk deels mijn vraag hierboven. Dit is ook iets waar ik over moet nadenken. Ik ben wel vaak leuke vacatures tegengekomen waarbij ook iets vermeld stond over het hebben van een PhD.
Ik zou met al deze informatie nu omgekeerd moeten denken:
Waar wil ik werken, wat is daarvoor nodig haha.
2 likes
Hangt heel erg van je werkplek af. Ik heb een Phd gedaan bij een academisch ziekenhuis (EMC), was een epidemiologisch onderzoek (want wilde na 1 jaar biologie geen microscoop meer aanraken) en heel veel onderwijs heb ik niet gegeven (wel scriptie begeleiden van 3e jaars geneeskunde en mentor geweest van 1e jaars geneeskunde studenten). Was ook absoluut niet noodzakelijk bij ons, wens was groter dat er onderzoek gedaan werd en gepubliceerd. Bij ons waren de meeste contracten 4 jaar en meestal lukte het wel om binnen dat termijn of met 6 mnd uitloop je artikelen en groot deel van je boek klaar te hebben. Zoals hierboven is genoemd je moet echt kijken naar wat je graag zou willen bereiken met een Phd. En er dan voor gaan. In mijn tijd en in mijn achtergrond werd Phd echt aangeraden om een plek te kunnen bemachtigen tot een medisch specialist maar ook dat is niet meer speciaal genoeg. Diegene die nu in een traject zitten zijn er niet altijd blij mee. Succes met je zoektocht!
3 likes
Ja ik weet niet of ik je verkeerd begrijp maar ik bedoelde niet perse “praktisch” onderzoek als labwerk ofzo maar ook sociaalwetenschappelijk onderzoek dat wel meer vanuit een praktijkkwestie voortkomt. Ik spreek nu bijvoorbeeld veel met artsen voor mijn onderzoek en zij zijn vooral benieuwd wat de directe klinische relevantie van mijn onderzoek is (terwijl mijn onderzoek veel meer exploratief en theoretisch is, ik verwacht wel dat het uiteindelijk klinisch relevant gaat zijn maar heb nu nog niet echt zicht op hoe precies) - dus toegepast op die manier bedoelde ik.
Ja dit kan natuurlijk ook van alles zijn! Ik zie mijzelf wel bij een onderzoeksinstituut als trimbos of het scp werken bijvoorbeeld, maar geen idee of dat gaat “lukken” en of ik dat na mijn phd nog zie zitten. Zelf denk ik dat je echt heel veel leert van een promotietraject wat je ongetwijfeld goed kan gebruiken in een andere carriere - je leert waarschijnlijk ook beter wat je leuk en niet leuk vindt en waar je beter en minder goed in bent. Ik denk dat het hebben van een PhD nooit een slecht iets is, maar het is voor sommige carrières misschien niet nodig/meest efficient. Zelf zou ik daar niet zo heel erg mee bezig zijn en vooral nadenken of een PhD je echt leuk lijkt en of je daar zin in hebt (maargoed ik ben 29 zonder kinderen oid, misschien heb ik over een paar jaar wel spijt dat ik niet iets ben gaan doen waar meer zekerheid is). Maar ik zie ook voor mij dat ik misschien wel een postdoc zou doen maar daarna de academia uit ga omdat ik nul interesse heb om in de academia de ladder erg te beklimmen, maar in een postdoc nog 2/3 jaar iets dat ik erg interessant vind onderzoeken lijkt mij wel leuk.
Ik zou eigenlijk gewoon je master gaan doen en dan kijken waar er kansen liggen en of dat je dan specifiek aantrekt. De ene plek is gewoon echt de ander niet. En misschien komt er wel een andere droombaan.
3 likes
@boonie Je hebt het goed hoor, ik begreep jou verkeerd. Ik moet niet zo getriggerd raken van dat woord en daarbij vergeten dat het niet altijd de betekenis heeft mijn de trigger
Helder nu! Bedankt voor het toelichten.
Ik ben best ‘laat’ begonnen op het HBO gewoon puur omdat ik echt niet wist wat ik wilde doen na het voortgezet onderwijs. Daardoor best wat jaren ‘verloren’. Ik heb er niet zeer spijt van want ik wist het gewoon echt niet en ben maar gaan werken en binnen werk ook wel doorgegroeid. Alleen je raad het al wel; ik wil niet meer dat er zoveel jaren voorbij gaan zonder iets te ondernemen. Ook omdat ik nu wat ouder ben en zeker wel kinderen wil, moet ik het allemaal iets tactischer aanpakken.
Vandaar dat ik probeer een zo goed mogelijk beeld te krijgen wat er allemaal is. Er zijn nu 2 richtingen die ik leuk vind, verspreid over 3 verschillende masters. Nu in kaart brengen of deze echt leuk zijn en welke het beste past mocht ik een PhD willen doen. Bij 1 zie ik namelijk minder PhD vacatures op het moment dan de andere. Terwijl een andere weer meer baankansen biedt.
Ach, eerst maar eens de master knoop doorhakken. Met al jullie informatie en wat er nog komen gaat zal het stukje PhD wel vanzelf komen
1 like
Ik zou in elk geval zoveel mogelijk je interesse volgen bij de keuzes die je maakt! (maar misschien is dat heel onverstandig advies)
1 like
@Moa wellicht ten overvloede, maar nog een reactie op je posts:
ik zou écht een research master gaan (proberen) te doen. Zeker als je sociologie doet, kan dat bijna niet een verkeerde keuze zijn, zou ik denken. Het zou (wat mij betreft) anders zijn als je bijvoorbeeld psychologie had gedaan en twijfelt tussen klinische psychologie of een ReMa, want dan is kiezen voor het een ook NIET kiezen voor het ander. Met sociologie is dat over het algemeen minder het geval, het is niet per se zo dat sommige carrierepaden afvallen als je kies voor een ReMa. Maar het is wel zo dat een ReMa zo ontworpen is om een goede voorbereiding te zijn op een Phd. Daarnaast kun je er ook een netwerk mee opbouwen, wat het je misschien gemakkelijker maakt om vervolgens aan een phd plek te komen.
Een research master was voor mij een goede voorbereiding op mijn phd. Het was eigenlijk een min of meer naadloze overgang, behalve dat ik ipv 2000 euro per jaar te betalen nu 2000 euro PER MAAND op mn rekening gestort kreeg 
qua zelfstandigheid, taken, verantwoordelijkheden veranderde er niet zo heel erg veel. Ook qua statistiek was de ReMa een betere voorbereiding op een Phd dan een gewone master.
Ik heb regelmatig bij sollicitatiegesprekken gezeten voor phd-plekken, en zelf vind ik het altijd belangrijk dat iemand het werk echt leuk vindt. Natuurlijk moet je het thema van je phd ook interessant vinden, maar “geinteresseerd zijn in het gedrag van psychopaten” is gewoon echt niet hetzelfde als minutieus aan een tekst schaven, je onderzoek pre-registreren, een aanvraag voor de ethische commissie, toestemmingsformulieren, data archiveren, analyses doorgronden, literatuurstudies doen, etc etc etc etc. En dat is wel waar je dagen grotendeels uit bestaan. Onderwijs zou een klein deel van je aanstelling moeten vormen (of helemaal niet), maar wat eerder ook al gezegd is: zelfs twee uur onderwijs in de week kost in eerste instantie veel voorbereidingstijd.
Als je het doen van onderzoek leuk vindt en als de werkzaamheden bij je passen, kan ik me ook bijna niet voorstellen dat het een zinloze baan zal zijn, ook als je daarna niet in de wetenschap blijft (en die kans is gewoon groot want er zijn niet zoveel plekken). Want analytisch denken, overleggen, je denkroute beargumenteren, samenwerken, dat zijn vaardigheden die je ook op andere plekken nodig hebt. Het is niet “slechts” een phd, het is ook gewoon vier jaar aan bepaalde werkervaring. En als je daarna op een andere plek binnen de universiteit gaat werken (bijvoorbeeld als coordinator van een opleiding, als beleidsadviseur, bestuurssecretaris, weet ik het) komt een phd je van pas. En ook als je daarna als onderzoeker bij een gemeente gaat werken, heb je gewoon vier jaar aan relevantie werkervaring. Dus zelf zou ik er niet zo snel bang voor zijn dat je jaren hebt verspild. Maar goed, hierboven schrijft iemand over een andere ervaring, dus wat weet ik ervan
6 likes
Ik ben geen socioloog, wel aanverwant en erg enthousiast over mijn PhD (ondanks mn geklaag hier), maar ik zit wel in een vrij luxe uitzonderingspositie (waarbij ik moet zeggen dat ik onder reguliere voorwaarden nooit gestart was. Ik geef geen onderwijs, word goed betaald, werk nagenoeg niet over, heb uitzicht op vast contract, reiskostenvergoeding. Ik ben echt heel kritisch over de universitaire voorwaarden en zou goed overwegen of dat het je waard is). Ik ben 4 jaar na mijn start met werken begonnen en je mag altijd een berichtje sturen. Ik heb anders dan anderen hier geen flauw benul van wat ik hierna wil. Kwam er tijdens het werken achter dat ik echt verdieping mis en dat ik aan onderwerpen wil werken die nog niet vanzelfsprekend worden behandeld in Nederland. In veel werkomgevingen (heb hiervoor voor een onderzoeksinstituut en in beleid gewerkt) is daarnaast gewoon heel weinig aandacht voor kennis en al helemaal niet voor het op kennisbasis kritisch beschouwen van waarom we doen wat we doen en ik ben daar ook gewoon goed in. Dat vond ik als (pedagoog) juist het leukste en belangrijkste in mijn werk. Ben via een zijpad (ik promoveer aan de uni, maar het traject wordt betaald door het hbo) hierin gerold.
Leukste aan mijn PhD vind ik de vrijheid. Ik heb echt fijne promotoren die buiten het algemene onderwerp volledige vrijheid hebben gegeven om uit te zoeken wat ik interessant vind. Waarmee prima te debatteren viel over of ik een bepaald conceptueel kader wat zij dan interessant vinden niet gewoon kon negeren omdat het mij niet paste. Daarnaast heb ik aardige contacten in mijn veld (doordat ik al werkervaring had) waardoor toegang tot participanten en data niet een nog grotere horde werd dan het normaal al is.
Als je eerst nog een master moet doen zou ik die eerst aanpakken en tegelijkertijd oriënteren: wie doet er interessant onderzoek in je veld? Kijken of het onderzoeken in de master je bevalt of er thema’s zijn die jou specifiek aanspreken. Congressen/gastcolleges bezoeken, je gezicht laten zien om je kansen wat te vergroten. Ik zou er niet zoveel haast mee hebben eerlijk gezegd. Je leert gaandeweg ook een beetje waar je heen wilt en ik denk dat een PhD in de sociologie anders dan in de betawetenschappen ook iets is wat je primair uit een bepaalde passie/drive moet doen omdat het zich gewoon niet zo rechtstreeks terugbetaald en de kans op een succesvol academisch pad ook gewoon niet gigantisch is. Ik zou jezelf wat dat betreft tijd gunnen. Kies een master die je leuk vindt, loop een toffe masterstage en neem daarna desnoods vanuit een andere baan de tijd om een PhD vacature af te wachten.
Zelfstandig promoveren zou ik niet aan beginnen zo vroeg in je carrière. Academische seniorbanen liggen niet bepaald voor het oprapen en een PhD is in mijn ervaring een traject waarin je steun nodig hebt. Ik vind het idee van een zelfstandige PhD eigenlijk echt ongewenst want het stort je in een super precaire positie. Als je een carrière in de wetenschap ambieert is in mijn ogen veel doorslaggevender nog dan dat je slim bent, onderzoek leuk vindt, mooie publicaties schrijft dat je mentoren hebt en een netwerk opbouwt binnen de academische wereld. Om dat weer te kunnen doen heb je toegang en middelen nodig. Doordat ik in een vrij groot project zit kan ik ook in drie verschillende universiteiten en een hbo instelling een kijkje in de leuken nemen en het verschilt zo per universiteit/afdeling wat de sfeer er is, hoe de omstandigheden zijn dus als het even kan zou ik dat meewegen.
4 likes
@Victoria Research master is een goeie! Zag het staan tijdens het bekijken van masters maar eigenlijk niet bij stilgestaan. Heb net wederom gekeken, wel een lastige om te doen, iets met toelatingseisen waar ik niet aan voldoe Ligt aan welke master ik kies maar voor 1 zou ik sowieso een pre-master moeten doen. Vind dat niet erg want ik wil echt weer naar school (goede oude tijden) haha. Zag wel enkele interessante research masters, maar daar wordt toch echt een bachelor uni gevraagd
Maar, ik ga het meenemen om het uit te zoeken hoe dat precies zit, thanks nogmaals!
@anon50301661 Ik ben niet eens bezig maar nu al huiverig voor recruiters/HR die geen idee hebben en voor ongebruikelijke dingen snap ik het wel, toch verwacht ik altijd iets meer inzet (die overigens nooit komt :P)
@Shaaar Ok jou verhaal klinkt echt als een droom! En je hebt interessante punten vermeld. Ik ga jou een PM doen, want er zitten er paar offtopic vragen bij verwacht ik
En wat je zegt over zelfstandig promoveren, dat lijkt mij ook niets vandaar dat ik daar niet verder op in ben gegaan. Ik ben het eens met dat je in sommige gevallen echt de hulp en vooral middelen nodig hebt. Dit was voor mij een leermoment tijdens mijn eigen scriptie 
Maar je zult dan sowieso een schakeltraject moeten doen, toch? Of zijn er masterprogramma’s waar je met een hbo bachelor direct toegang toe hebt? Ik heb onderwijs gegeven aan schakelaars, heb een grote schrijfopdracht begeleid, en mijn ervaring (op basis van zo’n 60 studenten) is toch wel dat de overstap van hbo naar wo best wel groot is. Uiteraard waren er ook studenten voor wie dat enorm meeviel, dus laat je niet per se afschrikken, maar wil het toch meegeven.
1 like