PhD topic

Werk en studie
#1853

Klopt! Er is 1 master waarbij ik direct toegang heb (deze master staat ook as voorkeur 3) Er zijn er dan nog twee waarbij een pre-master nodig is. Voor de 1 kijken ze naar je gemiddelde (dat zit goed) de andere wilt dat je een toets doet (prima). Dit zijn de masters die mijn voorkeur hebben.

Maar voor de research masters staat er dus dat je een Bachelor nodig hebt op Uni, niet HBO. Niet perse dat zonder pre-master niet kan, maar gezien de inhoud lijkt het me wel sterk dat je met een pre toegang hebt om eerlijk te zijn. 1 jaar pre lijkt me niet voldoende overbrugging.

#1854

He! Mijn PhD is deels sociologie (sociolinguïstiek), maar ik promoveer niet in Nederland (Heb mijn BA wel in Nederland gedaan). Ik zie dat andere forummers al veel van je vragen hebben beantwoord, maar mag me altijd DM’en!

Volgende week is mijn viva :upside_down_face: heeft iemand toevallig nog tips? Voel me wel goed voorbereid, maar ben nu best zenuwachtig.

1 like
#1855

Spannend hoor! Is dat bij jou vergelijkbaar met hoe dat in de UK gaat?
Ik heb zelf nog niet verdedigd dus ook niet echt hele goede tips denk ik (behalve de voor de hand liggende tips van het commentaar van reviewers nog eens bekijken en misschien een keer met een collega oefenen). Succes alvast!

#1856

Ja, vergelijkbaar met de UK! Het is hier ook zonder publiek in de ruimte (gelukkig maar, haha). Thanks, ik ga nog eens oefenen.

#1857

Pff ik heb straks jaargesprek na m’n eerste jaar en ik zie er zo tegenop. Ben in augustus uitgevallen vanwege angst en somberheidsklachten, na twee weken weer voor 50% aan het werk gegaan maar het gaat helemaal niet goed. M’n therapeut sprak gister ook uit dat ze denkt dat ik echt even helemaal niet moet werken dus ik ga dag straks ook bespreken.

M’n supervisor is heel lief en het jaargesprek gaat natuurlijk over het hele jaar, maar ik voel me natuurlijk al veel langer dan sinds augustus niet goed en heb constant het gevoel tekort te schieten. In deze staat reflecteren op het laatste jaar is echt heeeeel kut. En ben ook heel bang dat m’n supervisor gaat zeggen dat ze denkt dat het niet haalbaar meer is. (Wat misschien waar is, want ik heb sowieso maar drie jaar voor complex kwalitatief onderzoek :woman_facepalming:, en nu loop ik ook enige vertraging op).

En 100% kans dat ik na drie minuten moet huilen en dat vind ik ook zó kut. Want ik wil gewoon een “volwassen” gesprek voeren maar het gaat voor geen meter.

#1858

Zie je het eigenlijk zelf nog wel zitten? Dat zou het belangrijkst moeten zijn toch?

5 likes
#1859

Maar als je een opdracht hebt gekregen die niet haalbaar is, dan ligt dat toch niet aan jou? Ik weet dat er een beweging is om phd-trajecten naar drie jaar ipv vier jaar te krijgen, maar de realiteit is dat in veel disciplines promovendi er (veel) langer over doen dan die vier jaren.

6 likes
#1860

Zeker waar, maar dat is op dit moment heel moeilijk voor mij om te weten :smiling_face_with_tear:

@Victoria ook waar, maar ook de gare realiteit en moeilijk om te navigeren tussen wat ga je toch proberen en waar begin je niet aan

1 like
#1861

Maar jij werkt onder de verantwoordelijkheid van je supervisor, toch? Dus als blijkt dat je een te omvangrijke opdracht hebt gekregen (of voor jezelf hebt geschreven), moet je samen met haar in gesprek over hoe je die opdracht aan kunt passen. Je zegt hier niets over in je eerste bericht dus misschien is het niet zo, maar ik kan me wel voorstellen dat een jaar lang bezig zijn met een onhaalbare taak niet echt bijdraagt aan je welzijn. En hoe meer je uitvalt, hoe onhaalbaarder die taak wordt
 Misschien maak ik het nu groter dan het is hoor, maar je zou als phd student echt niet de verantwoordelijkheid moeten voelen voor een opdracht die bij voorbaat al onhaalbaar is.

5 likes
#1862

Ja dit enerzijds, maar het is ook grenzen aangeven en verwachtingen managen en ik denk dat supervisoren hier verantwoordelijkheden in dragen, maar die hebben ook hun eigen belangen. Mijn eigen ervaring nu bijna een jaar in is wel dat als jij niet voor jezelf op komt de rest dat ook niet doet. Mijn promotor wilde eigenlijk ook dat ik een derde casus ga bestuderen want daar heeft ze de connecties al voor en het is een interessante casus terwijl ik op twee (= een jaar veldwerk) prima kan promoveren. Enerzijds kan zij dat zelf ook bedenken, feit is dat ze dat niet uit zichzelf doet en mij gerust 1.5 jaar het veld in stuurt als ik ja zeg.

Succes met bespreken straks, zou het advies van je psycholoog opvolgen, ook om goed na te gaan denken over of je door wilt en zo ja: onder welke voorwaarden je dat wilt en kan doen, zodat je dit gesprek straks iets minder emotioneel nogmaals kan voeren. Als dan blijkt dat waar jij aan denkt onmogelijk is heb je ook een antwoord.

3 likes
#1864

Dankje. Het is inmiddels achter de rug. Los van dat ik denk dat drie jaar tijd voor een promotieonderzoek hoe dan ook heel weinig is (ik moest het wel nog helemaal zelf bedenken, opzetten, data verzamelen etc), is/was het op zich verder denk ik wel haalbaar. Mijn promotor waakt er in elk geval juist wel voor dat het niet te groot wordt etc, dus daar ligt het niet aan.

Het is vooral mentaal voor mij heel zwaar omdat ik het op de een of andere manier zó belangrijk vind dat ik er aan onderdoor ga :woman_facepalming: Wat dat betreft kan ik mij inderdaad afvragen of ik het zelf wel “moet” willen of niet. Maar goed.

Het gesprek was kut omdat de situatie kut is. Ik kan nu niet werken, móet het eigenlijk even loslaten en de tijd tikt wel door. M’n promotor voelt zich inderdaad verantwoordelijk voor het project en gaat er over nadenken hoe dat misschien toch verder kan in de tijd dat ik afwezig ben, en dan kijken we als ik weer kan gaan opbouwen waar we staan en hoe verder. Ze heeft in elk geval wel aangegeven dat ze heel blij is met mij in het team en dat ze mij ook heel graag voor de duur van het contract erbij wil hebben, en dat we moeten kijken hoe dat kan (als ik dat wil) op een manier die werkt.

1 like
#1865

Wat kut voor je dat er zo veel druk op je ligt. Ik weet niet of dit (financieel en praktisch) een optie is hoor, maar zou je misschien als je weer aan het werk gaat, minder dagen kunnen werken en dan je traject over een langere tijd verspreiden? Dus stel dat je nu 3 jaar 4 dagen per week werkt, dat je daar bijvoorbeeld 4 jaar 3 dagen van maakt? Met meer tijd en ruimte voor jezelf is het misschien wel wat behapbaarder allemaal.

1 like
#1866

Ja heb ik ook over nagedacht en nog bedankt voor je reactie! Als ik van vijf naar drie dagen zou gaan zou dat misschien wel wat mentale ruimte en tijd in de zin van extra maanden opleveren. Al ben ik wel bang dat ik er dan in praktijk alsnog 32-36-40 uur mee bezig zou zijn
 daarom heb ik ivm de aard van zo’n promotietraject in eerste instantie ook gekozen voor fulltime 36 uur ipv 32 uur, omdat ik denk dat ik er hoogstwaarschijnlijk toch die uren wel aan besteed en er dan maar beter voor betaald kan krijgen.

Het lijkt mij serieus wel een fijne optie, wanneer ik weer kan werken, maar ik denk niet dat het mogelijk is om het contract om te zetten en ik vraag mij ook af of het kan in de constructie waaruit ik word betaald. Ik word namelijk uit een beurs betaald die mijn leidinggevende heeft gekregen om een eigen onderzoeskgroep en lijn te starten, en ik vermoed dat het idee is dat daar binnen drie a vier jaar wel resultaten van te zien zijn. Financieel zou het niet ideaal zijn maar denk dat het wel te doen is.

Voor nu moet ik het hele project even proberen los te laten. Als ik weer kan gaan werken (ben nu ziekgemeld) maar de balans opmaken
 Probeer te wennen aan het idee dat niet (hier) promoveren een optie is en niet het einde van de wereld. Maarja wel moeilijk. :frowning:

1 like
#1867

Waarom heb je die angst? Want in principe kan je uitzonderingen daargelaten het bij 32 uur houden als dat de afspraak is die je maakt met je leidinggevende.

1 like
#1869

Je mag mij dmen! Ik ben gepromoveerd en leid nu zelf een aantal projecten.

4 likes
#1870

Je mag mij altijd PM-en! Ik zit in de sociale wetenschappen en heb zelf een onderzoekslab in mijn universiteit opgezet en leid daar de projecten van, hopelijk kan ik je helpen? Al zie ik dat Krekel ook al had gereageerd dus misschien heb je al antwoorden op je vragen!

5 likes
#1871

Wat stoer zeg! Kun je mij vertellen hoe zo een proces gaat? Je rondt je Phd af, moet je dan veel grants binnenhalen. Heb je daar goede cursussen voor? Had je een mentor die je erin begeleide of deed je alles zelf? Zoveel vragen haha

#1872

Het ging eigenlijk heel organisch allemaal op mijn afdeling. Ik ben nog een PhD student (in het buitenland, moet ook studiegeld betalen en ik zit in een sector waarbij er heel weinig funding is), en een organisatie benaderde mij en mijn supervisors met wat vraagstukken. Zij behandelen casussen met een specifiek kenmerk en er was geen wetenschappelijk onderzoek vanuit onze sector die naar dit kenmerk keek. Ik zette wat studies op onder begeleiding van mijn supervisors en met z’n drieĂ«n waren we best veel bezig met dit naast mijn PhD. We kregen na verloop van tijd wat vragen intern en extern van andere PhD studenten of zij hier een deel van uit konden maken, dus mijn begeleiders en ik wilden een lab creĂ«ren.

We beginnen nu internationale naamsbekendheid te krijgen (door publicaties en consulting van nationale en internationale organisaties) en daarom laat de universiteit dit ook toe, maar de afgelopen paar jaar heb ik dit allemaal gratis gedaan helaas. We beginnen nu wel aan een project wat onder dit onderzoekslab valt door een overheidsgrant die ik met mijn masters project heb binnengehaald en we zijn bezig met het aanmelden voor andere grants, maar niet specifiek in mijn sector omdat het geld wĂĄt er is naar andere vraagstukken in mijn sector gaat. Heb eigenlijk nooit over cursussen nagedacht omdat mijn begeleiders echt alle tijd nemen om alles uit te leggen en samen te werken, heb ook een enorm goede band met ze dus bij elke mogelijkheid die op mijn pad kwam, ongeacht of ik me daar klaar voor voelde of niet, had ik de support en kennis van hen om die kans te pakken!

5 likes
#1874

Beetje random vraag dit, maar ik ga solliciteren op een postdoc en vraag me af wat ik met m’n CV moet. Ik doe bijvoorbeeld vrijwilligerswerk wat totaal niet relevant is voor mijn onderzoeksgebied. Normaal zet ik dat wel vaak op m’n CV zet om te laten zien dat ik ook maatschappelijk betrokken ben en zo :upside_down_face: Maar volgens mij is het bij een academisch CV niet echt gebruikelijk om er niet-academische dingen op te zetten, of wel? Iemand tips?

#1875

Ik lees dit nu pas, maar wat vervelend dat het zo is gegaan. Hoe gaat het nu met je? Heb je nog feedback teruggekregen over je gesprek?