Ik herken dit ook wel een beetje, hoewel het inmiddels weer beter gaat en ik ook wel wat voordelen zie van deze situatie (voor mij: veel minder reistijd en minder klusjes omdat er gewoon minder gaande is op de afdeling) dus inmiddels probeer ik nu lekker door te werken, ook met het idee van als het ooit (hopelijk) weer terug naar normaal gaat, ik lekker ben opgeschoten en dan weer wat rustiger aan kan doen.
De dingen die ik doe en helpen:
- Van de voordelen gebruikmaken, niet alleen door lekker door te werken maar ook door mijn dagen zo in te delen als voor mij prettig is ('s ochtends rustig opstarten en liever wat langer doorwerken want 's avonds gaat het bij mij juist vaak lekker, na iedere maaltijd een stuk lopen, tussendoor sporten).
- De pomodoro-techniek voor het werken zelf (ik werk in blokjes van 50 min-10 min pauze-50 min-20 pauze en zo verder), aan het eind van iedere werkdag schrijf ik kort op in mijn agenda wat ik heb gedaan zodat ik overzicht houd en een soort verantwoording afleg richting mezelf;
- Mezelf motiveren door kleine projectjes tussendoor die ik leuk vind, ik ben nu bijv. bezig wat interviews uit te werken die ik had afgenomen en wil proberen daar tussentijds ook nog een artikel over te schrijven. Motiveert mij altijd om tussendoor ook wat te produceren en dan zit ik al goed in de schrijf-flow/gebruik ik ook al bronnen die ik later ook weer kan gebruiken voor mijn proefschrift.
- Naast de wat formelere online bijeenkomsten met mijn afdeling doe ik met enige regelmaat virtueel een koffie met een paar andere PhDs, kan je toch wat lekkerder kletsen en opener zijn. Ik initieer dit ook best vaak maar wordt eigenlijk heel goed ontvangen.
- Ik ga regelmatig wandelen met een collega die in de buurt woont, zo heb je toch een beetje die praatjes (deels gezellig deels handig voor werk) die je normaal op je werkplek zou hebben.
Maar soms heb ik ook wel een off-dag/week hoor.
Als ik jou was zou ik misschien toch gebruikmaken van die dag op kantoor trouwens, even een andere omgeving en je kan die twee anderen die er zijn misschien toch even aanschieten voor een praatje? Ik ga zelf vanaf september vanwege lesgeven weer een dag in de week en ik kijk daar eigenlijk heel erg naar uit (maakt me niet eens uit wie er is, denk dat ik ook lekker ga kletsen met de mensen die ik normaliter altijd ontweek). En ik heb het zelf niet aangekaart bij iemand, maar je zou het misschien eens met je begeleider(s) kunnen bespreken als je dat nog niet hebt gedaan?
Ik weet trouwens niet in welk veld je werkt, als je het leuk vindt zouden we (wellicht met een FF-groepje) ook een app/bel/Skype-groepje kunnen aanmaken voor af en toe een extra koffiemomentje of even kletsen met een buitenstaander over je onderzoek/het proces/wat dan ook?
Maar er zijn zeker veel mensen die je gevoel herkennen! Ik hoop dat je steun vind bij enkele collegaâs.
Dankjewel!