Wat jij eet zie ik niet als eten. Ik word er alleen maar misselijk van (van eieren, kaas, honing, vlees bv), al het dierenleed wat er achter zit schiet in mijn hoofd voorbij. Ik hield echter heel erg van vlees, zoals speklap en schnitzels enzo. Ook denk ik dat vegan gerechten - over het algemeen - een minder aanwezige smaak bevatten dan bijvoorbeeld vlees- of vegetarische gerechten die vol met kaas en andere zuivel zitten. Het is gewoon anders, daar moet je aan wennen. En niet alleen jij moet wennen, ook je smaakpapillen moeten zich aanpassen aan nieuwe structuren en smaken; dit duurt een aantal weken. Alleen de vraag is of jij zin hebt om te wennen hieraan en je oude producten ‘op te geven’ of in ieder geval te verminderen? Tsja… dan komt ethiek dus om de hoek kijken. Om dit vol te houden en niet terug te vallen helpt het inderdaad om erg begaan te zijn met de dieren en milieu problematiek.
Ik vind wel dat veel vegan producten die het ‘echte’ product willen nabootsen erg echt smaken. Maar ik heb de oude producten ook al 4 jaar niet meer gegeten, dat telt natuurlijk ook mee. Wat ik heel erg heb opgemerkt is dat, hoe langer ik iets niet eet, hoe meer ik de smaaksensatie vergeet en hoe meer ik open sta voor nieuwe smaken (zoals een vegan kaas, die misschien niet helemaal zo als de real deal smaakt maar wel heel erg in de buurt komt. Daar ben ik dan helemaal content mee).
Dus nee, ik mis niks naar mijn mening. Ik vind juist dat veel vleeseters en vegetariërs beperkt eten en dat veganisme er bij mij voor heeft gezorgd dat ik hele nieuwe producten heb ontdekt. Maar ik eet wel anders dan vroeger ja.