Ja ik vond dat ook heel naar om te horen, kreeg er rillingen van! Vond het wel heel knap hoe San het gesprek had gevoerd, want dat moet ontzettend moeilijk zijn geweest. Vooral zonder begeleiding. Volgensmij zit er nog veel onverwerkt verdriet, maar gelukkig heeft ze hulp. Ik vond het opvallend te horen dat de familie van de vader toch veel wrok jegens moeder koesterde ivm de echtscheidingsstrijd. Het zal die vader vast veel pijn hebben gedaan dat hij zijn kinderen niet zag, maar dat mag niet opwegen tegen de ernst van de moord. Ook vond ik het heftig om het verhaal van de collega, de kroongetuige, te horen. Dat de moeder eigenlijk al in de auto zat, er uit stapte en wist dat ze vermoord ging worden. Brr. Tegelijkertijd is het heel bijzonder hoe dit verhaal is verteld, heel intrigerend. Dat kunnen die Vlamingen goed!
Edit: oeps, beetje te lang verhaal geworden!