Hoi allemaal, haha had geen idee dat de discussie zo hard gevoerd ging worden. Ben het wel eens met veel dingen die gezegd worden, maar ik zal misschien wat meer uitleg geven.
Ik heb nog niet met haar gesproken, maar had eerst even gepolst met een berichtje âzou je het vervelend vindenâ omdat ik wel vind dat als je samen op vakantie gaat je niet opeens reisplannen aanpast zonder te overleggen, maar ik had wel iets meer flexibiliteit verwacht en hoopte gewoon instant te kunnen boeken. De argumenten die ik kreeg waren van âdan kan ik niet van mijn vakantie genieten, want dan heb ik heel de vakantie stressâ, maar niet echt meer specifiek wat haar dan precies stress zou geven. (Heb het gesprek ook wat afgekapt omdat ik wel aanvoelde dat we het beter eens konden bespreken ipv via berichten). Hoop dus wel door begrip te tonen en te achterhalen wat het precies is tot een oplossing te komen. Vanavond gaan we het samen bespreken.
Het probleem is niet zo zeer vliegangst, eerder bang dat er iets misloopt. Bang om alleen ver van huis te zijn en redelijk stressgevoelig zijn. Zo is zij ook de persoon dat eerder wacht in de auto op gezelschap dan alleen in het café te gaan zitten. Weet niet of dat haar persoonlijkheid wat meer schetst. Ze is achteraan in de twintig.
Wat betreft het verwachtingspatroon, hier heb ik inderdaad ook aan gedacht. Qua accomodatie, activiteiten etc zitten we wel ok en dat had ik wel afgetoetst. Ik ben inderdaad nu alleen wel een beetje bang dat ze van alles de ârisicoâsâ gaat inzien ipv eens iets leuks uit te proberen en hoop dus wel dat ze een beetje kan loslaten op vakantie. Wat betreft alleen op pad gaan, daar zal zij ook niet echt voor te vinden zijn, maar ik hoop wel een beetje me-time te hebben als zij relaxt bijvoorbeeld. Dat moet ook besproken worden inderdaad.
Het is geen verkapte jaloezie, daar ben ik wel zeker van. Ik denk eerder een soort van niet echt begrijpen waarom ik nog langer zou willen gaan en dus zelf niet echt een opoffering willen maken. En gewoon ook een gevoelsmatige reactie en geen rationele. Ik hoop dus wel het rationele erin te kunnen brengen vanavond, want ik vind het wel erg krom dat iemand echt weigert alsin ânee je gaat nietâ uiteindelijk vind ik vrijheid best belangrijk en dan wil ik er ook van kunnen genieten zonder dat iemand mijn plannen wil gaan bepalen.
Ondertussen is mijn teleurstelling wel gaan liggen en heb ik wel besloten om vooral te kiezen voor een fijne vakantie samen en de vriendschap, maar ik wil dit wel heel grondig bespreken om inderdaad verwachtingspatronen op voorhand bij te stellen om gezeik te voorkomen. Moest ik dan nog kunnen gaan naar Vietnam zonder asociaal veel gezeik ok, anders kies ik wel gewoon voor een aangenamere kortere reis en so be it. Ik kan toch niet heel vietnam zien op 10 dagen dus troost mezelf daar dan wel mee.
