Herkenbaar hoor. Ik werd in de lessen ook helemaal gek aks ik wat fout deed. Dan dacht ik Zie je wel ik kan het niet, ik kan geen examen rijden! Ik ga falen!
De dag voor t examen zat ik weer zo te huilen in de auto omdat ik nog steeds elke les fouten maakte. Mn rijleraar zei: Die examinator weet toch niets van jouw foutjes hiervoor? Ga dat examen in en rij, mocht je een klein foutje maken ga dan gewoon door en doe alsof er niks gebeurd is. Misschien let hij er niet eens op als jij er geen aandacht aan besteed.
Ik dacht toen Ja das wel waar, âfor all he knowsâ ben ik gewoon iemand die klaar is om af te rijden en het gewoon kan.
Tijdens mn examen begon ik te rijden (na gekalmeerd te zijn door examinator) en ik dacht Ik ga gewoon rijden, goed opletten, niks zeggen over wat ik fout doe en rustig blijven.
Ik reed best ok er ging niks fout in het begin en het was rustig dus bij rotondes en kruisingeh had ik ât vaak makkelijk. Ergens halverwege dacht ik ineens van alles: Hmmm ik knipperde best te laat net? Deed ik wel op tijd aangeven waar ik heen wildeâŠheb ik dat de hele tijd verkeerd gedaan danâŠ?
Maar ik zei niks, liet niks merken. (Was ook maar iets kleins natuurlijk. Dus ik dacht laat maar hangen, is nou toch al gebeurd)
Op de snelweg moest hij me dus ook helpen omdat ik links was beland en niet echt naar rechts terug durfde omdat t druk was. Hij zei dat ik naar rechts terug moest. Daarna zei hij dst ik te hard ging.
Ik dacht van binnen echt van alles! Zat me helemaal op te vreten. âHier KAN ik zomaar op gezakt zijn! Ik heb het verpestâŠ! Op de snelweg zakken veel mensen!â maar ja ok gewoon doorgaan⊠niks laten merken het is al gebeurd nu, je hebt uiteindelijk die banen goed gewisseld en daarna ben je goed van de snelweg gekomen.
Na de snelweg moest ik nog een rondje over moeilijke stukken in hillegersberg en die gingen gewoon goed⊠toen we eindelijk terugreden zat ik van binnen ook van alles te denken, of ik gezakt zou zijn op de snelweg⊠en dat ât echt mijn eigen domme schuld zou zijn. Maar weer: niks laten merken niks zeggen.
Ik dacht ook dat ik dat nooit zou kunnen, bij de les zat ik altijd hardop mezelf te bekritiseren of af te vragen of iets goed ging⊠ook na een fout maken ging daarna van alles fout omdat ik van slag wasâŠ
Maar je moet dat echt proberen, gelijk je foutje van je af laten glijden en doorgaan. Zoiets als verkeerd schakelen doen nog zoveel mensen, zolang je auto niet op hol slaat is er niks aan de hand. En verkeerd rijden is ook niks, daar zak je niet op.