Thanks allemaal! Het ging eerst supergoed maar ik dacht echt even dat ik gezakt was toen ik ergens fout voorgesorteerd had bij het uitvoegen en nog in een heel korte tijd snel van baan moest ruilen waar het druk was dus dat was spannend, hij zat zelfs nog even aan mijn stuur toen. Ik zei ook keihard kut haha, maar gewoon door blijven rijden en me niet gek laten maken. Daarna nog een schoonheidsfoutje maar goed opgelost. Dus uiteindelijk toch geslaagd omdat ik verder goed en besluitvaardig had gereden, ik wist wat er fout ging en hij wel kon zien dat het door de zenuwen kwam. Hij zei laat je handen eens zien aan het einde en die waren toch wel vet aan het shaken.
Mijn instructeur reed niet mee trouwens en dat vond ik eigenlijk ook wel fijn, ging gewoon een beetje ouwehoeren met die man en daardoor was de sfeer wel goed. Hij zei zelfs ‘trots op je’ toen ik had gefileparkeerd, heel cute.
Maar ok om jullie moed in te praten: als er iets fout gaat ben je niet meteen gezakt dus herpak je, of zoals mijn instructeur altijd zegt: ook al sta je 2-0 achter kun je nog met 3-2 winnen. Als ik het kan kunnen jullie het ook!
Hetzelfde gebeurde bij fileparkeren toen ik echt bijna PANIEK kreeg omdat ik geen goed plekje kon vinden. Gelukkig zag de beste man het ook, was ook meeeeegaverbaasd dat ik was geslaagd (hij zei wel: je moet wel iets doen aan je onzekerheid. Is helaas niet gelukt nu 2 jaar later hahaha)
Maar we leven nog, en de meeste andere weggebruikers ook 
Nu is het opeens voor het echie ofzo. Maar ik ga vanavond nog even rijden als het rustig is en morgen naar de McDrive. Moet er gewoon even doorheen. En misschien durf ik dan over een halfjaar ook op de autobahn, supergoed joh!
Ik zal dat ding echt 10000x laten afslaan denk ik.
Maar in ieder geval: weer terug in je lichaam komen, even bewust worden dat je een voet op een gaspedaal hebt etc. Heeft bij mij wel echt geholpen!