Sorry heel verhaal about me maar ik hoop dat iemand er toch wat aan heeft.
Ik werd al bij elk oefenexamen tijdens rijles een huilend puddinkje en als ik dan een foutje maakte stortte ik helemaal in. Faalangstexamen gekozen dus.
Toen het examendag was heb ik sochtends thuis een nervous breakdown gehad waarin ik keihard moest huilen en hyperventileren, ik zei de hele tijd hardop tegen mezelf Ik kan dit niet, ik ga zakken ik ga echt zakken!
Ik zat ook huilend in de auto tijdens het opwarm ritje met de rijleraar, en ook toen hij zei We gaan nu naar het cbr rijden begon ik alweer te janken. Bij aankomst was ik ietwat gekalmeerd en gingen we naar binnen. Daar vroeg de examinator Hoe gaat het? Meteen begon ik weer te huilen. Mijn rijleraar vroeg aan hem: is dit normaal?
Die man zei: Dit zie ik echt heel vaak, dit is écht typisch faalangst! (Dat kalmeerde me ook al iets, wetende dat hij me geen aansteller vond en ik normaal was)
Toen begon hij me nog meer te kalmeren schijnbaar, beetje gesprekje aanknopen over wat ik voor werk deed, hij vroeg hoe ik tijdens de lessen ben, wat ik tijdens het examen voor sfeer wil, bijv radio aan, praten of juist complete stilte etc. Ook zei hij dat we pas naar de auto gaan als ik er klaar voor ben, je krijgt dus een beetje extra tijd tijdens het gesprekje.
Ik zei dat ik geen complete stilte hoef maar bijv bij lastige punten zoals rotondes en kruisingen moet ik me concentreren dus dan niet praten.
Ineens was ik echt zo rustig geworden doordat hij je zo op je gemak stelt en heb een van de beste ritten tot dan toe gereden. In het begin kletsten we een beetje maar toen ineens waren er wat puntjes waar ik moest concentreren dus ik was stil en vanaf toen bleef het eigenlijk ook stil (hij nam dus geen initiatief en liet mij met rust) maar dat was ok.
Gelukkig dus geslaagd en het komt echt door dat begin, dat hij me tot rust bracht. Maar ik heb ook weleens gehoord dat mensen alsnog een hork hadden tijdens faalangstexamen maar ik mag hopen dat de meesten wel goed getraind zijn.