Meld me hier ook, moet donderdag hoofdstuk 1 afhebben en ben al een heel eind maar het lukt niet om het helemaal af te ronden. Wil veel liever het echte onderzoek al doen dan elke stap die ik wil gaan maken verantwoorden…
Hier ook tot 21 juni. Woensdag een deadline om een stuk in te leveren en ik moet er nog echt even mee bezig. Gisteren feedback binnen gekregen en dat was best prima. Maar dat was nog maar op het idee. Nu het echte werk.
Ik ging vandaag heel awkward vragen op mijn stageplek of mensen willen testen/mee doen aan een onderzoek. Boven mijn verwachting willen gewoon 3 mensen al vandaag!!! Heb er zelfs daarnet al 1 gehad en dan vanmiddag nog 2.
Ik dacht echt niemand wil, ik scheet in mijn broek en kon er niet van slapen. maar hoezeeee 
Nu nog de moed verzamelen om doelgroep nummer 2 te bereiken
5 likes
Vandaag nog even doorbikkelen. Gisteren heb ik gelukkig toch nog best veel kunnen doen. Morgen een dagje werken en dan woensdagochtend nog de laatste dingen doen en dan weer even rust. Maar niet te lang, moet het na de afspraak wel weer snel oppakken.
Hier ook 3 juni 
Ik ben momenteel nog bezig met interviews, maar natuurlijk moet ik die nog allemaal uitwerken en analyseren. Begin al helemaal te stressen dat ik nog minder dan een maand heb, maar harder werken doe ik niet 
Hier ook deadline eind juni! Ik sta momenteel in de blokkeerstand maar ben niet de enige zo te zien. Ik heb al het voorwerk etc. gedaan dus nu het erop aan komt heb ik er zó geen zin meer in en ben ik m’n onderwerp ook al zat.
Ik zit op facebook in de groepen ‘super scriptie club’ en ‘5 daagse scriptie challenge’
Worden nog weleens tips in gedeeld en volgens mij kan je bij de super scriptie club ook een (gratis) gesprek aanvragen.
Ik reageer nooit daarin maar vind het soms wel fijn om te lezen wat andere doen en de tips. Wil verder geen reclame maken haha
Haha zo herkenbaar dit allemaal. Hoort er denk ik ook gewoon bij?
Mijn deadline is 2 juni 23:59, maar heb 'm zelfs op 31 mei gezet. Ik ben 3 juni jarig en wil 1&2 juni een weekend weg… haha. Lekker riskant, maar het moet lukken.
Ik ben op zich heel goed begonnen, meteen interviews gaan doen (en alles gaan transcriberen, vreselijk!!). Maar ongeveer heel april is er niks uit m’n vingers gekomen.
Nu heb ik dus nog 4 weken om heel m’n scriptie in elkaar te zetten. Ik heb wel het geluk dat ik 4 dagen per week aan m’n scriptie kan werken en ik wel goed ben in het schrijven van verslagen. Dus het is haalbaar. Maar ik kan telkens maar een paar uurtjes focussen ofzo.
Bij mij helpt het wel heel erg om af en toe m’n hart te luchten bij medestudenten waarvan ik weet dat het ook uitstellers zijn. En elkaar dan een hart onder de riem te steken.
1 like
Een paar vrienden zijn ook bezig met hun scriptie dus ik dacht: misschien wel leuk om een “writing retreat” te doen in m’n ouders huis als zij op vakantie zijn. En dan lekker daar logeren en samen koken maar overdag schrijven!
3 likes
Ik ben ook bezig met mijn scriptie. Ik moet een strategisch marketingadvies geven aan een organisatie, in mijn geval een fysiotherapeut met een sport tak. Vanuit mijn school wordt je echt ontzettend geholpen!
Kreeg de mogelijkheid 3 weken eerder te beginnen (wel meer druk om het vak te behalen ter voorbereiding op je scriptie), want je moest je PvA al schrijven. Die vruchten pluk ik er nu van (3 weken extra). Dus begonnen op 1 februari met het PvA en deze was na 3x goedgekeurd in de 2e week van maart. Inmiddels beland bij aanbevelingen en het moet voor 31 mei ingeleverd zijn.
Ligt het aan mij dat ik heel relaxed ben over het schrijven je scriptie? Tuurlijk zijn sommige dingen spannend zoals de interviews enzovoort.
Inmiddels is mijn hele rapport 25833 woorden!
Uhg ik heb straks mijn eerste interview maar zie er zo tegenop, straks gaat het helemaal niet goed en hoor je me stotteren op de opname
Dankjewel, zeker nuttige info!
1 like
Lukt vast wel! Het valt uiteindelijk altijd mee (of dat is mijn ervaring in ieder geval). Succes!
1 like
Maak je niet druk, ik heb dat ook gehad dat ‘rotgevoel’. Vergeet niet: we zijn allemaal mensen en door je angsten aan te gaan voel je daarna goed en zelfverzekerd.
De mensen die tegenover je zitten kunnen net zo onzeker zijn als jij, die weten ook niet wat ze kunnen verwachten.
1 like
Ik heb geen zin meer. Dus ik ben nu wel ermee bezig, maar doe het maar zo half-half. En dat vind ik heel lastig, want meestal doe ik of niks OF ik geef alles wat ik heb.
Dit klinkt heel stom, maar ik vind dit echt fijn om te lezen. Het is bij mij precies zo gelopen. Vier jaar geleden ben ik aan mijn master begonnen en toen heel bewust een half jaar stage gaan lopen om alvast ervaring op te doen. Daarna heb ik een studiegerelateerde bijbaan gevonden en eigenlijk alle energie daarin gestoken in plaats van mijn thesis. Op mijn werk voel ik mij nuttig en heb ik het idee dat ik dingen leer over het bedrijfsleven. Alleen is deze baan in principe wel onder mijn niveau en wil ik toch meer eruit gaan halen, dan is het handig dat ik mijn master diploma heb. Ik ben nu 3 jaar verder en mijn thesis is zo’n gigantische drempel geworden. Als ik weer eens op een dag mijn bestanden open, dan staar ik naar het beeldscherm en kan ik wel janken. Ik vind het moeilijk om hierover te praten met anderen. Veel zeggen dat ik moet stoppen, omdat ik net zoals jij, wel de connecties heb en ook al ervaring. De gedachte van stoppen lucht aan de ene kant heel erg op, maar anderzijds ben ik bang dat ik mezelf nooit zal vergeven. Stoppen is voor mij persoonlijk nooit een optie geweest.
Aankomende donderdag heb ik een afspraak met een studentenpsycholoog en ik hoop dat er baat bij heb en wat rust ga vinden.
Hier nog één! Ben as we speak aan het soggen. Had hem eigenlijk 3 weken geleden af moeten hebben (wij krijgen 10 weken normaal gesproken) maar dat is (deels door persoonlijke omstandigheden) niet gelukt. Gelukkig uitstel gekregen van m’n begeleider, en ik had afgelopen week m’n eerste versie in moeten leveren maar op de dag van die deadline kreeg ik pas feedback op wat ik eerder al toegestuurd had. Die wil ik er dus eigenlijk nog in verwerken maar dat is best veel werk dus ik heb nu gemaild hoe we het gaan doen. Voel me wel schuldig omdat ik al flink gematst ben met dat uitstel maar ik krijg me er een heel groot deel van de tijd gewoon niet toe gezet, terwijl ik daar normaal helemaal geen probleem mee heb. En ik kom nu ook tot de conclusie dat ik alles wat ik wil doen waarschijnlijk ook niet ga redden in het maximale woordenaantal 
Ik had dus het voornemen om vandaag weer wat te gaan doen (nog 18 dagen 
) en ik was helemaal voorbereid, mijn huis is weer schoon en netjes (als dat niet het geval is kan ik me sowieso niet concentreren) en ik zat om 9 uur braaf gedoucht met mijn ontbijtje achter mijn laptop, maar nope, ik ben weer allemaal andere dingen aan het doen.
Dit heb ik ook 
komt heel weinig uit mijn vingers terwijl ik voor vandaag en morgen een hele planning heb
1 like
Ah heel herkenbaar wat jullie allemaal typen… Ik wilde vandaag m’n resultaten uitschrijven (analyses in spss heb ik wel al gedaan), maar ik doe gewoon steeds niks? Wel al 3 afleveringen van een serie gekeken en af en toe 10 minuten tussendoor doe ik iets nuttigs. Schiet echt niet op zo, ik vind het ook zo moeilijk om alles goed te interpreteren en op te schrijven.