Maakt niet uit, we zitten op een lijn.
Ja vermoeiend dat soort vragen. Mijn feministisch hart moet er van huilen. Ik moet ook iedere keer uitleggen waarom ons kind mijn achternaam draagt. We zijn niet getrouwd .
Ik verdien ook meer dan mijn vriend. Een aantal jaar geleden was het verschil best groot (800 euro bruto ongeveer), nu iets minder maar per december krijg ik weer een salarisverhoging. Scheelt dan denk ik zo’n 400/500 euro per maand bruto. En ik krijg ook zoo vaak de vraag of mijn vriend dat niet erg vindt? Terwijl het voor hem toch ook alleen maar fijn is en meer mogelijkheden biedt? Hij heeft er overigens ook echt nul moeite mee. Maar hij heeft wel vrienden die dan echt roepen van ‘dat zou ik echt niet willen!’ Blablabla. Zo kortzichtig.
Oh zo erg hé! Ik vind het ook vervelend
Als mijn vriend en ik een kind krijgen mag hij lekker veel minder gaan werken, als je dat wel eens zo gekscherend zegt word je ook vreemd aangekeken. Terwijl ik denk ik mijn vriend de meest gelukkige man maak als hij " meer thuis " mag zijn.
Ik ken ook mannen die echt niet willen dat hun vrouw meer verdient
Haha oh wat erg hé! Valt mij wel op dat ze vaak de rekening bij mijn vriend leggen
Wij gooien alles op één grote hoop. We werken allebei fulltime en ons loon verschilt behoorlijk (ik verdien meer). Sparen doen we ook samen. Onze vaste lasten gaan van onze lopende rekening af. Ik hou bij in een app hoeveel er elke maand uit gaat en daarbovenop zorg ik voor een buffer van ± 750. Alles daarboven gaat automatisch naar de spaarrekening.
We delen alles met elkaar: onze tijd, ons leven, ons lichaam. Dan willen we niet ‘moeilijk’ doen over een paar centen.
We gunnen elkaar alles. Geeft hij deze maand €500 uit aan uitgaan en kleding. Prima. Hij werkt er ook voor. Geef ik maanden niks uit. Ook prima. Het is gebaseerd op het vertrouwen dat we in elkaar hebben. Misschien scheelt het ook wel dat we van elkaar weten dat we geen extreme uitgaves doen (door bijvoorbeeld de liefde voor shoppen, dure hobby’s).
Toen we nog geen koophuis hadden en nog niet lang samen waren stortten we allebei hetzelfde bedrag op onze gezamenlijke rekening. Maar uiteindelijk kwam daar meer ‘gezeur’ van dat met ons huidige systeem. Altijd gedoe met extra geld overmaken enzo.
Mensen vragen wel eens hoe we dat doen als we ooit uit elkaar zouden gaan. Dan zouden we alles gewoon door de helft doen ook al is mijn inleg op onze altijd groter geweest.
Helaas heb ik hier al ervaring mee gehad en ik hou me dan maar gewoon voor dat ik dingen wel netjes afrond én dat we ook goede tijden hebben gehad.
Ik vertelde een keer aan mijn collega dat (mocht ik gaan trouwen) ik onder huwelijkse voorwaarden wil trouwen. O.a. om veel gedoe bij een scheiding te voorkomen. Zij vond het onzin en brandde dat helemaal af, omdat je huwelijk dan gebaseerd is op een contract i.p.v. op de liefde
Lol. Sorry maar het hele huwelijk is ook een contract, je trouwt voor de staat en gaat een verbintenis op papier aan en daar gaat van alles mee gemoeid. Als het je alleen om de liefde gaat kun je ook gewoon ‘Ik hou van je en wil voor altijd bij je blijven zeggen’ tegen je partner en een feest geven. Gelukkig zijn huwelijkse voorwaarden tegenwoordig standaard.
Omdat ik niet veel waarde aan geld hecht en het prettig vind dat we allebei evenveel te besteden hebben. Ik zou nooit het gevoel willen krijgen dat ik meer geld heb dan hem. Terwijl dat wel zo is als we alles zouden verdelen naar rato.
Ik vind het ook gewoon een fijn gevoel om alles samen te hebben. Je deelt alles al met elkaar. Dan mag ook m’n geld gedeeld worden.
Wil wel iedereen aanraden om íets te regelen, in ieder geval als je al een paar jaar samenwoont. Mocht er dan iets gebeuren overlijden / uit elkaar gaan, dan heb je het in ieder geval zwart op wit.
Trouwen is na doodgaan zo ongeveer het meest juridisch relevante dat je in je leven kunt doen, heb ooit eens gelezen dat er zo’n 1.000 wetten voor je veranderen als je je handtekening hebt gezet. En ik krijg regelmatig de indruk dat stellen meer tijd besteden aan het uitzoeken van de bruidstaart dan aan het bekijken wat er eigenlijk op dat schattige “boterbriefje” staat.
Ja, vooral omdat ik het in zijn situatie juist aanmoedig (hij komt net uit een burn-out). Dus voor hem zou minder werken juist beter zijn op dit moment + ik krijg er een leukere partner voor terug. Dat is mij al m’n geld wel waard.
We hebben ook al de afspraak gemaakt dat hij, als we ooit kinderen krijgen, minder gaat werken. En juist dan vind ik het belangrijk dat we alles blijven delen en niet naar rato.
Interessante discussie en fijn om andermans verdelingen te lezen! Mijn vriend en ik hebben het financieel geloof ik nog niet helemaal ‘af’. We wonen al een poos samen maar hebben nog helemaal geen gezamenlijke rekening oid. Wij sparen ook echt ieder voor zich, misschien ook semi door vrees dat de relatie ooit stuk loopt? (You never know). Zijn al wel +3 jaar samen, maar samen sparen zie ik in de nabije toekomst nog niet zomaar gebeuren
Wij hebben allebei een eigen betaal- en spaarrekening en een gezamenlijke betaal- en spaarrekening. Wij storten elke 1e van de maand naar rato geld op de betaalrekening. Hetgeen overblijft aan het eind van de maand, belastingteruggave etc. Storten we op de gezamenlijke spaarrekening.
Maar hebben jullie dan maar 1200 aan vaste lasten per maand? Incl boodschappen? Dat is echt heel weinig toch?
Wij zijn al bijna 9 jaar samen en sparen ook nog niet samen. Dit heeft geen reden, is er nooit echt van gekomen. Wij doen maar wat, zijn er gewoon allebei oké mee. We wonen in een huurhuis trouwens.
Is er nog iemand anders bezig met de 30k voor mijn 30e nadat we dat hier hadden besproken? Ik ga voor een nieuw spaardoel.
Ik ben ermee bezig! Ik ben wel pas 23 haha, maar ik heb helemaal uitgepland hoe ik het moet gaan halen.
Oh wat leuk! Hoe heb je dat gepland? Resterend bedrag ÷ aantal maanden? (Als je dat wil delen.)
Ja ik vond het een mooi streven, maar het gaat me gewoon echt niet lukken met m’n jaarlijkse opleidings kosten erbij… Jammer!