Gratis bestaat niet. Ook niet in de kinderopvang. Het geld moet ergens vandaan komen, waar wordt er dan op bezuinigd? En waarom moet iemand met een hoog inkomen ook recht hebben op gratis opvang? En voor mensen die weinig verdienen wordt al het grootste gedeelte vergoed.
Bij ons in het dorp is het probleem personeel èn locaties. Ze kunnen niet eens aan de huidige vraag voldoen. Wij wilden een dag extra: wachtlijst is 1.5jr.
Ik zie het voorlopig echt niet gratis worden. Of wel, maar dan zonder effect op de werkvloer. Want dan gaan misschien meer mensen ipv 2 naar 3 dagen - maar kunnen ze die 3e dag pas over 1.5-2jr werken ivm alle wachtlijsten of opleidingen / gebouwen die nog gebouwd/gevolgd moeten worden
@Greenliving en dat is ook waar. Ik stel mezelf die vraag ook wel eens. Vind ik dat iemand die een half miljoen per jaar verdiend ook voor 0€ z’n kind naar de opvang moet kunnen brengen.
Maar ik heb daar na een jaar nog steeds even veel voors als tevens voor en ben dus eh neutraal denk ik
Haha precies dat! Ik ben van mening dat het toeslagenstelsel anders moet, maar inderdaad. Waarom moet iemand die een half miljoen per jaar verdient zijn kinderen ook gratis naar de opvang brengen. Terwijl het juist zou moeten gaan om gelijke kansen.
Maar in NL is natuurlijk ook de zorg inkomsten afhankelijk. Lage inkomens krijgen zorgtoeslag; hoge inkomens betalen dus meer “zelf” voor zorg. Lagere inkomens krijgen huurtoeslag, dus hogere inkomens betalen meer “zelf” (bij huur hè, de hypotheek rente aftrek die vaker bij hogere inkomsten voorkomt buiten beschouwing). Zorg en wonen is hier ook geen basis behoefte. Dus in dat rijtje plaats ik kinderopvang dan Bijv ook als hogere inkomens mogen daar best “zelf” in bijdragen.
Maar dit is dus een van mijn tegen argumenten waar dus net zoveel voors tegenover staan. Zoals de gene die jij noemt haha
Precies. En dat het hand in hand gaat met langer verlof Bijv. En dat er in NL (geen idee van andere landen) ook nog een inkomens verschil is. En dan bedoel ik niet in man/vrouw binnen een functie, maar de typische vrouwen jobs (verpleegkundige- onderwijs, kinderopvang) betalen wel echt fors minder. Dat maakt, los van gratis kdv, ook dat je nu met betaald kdv snEller als vrouw denkt: ja laat maar, een dag meer werken levert amper wat op
Zorg is nog veel meer inkomensafhankelijk, want je werkgever betaalt een bijdrage zorgverzekeringswet voor je, die een percentage van je inkomen is. Die persoon die een half miljoen verdient betaalt dus ook ten minste €35.000 aan zorg.
Dat je een heel klein stukje zelf moet betalen, maakt dat het dan meteen geen basisvoorziening meer? Wegonderhoud wordt ook betaald door de motorrijtuigenbelasting (en dus niet door de fietser), maakt dat de openbare weg dan ineens geen basis/algemene voorziening meer?
Ik denk dat het prima is als er een eigen bijdrage komt die inkomensafhankelijk is trouwens hoor, lijkt me eigenlijk niet meer dan logisch.
Zeker! Meer zoals bij jullie, max €400 ofzo en minder als je minder/niets verdient.
Vast inkomen van vioollessen: 1300
Huurtoeslag: 375
Zorgtoeslag: 111
———————-
Totaal: 1786
Huur incl gwl: 935
Zorgverzekering: 133
Gemeente belasting: 45
Zakelijke lasten: 200
Internet/telefoon: 44
Spotify: 10
Goede doelen: 10
Boodschappen: 200
Totaal: 1567
Over: 219
Alle concerten die ik speel gaat de opbrengst van in een spaarpot. Deze maand is dat 500 euro, maar het is ook vaak wekenlang stil qua optredens. Het inkomen uit lesgeven is enigszins stabiel maar varieert elk jaar doordat er weer leerlingen stoppen/bijkomen. Voelt wel wat spannend altijd, maar het is nog nooit zo hoog geweest.
Ik geef weinig geld uit aan kleding en ga bijna nooit uit eten/bestel bijna nooit eten. Die 200 euro spaar ik eigenlijk altijd, ik vind het met mijn kwetsbaarheid een vereiste dat mijn spaarrekening groeit.
Ja precies, hier in Zweden zien ze het gewoon als een basisvoorziening. Je betaalt ook voor de plek, onafhankelijk van het aantal uur dat je kind uiteindelijk gaat.
Je betaalt hier maximaal ongeveer 150 euro per maand, en afhankelijk van je inkomen wordt dat lager. Ik las laatst van iemand die maar 20 euro per maand betaalde. Je moet overigens wel zelf voor de luiers zorgen. Maar voor dit bedrag krijgen ze ook nog een warm ontbijt, warme lunch en twee snackmomenten. In de groep van mijn dochter (3-6 jarigen) hebben ze 1 pedagoog per 5 kinderen. De gemeente regelt hier alle kinderopvang.
Ik denk dat veel mensen 50/50 doen ook als dat niet (helemaal) naar rato is, ik ook. Waar valt dat onder?
Geven jullie jezelf dan even veel zakgeld?
Wij hebben 50-50 afgesproken maar dat is inmiddels naar rato. Soms met een klein verschil.
Wij doen eerlijk gezegd maar wat. We hebben geen gezamenlijke rekening, al zeggen we al jaren dat we dit moeten aanmaken. Bij hem gaan er wat zaken af en bij mij, maar we houden het niet actief bij ofzo. Als er iets groots gekocht moet worden kijken we wie er geld heeft en die betaald haha.
Dit principe (wat onze maatschappij normaliseert maar wat echt woestmakend is) wordt beschreven door de Wet van Sullerot. Vroeger waren onderwijzers bv. hoofdzakelijk mannen, zodra meer vrouwen in het onderwijs gingen werken ging de status (en beloning) van het beroep naar beneden.
Mijn spaargeld situatie is denk ik totaal anders dan anderen maar wij zijn wel zo goed als in gemeenschap van goederen getrouwd waarbij alleen erfenissen erbuiten vallen. Toch hebben wij gescheiden spaarrekeningen gewoon omdat we dat prettig vinden ik krijg persoonlijk gewoon een fijn gevoel van het zien hoeveel ik in mijn eentje hebt gespaard
Mijn spaarrekening 3500€
Mijn belegspaarrekening 4000€
Man spaarrekening: 10.000€
Gezamenlijke crypto’s (hier is meer geld ingestoken door man dus obviously) variërend wat het waard is maar momenteel rond de 60k waard
Wij doen dus de zakgeld methode en sparen samen. Van het zakgeld (€200 p.p.) kan ik nauwelijks sparen maar zet ik wel wat geld opzij voor cadeautjes voor eigen vrienden of voor hem etc. Het spaargeld dat we al hadden blijft van onszelf (hij heeft meer dan ik), maar wordt dus wel alleen maar lager ipv meer. Maar wij zetten nu dus echt in op gezamelijk sparen. Mochten we ooit uit elkaar gaan, dan gaat dat ook door de helft en blijft ons individuele spaargeld nog steeds van onszelf.
Ik vind dit voor nu een fijne methode maar ik verwacht eerlijk gezegd later wel wat wrijving over bepaalde dingen hierdoor; ik heb nu bijvoorbeeld nog geld opzij gezet voor een nieuwe telefoon etc maar over een aantal jaar zou die ook weer vervangen moeten worden. Gezien mijn spaarrekening nauwelijks aangevuld wordt, zou dat ooit van de gezamelijke rekening moeten. Maar mijn vriend en ik verschillen nogal van mening qua hoe duur een telefoon mag zijn. Dat soort dingen gaan op termijn wel een ding worden als je niet apart van elkaar spaart.
Toen wij samen een huis kochten hebben wij beide even veel spaargeld ingelegd. Daardoor had ik nog 15k over en mijn man niets meer. Ik kocht van mijn spaargeld een auto voor ons samen, stond op mijn naam. En zonnepanelen want dat wilde ik graag. De auto is nu verkocht en het geld is naar het gezamenlijk potje gegaan, omdat mijn man een lease auto van het werk heeft. Waar ik nu ook van profiteer.
Nu hebben wij beide weinig spaargeld (€1000), op onze eigen spaarrekening, want sparen nu alleen samen. Als wij uit elkaar gaan, gaat alles wat wij samen opgebouwd hebben door de helft. En eigen spullen blijven van ons zelf. Ik heb zelf niet de behoefte om zelf een super grote buffer te hebben als wij samen een mooie buffer hebben.
Moet wel zeggen dat wij eigenlijk nooit een discussie hebben over geld. En staan er nu ook hetzelfde in. Als ik een nieuwe telefoon wil dan kan ik die kopen van het gezamenlijk geld. Is wel zo dat wij er gelijk is staan en niet zomaar een dure aankoop doen zonder er goed over nagedacht te hebben en bespreken dit altijd wel met elkaar.
Misschien niet altijd de meest veilige optie alles samen, maar voor ons voelt het goed.
Ik weet niet of je kinderen hebt maar de zakgeld methode is bij ons het eerlijkste. Wij doen het al ongeveer 5 jaar zo.
Ik werk de helft van mijn man, maar ben wel die uren met de kinderen bezig. Dus mijn man heeft dit zo voorgesteld en ben daar wel heel tevreden mee.
ik denk ook wel dat dat dingen echt veranderen als je samen een kind of een huis hebt, als je gezamenlijk ergens verantwoordelijkheid voor draagt is het mijn versus zijn ook minder duidelijk. Je kan niet alles op een weegschaal afwegen en dan lijkt mij de gedachte dat je het samen doet ook leiden tot eerlijk zullen we alles delen en dus gelijk zakgeld.
Hier ook al jaren de zakgeldmethode en toen we een kind kregen vorig jaar zijn we getrouwd in een soort van gemeenschap van goederen (aangezien hij veel vermogen heeft opgebouwd in zijn bv en zijn salaris kunstmatig lager houdt, en ik mijn bonussen altijd overmaakte naar onze spaarrekening). We zijn nu 13 jaar samen, dat maakt misschien ook een verschil? Alles wat we hebben opgebouwd qua vermogen en carrière hebben we bereikt toen we samen waren.