Haha ik wist dat deze vraag zou komen en terecht maar dat zijn nog dingen die je samen doet. Met die 4000€ zakgeld dan een Chanel tas kopen ofzo ja ik weet niet lijkt me ook akward wetende dat het niet echt je ‘eigen’ gespaarde geld is
Maar wat je helemaal niet mee neemt zijn de keuzes die je maakt omdat je in een relatie zit. Ik woon in een duurdere stad omdat mijn vriend werkt in de randstad. Hij verdient meer, maar als we ergens anders hadden gewoond was ik minder kwijt geweest aan woning. Tuurlijk is dat voorbeeld wel heel extreem, maar als je levensbeslissingen maakt op basis van je relatie (waar je woont, waar je werkt, waar je op vakantie gaat, eventuele kinderen) dan vind ik het raar om je geld helemaal gescheiden te houden.
Daar heb ik niet echt over nagedacht in dat opzicht heb ik het eerlijk gezegd erg makkelijk ik ben ingetrokken bij mijn partner ook in de randstad maar hij had dit huis al. Gekocht langer geleden in veel makkelijker tijden. Maar uiteindelijk vind ik wel gewoon zolang je allebei leuke dingen kunt doen, goed kunt leven, geld voor jezelf hebt, vind ik een inkomsten verschil geen probleem en dus ook niet dat de ene misschien wat meer overhoudt. En tegelijkertijd vind ik wel dat degene die meer verdient meer moet bijdragen aan de vaste lasten
Maar dat laatste hoeft niet per se altijd met kinderen te maken hebben toch? Ik werk 28 uur en mijn partner 36/40 uur. Mijn partner is heel carrière gericht en besteedt graag veel tijd aan zijn werk en ik niet. Hij betaalt een groter gedeelte v/d vaste lasten dan ik, omdat hij (veel) meer verdient dan ik maar dus ook veel meer uren werkt dan ik. Ik zorg wel meer voor onze hond en ik besteed ook veel meer tijd aan huishouden en ik kook bijv. elke dag.
Dit klinkt als mijn leven haha ik werk iets minder en verdien een stuk minder maar zorg voor de hond en kook praktisch altijd
Ik ben zelf van 32 uur naar 28 uur gegaan maar hierbij is inderdaad wel het bedrag dat ik aan mijn vriend betaal voor de vaste lasten hetzelfde gebleven! En mijn vriend gaat nu binnenkort naar een 40-uurs contract maar dan passen we ook niets aan de verdeling aan. Mijn vriend en ik hebben dezelfde studie gedaan maar ik geef gewoon niet zo veel om werk en vind mijn vrije tijd en sociale contacten en ontspanning belangrijker ghehe.
Ik denk dat financieen gewoon best complex kunnen zijn en per stel gewoon erg verschillen. Voor wij samen gingen wonen hebben we veel opties bekeken. Ik wilde het eerst 50/50 doen omdat ik altijd heb geleerd op eigen benen te moeten staan. Echter was dat in ons geval gewoon niet realistisch. Ik ben chronisch ziek en hoe graag ik het ook zou willen; ik kan niet fulltime werken. Als we het 50/50 zouden doen zou ik precies €0,- overhouden. €0,- voor leuke dingen/kleding en €0,- om te sparen. Dat was gewoon geen optie. Uiteindelijk dus akkoord gegaan met de zakgeldmethode op aanraden van zijn kant. Je bent nou eenmaal samen, hebt samen een huis wat 50/50 is dus het geld ook. Mijn vriend verdient gewoon veel meer. Niet alleen omdat hij meer werkt maar ook omdat de branche waar hij in zit gewoon meer verdiend. Heeft hij hiervoor harder gewerkt? Niet per se want ik heb langer gestudeerd en ben me aan het blijven ontwikkelen om zo op langere termijn ook wat meer te kunnen verdienen.
Omdat ik meer thuis ben doe ik ook wat meer in het huishouden maar ik ben gewoon chronisch ziek en dat heeft invloed op onze financien. Als er ooit kinderen komen zou de zorg dus ook meer op mijn schouders rusten omdat ik gewoon meer thuis ben. Hij wist van te voren met wie hij ging samenwonen. Ik zou het dus niet echt eerlijk vinden als hij aan het einde van de maand honderden/duizend euro’s overhield en ik niks, terwijl ik doe wat ik kan en stiekem zelfs een beetje meer dan dat.
Ik vind het misschien nog wel anders als iemand gewoon niet wìl werken of niet de moeite doet om iets te zoeken terwijl de ander er dan een tweede baan bij moet nemen om maar rond te kunnen komen (ik ken ze). Dan snap ik dat je denkt joeee doeeeg. Maar verder kan het soms complexer zijn dan het in eerste instantie lijkt. Niet iedereen is ‘jong en gezond’ en kan daardoor veel verdienen.
Naar mijn idee is het grote voordeel van de zakgeldmethode juist dat je nooit gezeik hebt over geld. Geen oordeel over elkaars uitgaven.
Ik kan maar 1 scenario verzinnen waarin het voor mij persoonlijk zou kunnen gaan wringen en dat is als de ander parttime zou gaan werken zonder reden (dus geen kinderen / chronische ziekte, etc.) of geen ambitie meer laat zien. Geen fijn gevoel om hard aan het werk te zijn terwijl je partner veel meer vrije tijd heeft of de kantjes ervan af loopt op het werk.
Maar juist als je in gemeenschap van goederen trouwt is het volstrekt onmogelijk dat de een meer overhoudt dan de ander. Alles wat het huwelijk binnenkomt is dan namelijk automatisch 50/50 van beide partners.
Dus alles wat de hartchirurg binnenhaalt en alles wat de caissière binnenhaalt, je kunt dan wel op papier eigen spaarrekeningen hebben (en daar kun je een ander bedrag op zetten elke maand), maar als je uit elkaar gaat is de helft van zijn spaarrekening van haar en andersom.
@jasmijntheetje is dat niet ook omdat je samenwoont met iemand? Ik had geen studieschuld, mijn man ( toen nog vriend/ huisgenoot) wel en doordat we op 1 adres woonden werd ‘zijn ‘ inkomen dus hoger ( de draagkracht) dus groter doordat het samen werd gevoegd met die van mij. Vond dat toen al zo vreemd. Stel we hadden geen ( serieuze) relatie of waren gewoon vriendinnen onder 1 dak, dan betaal je dus meer doordat je huisgenoot ook een inkomen heeft.
Daarnaast geldt lang niet altijd dat als je harder voor je carrière hebt gewerkt dan je partner, dat je ook meer verdient. Ookal is dat wel de situatie waar steeds van wordt uitgegaan.
Mijn partner is na zijn studie gaan werken en dat was het dan. Ik ben na mijn studie in een baan gerold met een 1-jarig traineeshipen en ben vervolgens overgestapt naar een baan met een 3-jarig opleidingsprogramma. Ik verdien nu minder dan mijn vriend, maar heb ook nog minder jaren werkervaring. Op den duur is het maar de vraag of ik ooit meer ga verdienen dan mijn vriend. En dan hebben we hetzelfde opleidingsniveau en werken we beide in een in principe goed betalende branche.
Als we het principe “ik heb er hard voor gewerkt, dus ik mag ook wat meer overhouden” principe zouden doortrekken naar onze situatie, dan zou mijn vriend een deel van zijn salaris naar mij mogen overmaken. En dan klinkt dit argument ineens toch een beetje suf voor mijn gevoel.
Ja i know dus als je uit elkaar gaat is idd allebei de helft maar tijdens het huwelijk/relatie kan je dan toch prima alles gescheiden houden en lekker je eigen rekening, zelf sparen, je eigen ding doen als je tenminste beide genoeg hebt voor leuke dingen voor mij geeft dat wat meer gevoel van vrijheid/onafhankelijk. Alles wat ik koop voor mezelf qua shoppen, sushi, make up is daadwerkelijk mijn eigen geld, verdient door mijn eigen werk
2 personen zonder kinderen, 1 kat, geen auto
Inkomen
Netto, exclusief vakantiegeld/bonussen/etc.
We werken allebei nog geen jaar.
Salaris 1 (40 uur): 2400
Salaris 2 (20 uur): 1400
Totaal: €3800
Uitgaven
Zorgverzekering: €375 (ik ben chronisch ziek)
Extra zorgkosten: €100-150
Boodschappen: €650
Huisdier: €25
Overige (dingen voor in huis, uitjes samen): €300
Vaste lasten
Huur: €610
Stroom&gas: €225
Bank: €8
TV & Internet: €66,50
Daarnaast krijgen we allebei €400 euro zakgeld. Hiervan sparen we ook voor vakanties zonder de ander bijv. Ook telefoongebruik, kleding, uitjes met vrienden, Spotify etc. zijn voor ons zelf. Dus totaal €800.
Totaal: ±€3300
De €500 euro die overblijft sparen we. Alle meevallers/dat wat we niet uitgeven in bepaalde potjes sparen we. Vakantiegeld sparen we. Niet dat we nu veel spaargeld hebben hoor, het zal nog geen €600 euro zijn.
Dus je spreekt in een officieel contract met officiële handtekeningen enzo af dat je alles 50/50 gaat delen, maar je gaat vervolgens in de praktijk alles niet 50/50 delen?
Dat is toch raar? Trouw dan op huwelijkse voorwaarden en sluit elkaar van alles uit.
Wat is daar raar aan, dit is meer gewoon z’n natuurlijke beloop, we hebben onze eigen rekeningen gewoon gehouden toen we samen gingen wonen, automatisch ben ik dit gaan betalen, hij dat, dat is ongeveer naar rato qua inkomen, we hebben het goed. We zijn getrouwd, alles bleef hetzelfde, alleen wel gewoon in gemeenschap want echt liefde en blabla waarom ineens alles veranderen? 1 rekening en dan alles zien van elkaar wat je precies uitgeeft vind ik juist helemaal niks
Hier ook hetzelfde en al 15 jaar samen en getrouwd met kinderen.
Iets heel anders, maar misschien leuk in deze discussie. Wij zijn moslim en in de islam is het de taak van de man om zijn vrouw en kinderen financieel te onderhouden. Het is dus niet zo dat de vrouw niet mag werken, maar al het geld wat de vrouw verdiend is voor haar zelf en mag ze aan zichzelf uitgeven. Mocht de vrouw wel mee betalen aan rekeningen etc dan wordt dat gezien als liefdadigheid.
Wij doen nu nog naar rato maar denk dat we uiteindelijk wel overgaan naar de zakgeldmethode, zeker als er kinderen komen.
Ik zou de zakgeldmethode alleen niet prettig vinden als zoals jij ook zegt mijn partner zelf zou beslissen om minder uren te gaan werken omdat hij meer tijd wil voor hobby’s, gewoon geen zin heeft om meer te werken etc. Als we samen beslissen dat hij (of ik) minder gaat werken om voor de kinderen te kunnen zorgen of andere gezamenlijke taken op zich te nemen (huishouden oid) dan vind ik de zakgeldmethode nog steeds eerlijk, maar ik zou het niet eerlijk vinden dat als hij bij wijze van spreken nog maar 3 dagen wil werken omdat hij ook graag 2 dagen per week op de bank wil liggen gamen dan zou ik het wel oneerlijk vinden als we allebei dezelfde hoeveelheid ‘zakgeld’ krijgen terwijl ik 5 dagen in de week werk en hij maar 3 dagen en die overige 2 voor zichzelf heeft. Als die situatie zich zou voordoen dan zou ik het eerlijker vinden als ik ook weer meer voor mezelf te besteden heb qua geld, hij heeft dan immers meer tijd voor zichzelf en dat kost dan ook wat.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat dit dan zo zou gaan. 4000€ zakgeld. Dat wilt zeggen dat ze allebei 8000€ zakgeld zouden hebben. Als je getrouwd bent met een chirurg dan heb je waarschijnlijk een hoge hypotheek, heb je een andere levensstijl en meer kosten… maar wellicht bedoelde je het bedrag om te overdrijven…
Of verdienen chirurgen 15k + ? Mogelijks ben ik fout hoor, puur uit nieuwsgierigheid.
Nog een bedenkingen in deze situatie; het is toch onmogelijk om alles 50/50 te doen, dan zouden ze in een “kleinere” woning wonen en de chirurg enorm veel geld over houden… wat doe je daarmee dan…
Salarisschalen Medisch Specialisten 2021 (AMS)
|Trede|Per uur|Per maand|
|trede 0|€ 36,18|€ 7054,-|
|trede 1|€ 40,67|€ 7930,-|
|trede 2|€ 45,42|€ 8856,-|
|trede 3|€ 50,18|€ 9785,-|
|trede 4|€ 54,94|€ 10714,-|
|trede 5|€ 59,71|€ 11643,-|
|trede 6|€ 64,47|€ 12572,-|
Haha wat doe je met overgebleven geld? Belachelijk luxe vakanties?
Mijn man verdient als freelancer in de IT ook ongeveer zo’n inkomen, en dat overgebleven geld sparen we. Ik ben gewoon in loondienst en verdien dus minder dan de helft daarvan, terwijl ik zelf vind dat ik ook geen slecht salaris heb. Wij gooien alles op 1 hoop, want we zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden en als wij ooit scheiden krijgt ieder van ons het spaargeld dat hij/zij had voordat we trouwden en alles daarboven gaat door de helft.
Ik moest in het begin wel wennen aan geld uitgeven dat ook van hem was. De afspraak is dat als het om meer dan €200 gaat, we met elkaar overleggen. Omdat hij zoveel meer verdient, is mijn eigen stelregel “zou ik dit ook kopen als ik alleen van mijn eigen salaris moest leven?” en so far gaat dat prima.
Overigens is hij gaan freelancen nadat we getrouwd zijn, daarvoor verdiende hij een stuk minder in loondienst. Dus dat het freelancen lukt zien we echt als een geluk en iets waar we allebei vooral van profiteren door het te sparen en daarmee financiële zekerheid te hebben. Ik ben nu zwanger van ons eerste kindje en heb bijvoorbeeld straks de luxe dat ik wat langer verlof kan opnemen en dat hij ook wat langer vrij kan nemen om te wennen aan het gezinsleven.