Maar dan heeft jouw keuze om minder te gaan werken toch ook een effect op jullie gemeenschappelijke leven? Iets eerder in je bericht zeg je dat je nu nog geen zin heb om met hem te overleggen over je financiële doen en laten, maar ik begrijp niet zo goed hoe dat in deze situatie geldt als jouw financiële keuzes ook effect hebben op jullie gemeenschappelijkheid (en dus ook hem)? En ik begrijp dat als je 36 ipv 40 uur gaat werken er netto niet zoveel verandert, maar als je van 40 naar 24 uur zou gaan, is dat wel anders. Ik kan me dan bijna niet voorstellen dat je dat zou doen zonder dat met hem te overleggen?
Haha ja dat snap ik. Het was in ieder geval niet mn bedoeling om te suggereren dat het een of het ander eerlijker zou zijn of dat jij of je partner profiteert van de ander ofzo. En ook niet mn bedoeling om te suggereren dat wat je schreef niet klopt.
Ik ben zelf nog heel zoekende naar hoe we onze relatie financieel moeten inrichten sinds er wat dingen veranderd zijn en het zou gewoon heeeeeeel prettig zijn als er een manier was die hoe dan ook het meest eerlijk is. Los van of de een meer of minder spaargeld heeft, of een huis waar de ander geen eigenaar van is, wie minder is gaan werken om welke reden, wie een hogere schuld heeft… Maar uiteindelijk is het toch deels een afweging van al die dingen en wat je zelf belangrijk en eerlijk vindt
Ben ik de enige die het niet erg vind als het allemaal niet precies eerlijk is? Mijn man verdient een stuk meer en houdt ongetwijfeld gemiddeld meer over ook om te sparen, daar in tegen betaald hij meer aan bijv vakanties dus hoe je het ook wendt of keert, hoe je het ook verdeelt het komt altijd bij je samen terecht. Ik heb ook zo iets van als je het allebei goed hebt wat maakt het uit. En met scheiding bijv zijn we in gemeenschap getrouwd dus moet het toch eerlijk verdeeld worden
Ja ik heb ook het idee dat er soms nou eenmaal verschillen zijn. Stel je vriend heeft een vermogen van tonnen en jij verdient gewoon modaal, dan moet je vriend er toch niet voor zorgen dat jij ook ineens een spaarrekening van een paar ton kan hebben of elke maand 5k zakgeld hebt? En de kans is dan ook groot dat grote uitgaven of uitjes meer van zijn kant komen (althans dat is bij ons dan zo). Zolang je het maar goed geregeld hebt bij uit elkaar gaan, sterfgevallen etc.
Zijn er koppels die samenwonen en beide zzp-er zijn? Hoe regelen jullie het? Wij doen soort van 50/50… maar weet dat mijn partner uiteindelijk echt veel meer kan sparen dan ik. En ik verdien ook minder. Maar soms heeft hij ook geen werk. Dus het is lastig te bepalen hoeveel ieder verdient per jaar en hoeveel ieder betaald.
Of iemand die niet in dezelfde situatie zit maar advies heeft of wil vertellen hoe jij het zou aanpakken?
Ja, goede vraag wel. Heb al van alles getypt hier maar wil er ook niet een heel boek over schrijven. De grote dingen hebben we vastgelegd, wat er gebeurt als we uit elkaar gaan enzo. Dus dat is allemaal prima. En ik streef er ook niet naar om alles tot op de laatste cent eerlijk te verdelen, maar ik vind het wel lastig om in sommige situaties te bepalen wat eerlijk is (/wat ik eerlijk vind), en ook om in te schatten hoe keuzes van nu mijn financiële situatie van later gaan beïnvloeden, met name als we uit elkaar zouden gaan. Er is best wel een groot vermogensverschil tussen mij en mijn partner en dat zal ook altijd zo blijven en ik denk dat ik daardoor des te meer de drang heb om dingen zo goed mogelijk voor mezelf te willen regelen (ik ben de minstvermogende partner).
Dat staat er toch niet. Ik zou dan ook niet akkoord gaan met een 50/50 verdeling van vaste lasten etc. Ik zou dan alleen niet verwachten dat mijn vriend mij geld geeft om mee te kunnen sparen. Door een niet-50/50 verdeling houdt de mindervermogende sowieso al meer geld over dan ‘normaal’ van eigen salaris dus in direct verdien je daar een beetje op zou je zeggen.
Maar stel mijn partner heeft een hele grote spaarrekening door een erfenis dan verwacht ik daar geen persoonlijk financieel gewin uit te halen onder het mom van nu is het niet eerlijk dus geef mij geld. Maar goed, iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt en mee kan leven/rondkomen.
Thanks! Ja ik spaar inderdaad ook voor de tijden dat ik geen inkomen heb zodat ik, net als jij, de overige maanden kan doorkomen. Misschien kunnen we een inschatting maken hoeveel weken we werken, dan het maandbedrag berekenen, om alle jaar de kosten te dekken en dan kijken wat ‘eerlijk’ is? Zo lastig!
Ik verdien momenteel veel meer dan mijn vriend en wij doen alles naar rato, maar het is niet vastomlijnd. We zorgen ervoor dat hij ook nog genoeg geld overhoudt voor leuke dingen en/of om te sparen. Ik heb wel mijn spaargeld op mijn eigen rekening staan, want ben er ook nog niet klaar voor om het ‘weg te geven’ zoals iemand zei. En ik wil die buffer gedeeltelijk gebruiken voor mijn studieschuld
Mijn vriend heeft ook een sterk wisselend inkomen dus ik heb alles in een excelletje. Hij krijg elke vier weken dus ook geen vaste dag. Elke salarisuitbetaling verander ik zijn inkomen en zie ik precies hoeveel er over blijft na vaste lasten, boodschappen en bezine. Dan bepaal ik wat we sparen en de rest van het bedrag verdeel ik over nog wat andere potjes zoals kleding en uitjes.
Ik denk dat het per situatie zo verschilt. Wij doen de zakgeldmethode mede omdat mijn inkomen bij samenwonen zo laag was (door ziekte) dat ik 50/50 niet zou redden en we dus niet op onszelf konden. Hij had voor het samenwonen al wel een dikkere spaarrekening dan ik en dat is nu ook gewoon nog zo. Alles wat we daarvoor hadden bleef van onzelf en alles wat we vanaf het samenwonen opbouwden is van ons samen, we sparen nu dus eigenlijk alleen nog maar samen. Voor mij ook beter want van mijn persoonlijke spaarrekening kan ik moeilijk afblijven en van de gezamelijke wel.
Ik heb wel een studieschuld, hij niet. En in ons samenlevingscontract staat dat die schuld dus voor mij is, maar dat is met name van belang bij evt scheiding. Ondertussen sparen we elke maand van de gezamelijke rekening een X bedrag om de schuld hopelijk sneller af te kunnen lossen. Dus hij betaald alsnog gewoon mee. We hebben er voor gekozen om een leven samen op te bouwen en daar hoort het financiele aspect ook bij. Hij weet dat hij door mijn ziekte (en een betere studie) altijd meer zou verdienen dan ik en daar is hij mee akkoord gegaan. Kan mij voorstellen dat als huishouden bv 50/50 is en iemand er bewust voor kiest om minder te gaan werken voor zijn/haar lol dat je het anders regelt.
Mijn vriend en ik hebben dezelfde situatie alleen dan andersom. Hij heeft 40k studieschuld en ik nu 10k spaargeld. Ik stond eigenlijk overal voor open, mijn idee was de zakgeld methode en dan de duo afbetaling van de gezamenlijke rekening doen. Maar mijn vriend wilde dit niet, omdat hij 2 keer zoveel verdient als ik en volgens hem profiteerde ik dan van zijn hoge salaris😅. Waar zijn geld blijft heb ik geen idee van. We stonden beiden op nul na het kopen van een huis qua spaargeld, ik heb weer op kunnen bouwen, en hij niet.
Maar mocht ik het voor het zeggen hebben zou ik dus de studieschuld niet afbetalen met het zakgeld maar met de gezamenlijke rekening. Ja, de vermogende partner betaald dan 50% mee maar inderdaad, diegenes inkomen word ook meegeteld in de afbetalingen. En ik denk ook: ik heb geluk gehad dat ik geen studie schuld heb dus wil best meebetalen aan het afbetalen van mijn partner. Die 40k word uiteindelijk ook op mij verhaalt als we getrouwd zijn en hij geen baan heeft oid.
Tja dat vind ik lastig. Ik heb dus geen studieschuld en nu wel spaargeld. Mijn familie is vermogend inderdaad. Af en toe krijg ik wat geld van mijn opa maar niet zo veel dat het verschil in spaargeld kan verklaren. Wel in studieschuld want mijn opa heeft mijn studie betaald. Edit-misschien was dit de zak geld die je mist maar ik heb wel het idee dat mijn vriend met 2-0 achter staan. Ja ik verdien echt veel minder, maar kan gewoon sparen en leuke dingen doen en 50% van de hypotheek betalen. Hij verdient meer maar kan niet sparen. Hoe dat komt snap ik ook niet… het zit niet in zijn systeem.
Haha, ja heel eerlijk snap ik het ook niet helemaal precies. Er verandert binnen kort iets aan onze situatie en we gaan er samen voor zitten! Dat is al heel wat haha
Thanks allemaal voor de antwoorden! Overigens hebben we wel afgesproken dat zodra ik zwanger ben al het geld op een hoop gaat, omdat ik er van overtuigd ben dat je dan inlevert op je carrière. Hij is het daar gelukkkg mee eens. (Dat is niet wat er veranderd aan de situatie hoor)
Mijn vriend is dus precies zo en ik vind dat best lastig. We zijn meer dan 9 jaar samen en sinds een paar jaar betaalt hij wel wat meer dan ik. Maar om mijn deel van de rekeningen te kunnen betalen heb ik afgelopen jaar geld bij hen moeten lenen. Nu heb ik inmiddels een leuke baan maar alles wat ik overhou gaat naar hem. Na heel veel gezeik van mijn kant en gaat hij mij gelukkig een deel kwijtschelden. Hij verdient iets van 2.000 bruto meer dan ik en ik krijg daardoor ook geen toeslagen ed, hogere studieschuldafbetaling ed. Hij stuurde mij laatst letterlijk een tikkie van 2e en begreep écht niet waarom ik dat belachelijk vond heel onaantrekkelijk dat gierige gedrag. (sorry voor deze dagboekpost)
Ja we wonen al meer dan 7 jaar officieel samen, eigenlijk zelfs al negen jaar. Toen ik hem leerde kennen was het nog echt een lowlifer uit een anti-kraakpand zonder vast werk of studie, maar het lijkt wel hoe meer geld hij verdient hoe gieriger hoor. Ik begin er iedere maand wel over, omdat ik er ook stress van krijg dat ik na een half jaar werken nog 0 euro spaargeld heb. Pas toen ik zei dat we deze zomer niet op vakantie kunnen omdat ik dan nog geen geld heb, heeft hij een deel kwijtgescholden. Eerlijk gezegd voelt het meer als eigenbelang, maar ik wil er nu ook niet over klagen Heb laatst die gedeelde post over zakgeldmethode doorgestuurd, misschien zet ‘t hem aan het denken als hij het eens van een ander hoort.
Ik vind het ook wel heftig. Je laat je partner toch niet op een houtje bijten of überhaupt lenen voor de vaste lasten, terwijl je zelf zwemt in het geld. Hopelijk gaat hij er nog verder over nadenken
Ik vind dit ook wel heftig hoor, hoe ziet jullie leven samen er dan uit
Ik denk dat het niet verkeerd is om zelf ook eens te gaan rekenen als iemand zo berekenend doet, zoals @Shaaar boven jouw post schreef. Ik snap dat dat juist niet jouw aard en ideaal is, maar misschien dat het spiegelen van zijn gedrag wel wat meer zoden aan de dijk zet dan tot nu toe het geval is. Ik gok dat hij alles wat jij in die 9 jaar betaald hebt of aan arbeid verricht hebt niet mee rekent namelijk.