Thanks allemaal voor de antwoorden! Overigens hebben we wel afgesproken dat zodra ik zwanger ben al het geld op een hoop gaat, omdat ik er van overtuigd ben dat je dan inlevert op je carrière. Hij is het daar gelukkkg mee eens. (Dat is niet wat er veranderd aan de situatie hoor)
Mwa ik ben het deels met je eens. Maar dat gaat voor mij alleen op in een situatie waarin je afspreekt samen de voordelen en de nadelen te dragen (wat jullie doen). Ik bedoel er vooral mee dat je een schuld niet sowieso als iets zieligs moet zien omdat je die zelf niet hebt en dat hoe iemand er nu in staat voor mij zeker wel meedoet aan of ik bereid ben te zeggen dat we nu alles van tafel vegen en met een schone lei beginnen.
Als iemand bij mij aankomt met ik wil mijn hogere inkomen voor mezelf houden, word ik ook zakelijker. Bij een flexibele insteek word ik ook flexibel, maar als je berekenend wil zijn ga ik ook rekenen.
Ik (doorgaans) ook, maar we weten allemaal dat paars niet werkt (en wie er dan verliest)
Mijn vriend is dus precies zo en ik vind dat best lastig. We zijn meer dan 9 jaar samen en sinds een paar jaar betaalt hij wel wat meer dan ik. Maar om mijn deel van de rekeningen te kunnen betalen heb ik afgelopen jaar geld bij hen moeten lenen. Nu heb ik inmiddels een leuke baan maar alles wat ik overhou gaat naar hem. Na heel veel gezeik van mijn kant en gaat hij mij gelukkig een deel kwijtschelden. Hij verdient iets van 2.000 bruto meer dan ik en ik krijg daardoor ook geen toeslagen ed, hogere studieschuldafbetaling ed. Hij stuurde mij laatst letterlijk een tikkie van 2e en begreep écht niet waarom ik dat belachelijk vond heel onaantrekkelijk dat gierige gedrag. (sorry voor deze dagboekpost)
Ja we wonen al meer dan 7 jaar officieel samen, eigenlijk zelfs al negen jaar. Toen ik hem leerde kennen was het nog echt een lowlifer uit een anti-kraakpand zonder vast werk of studie, maar het lijkt wel hoe meer geld hij verdient hoe gieriger hoor. Ik begin er iedere maand wel over, omdat ik er ook stress van krijg dat ik na een half jaar werken nog 0 euro spaargeld heb. Pas toen ik zei dat we deze zomer niet op vakantie kunnen omdat ik dan nog geen geld heb, heeft hij een deel kwijtgescholden. Eerlijk gezegd voelt het meer als eigenbelang, maar ik wil er nu ook niet over klagen Heb laatst die gedeelde post over zakgeldmethode doorgestuurd, misschien zet ‘t hem aan het denken als hij het eens van een ander hoort.
Ik vind het ook wel heftig. Je laat je partner toch niet op een houtje bijten of überhaupt lenen voor de vaste lasten, terwijl je zelf zwemt in het geld. Hopelijk gaat hij er nog verder over nadenken
Ik vind dit ook wel heftig hoor, hoe ziet jullie leven samen er dan uit
Ik denk dat het niet verkeerd is om zelf ook eens te gaan rekenen als iemand zo berekenend doet, zoals @Shaaar boven jouw post schreef. Ik snap dat dat juist niet jouw aard en ideaal is, maar misschien dat het spiegelen van zijn gedrag wel wat meer zoden aan de dijk zet dan tot nu toe het geval is. Ik gok dat hij alles wat jij in die 9 jaar betaald hebt of aan arbeid verricht hebt niet mee rekent namelijk.
Ah ik vind dit echt heel rot voor je klinken, echt niet best om zo met geld om te gaan in een relatie. Hopelijk kan je een goed gesprek aangaan met de tips en voorbeelden uit dit topic.
Een vriendin had iets soortgelijks met zijn ex, maar daar liep het zo erg op dat ze uiteindelijk niet meer samen aten want hij vond dat zij te duur boodschappen deden of dat zij apart een blikje drinken moest afrekenen want voor haarzelf. Hij hield ook alles bij en stuurde tikkies. Toen het uit was bleek hij ook super veel spaargeld te hebben terwijl zij juist heel gul is/was met geld. Vond dat toen echt zo rot toen we daarachter kwamen, maar zij wist heel lang ook niet zo goed of het normaal was etc
Gelukkig is hij in de rest van het leven net zo gierig dus we hebben totaal geen luxe levensstijl verder gelukkig Hele lage vaste lasten en strikte budgetten. Hij pot zijn geld gewoon allemaal op in aandelen ed. Maar dat klopt wat je zegt, met huurtoeslag, zorgtoeslag en lagere studieafbetaling had ik het beter voor elkaar.
@LazySusan ik merk idd dat ik dan steeds meer zo ben geworden uit noodzaak, maar hij vindt het verder niet meer dan normaal dat iedereen zo is, dus ik bereik er ook niks mee.
@ferris omg het kan altijd erger
Maargoed maar dit drama verhaal, want als je het zo opschrijft klinkt het idd wel heel erg de laatste tijd zie ik soms lichtpuntjes en pakt hij wat vaker de rekeningen op van dingen die we doen of uit eten ofzo. Ik moet het misschien ook op andere manieren aanpakken dan er steeds over zeiken, want dat helpt niet.
Voor mij zou dit echt klaar zijn, sorry hoor maar wat een *]%]#]#=^
Stuur hem een tikkie voor de gemiste toeslagen door zijn hoge salaris die hij niet met je deelt!
Ik heb het al heel vaak aangegeven, ook omdat we letterlijk een samenlevingscontract hebben waar een zorgplicht in staat… Maarja dit goedkope huurhuis hebben we ook dankzij zijn lange inschrijving, als ik nu zelf ergens moet gaan wonen ben ik niet beter af (believe me dat spookt ook echt wel eens door mijn hoofd). Volgende week gaan we weer zitten omdat hij per januari weer salarisverhogingen heeft. Ik knoop jullie opmerkingen daarbij goed in mijn achterhoofd en kom met extra munitie.
Mocht je ooit besluiten dat je gaat zou ik voordat je dag doet de afspraken in je samenlevingscontract eens voor de zekerheid naast de werkelijke situatie houden. Het zal me niet verbazen als hij eigenlijk een schuld bij jou heeft
Misschien iets te persoonlijke vraag maar met wel doel hebben jullie een samenlevingscontract afgesloten? Ik ken het vooral van een koophuis en dure inboedel zal ook niet de reden zijn.
In onze situatie vind ik dit ook wel lastig. Ik verdien meer dan mijn vriend, meer spaargeld/beleggingen, bijna geen studieschuld tov hij wel 15k. Ik leg daarom meer in op onze gezamenlijke rekening en heb bijv ook ooit de auto gekocht die we nu samen (of vooral hij haha) gebruiken etc. Maar hij geeft wekelijks veel geld uit met vrienden om te gaan stappen, terwijl ik dat zelf veel minder doe. Hij spendeert maandelijks een paar honderd euro meer dan ik denk ik, waardoor hij dus én minder verdient én meer uitgeeft en zo meer op achterstand raakt bij mij. Ik wil dan graag dingen samen doen zoals een reis maken oid, maar daar heeft hij dan vaak eigenlijk niet te weinig geld voor. Enerzijds wil ik dit meer dan hij denk ik en vind ik het ook prima om wat meer te betalen, anderzijds is het ook een keuze die hij maakt in zijn leven waardoor hij minder spaart dan ik. En om die laatste reden wil hij dan niet dat ik meer betaal bij reizen of etentjes ofzo.
Wat fijn om een beetje insights te krijgen in elkaars situatie.
Ik heb alleen een vraag voor diegene die met een partner: wanneer kom je tot de beslissing wat van mij is, is van jou en andersom?
Je bent met iemand samen, om samen oud te worden - want waarom ben je immers samen? Tenzij het een opstapje is naar iets beter… op welk moment zeg je: ik kies voor jou en alles wat ik bezit omdat wij (jij en partner) samen een zijn. Dus wanneer is het moment dat de de financiële scheiding komt te vervallen?
Bij ons ook toen we een huis kochten (en een kind kregen). De bank wil ook dat onze lonen gestort worden op de rekening waar de lening van betaald wordt, dus dan komt alles al op één hoop binnen. Maar daarvoor was het in de praktijk ook al vrij gemeenschappelijk, maar vanaf het huis ook officieel.
Edit: maar wel met nog eigen spaargeld, gaat maandelijks een klein bedrag naar onze eigen spaarrekeningen, plus nog wat ´overschot´ van ervoor.
inkomsten: 3087,49 netto (fulltime, inclusief reiskostenvergoeding en lunch op kantoor)
huur (inclusief internet): 1.153,70
gas/elektriciteit: 110,00
water: 25,00
zorgverzekering: 156,30
andere verzekeringen (aansprakelijkheid, inboedel en reis): 9,65
gemeentelijke belasting: 11,70
lenzenabo: 19,50
NS reiskosten (incl weekend vrij): 155,00
spotify: 9,99
NLziet: 7,95
volkskrant: 18,00
yoga (onbeperkt abo): 39,95
totaal uitgaven: 1.716,74
sparen: 300,00 (maar ik wil wel wat meer gaan sparen eigenlijk, ben daar alleen heel slecht in)
over voor boodschappen & leuke dingen: 1070,75
en 7500 op mijn spaarrekening
Wij hebben een paar jaar samen gewoond met beide gelijke inleg (ook beide ongeveer gelijke inkomsten), toen allebei veel voor onszelf kunnen sparen/beleggen.
Toen kwam er een kind, en toen zijn we geswitcht naar zakgeldmethode, vooral omdat (deels door het kind) de inkomensverschillen groter/wisselender werden. Maar onze eigen spaarrekeningen blijven van onszelf, dus als ik weg zou willen heb ik genoeg achter de hand om mezelf te redden. Die spaarpot wordt niet echt veel groter meer, want zoveel zakgeld geven we onszelf niet.