Maandag zou ik het pas laten weten.
Zou het niet nu al zeggen haha straks werkt het in je nadeel
Ik zit hier zelf ook een beetje mee. Ik zie veel vacatures waarbij de datum van de gesprekken al vaststaat en ik weet dat ik dan niet kan. Dan twijfel ik wel of ik gewoon moet solliciteren en het later zeggen als ik ĂŒberhaupt al word uitgenodigd of dat het dan verspilde moeite is, omdat ze waarschijnlijk niet speciaal voor mij op een latere datum een hele commissie gaan samenstellen.
Ik had dat ook bij de sollicitatie voor mijn huidige baan. Er waren al twee data bekend, Voor het eerste gesprek en één met een commissie. Ik heb gewoon gesolliciteerd en wist dat ik de tweede niet zou kunnen, er was namelijk een heel belangrijk event op die datum bij mijn oude werk (echt iets wat jaarlijks was en heel raar zou zijn als ik daar niet aanwezig was). Toen ik het eerste gesprek had gehad heb ik aangegeven dat ik de andere datum niet kon en dat is gewoon verplaatst.
Gewoon schrijven op dat soort vacatures. Als ze je willen hebben of geĂŻnteresseerd zijn is een afspraak best makkelijk te verzetten. Ik ga ervan uit dat je niet elke keer met het CvB om tafel zit. En het is vooral makkelijk om intern te plannen met vaste data, maar niet onoverkomelijk.
Ja ik vond het ook gek om het in mijn brief al te benoemen. Ik zie het nu ook bij een andere vacature en ook met data van de gesprekken er al bij en er staat dat als de data je belemmeren om te solliciteren dat je dan kunt bellen naar persoon x. Maar ja wat zeg je dan? Lijkt me zo gek om dan al te bellen zonder dat ze mijn cv/brief hebben. Ik heb nog nooit op voorhand gebeld naar een bedrijf eerlijk gezegd dus kan me niet zoveel voorstellen bij wat je dan zegt
Oh maar als het zo expliciet bij staat zou ik zeker wel bellen? Waarom zou je het dan niet doen? En ja wat je dan zegt âhoi ik ben enthousiast over deze vacature maar ben helaas niet beschikbaar op datum x, dus ik bel even zoals aangegevenâ, dat is toch geen rocket science? Hoor je van hun wel wat ze daar verder mee willen
Ik ben net al gebeld! Ik mag op gesprek komen jeej maar het moet per se die dag dus heb gevraagd of het via videobellen mag vanaf mijn vakantie adres Ik hoor zo of dat akkoord is. Niet ideaal maar ja. We gaan het zien!
Wat een fijn en flexibel bedrijf.
Not
Tja niet heel erg flexibel inderdaad⊠maar ze gaf aan dat het gesprek met meerdere mensen is en dat de planning al vast stond in hun agenda, ik mocht wel de tijd kiezen Ach ja, we gaan het zien! Hopelijk lukt dat goed vanaf mijn vakantie-adres, het lijkt me wel een leuke baan dus ga mân best doen!
Het is zeker niet altijd verspilde moeite om te solliciteren! In ieder geval op mijn werk is er altijd wel flexibiliteit mogelijk als het profiel van een kandidaat interessant is. Iedereen op dezelfde dag spreken is voor ons praktisch, daarom staat het bij de vacature, maar een sollicitatiecommissie bestaat meestal gewoon uit collegaâs, iemand van HR en een leidinggevende en die kunnen ook op een ander moment wel tijd maken.
Ik heb morgen een sollicitatiegesprek voor een functie die mij heel erg aanspreekt. Ik ben ziek en zit in een tweede spoor traject, maar het gaat echt veel beter en deze functie is voor 0,6 fte en ik ben er van overtuigd dat ik die uren en de taken aan kan.
Maar dat hele vanuit ziekte solliciteren vind ik echt zo kut. Ik ben daar veel te veel mee bezig (ze weten het nog niet), hoe ik dat ga vertellen, hoe ze daar op gaan reageren etc etc ipv gewoon met hoe goed ik bij de functie pas en hoe leuk het mij lijkt.
Je gaat het ze niet vertellen, dat is gewoon niet nodig. Het gaat over jou, en je medische zaken zijn privĂ©. Ik herken je onzekerheid zo erg, maar het hielp me erg om het er niet over te hoeven hebben. Mijn ziek zijn was een âsabatical voor persoonlijke groeiâ. Daar had ik natuurlijk wel een verhaal bij, maar er is niet naar gevraagd. Pas in het allerlaatste gesprek van het traject heb ik een heel klein beetje gedeeld (nl de burn-out, niet de rest). En alleen omdat er een haakje was, (de manager zelf vertelde dat zij een tijdje overspannen was geweest), en omdat ik mij veilig genoeg voelde.
Eens met tantebetje.
Ik snap je heel goed. Ik ben na 80-100% afkeuring op eigen inititief weer gaan solliciteren en worstelde hier enorm mee. Heb het niet verteld. Heb het ook gegooid op persoonlijke groei etc.
Pas toen ik aan het werk was en ze mij op mijn vaardigheden konden beoordelen heb ik t eens genoemd toen dat zo uitkwam in een gesprek.
Heel veel succes. Wat fijn dat je inmiddels toe bent aan solliciteren
Ik weet niet of deze vlieger op gaat als je in een tweede spoortraject solliciteert op een functie met een aantal uren dat je al een behoorlijke tijd niet op niveau gemaakt hebt. In het beste geval gaat het goed, start je en blijk je het prima aan te kunnen. In het slechtste geval merk je na enkele weken dat het toch best taai is en zit je met een probleem omdat je aan je nieuwe werkgever hebt verzwegen dat je vanuit een werkgerelateerde ziekte solliciteerde en ik ken de onderzoekswereld nou niet echt als een die daar heel ruimdenkend en begripvol in is.
Ik sluit me aan bij @TanteBetje. Het is niet nodig om te vertellen. Maar het kan wel rust geven door te benoemen wat jij nodig hebt om goed te functioneren, bijvoorbeeld wekelijks even afstemmen wat de prioriteiten zijn met je leidinggevende.
Ik heb zelf ook vanuit ziekte gesolliciteerd (ik werkte 24 uur en ging naar 32). Ik stapte over van de wetenschap naar een andere sector en werk daar nu als HR, en neem ook mensen aan. Ik merk dat sollicitanten die duidelijk zijn over hun behoeften en verwachtingen een streepje voor hebben bij ons. Zo heb ik zelf bij mân sollicitatie aangegeven dat ik iemand ben die heel veel kan brengen (namelijk xyz), maar daardoor soms ook even teveel op mân bord leg. Dat ik daar in het verleden tegenaan was gelopen en daarom nu goed weet wat ik nodig heb. En of ze xyz konden doen om me daarin te helpen. Dat kon alleen maar op begrip rekenen en er viel ook een last van me af dat ik tot op bepaalde hoogte wel eerlijk was over mân beperkingen.
Iedereen heeft zo zân rugzakje, alleen weet jij al veel meer wat je grenzen zijn. Dat kan ook heel waardevol zijn voor een leidinggevende. Plus, als jij dat aangeeft weet jij ook direct of zij er goed mee om kunnen gaan! In ieder geval veel succes morgen, al supergoed dat je enthousiast bent over de functie!
Bedankt voor je reactie! Ook @Janeway en @Sambuca! In mijn geval denk ik dat het sowieso ter sprake komt, want ze gaan natuurlijk vragen hoe het met mijn promotie staat en dan zou ik moeten zeggen dat ik ziek geworden ben. Ik ga er vanuit dat ze iets zullen vragen van vertel eens over jezelf en dan heb ik bedacht dat en hoe ik het in dat verhaal kort benoem, met de nadruk op dat het goed gaat en ik er vol vertrouwen in heb die uren te kunnen maken. Ik zit inderdaad in een tweede spoor traject en zou ook willen beginnen daar als âwerkervaringsplekâ als proeftijd, zodat we kunnen kijken hoe het gaat en ik mân rechten niet verlies. Heb wel overwogen om het te verzwijgen en mij dan beter te melden bij mân oude werkgever, omdat ik wel Ă©cht denk dat ik de uren (en de taken) aan kan - maar dat is in mijn situatie gewoon onverstandig en hopelijk onnodigâŠ?
Haha lol ja mân loopbaanbegeleider ging er op hameren dat als ze er niet open instaan ik daar ook niet wil werken!! En deels is het waar en deels niet want ik merk dat onderzoek/het wetenschap systeem gewoon echt mân nummer 1 interesse is en de cultuur op dit vlak is 9 van de 10 keer gewoon kut
mân plan mislukte want ik kreeg niet de vraag mezelf voor te stellen, ze begonnen direct hun vragenvuur
Ik denk dat het prima is gegaan, er was weinig tijd voor eigen vragen dat was wel jammer. En ze zien vandaag nog 5 kandidaten heb er wat dat betreft geen hoge verwachtingen van want ik kan mij goed voorstellen dat er iemand is met beleidservaring en dat die voor gaat
Wat leuk! Gefeliciteerd! Wat voor soort functie is het? Als je dat wil delen natuurlijk.
Poe ik kom net van een sollicitatiegesprek maar ik had niet echt een overtuigend antwoord op de vraag waar mijn overtuigingskracht uit blijkt, helaas