Ligt er natuurlijk ook wel aan hoe je het brengt. Als je zegt ik ken iemand die voor jullie werkt en die heeft dit en dit gezegd over de organisatie dit sluit aan bij hoe ik een werkgever voor me zie en dit heeft mij nog meer geënthousiasmeerd voor deze functie/werken bij deze organisatie of zoiets. Dat is natuurlijk heel anders dan ja ik ken deze persoon.
Ja dit inderdaad, maar ook dat ik snap waar zij voor staan en wat zij doen als organisatie. Zodat ze zien dat ik me wel heb verdiept in de organisatie door erover te praten met iemand die er werkt. Misschien dat het net het verschil maakt tussen wel of geen gesprek, zodat ik daar kan toelichten waarom ik geschikt ben. @Lula alleen ‘namedroppen’ dat ik iemand ken die daar werkt, dat zou wel een beetje onnodig zijn en zegt inderdaad niks over mijn kwaliteiten
Ik ben vandaag gebeld dat ze (weer) “door omstandigheden” langer de tijd nodig hebben voor de besluitvorming en dat ik begin volgende week meer hoor. Ik heb erg het gevoel dat ik op het reservebankje zit voor het geval ze er met een ander niet uitkomen met de arbeidsvoorwaarden
@thisisme, jij al meer gehoord?
Zojuist ben ik gebeld. Ik ben het niet geworden. Iemand met meer ervaring hebben ze aangenomen. Ik kan wel janken. Met moeite heb ik die man nog fijne feestdagen gewenst.
Ik weet niet of het per se met het gebrek aan enthousiasme te maken heeft. Denk zelf dat je na een week wel kan bellen. Ik had laatst zelf een vacature uitstaan en uiteindelijk had ik meteen (enthousiast over haar) wel doorgegeven dat ze nog een keer mochten inplannen, maar afhankelijk van anderen en HR had ze ook een week later nog niks gehoord. Toen belde ze zelf dus.
En een andere x was het met onze eigen drukte een beetje erbij in geschoten. Kan me ook voorstellen nu helemaal met de feestdagen dat mensen vrij zijn die dit regelen?
Vraagje: ik ga solliciteren op een baan en in de vacature staan al de data van de 1e en 2e ronde gesprekken. Ik ben op beide data op vakantie. Is dit iets om al te noemen in mijn brief of juist niet?
Nee zou ik niet doen. Kan alleen maar in je nadeel werken.
Nee, want die data kunnen nog wijzigen, en de juiste kandidaat willen ze ook wel spreken op andere data.
Gebruiken hier nog mensen Linkedin voor vacatures? Het geeft bij mij tegenwoordig een heel slechte weergave als ik door klik van mijn notificaties naar de suggesties waarbij deze enkel van deze vage suggesties wilt tonen
is dit gewoon een slechte manier om hun premium zever te verkopen of doe ik iets mis
Ik gebruik wel LinkedIn vacatures maar niet op die manier, want dat geeft inderdaad vaak onvoldoende resultaten. Ik gebruik gewoon de zoekfunctie en dat werkt prima, daar vind ik de meeste vacatures mee. Ik denk dat dat algoritme wat je laat zien ook erg afhankelijk is van hoe compleet je eigen profiel is (bijvoorbeeld wat voor vaardigheden je hebt ingevoerd).
Hmm ja, maar het vage is dus dat het vroeger wél goed werkte. Anderhalf jaar geleden ben ik zo best wel wat vacatures tegen gekomen die goed aansloten terwijl het nu van die vage dingen zijn. Het stoort me dus vooral dat ik gewoon niet de suggesties krijg te zien als ik doorklik.
Ik had wel die meldingen van LinkedIn vacatures aanstaande, maar kreeg er meer mailtjes van dan dat er vacatures waren. Kende indeed en LinkedIn uit mijn hoofd qua vacatures. Heb mijn baan uiteindelijk wel via LinkedIn gevonden
Ik heb een melding van LinkedIn aanstaan op diverse zoektermen en ik kom er regelmatig iets tegen dat dan niet op Indeed staan! Maar je moet er wel echt doorheen spitten, ik open de melding altijd direct zodat ik niet hele waslijsten hoef te lezen, want veel resultaten zijn best slecht en irrelevant. Maar het verschilt misschien ook per sector.
Ik heb deze week mijn selectiedag en hopelijk aansluitend het eindgesprek.
Hebben jullie nog tips en/of vragen waar ik me op kan voorbereiden.
Ik heb mijn motivatie op orde, sterke punten en ontwikkelpunten, waar ben ik trots op, wat kan ik meenemen, en ik heb vragen voor hen.
Een sollicitatiegesprek bij een nieuwe organisatie is voor mij echt bijna 10 jaar geleden haha. Ik heb er wel erg veel zin in.
Tip: kijk of je met iemand uit de organisatie kan bellen om een beeld te vormen. En vertel dat dan bij je sollicitatie. Dat geeft aan dat je je hebt verdiept in de organisatie.
Sorry, weer een hele late reactie. Maar je hebt gelijk. Ik zoek het heel erg bij mezelf (wat natuurlijk ook wel logisch is na twee burn-outs, met ADD, angststoornis en na heel veel therapie ). Maar ik heb gewoon realistisch gezien ook wel in hele toxische werkomgevingen gewerkt. Dat verzin ik niet om mezelf vrij te stellen van de verantwoordelijkheid, dat is denk ik wel een gegeven. Interne attributie neemt bij mij bij dingen die niet goed gelopen zijn vaak de overhand over externe attributie.
Feit blijft wel dat mijn hele identiteit en zelfbeeld op het gebied van werk door al het gebeurde compleet beschadigd zijn en dat zit me enorm in de weg.
Ik doe nu een paar uur per week vrijwilligerswerk in het ziekenhuis dat ik leuk vind, en begin morgen (en dit vind ik dus al doodeng, angst all over the place, terwijl het qua stress denk ik niet in de buurt kan komen van wat ik in het verleden heb gedaan) met een proefplaatsing: twee volle dagen receptiewerk bij een universiteit.
Ik krijg er ook een volle (groeps)therapiedag bij in een andere stad en met het vrijwilligerswerk wat ik in principe voorlopig wil blijven doen erbij wordt het dus opeens relatief nogal druk. De bedrijfsarts had er wat bedenkingen bij maar het rooster van de nieuwe werkgever/proefplaatsing liet niet anders toe dan die twee hele dagen. Opzich: als ik eenmaal ergens ben, ben ik ook wel ‘aan’, een halve of hele werkdag maakt voor mijn gevoel niet zo uit. Opstarten en afschakelen zijn het moeilijkst. Dit werk wordt ter plekke uitgevoerd en kun je niet mee naar huis nemen. Dat ken ik niet.
En ergens denk ik zelf ook dat het niet gezond zou zijn om nog langer zoveel thuis te zitten overanalyseren, wegzinken in mijn angsten en vluchten in bed.
Het is totaal iets anders dan wat ik deed, met een PhD-achtergrond en de ervaring in het hoger onderwijs. En als ik geen gedeeltelijke WIA zou krijgen (aanvraag keuring is gedaan, ook doodeng) dan weet ik ook niet of ik hier op termijn überhaupt basaal van kan rondkomen. Ik probeer het te zien als een nieuwe start op de arbeidsmarkt.
Het belangrijkste vind ik nu even dat ik moet leren wat een normale werk-levenbalans is. Wat is normale stress, en wat is teveel. Ik heb werkelijk geen flauw idee (meer, of misschien zelfs nooit gehad).
En ik hoop zo dat de mensen een beetje fijn zijn.
Dank voor je antwoord nog!
Ik heb een tijdje terug ook twee maanden Premium geprobeerd, maar vond het voor het geld te weinig toevoegen.
Het zou wel kunnen dat het nuttiger is als je vrij specifiek op zoek bent in een bepaalde hoek, en als je profiel daar ook op aansluit. Mijn zoektocht was (is) wat dat betreft algemener dan gemiddeld door omstandigheden.
Succes morgen! Snap dat het spannend is, maar het klinkt als een hele goede plek om zonder al teveel druk weer te beginnen. Sowieso goed dat je weer aan de slag gaat en hopelijk kun je snel wat van je zelfvertrouwen herwinnen!
Dit klinkt als een heel erg vergelijkbare situatie. Ik kan me dit zo goed voorstellen!
Bedankt voor je reactie! En @Shaaar ook bedankt! Ik heb het idee dat ik aan heel veel mensen moet uitleggen waarom ik met een PhD als receptioniste begin, waarvoor ik ook nog een stuk moet reizen, maar eigenlijk zijn we aan niemand verantwoording verschuldigd.
Slechte ervaringen kunnen je echt volledig slopen. Je energiepeil, je zelfbeeld, je ambities, je motivatie, je geloof in jezelf, je kennis over wat je al dan niet ligt… eigenlijk je hele identiteit, of toch minimaal je werkidentiteit.
Wat fijn om te lezen dat het jou helpt om weer wat dichter bij jezelf te komen, te zien hoe het ook kan zijn en te kunnen werken aan de opgelopen ‘beschadigingen’ (en bijbehorende copingstijlen of gedrag) door eerdere sh*t om het maar even zo te noemen.
Ik hoop dat we zo langzaam en met voldoende tijd weer leren te ontdekken wat we willen, kunnen, waard zijn.
Veel succes jij ook!
Vergeet ook niet dat naast opgelopen slechte patronen je ook in een academische omgeving eigenlijk totaal niet leert hoe je moet werken (dus even buiten specifieke nare ervaringen om). Ik heb niet zulke heftige ervaringen als jullie maar toen ik mijn eerste niet-onderzoeksbaan ging doen moest ik ook gewoon echt leren… hoe je normaal werkt. Ik ging meteen als een dolle to do lists afwerken en raasde solo door al het werk heen want ja dat is hoe je dingen doet. Maar ik dacht totaaaaal niet na over ok, wie moet ik waarbij betrekken, hoe kan ik dingen prioriteren, wat moet nog even tijd hebben, wat kan niet nú en wat moet ik niet zelf doen, hoe ga ik gezond om met weerstand, hoe overtuig ik en onderhandel ik, wanneer vraag ik om hulp (!!) etc etc. Dat zijn misschien geen ‘inhoudelijke’ skills maar hebt ze wel nodig, en dat allemaal leren doet op de werkvloer qua energie en belang niet onder voor inhoudelijke specialisatie. Dus ik zou het ook allemaal vooral zien als dingen leren die je nog niet kan, dat geeft meer voldoening en mildheid denk ik.