Ik heb de baan! Mega blij en spannend, full time 9 tot 5 baan gaat pittig worden.
Nu hebben ze een voorstel gedaan, niet mega denderend en moet ik een tegenvoorstel doen, maar hoe doet een mens dat? Ik heb geen idee wat ik waard ben, alleen dat ze erg enthousiast waren en ik uit redelijk veel kandidaten ben gekozen. Zijn er ergens voorbeeld brieven te vinden dat jullie weten?
Ben zo’n horeca rookie die nog nooit zo iets heeft gedaan haha
Het gaat niet echt om een brief die je moet maken nu maar de arbeidsvoorwaarden die jij wilt. Dus ik zou zoeken op vergelijkbare functies, wat staat er in die vacatures bijvoorbeeld. Is er een CAO van toepassing? Hebben zij het voorstel onderbouwd?
Het is natuurlijk niet zo dat je alles maar moet accepteren omdat je nog geen ervaring hebt maar je moet nu dus wel gaan toelichten waarom je salaris X of arbeidsvoorwaarde Y wilt hebben.
Yes, Het salaris voorstel is niet onderbouwd en lig laag in de salarisindicatie van de functie. Ga nu als argument geven dat ik bij mijn huidige en vorige (horeca) banen meer verdiende als uurloon. Het is vooral de manier hoe ik het moet formuleren die ik nog al lastig vind.
Thanks!
Je kunt ook overwegen het niet te gaan onderbouwen. Hebben zij hun voorstel onderbouwd? Het is een beetje bold maar je kunt bijvoorbeeld zeggen Bedankt voor het aanbod, ik kijk er naar uit om bij jullie aan de slag te gaan. Ik had zelf qua salaris xx in gedachten. Hoe staan jullie daar tegenover?’
Ja zo heb ik het ook een keer gedaan en dat viel prima. Andere keren heb ik het wel onderbouwd maar dat was omdat er een cao was met schaal en tredes, dus toen heb ik onderbouwd waarom ik vond dat bepaalde werkervaring relevant was en ik dus twee tredes hoger wilde.
En bij m’n PhD heb ik ook beargumenteerd dat ik vond dat m’n werkervaring relevant was en ik niet in trede 0 wilde starten + dat ik gewoon niet rond kon komen met dat salaris haha
Dat laatste argument is mijn meest succesvolle argument ooit geweest haha
Bij een sollicitatie voor een functie met cao heb ik alleen benoemd dat ik wilde kunnen rondkomen van het salaris bij één werkgever (was een parttime functie) en dat ik dan X bedrag nodig had. Dat was direct akkoord. Blijkbaar vonden ze dat een fair point. Een werkgever zou natuurlijk ook kunnen denken: leuk, maar wat heb ik daar mee te maken? Voor deze organisatie ben jij X waard.
Ik heb dat argument ook gebruikt toen ik een switch maakte van type werk. Mijn argument was dan ja ik ben nieuw in dit werk, maar ik neem wel x jaar werkervaring mee, ervaring met extra taken en nevenfunctie en gewoon levenservaring en dat ik toch ook mijn rekeningen en huur moet betalen. 1 bedrijf ging daar niet in mee, daar ben ik dus ook niet gaan werken, ander bedrijf snapte het en ging akkoord.
Maar dat ligt er toch ook maar net aan wat voor bedrag je vraagt, want als jij zegt ja ik wil minstens 4500 bruto verdienen want ja ik moet wel rondkomen he dan snap ik dat ze daar niet in mee gaan 
“rondkomen” is ook voor iedereen anders natuurlijk, vind dat best een raar argument om te benoemen want uiteindelijk moet iedereen rondkomen
Hoezo? Misschien heeft iemand wel een torenhoge hypotheek of huur, wat in deze huizenmarkt niet eens heel bizar is. Of onderhoudt familie in het buitenland. Rondkomen is voor iedereen anders.
In mijn geval ging ik voor 24 uur evenveel verdienen als ik daarvoor voor 38 uur verdiende. Ik vond het een redelijk absurd bedrag, maar mijn werkgever blijkbaar niet (of wel stevig, maar verder niemand te vinden).
Al denk ik trouwens wel dat ik daarvoor net iets onder marktwaarde zat. Marktwaarde zegt natuurlijk wel iets, maar er zijn meer factoren die meespelen.
Ik vind het ook geen sterk argument maar soms is het gewoon de realiteit. In mijn geval zou ik bruto iets van 300 euro minder gaan verdienen dan ik deed, en netto nog veel minder want had iets van 200 euro reiskosten per maand die niet werden vergoed 
het salaris was prima voor iemand van 22 die net klaar is met studeren maar ik was bijna 30, heb drie studies afgerond en had veel relevante werkervaring (waarvan een deel parttime) dus vond het gewoon niet passen en het zou financieel weer echt krap worden alsof ik weer studeerde en had daar echt geen zin in. EN de twee mensen die hetzelfde werk gingen doen maar toevallig arts waren (waarmee in principe eerder minder bekwaam in het specifieke werk dan ik) zouden 500 euro bruto per maand extra krijgen 
Ik had echt besloten dat ik het niet ging doen voor dat geld en daardoor heb ik het gekregen, want ze wilden mij ook heel graag.
Maar dat hoeft een werkgever zich dan toch niet aan te trekken? Als iemand bij ons solliciteert en met dit argument komt omdat zn hypotheek zo hoog is zal dat echt geen reden zijn om je meer te gaan betalen.
Ik zou het zelf in ieder geval nooit als argument gebruiken.
Nee, maar dan is het toch prima. Als de werkgever niet wil/kan bieden wat jij nodig hebt dan is het wat het is.
Zou het niet expliciet gebruiken, maar vind het ook niet heel raar als het ergens verder in de onderhandelingen ter sprake komt. Als dat de nullijn is, dan is dat ook wel helder om te weten.
Zo dacht ik er ook over, totdat mijn partner dit argument gebruikte en de salarisverhoging zonder tegenspraak gewoon heeft gekregen. Als men tevreden over je is of je graag wil is er denk ik wel wat mogelijk. Man zijn heeft denk ik ook meegespeeld.
Artsen hebben gewoon een betere positie op de arbeidsmarkt, en krijgen daarom meer betaald voor hetzelfde werk. En waarom zouden ze minder geschikt zijn?
Omdat het ging om sociaal wetenschappelijk onderzoek en zij daar minder ervaring in hadden/in geschoold waren dan ik. Ze waren hartstikke bekwaam hoor en echt niet minder bekwaamd dan ik, maar ze hadden ook zéker niet meer relevante ervaring of skills doordat ze arts waren. Het is toch belachelijk dat een arts op een promotieplek meer betaald krijgt dan een gelijkwaardige collega die exact hetzelfde werk gaat doen? In een andere schaal vallen terwijl de functie en functieeisen precies hetzelfde zijn?
Of is het ook terecht dat mannen meer betaald krijgen omdat ze een betere positie op de arbeidsmarkt hebben?
Nee vind ik niet belachelijk. Vaak willen instituten ook artsen die onderzoek doen en die zul je meer moeten betalen dan biologen etc om enigszins competitief te zijn met de andere banen die ze kunnen krijgen.
En die opmerking over mannen negeer ik maar even omdat het zo belachelijk is
Tja zo was de situatie gewoon niet. Zowel mijn situatie niet als die van hun niet. En ik bedoel ook niet dat ík meer geschoold was (ook gewoon beginnende onderzoeker, net als zij!), vooral dat zij niet betere kwalificaties hadden voor deze functie en gewoon letterlijk hetzelfde werk deden en dezelfde verantwoordelijkheden hadden. Ik vind het raar dat er dan een discrepantie is tussen wie hoeveel salaris krijgt. Dat is dus omdat een arts automatisch in een hogere schaal komt in hetzelfde instituut - en in dit geval was het dus puur toeval dat zij arts waren, dat is absoluut niet de reden dat ze zijn aangenomen.
Ik vind het in het biomedische veld soms wel ongemakkelijk hoor, dat je dan twee mensen in dezelfde onderzoeksgroep hebt die hetzelfde werk doen en allebei eigenlijk geen werkervaring hebben, maar dat de artsen dan toch een paar honderd euro meer betaald krijgen. Gaat natuurlijk niet op voor projecten waarin artsen daadwerkelijk ook een klinische verantwoordelijkheid hebben, dan is dat heel logisch, maar dat gaat lang niet altijd op. Ik heb ook wel artsen in hun PhD in moeten werken in het lab die na een jaar nog steeds regelmatig door de tweede weerstand van hun pipet heen duwden (wat je bij biomedisch in je eerste jaar bachelor al wel onder de knie krijgt) en dan vond ik het behoorlijk irritant dat zij meer betaald kregen dan ik haha
Ja dat snap ik wel, en in de academische wereld kunnen CV’s/titels zoveel zwaarder wegen dan de rest. (o je hebt een doctoraat? nou dan kun je wel leiding geven aan deze 20 mensen) Wat ik wel als groot verschil zie tussen afgestudeerde artsen en bijv afgestudeerde meer theorie/lab mensen is dat artsen voor hun opleiding flink heftige vlieguren hebben moeten maken en dus wel qua stressbestendigheid, verantwoordelijkheid en resultaatgerichtheid al bepaalde hordes hebben moeten overwinnen. Dat is heeeeeel relevante werkervaring in de wetenschap. Terwijl je als recent afgestudeerd [insert iets anders] in principe je papieren hebt kunnen halen met werkstukken maken en een keertje helpen bij een congres/onderzoek van iemand anders 
. Ik woonde samen met mijn beste vriendin toen we allebei onze master deden en dan kwam zij 's ochtends thuis van een nacht werken en was er een patient doodgegaan, en dan moest ik poeh poeh de hele dag naar het archief hahahaha. Ik denk ook echt dat zij met een master meer kennis en ervaring in haar vakgebied had dan ik in de mijne. Zij begon sowieso met meer weerbaarheid aan de PhD die we daarna allebei moesten doen.