Ik had zo gehoopt inmiddels een positieve terugkoppeling te hebben gehad over mijn sollicitatie maar tot nu toe niets.
Lange rant:
Ik moet hier nog even op terug komen want nadat ik het de dag erna vertelde aan mijn teamleider op het werk is de boel ontploft in de zin dat je duidelijk de paniek in haar ogen zag, het diensthoofd was bijna aan het janken Na veel gesprekken onderling en een paar vergaderingen van het management konden ze dan toch een tegenbod doen: vast contract voltijds, meer inhoudelijke uitdaging (blijkbaar interpreteerden ze mijn interesse daarvoor helemaal anders en dachten ze dat ik die interesse niet had), optie om deeltijds betaald te studeren om een master te doen en garanties dat er zaken in het team aangepakt worden.
Dat laatste punt werd gegeven ten ik terug ben gegaan om verder uit te klaren en ook te polsen of ze geen indicatie kunnen geven voor een bevordering in de toekomst of versneld tredes hoger gaan op onze salarisschaal als laatste geste. Kan niet zegt het MAT.
Ondertussen ben ik dus al dagen aan het twijfelen tussen de nieuwe baan met meer uitdaging, beter betaald en (vermoedelijk) beter werkende organisatie MAAR waar ik opnieuw voor een onzekere tijd kies in zin dat ik geen verwachtingspatroon heb.
Anderzijds heb ik dus beter garanties op mijn huidig werk, mijn contract is versneld geregeld, inhoudelijk kan het werk interessanter worden maar er is geen formele doorgroeimogelijkheid meer.
Vandaag neigde ik vooral om tch te blijven omdat ik tenminste weet in welk team ik aan het werken ben, wetende dat ik over x aantal jaar opnieuw verder zal dienen te kijken.
Ondertussen is de stand echter weer om naar de nieuwe baan te neigen omdat ik beide sites documenten ben gaan vergelijken (lokale overheid dus vrij makkelijk te doen) en heel de organisaie heb zitten stalken op Linkedin waarbij heel duidelijk is dat het team jonger en diverser is waarbij is dus ook een beter dynamiek verwacht itt. de boomersfeer waar ik nu in werk.
Oh en ik zou in een prachtig gebouw van een toparchitect kunnen werken
Staan die afspraken SMART opgesteld op papier? Is er akkoord van management? Zo niet, dan is er nog steeds teveel onzekerheid op je huidige plek. En meer garanties op je volgende plek. Plus beter betaald. Ja, je moet weer inwerken, en alles is nieuw. Maar startpunt is wel beter. (Zeg ik alleen afgaand op je verhaal hier)
Je kunt het ook zien als nog iets meer zekerheden uit je nieuwe contract halen, met deze aanbieding op zak.
Ik vind dit niet een echte vooruitgang ofzo? Tenzij je bij je huidige baan 1000 euro meer gaat verdienen. Bij een (lokale) overheid kun je vaak betaalde deeltijdstudies doen dus dat zou ik niet perse zien als een vooruitgang. Wie weet is dit bij je nieuwe baan ook mogelijk.
Edit: en je krijgt dus ook meer vakantiegeld en 13e maand als je 1000 euro per maand meer gaat verdienen.
Ik weet niet of je bij je huidige werkgever al eerder de sfeer/arbeidsvoorwaarden/opleidingsmogelijkheden hebt besproken, maar een werkgever die pas heel hard zân best gaat doen om je tevreden te stellen als je al met 1,5 been buiten staat is voor mij eerder een rode vlag dan dat ik geneigd zou zijn om te blijven.
Ik zou voor die nieuwe baan gaan. Als je werkgever pas kan luisteren als je ontslag neemt vind ik dat kwalijk.
Niet bij je huidige baan blijven omdat het veilig is! Ik denk dat je nieuwe baan beter klinkt maar het is natuurlijk wel spannend.
Bij overheidsinstanties kan je vaak ook gewoon opleidingen doen. En dat ze wat aan het team willen doen betekend niet dat dat ook lukt. Ik zou lekker voor de nieuwe baan gaan.
Eigenlijk wat iedereen zegt hier. Het is tijd voor een nieuwe start elders.
Later deze maand begin ik met solliciteren. Wat me zorgen baart, is mijn opzegtermijn van drie maanden. Ik ben bang dat dit mijn kansen op een nieuwe baan verkleint. Zijn er anderen met een lange opzegtermijn? Hoe hebben jullie dit ervaren?
Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik ook gesolliciteerd buiten mijn huidige sector, maar uiteindelijk besloten om te blijven. Nu is het tijd om mijn verstand te gebruiken in plaats van mijn hart te volgen en op zoek te gaan naar een baan in een andere sector met minder direct menselijk contact.
En normaliter zou ik wachten tot ik volledig hersteld ben. De grap is dat ik waarschijnlijk prima een kantoorbaan zou kunnen hebben, maar mijn huidige werk niet meer. Dus hoe sneller ik iets anders vind, hoe beter.
Ik had geen lange opzegtermijn, maar wilde gewoon even paar maanden vrij zijn, maar overal waar ik solliciteerde was het geen probleem. Heb ook in diverse sectoren gesolliciteerd (wilde gewoon overal even kennismaken tot ik een keuze maakte), en gaf het pas aan bij een tweede gesprek. Nergens was het een probleem.
Langste opzegtermijn die ik had was 2 maanden en dat is toen geen probleem geweest. Ik zag in december bijv. ook veel startdatums van 1 maart dus met wellicht nog een klein beetje vakantie/onbetaald verlof bij de huidige werkgever moet dat waars. wel lukken. En als ze je echt graag willen hebben bij een nieuwe werkgever kan er vaak echt wel wat geregeld worden!
Ik werk in een sector met weinig flexibiliteit (onderwijs), waardoor ik beperkte mogelijkheden heb om de overgang naar een nieuwe baan soepel te laten verlopen. Hooguit kan ik al één doordeweekse dag per week aan de slag voordat mijn huidige contract afloopt. Daarnaast is het plannen van afspraken een uitdaging en voorlopig blijft mijn vertrek nog geheim. De vorige keer dat ik solliciteerde, vroeg ik of het gesprek op een ander tijdstip kon plaatsvinden, omdat ik examens moest afnemen die ik niet zomaar kon overdragen. Dit bleek niet mogelijk, waardoor ik het gesprek moest laten schieten.
@TanteBetje @Henrydekat @Tostibrood @Philo @oliverqueen @Pepernoot @Telefoonnummer merci om jullie licht erop te werpen! Jullie hebben zeker gelijk, qua werksfeer zijn er zeker wel al langer gesprekken aan de gang maar het gaat allemaal heel traag omwille van werklast ed.
Natuurlijk dien ik ook wel de kanttekening te maken dat ik mezelf gewoon in snelheid gepakt voel omdat ik 1) van een heel slechte werksituatie kom, slechts het laatste halfjaar terug kan zeggen dat ik me mentaal beter voel 2) autisme dus ik ben stereotyp huiverig voor verandering 3) ik had ook helemaal niet voorzien dat ik zo snel ergens anders zou binnen geraken en dus eerder op mijn gemak rondkeek en op interessante vacatures reageerde.
Ik denk na bezinken van mijn dramapost gisteren de conclusie wel echt neigt naar de nieuwe baan desondanks dat het disloyaal voelt.
Ik had vandaag een sollicitatiegesprek, eerst drie kwartier gewacht, pakt ze daarna mijn cv erbij, is het niet mijn cv het was uiteindelijk wel een heel erg leuk gesprek en ik heb volgende week een meeloopmiddagje
Ik ben over twee weken werkloos, had niet verwacht dat het zo lastig zou gaan
Een ander geluid, maar misschien naast de andere verhalen ook een realiteit. Ik heb een carriĂšre switch gedaan vanuit het onderwijs. Ik had ook een opzegtermijn van drie maanden en voor de junior posities buiten het onderwijs om waar ik op solliciteerde was mijn opzegtermijn wel een probleem. 1 iemand zei letterlijk âmaar dat is een kwart jaar, dat is echt te langâ. Dit is wel een tijdje geleden, dus het kan nu anders zijn (en ik denk dat het in mijn geval echt lag aan reageren op startersfuncties). Ik heb vrij recent wel weer gesolliciteerd en merkte vrij weinig van de krapte op de arbeidsmarkt, vond het best lastig om iets nieuws te vinden.
Een collega had vroegtijdig zijn baan opgezegd en op de valreep een nieuwe baan gevonden. Ik durf, met mijn gezondheid en ongeveer vijf maanden spaargeld, niet zomaar mijn contract alvast op te zeggen. Anderzijds zou ik na een tijdje de gok wel kunnen wagen. In het ergste geval neem ik elders een baan in mijn huidige vakgebied met een jaarcontract, zodat ik snel kan vertrekken naar iets beters. Langzamerhand boeit het me ook niet meer zo dat dit eigenlijk not done is binnen het onderwijs want mijn gezondheid is belangrijker. Ik zit nu op het snijvlak van twee sectoren, dat moet de situatie wel iets makkelijker maken.
Verschilt misschien per organisatie maar ik heb genoeg voorbeelden gezien waarbij mensen - in goed onderling overleg - wel eerder stopten dan de 3 maanden opzegtermijn. Daarover kan je altijd in gesprek gaan. Zeker als gezondheid de drijvende kracht is van je overstap. Want nergens, ook zeker niet in het onderwijs, hoef je je gezondheid op te offeren voor je werk. Ik weet dat niet elke werksituatie zich ervoor leent, maar zou toch kijken of je er niet open over kan zijn zodat je relaxt kan solliciteren. Dat kan eventueel ook op andere plekken dan een direct leidinggevende (zoals een coach bijv.).
Los van je spijt, waarom zou je het verbloemen? Bedenk eens wat de goede kanten zijn van zoân cv"
- Je hebt ervaring in veel soorten organisaties
- Kunt goed omgaan met veranderingen
- Hebt een uitgebreid netwerk
- Hebt in veel organisaties gezien hoe zij zaken oplossen - brengt dus veel kennis mee
- je bent gewend je snel aan te passen in een nieuwe omgeving
Wat geven ze aan als âprobleemâ van je CV? Geef aan dat je op zoek bent naar de perfecte match en dat je keuzes hebt gemaakt voor persoonlijke groei. Dat je daarom niet alleen veel ervaring maar ook zelfkennis meeneemt?
Ik snap deze invalshoek wel en de uitleg is op zich prima maar ik snap wel dat een werkgever bij zoân cv vraagtekens heeft. Of iemand blijkt niet te functioneren en gaat er daarom na een eerste contract uit of de persoon in kwestie blijft niet lang bij je werken om een andere reden. Beide niet echt waar je als werkgever op zit te wachten tenzij je bewust een tijdelijke werknemer zoekt.
Denk dat je er niet veel meer mee kan dan het zo positief mogelijk benaderen voor zover lukt in een brief en tijdens een gesprek als er naar gevraagd wordt.