Sollicitatietopic #2

Werk en studie
#4326

Ik vind dat niet zo belachelijk. (Correct me if I’m wrong) maar als je met een bsc+msc en plusminus 1 jaar onderzoekservaring aan een PhD start vind ik je echt niet meer geschoold dan een arts die na coschappen en eventueel een jaartje als basisarts begint. Zeker als (dat neem ik dan even aan als je meerdere artsen in een project hebt) het over een medisch thema gaat. En er is nu eenmaal geen tekort aan phd kandidaten in de sociale wetenschappen.

Wij zaten volgens mij in hetzelfde vakgebied en ik vind praktijkervaring op juniorniveau echt zoveel zwaarder wegen dan onderzoekservaring.

2 likes
#4327

Nee vind ik niet belachelijk. Vaak willen instituten ook artsen die onderzoek doen en die zul je meer moeten betalen dan biologen etc om enigszins competitief te zijn met de andere banen die ze kunnen krijgen.

En die opmerking over mannen negeer ik maar even omdat het zo belachelijk is

6 likes
#4328

Tja zo was de situatie gewoon niet. Zowel mijn situatie niet als die van hun niet. En ik bedoel ook niet dat ík meer geschoold was (ook gewoon beginnende onderzoeker, net als zij!), vooral dat zij niet betere kwalificaties hadden voor deze functie en gewoon letterlijk hetzelfde werk deden en dezelfde verantwoordelijkheden hadden. Ik vind het raar dat er dan een discrepantie is tussen wie hoeveel salaris krijgt. Dat is dus omdat een arts automatisch in een hogere schaal komt in hetzelfde instituut - en in dit geval was het dus puur toeval dat zij arts waren, dat is absoluut niet de reden dat ze zijn aangenomen.

1 like
#4329

Ik vind het in het biomedische veld soms wel ongemakkelijk hoor, dat je dan twee mensen in dezelfde onderzoeksgroep hebt die hetzelfde werk doen en allebei eigenlijk geen werkervaring hebben, maar dat de artsen dan toch een paar honderd euro meer betaald krijgen. Gaat natuurlijk niet op voor projecten waarin artsen daadwerkelijk ook een klinische verantwoordelijkheid hebben, dan is dat heel logisch, maar dat gaat lang niet altijd op. Ik heb ook wel artsen in hun PhD in moeten werken in het lab die na een jaar nog steeds regelmatig door de tweede weerstand van hun pipet heen duwden (wat je bij biomedisch in je eerste jaar bachelor al wel onder de knie krijgt) en dan vond ik het behoorlijk irritant dat zij meer betaald kregen dan ik haha

3 likes
#4330

Ja dat snap ik wel, en in de academische wereld kunnen CV’s/titels zoveel zwaarder wegen dan de rest. (o je hebt een doctoraat? nou dan kun je wel leiding geven aan deze 20 mensen) Wat ik wel als groot verschil zie tussen afgestudeerde artsen en bijv afgestudeerde meer theorie/lab mensen is dat artsen voor hun opleiding flink heftige vlieguren hebben moeten maken en dus wel qua stressbestendigheid, verantwoordelijkheid en resultaatgerichtheid al bepaalde hordes hebben moeten overwinnen. Dat is heeeeeel relevante werkervaring in de wetenschap. Terwijl je als recent afgestudeerd [insert iets anders] in principe je papieren hebt kunnen halen met werkstukken maken en een keertje helpen bij een congres/onderzoek van iemand anders :joy:. Ik woonde samen met mijn beste vriendin toen we allebei onze master deden en dan kwam zij 's ochtends thuis van een nacht werken en was er een patient doodgegaan, en dan moest ik poeh poeh de hele dag naar het archief hahahaha. Ik denk ook echt dat zij met een master meer kennis en ervaring in haar vakgebied had dan ik in de mijne. Zij begon sowieso met meer weerbaarheid aan de PhD die we daarna allebei moesten doen.

13 likes
#4331

Ja dat is de andere kant, ik ken die tak van de wetenschap eerlijk gezegd ook niet zo, maar kan mij goed voorstellen dat het bij echt gelijke werkzaamheden frustrerend is. In de sociale wetenschappen vind ik vaak dat die opleidingen onderontwikkelde professionals afleveren. Je weet heel veel en vaak zijn mensen zich daar enorm bewust van, maar je kunt gewoon nog niet zoveel omdat je nooit echt hebt hoeven werken in het vakgebied en dan loop je heel makkelijk vast. Daardoor begrijp ik best dat in sommige onderzoeken een paar jaar co-schappen zwaar meewegen.

6 likes
#4332

Ja ik heb het idee dat de biomedische (en misschien sowieso de meeste bèta?) masters daar wel anders in zijn! Over het algemeen moet je twee stages doen (in mijn master in totaal 15 maanden) waarin je ook fulltime in een lab werkt. Tuurlijk is het anders als het je eigen PhD en verantwoordelijkheid is maar je wordt wel goed voorbereid op dat werk vind ik.

2 likes
#4333

Ik denk dat mijn frustratie er ook vooral in zit dat het dus in de cao zo geregeld is dat een arts altijd meer betaald krijgt dan iemand die geen arts is, ongeacht het type onderzoek en of de werkzaamheden en verantwoordelijkheden gelijk zijn en ook ongeacht iemands werkervaring en relevantie daarvan. Ik kan mij ook best voorstellen dat in sommige onderzoeken een paar jaar co-schappen meewegen, maar ik kan mij ook voorstellen dat andere werkervaring meeweegt, maar dat wordt dan dus niet meegenomen. Want het maakt ook niet uit of je als sociale wetenschapper dan vers uit de studie banken komt of al een paar jaar werkervaring hebt opgedaan.

Wat mij betreft gaat het dus in tegen gelijke beloning voor gelijk werk. Je zou die ervaring van een arts ook mee kunnen nemen door de PhD schaal wat groter te maken in aantal tredes en dan een arts hoger in trede te zetten, maar dan dus ook een ander die geen arts is maar wel relevante werkervaring heeft een passend salaris te geven.

Anyhow, ik hoor vandaag of ik het geworden ben bij die leuke functie en ik zit al heel het weekend in zak en as :smiling_face_with_tear: ben er van overtuigd dat ze degene die het geworden is wel voor het weekend hebben gebeld en tot vandaag wachten met afbellen voor de rest (zodat de gekozen kandidaat ook even een nachtje erover kon slapen). Tegelijkertijd weet ik dat helemaal niet dus ergens heb ik wel een beetje hoop nog. Maar zo’n soort hoop waarbij het vooral voelt als mezelf voor de gek houden. Ulgh haha

3 likes
#4334

Ik snap je frustratie al denk ik er wel iets anders over, vooral ook omdat ik om mij heen zie dat er echt wel paden richting de PhD zijn waarin praktijkervaring wordt beloond. Denk dat deel van het probleem ook is dat veel jonge phd kandidaten en zeker in de sociale wetenschappen zich blind staren op de universiteit en de universitaire carrière wetend dat die maar heel matig rendeert, de sociale wetenschappen nauwelijks waardering krijgen en dat echt niet gaat veranderen. Zeker niet omdat Nederland al een heel gunstig land is om een PhD in te doen. Dat terwijl er juist als je aantoonbaar werkervaring buiten de universiteit hebt (en dus een netwerk meebrengt, in staat bent met praktijkpartners te werken, wetenschap en praktijk kunt verbinden) andere wegen naar de phd mogelijk zijn waarin zolang je niet de universiteit als werkgever hebt ook andere inschalingen mogelijk zijn. Die brengen niet het aanzien van de puur wetenschappelijke PhD kort na je master, maar daar geef je denk ik ook minder om als je later start.

Maar anyways: succes vandaag! Hopelijk hoor je snel iets!

3 likes
#4335

Maar dat er andere wegen zijn waarin andere inschaling mogelijk is of waar praktijkervaring wordt beloond, maakt de situatie die ik beschrijf toch niet minder gek? Of bedoel je dat dat kan omdat jonge phd kandidaten zich nou eenmaal voor dat geld lenen en het dus zelf in stand houden? Natuurlijk zijn er andere mogelijkheden om een phd te doen waar je beter betaald krijgt, ik vind het alleen gek dat twee mensen voor hetzelfde type onderzoek in hetzelfde instituut anders betaald krijgen terwijl de (relevante) werkervaring gelijk is (en ja, dat is in dit geval echt zo haha maar dat moet je maar van mij aannemen). Dat is echt waar het mij om gaat in dit gesprek, niet over of phd’ers in de sociale wetenschappen überhaupt genoeg betaald krijgen of over of artsen te veel betaald krijgen.

1 like
#4336

Meh, ben het niet geworden. Drie heel geschikte kandidaten, de commissie was onder de indruk van mijn antwoorden op de vragen, fijn in de omgang, zou goed in het team passen, maar ze zijn gegaan voor iemand met meer ervaring en die meer senior is in diens carriere en dat past op dit moment beter in het team. Zo gaat het natuurlijk maar wel heel erg balen. Ben zo toe aan een frisse start.

6 likes
#4337

Bij het tweede gesprek ook een uur moeten wachten en inmiddels afgewezen per mail. :sob:

#4338

Ben op het moment echt even klaar met solliciteren. Na mijn vorige debacle (waar ik overigens ook niets meer van heb gehoord) ben ik gewoon lekker verder gaan kijken en heb ik meerdere sollicitaties ingediend.
Twee dagen geleden een functie gezien iets dichterbij huis en in de eerste fase is er alleen gevraagd om een CV en de standaard NAW gegevens. Nou deze opgestuurd en maar afwachten. Maar nu hoor ik dus vandaag dat de recruiter mijn oude werkgever heeft gebeld en specifiek naar mij heeft gevraagd.
Ik heb deze oude werkgever als referent opgegeven bij de vorige sollicitatie (pas in de tweede ronde ook) dus de oude werkgever heeft met het idee dat het dus om de vorige sollicitatie ging informatie over mij vrijgegeven. Zelf heb ik nog helemaal niets gehoord van deze recruiter buiten de standaard ‘bedankt je sollicitatie is binnen we nemen later contact met je op’- mail. Ik heb de desbetreffende referent ook niet benoemd en verstrek deze informatie eigenlijk pas als ze hierom vragen. Ook omdat ik dan die persoon kan inlichten dat ze wellicht een belletje kunnen verwachten.
AVG wet anyone? Wtf. Ook niet eerst contact opnemen met mij maar eerst met een oud werkgever.

1 like
#4339

“De NVP Sollicitatiecode biedt gedragsregels met betrekking tot de sollicitatieprocedure. Hierin staat ook vermeld dat het een werkgever niet is toegestaan om zonder de toestemming van een sollicitant referenties in te winnen. De gedragsregels zijn overigens niet wettelijk vastgelegd. Het gaat om gedragsregels die algemeen worden geaccepteerd en waar zowel werkgevers als sollicitanten zich aan horen te houden tijdens een sollicitatieprocedure.”

Heel gek dus dat ze zonder ook maar contact met jou te hebben gehad gelijk al je oud werkgever te bellen. Je zou altijd even naar die recruiter kunnen bellen wat er precies de bedoeling van is en dat je het een vreemde gang van zaken vindt.

3 likes
#4340

Heee dus ze hebben zelf gewoon de organisatie waar je werkt benaderd? Wat absurd

4 likes
#4341

Dit is echt heel raar en ongepast. Wil je hier überhaupt nog werken? Anders zou ik echt aangegeven dat dit absoluut niet de bedoeling is

4 likes
#4342

Wat is solliciteren toch stressvol, ik had gehoopt dat ik rustig vanuit mijn huidige werk naar een baan in mijn afstudeer richting kon zoeken maar daar is een streep doorheen gezet.

Sollicitatiegesprekken zelf vind ik altijd wel leuk en gaan me vaak ook wel goed af maar dan moet ik wel passende vacatures tegenkomen en uitgenodigd worden. Ik hoop dat deze ellende snel voorbij is.

2 likes
#4343

Oud werkgever! Maar dan alsnog zonder toestemming? Echt heel raar.

@Beaumont @Sensatie
Ik was echt pissig en had ook meteen geen interesse meer in de vacature. De vacature is inmiddels ook van de website afgehaald (vandaag) en ik heb helemaal niets gehoord, geen belletje geen mailtje helemaal niks.
Ik ga ze nog zeker bellen en aangeven dat ik dit niet oké vind en ook dat ze mijn gegevens mogen verwijderen en in de toekomst geen contact met mij hoeven op te nemen over eventuele andere vacatures.

8 likes
#4344

Ik ben tot nu toe overal uitgenodigd :smiling_face_with_three_hearts: dus heb de komende tijd een aantal gesprekken op de planning! Ben heel benieuwd naar de uitkomst.

6 likes
#4345

Bedrijf waar ik bijna maand geleden solliciteerde was toentertijd met spoed op zoek naar iemand om bepaalde functie te vervullen. Vanaf maart is de huidige werknemer (en de enige op die functie!!) namelijk weg. “Iemand die snel kan beginnen” had daarom de voorkeur.

Heb de laatste ronde gehaald, maar nu blijkt: ik krijg pas volgende week te horen of ik het ben geworden. Tegen de tijd dat ik start, is die huidige werknemer dus al weg?:smiling_face_with_tear:

Waarom doen bedrijven dit?? Vorige werkgever had ook al zo’n goede planning. Gewoon even ‘vergeten’ dat iemand ook nog ingewerkt moet worden.

Vind het vooral ook heel irritant dat áls ik het word, er een kans bestaat dat ik volgende week direct nog even ‘spontaan’ moet meelopen. Ik wil gewoon minstens twee weken tot een klein maandje kunnen ‘uitkijken’ naar een nieuwe baan i.p.v. direct beginnen… :upside_down_face:

Maar goed, misschien word ik het niet en stress ik nu om niets :woman_shrugging:

1 like