Werkloos sinds half november afgelopen jaar. Eerst in de maand december rustig gekeken wat het aanbod was en alleen reageren als ik echt heel enthousiast was na het lezen van een vacature. Maar december is ook een slechte maand om te solliciteren kwam ik achter. In januari volop aan de bak gegaan maar tot nu toe geen succes. Ik solliciteer op mijn niveau, onder mijn niveau en ook inderdaad waag ik een poging als ik niet 100% aan de eisen voldoe. Ik heb mijn zoekgebied al uitgebreid (ik heb helaas geen rijbewijs of auto maar station is 10 min fietsen), mijn CV een opfrisbeurt gegeven, mijn hele netwerk ingelicht dat ik een baan zoek en tips en tricks gevraagd aan iedereen in mijn omgeving wat ik zou kunnen doen om mezelf te verbeteren. Ik schrijf ook inderdaad een passende motivatiebrief voor elke organisatie of elk bedrijf, en ik dacht ook altijd dat ik daar wel redelijk goed in was en kon aanvoelen wat geschikt is. Maar met nul resultaat.
Sowieso heb ik gewoon veel pech met solliciteren en überhaupt werken. Ik heb veel gewerkt op flexibele contracten zonder uitzicht op vast en het lijkt wel alsof ik daar gewoon nooit uit ga komen? En met mijn niet afgeronde bachelors (marketing & communicatie en journalistiek) sta ik al meteen 10-0 achter natuurlijk. Maar om nou op mijn 30e weer een studie op te pakken met de daarbij horende kosten, hmmm nee.
Het komt altijd weer neer op de ervaring die ik mis en die ik waarschijnlijk nooit ‘mag’ verkrijgen of ze haken al meteen af bij de niet afgeronde bachelors.
Geen recht op WW, voor bijstand is mijn vermogen te hoog dus ik leef nu van de huur/zorgtoeslag en mijn spaargeld. Tot ik een baan kan vinden of mijn vermogen onder de vermogensgrens komt.
Het voelt zo stom om op je 30e niet eens een baan te hebben terwijl ik in mijn omgeving mensen zie die promotie maken, een huis kopen of een gezin starten. En ik weet het iedereen heeft zijn eigen pad enblabla maar het enige wat ik wil is gewoon een stabiel inkomenOp het moment heb ik echt idee dat ik gewoon geen enkele toegevoegde waarde heb in de maatschappij. En iedereen die maar blijft zeggen dat het vanzelf wel komt en blabla. Op dit moment geloof ik daar even helemaal niet meer in.
Nou genoeg gejankt, ik ga maar weer eens wat sollicitaties rondsturen.
Edit: Fijn in ieder geval dat je het al iets meer naar je zin hebt tijdens je werk! Misschien inderdaad ook goed om alles nu af te wachten en eerst weer wat te focussen op je huidige baan. Ik denk ook dat de frustratie van het niets kunnen vinden je anders wellicht in de weg kunnen zitten. Mijn mood kan hierdoor namelijk echt heel snel veranderen van gewoon oké naar klote.