Laatst had ik een hele rant hier gepost over mijn zoektocht naar een nieuwe baan. In ieder geval bedankt voor de reacties en de berichten die ik kreeg naar aanleiding daarvan!
Ik zat er echt doorheen en heb toen ook mijn aanvraag voor de bijstand gedaan, toch stug door blijven solliciteren want die bijstand wilde ik gewoon echt niet. Maar wederom, die CV stond bedrijven gewoon tegen, dus nog minstens tien afwijzingen gehad en meerder uitzendbureaus die ook niets hadden.
Nou uiteindelijk kwam ik een functie tegen die me wel aansprak maar ik durfde gewoon niet, uitzendbureau zei dat ik toch een gok moest wagen en dat deed ik. Maar uiteindelijk kon dat bedrijf -volgens het uitzendbureau- niet aan mijn wensen voldoen wat betreft het minimale aantal uren wat ik wil/moet maken (vriend en ik hebben lat relatie, hij met een koophuis en ik met een huurwoning en ik wil niet mijn huurwoning opzeggen). Het uitzendbureau had besloten om mij toch niet voor te stellen aan het bedrijf. Maar toevallig is mijn schoonmoeder al tien jaar werkzaam voor Ć©Ć©n van de directieleden van dit bedrijf, en ze hebben ook een goede vertrouwensband. Dus ik heb eigenlijk haar op pad gestuurd om even te polsen wat ze zoeken en of er toch ergens een opening zou kunnen zijn. Ze waren eigenlijk meteen enthousiast maar omdat ze al in een ver stadium zaten met een andere kandidaat heb ik eerst niets gehoord van ze. Maar uiteindelijk kreeg ik vorige week een belletje dat ze toch eigenlijk wel heel benieuwd zijn. Die maandag daarop meteen op gesprek geweest en een dag later eigenlijk al te horen gekregen dat ze nog steeds heel enthousiast zijn. Vandaag een aanbod gekregen en volgende week contract tekenen!
Ze gaven ook aan dat ze mijn achtergrond in marketing/communicatie en journalistiek erg interessant vinden en dat ze zeker voor zich zien dat ik uiteindelijk die richting op kan groeien binnen het bedrijf mocht alles goed gaan. Er zijn tal van mogelijkheden en ze denken dat ik zeker meer kan dan de functie die ik nu eerst ga bekleden. Ze geven me ook ruimte/flexibiliteit om me daarin te ontwikkelen.
Ik ben zo blij dat er na 6,5 maand eindelijk een eind komt aan eindeloos solliciteren, motivatiebrieven schrijven, nagelbijten en slapeloze nachten.
Over twee weken beginnen dus ik heb nog even lekker rustig de tijd om mijn ritme om te gooien en wat structuur in mijn dag te brengen voor ik zometeen weer aan slag ga.
Ik besef nog niet helemaal dat het allemaal uiteindelijk goed gaat komen maar nu eerst even wat wijn naar binnen werken om het te vieren! En alvast een mooie bos bloemen bestellen voor mijn schoonmoeder.
Laatst solliciteerde ik op een functie die vanzelfsprekender is en toen had ik echt een sterke, kortere brief (verder ook niet uitgenodigd lol maar toch). Hoe zien/doen jullie dat?
