Het verbaast mij soms echt hoe weinig bedrijven zich inleven in hoe het is voor de sollicitant. Zij zijn vaak met veel andere dingen bezig en houden er maar weinig rekening mee dat de sollicitanten op antwoord zitten te wachten en dat dat spannend is tot ze iets horen. Ik vind het ontzettend stom hoor, maar het hoeft totaal niets te betekenen, positief of negatief.
Ik heb meer dan eens meegemaakt dat de reactie toen ik na een tijdje zelf contact opnam was “oh ja je bent aangenomen, we waren er nog niet aan toe gekomen om het je te laten weten” . Meer dan je nu hebt gedaan kun je niet doen toch? Je hebt gebeld en gemaild, het antwoord zal wel volgen.
Mijn vriend zou begin deze week wat horen over een sollicitatie. Moest al een week langer wachten vanwege vakantie van iemand. Bellen ze vanochtend pas dat hij is aangenomen, terwijl wij dachten nou dat wordt hem niet meer. Bij mijn huidige baan ging het ook zo, werd ik ook later gebeld dan ze aangegeven hadden.
Zou rustig wachten, al begrijp ik heel goed dat de onzekerheid heel vervelend is.
Lieve reacties, dankjewel!
Na zo lang solliciteren, merk ik dat het me best onzeker maakt.
Ik wacht nog even rustig af
Wat een fijne bevestiging! Toen in het tweede gesprek bleek dat ze wel enthousiast waren, heb ik het inderdaad als praktisch punt aangestipt. Wel heel prettig om het toch eerst over die match en de inhoud te hebben. Het schijnt dat er wel urgentie is de functie waarop ik gesolliciteerd heb in te vullen, maar dat ze me eigenlijk beter vinden passen op een nog te ontwikkelen rol die minder haast heeft, en ze daar graag verder over in gesprek willen!
Oke, ik heb gesolliciteerd op een interne vacature. Het is een functie waar ik echt niet eerder over heb nagedacht, maar toen ik de omschrijving las en wat ze zochten klikte het ineens. Het is een stap hoger dan wat ik nu doe, maar ze geven de indruk een jonger iemand te zoeken en als ik erover nadenk ben ik het gewoon. Vind het zo spannend, want ik hoop dat zij mij ook zo zien haha.
Ik heb mijn sollicitatiegesprek pas vanmiddag, maar nu kan ik mij dus echt niet concentreren op mijn werk. Ik heb ook echt gewoon zo’n hekel aan dit sollicitatiegesprekken, ik haat over mezelf praten
Oke pfff. Ik had vandaag een sollicitatiegesprek en het ging wel oke, maar het waren hele andere werkzaamheden dan ik had verwacht en het bleef heel onduidelijk nadat ik om extra uitleg vroeg. Je werd wel echt heel goed ingewerkt zeiden ze en het is een stap omhoog, maar ik voelde het gewoon echt niet??
Ik kan gewoon nog blijven bij mijn huidige werkgever en ik ben in gesprek voor een nieuwe functie dat ik vandaag door wat druk extra druk heb verschoven naar de vrijdag, dus misschien komt daar wat leuks uit. Maja wat moet ik met die sollicitatie van vandaag aan, zometeen willen ze mij
Updateje:
Ik had vandaag gesprek 3, en dat was pittig want ik moest een soort van op audiëntie komen bij de hoogste pief. Maar 20 min na t gesprek werd ik al gebeld: “het is nog even zoeken naar de vorm en rol, maar we willen graag dat je hier aan de slag gaat” Dus nu is er de “gentlemen’s agreement” dat we er wel uit gaan komen wat betreft de voorwaarden. Maar omdat er geen concrete vacature met kaders voorligt vind ik dat nog wel spannend. Ik wacht hun openingsbod wel af want dan weet ik in ieder geval in welke richting ik moet denken. Het is in de “publieke sector” Voortgezet Onderwijs (dus meer vakantie, maar ga qua salaris waarschijnlijk een minder grote stap maken)
Ik ben t aan m’n feministische zelf verplicht in ieder geval niet bescheiden in te zetten, maar wordt nu al zenuwachtig bij t idee. Dat wordt dus nog leuk.
Ik zou gewoon zelf contact opnemen en zeggen dat je er nog even over nagedacht hebt maar er toch vanaf ziet. Dat het hele andere werkzaamheden zijn lijkt me een hele duidelijke reden toch?
Een sollicitatiegesprek is niet alleen voor het bedrijf om te kijken of ze jou willen, maar ook voor jou om te kijken of jij wel daar wilt werken.
Eens met @LaPetiteRobeNoire afwijzen die hap.
Solliciteren gaat om een wederzijdse klik en als je die niet voelt (en ook niet het gevoel hebt dat die mogelijk nog gaat komen) dan is alle extra tijd en energie die je erin steekt zonde!
Makkelijk gezegd dan gedaan wel, want ik vind afwijzen ook bijzonder pittig XD.
Jullie (/u/Mandarijntje) hebben gelijk, alleen mijn moeder is weer zo van denk er nog even over na en wacht het andere gesprek af. En soms denk ik ook dat ik door mijn onzekerheid al sneller denk: dat is niets voor mij en dat laat me dan ook weer twijfelen Wat is het toch weer allemaal lastig
Je weet natuurlijk nooit hoe het echt gaat zijn, voordat je ergens begint. Maar dit lijkt me een vrij duidelijk gevoel toch? Het is altijd spannend, maar als je het diep van binnen wel wilt dan voel je ergens toch ook wel dat het leuk is.
En iets langer erover nadenken kan natuurlijk geen kwaad, maar bij mij veranderen dat soort gevoelens niet.
Laat het er zeker niet afhangen van of zij jou willen, het gaat erom wat jij wilt en het is jouw beslissing!
Als je trouwens echt een baan nodig had zou ik zeggen, probeer het gewoon uit en dan zie je wel. Maar als je niet per se snel weg wilt bij je huidige baan (ook als je die nieuwe functie niet krijgt) zou ik wachten op een geschiktere vacature.
Ik zag trouwens dat ze de vacature weer open hebben staan tot 30 september, dus waarschijnlijk komt het van beide kanten dan
Ik begin het steeds irritanter te vinden als er geen salarisindicatie in vacatures staat, of dat er staat marktconform (kan nog van alles zijn).
Laatste tijd e-mail ik de bedrijven weleens om te vragen naar een salarisindicatie of onder welke cao en salarisschaal de functie is ingedeeld. Maar ook daar willen ze geen antwoord op geven. Vind het gewoon zonde van mijn tijd om naar een gesprek te komen waarbij op voorhand al de salarisindicatie ver ligt onder wat ik nu verdien
Haha als er ‘marktconform’ staat denk ik eigenlijk meteen dat het dus heel erg weinig is.
Ja ik denk nu vaak al van als er geen bedragen staan zal het wel niet veel soeps zijn. Maar vind het gewoon frustrerend want is toch zonde van beide partijen hun tijd als je bij een gesprek er pas achter komt dat het stuk gaat lopen op salaris. Maar als je er naar vraagt krijg ik altijd het idee dat je als geldwolf gezien wordt ofzo
Oke ik ga zo bellen om mij terug te trekken, maar vind het wel een beetje spannend
Succes!!
Ik baal een beetje. Ik had mijn motivatiebrief gericht aan de twee contactpersonen die bij de vacature stonden maar bij de ontvangstbevestiging staan opeens twee andere namen . Hoop dat dit niet verkeerd valt. Ik had zelfs nog de contactpersonen gegoogeld en daaruit bleek dat zij verantwoordelijk waren voor de werving maar blijkbaar zijn er dus nog meer mensen. Meteen het goede gevoel dat ik had over mijn motivatiebrief weg.
Als zij die namen in de vacature zetten kan jij niet ruiken dat het misschien iemand anders is toch? Zou zelfs ook nog wel een foutje kunnen zijn in de ontvangstbevestiging. Ik zou me er niet druk om maken, het lijkt me juist logisch dat je die namen noemt als ze in de vacature staan.