Ik zou wel een brief schrijven maar er niet te veel tijd aan besteden.
Wie niet waagt wie niet genoeg uren wint.
Hoe lang ik doe over het schrijven van een sollicitatiebrief is totaal niet representatief voor de mensheid. Ik schrijf zowat ieder kwartaal wel brieven met studenten.
Ik besteed nooit veel tijd aan de brief, meestal pas ik mijn âstandaardâ brief een beetje aan. Ik heb het idee dat een CV belangrijker is dan de brief. Maar misschien verschilt dat ook per sector.
Thanks beide! Dan ga ik dat maar doen denk ik. Morgenvroeg wat eerder mân bed uit. 
Ja, het was echt een droombedrijf 
Maar dan wonder boven wonder kreeg ik vorige week een mail voor een customer care functie die wat lijkt op waarvoor ik solliciteerde hiervoor, enkel B2B ipv B2C en bij een bedrijf dat niet in de modesector zit.
Maar het is wel in Parijs dus het is een kans voor me om hier te blijven Ă©n ervaring op te doen voor de functie waarvoor ik afgewezen ben 
Heb vandaag een belletje gehad en morgen het eerste interview van de drie, spannend!
Oh damn. Ik had vandaag dus gesprek bij die andere afdeling binnen dezelfde organisatie waar ik al werk. En die kunnen me meteen een min of meer fulltime functie aanbieden (met dezelfde mogelijkheden als bij mijn huidige afdeling, alleen dan dus veel meer uren)! Ik zag deze totaal niet aankomen, ik ging gewoon even praten om te zien of ik wat extra taken kon doen ânaastâ mijn andere uren. Maar zij hadden eigenlijk al een soort van besloten dat ze me willen? Ik was zo verbaasd dat het ook echt verre van mân sterkste reacties waren op de vragen⊠Zit nog helemaal flabbergasted in de trein terug naar huis nu, haha.
Hier niet op in gaan zou dom zijn. Dit geeft gewoon direct veel meer zekerheid. Alleen ik voel nu een loyaliteitsconflict richting mijn huidige leidinggevende en collegaâs? Ik ben daar net een paar maandjes⊠maar ja⊠zij konden me niet meer uren belovenâŠ
Ik moet het toch echt gewoon doen denk ik, want ik heb nu te weinig uren, maar ik moet even een enorme switch maken in mân hoofd. Weer nieuwe collegaâs, nieuw gebouw, en sowieso de komende maanden dan nog kijken met het management etc. hoe ik mân huidige werkzaamheden gewoon kan afronden en hoe ik die overstap moet gaan maken.
Ook geen idee hoe en wanneer ik dit aan wie moet gaan vertellen, heb activiteiten en teamuitje en gesprekken staan de komende week. En had dus gisteren nog die andere sollicitatie de deur uitgedaan.
Wat goed zeg, gefeliciteerd! Loyaliteit moet je gewoon zakelijk bekijken hoor. Iedereen begrijpt toch als je te weinig uren kan maken dat je zoân kans niet kan laten schieten. Zeker in deze arbeidsmarkt. En als ze het niet begrijpen, pech gehad. Als de situatie andersom is en je huidige werkgever uren moet schrappen, dan sta je ook zo op straat. Dan is loyaliteit ook niks waard.
Ja dat is ook zo⊠Bedankt! 
Eerlijk geweest naar mijn baas toe vandaag en ze gaan nu over een soort âtegenaanbodâ nadenken⊠ze denken dat het moeilijk wordt om hetzelfde aantal uren kunnen bieden, maar ze gaan het bespreken. Hoor het morgen. Spannend. 
Supergoed dat je het hebt voorgelegd, toont loyaliteit maar ook dat je zelf controle neemt. Stel ze bieden net zo veel uren, zou je dan willen blijven waar je zit?
Ja bij een gelijk aantal uren blijf ik! Dan ga ik toch voor de loyaliteit en de âzekerheidâ dat de sfeer warm is. Maar bij een aanbod van acht uur minder bijvoorbeeld wordt het wel lastig. Dan is de beslissing aan mij, denk dat ik dan wel moet gaan proberen om zo rationeel mogelijk te zijn. Die acht uur maakt toch net het verschil uit tussen niet en wel kunnen sparenâŠ
Hopelijk is het verschil minimaal of bieden ze het hetzelfde. Je moet idd ook denken aan je eigen zekerheden en te betalen wensen die je nog hebt. Hopelijk is het je gegund!
Loyaliteit betaalt zich bijna nooit uit. Ik zou dan toch lekker gaan voor het gemak om een spaarpot op te kunnen bouwen, zeker in deze tijd waarin alles steeds duurder wordt.
Ik heb volgende week een gesprek en het is voor het eerst dat ik ga solliciteren zonder dat ik een baan heb. Ik ben gestopt met mijn PhD na een burn out en daarom heb ik nu geen werk meer, maar wil dat niet vertellen in zoân eerste gesprek. Iemand tips voor wat ik kan zeggen als ter sprake komt waarom ik nu geen werk heb?
Ik zou persoonlijk wel eerlijk zijn, want dit is iets waar tijdens een sollicitatiegesprek op wordt doorgevraagd. Ze zien toch ook op je cv dat je nu niet werkt? Dan heb je beter meteen een helder en eerlijk verhaal klaar, dan dat zij het idee krijgen dat je er omheen zit te draaien.
Veel mensen stoppen met hun PhD, vanwege burnout maar ook bv. vanwege geen klik met de promotor of doordat ze zich vergist hebben in het onderwerp. Dat is helemaal niet erg verder, dus ik zou er vooral voor zorgen dat je kan beargumenteren waarom je gestopt bent en hoe je een dergelijke situatie bij deze baan zou proberen te voorkomen.
Hm ja ik voel me daar niet echt comfortabel bij. Ten eerste omdat ik niet ben gestopt om een van de redenen die jij noemt, maar een situatie waar ik verder niets over kan/wil zeggen in zoân gesprek. En ten tweede omdat ik vind dat het niet zo relevant is voor hun dat ik een burn out heb gehad. Wil er zeker ook niet omheen draaien of dingen verzinnen want ze zien inderdaad staan dat ik nu niet werk dus daar gaat het niet om, maar ik ben op zoek naar ervaringen hoe je niet je hele levensverhaal hoeft te doen maar wel bij jezelf kan blijven.
Edit: en ik waardeer dat je jouw visie geeft, maar ik vind je antwoord eerlijk gezegd wel een beetje judgemental doordat je zegt âhoe je zoân situatie kunt voorkomenâ. Als het zo simpel was en je dit soort volledig bij jezelf kan leggen zouden niet zo veel mensen met dit soort shit dealen.
Ik ben gestopt met mijn PhD en nu zoek ik een andere baan. Punt.
Ze zo weinig ruimte geven om door te vragen, gaat ze niks aan. Zo veel mensen stoppen met een PhD om allerlei redenen, zo gek is dat niet.
Juist als je niets aangeeft qua reden, worden er vragen gesteld. Je kunt beter kort iets aangeven wat betreft de reden, dan ben je de vraag voor. Dan nog kunnen er natuurlijk vervolgvragen komen.
Oh sorry daarvoor, zo was mijn reactie niet bedoeld, maar ik begrijp dat het zo kan overkomen.
Vanwege de zin âIk ben gestopt met mijn PhD na een burn out en daarom heb ik nu geen werk meer, maar wil dat niet vertellen in zoân eerste gesprek.â in je eerste post, dacht ik dat je helemaal niet wou vertellen dat je momenteel geen werk hebt en dat leek me geen goed idee.
Dat er zoân vervelende situatie achter je vertrek zit vind ik heel naar voor je, maar kon ik op basis van je eerste reactie ook niet raden. Overigens kan een verleden van burnout wel relevant zijn voor een nieuwe werkgever, mijn eigen werkgever houdt daar bijvoorbeeld heel goed rekening mee. Met âhoe je zoân situatie kunt voorkomenâ doelde ik dus ook niet alleen op wat jĂj kunt doen, maar ook op de randvoorwaarden die een nieuwe werkgever voor je kan scheppen. Maar ik begrijp wel dat dit anders overkwam hoor 
.
Weet je, ik zou in jouw geval gewoon liegen. Fuck it. Je snijdt jezelf waarschijnlijk in de vingers als je zegt dat je vanwege een burnout gestopt bent. Misschien iets als; het was niet wat je er van had verwacht of de plek beviel niet. Ik ben helemaal voor eerlijkheid maar laten we wel wezen, de meeste werkgevers rekenen iemand bij voorbaat al op zoiets af.
Ah ja dat snap ik, staat er inderdaad wat onduidelijk. Begrijp het nu beter, thanks!