Absoluut niet. Ik vind het echt afschuwelijk dat sommige mensen wel zo denken.
Mijn ex-werkgever heb ik eens horen bellen met een potentionele nieuwe werkgever van een collega, ze had hem opgegeven als referentie.
Ging om een kneitergoede boekhouder met enorm veel kennis en het enige wat hij zegt: “ze loopt niet voorop in de polonaise”. En degene aan de andere kant vroeg ook niet kritisch door. Haar kennis en ervaring kwam vervolgens niet aan bod en ze is niet uitgenodigd voor een gesprek. Echt walgelijk, ik was zo boos, zowel op mijn baas als diegene aan de andere kant van de lijn. Hoe kortzichtig kun je zijn, bah.
Gelukkig zijn er heeeel veel mensen die verder kijken dan dat. Komt echt goed @Baron, de aanhouder wint!
4 likes
Ja en het ergste vind ik nog dat ze er vaak achteraan zeggen ‘maar dat is niet erg hoor!’ Nou als je het niet erg vindt, waarom benoem je het dan? Je zegt toch ook niet ‘Pietje is haantje de voorste en laat zich goed horen op de vloer, maar is niet erg hoor!’ Die ‘is niet erg hoor’ volgt dan niet omdat het iets positiefs is. Maar als je net wat meer op de achtergrond bent volgt die ‘is niet erg hoor’ vaak wel omdat het dan ineens iets negatiefs is. Als mensen mij gewoon lekker laten zijn zoals ik ben en er niet om gaan zitten zeiken, dan roepen ze binnen de kortste keren lachend ‘haha dacht eerst echt dat je stil was, maar had het mis’. Heb nu een aantal dingen lopen en hoop echt dat er eindelijk eens iemand tussen zit die verder kijkt
3 likes
Jeetje wat een verrassing! Gefeliciteerd 
2 likes
Thanks voor de spannende saga!
4 likes
Ik moet weer eens assessment doen. Heb dat echt al ontzettend vaak gedaan en scoor altijd hoog op zulke testen, dus ik weet dat het goedkomt. En toch ga ik dan eindeloos oefentesten maken en zit ik helemaal zenuwachtig te zijn
Hebben jullie last van het imposter syndrome? Alsof je half aan het faken bent of er zo bij zit 
. En hoe ga je hiermee om?
Ik weet dat ik echt wel een soort kennis heb van zaken, maar nu ik op zoek ben naar klanten en ook wil gaan solliciteren, heb ik hier echt last van. Ben een tijdje niet meer in de arbeidsmarkt geweest omdat ik een webshop heb gehad en voor mezelf werkte + moeder geworden. Dus heb mezelf ook niet echt hoeven te verkopen/ professioneel moeten doen de laatste tijd. Moet echt weer even wennen.
2 likes
Ik heb dit ook heel erg. Toevallig laatst met een collega over gehad en die kon me goed helpen met relativeren. Ik werk nu nog in een juniorfunctie dus ik hoef ook niet alles te weten/kunnen. Het is oke om fouten te maken en duizend vragen te stellen. Niemand denkt daardoor dat ik slecht ben in mijn werk. Soms denk ik nog steeds oke ze gaan me ontslaan want wtf iedereen heeft 10x meer ervaring dan ik en ik lijk zo dom. Hopelijk verdwijnt dat ooit helemaal.
3 likes
Nieuwe irritatie; De hele dag gezocht naar vacatures en toch maar gaan reageren, maar gewoon geen enkele parttime vacature gezien.
Ze zoeken in mijn branche (online)marketing, e-commerce, supply chain. Alleeen maar fulltimers.
Sorry maar hoe doen mensen met kinderen dat? Is toch niet meer van deze tijd…
1 like
Gewoon solliciteren en in een gesprek, of telefonisch aangeven dat je parttime wilt werken. Zeker als je 32 uur wilt werken, kan ik me niet voorstellen dat dat echt tot een probleem zou leiden. 9/10 willen een fulltimer, maar - ook in marketing - is een goede medewerker er parttime bij beter dan niks (of een mindere match). Minder uren is vaak veel minder boeiend dan meer uren op de vacature erbij 
Ik wil eigenlijk 8-20 uur werken. 20 is echt max. (wel flexibel)
Ik reageer vaak ook wel, of bel van te voren even, maar vind het erg frustrerend.
Zouden jullie adviseren dit vooraf al aan te geven in de motivatiebrief bijvoorbeeld of pas op gesprek?(lijkt me ook frustrerend voor ieders tijd als ze daar echt niet op zitten te wachten)
2 likes
Dat is wel echt een extreem verschil met fulltime. Ik denk dat een werkgever het niet kan waarderen als je bijv. pas bij arbeidsvoorwaarden onderhandeling die bom zou droppen. Maar ik denk ook dat je zeer weinig uitnodigingen krijgt als je dit meteen in je sollicitatiebrief zet.
2 likes
Opvang? Familie ? Is toch juist wel van deze tijd om fulltime te werken ipv parttime omdat je een kind hebt
11 likes
Ah zo. Ja dit verschil is wel echt groot en niet zomaar te overbruggen denk ik. Voor 8 - 16 uur zou ik overigens kijken naar freelance opdrachten (en als je graag in loondienst wilt > een bedrijf contacten of dat ook een optie is). Denk dat de marketing voor een bedrijf dan al snel uitbesteed wordt (en meeste consultancy partijen zullen ook wel meer dagen willen voor hun vaste werknemers ivm kennis dagen/trainingen etc).
Ik zou overigens vooraf bellen en polsen voordat je solliciteert.
Overigens lijkt het me juist van deze tijd om als vrouw zijnde met een kind ook gelijke uren te werken als een man. En met partner
juist de zorg te delen. Gebruik te maken van opvang etc 
10 likes
Ik vraag meestal naar wat voor soort persoon ze op zoek zijn , dan krijg je vaak een heel verhaal te horen. Kun je ook goed gebruiken in je brief
Gisteren had ik een gesprek bij een toffe organisatie. Het was mn eerste gesprek sinds mijn burnout/depressie en het ging eigenlijk heel goed. Maar de functie was echt niet wat ik had verwacht. Er was heel weinig ruimte voor eigen input, het was voornamelijk een uitvoerende functie en ik wil echt wel wat meer. Ik heb dus nee gezegd, ook al was ik wel voor een tweede gesprek uitgenodigd en waren ze heel positief.
Maar ik voel me zo schuldig? Als in, ergens weet ik dat ik de goede keuze heb gemaakt, want ik zou me echt kapot vervelen. Er waren ook nul doorgroeimogelijkheden. Maar het was wel een mooi beginpunt. Mn vriend zegt dat ik het goed heb gedaan en niet alles meteen moet aannemen. En dat is ook wel zo, maar ik wil graag in de cultuursector werken en het is zo moeilijk om daar iets te vinden. Heb nu een beetje het gevoel dat ik mn kans ofzo heb ‘weggegooid’.
3 likes
Update; Een super leuke vacature gevonden die perfect is voor mij, was eigenlijk fulltime, maar heb na heeel veel telefoontjes nu een gesprek voor 24 uur 
. (eigenlijk een afwijzing maar ze belde me terug dat ze het toch niet konden loslaten)
Ik moet wel wennen want ik vind het spannend om na zoveel jaar weer echt in de bedrijfswereld te gaan werken (en niet thuis voor mijn bedrijf). En ineens weer reistijd (1 uur per dag) Opzich te overzien natuurlijk. Hoe wordt daar binnen de meeste bedrijven mee om gegaan? Is het nog vaak 0,19 per km? En is dit een factor waarop te onderhandelen is nu met die dure benzineprijzen? En is het normaal om een thuiswerkvergoeding te krijgen/vragen wanneer je 1 dag per week thuis werkt? Dit soort dingen weet ik niet.
8 likes
Belastingvrij mag inmiddels 0,23 per km zijn, daarboven wordt het gewoon loon als ik het goed heb dus afspraken daarover maken heeft niet zoveel zin. Een kleine thuiswerkvergoeding is tegenwoordig ook wel standaard voor mijn gevoel. Er is ook een deel fiscale vrije ruimte (?) waarbij met een omweg nog wat extra’s onbelast mogelijk zijn maar daar weet ik het fijne niet van
1 like
Voor het eerste gesprek met de recruiter bereid ik graag altijd mijn introductie voor waarin ik meteen mijn werkervaring bespreek. Nu vind ik het zo lastig en verwarrend dat er meerdere varianten van deze vraag zijn, zoals “vertel eens over je werkervaring” (gehele cv) of “tell me about yourself” (cv en introductie) of “wat is jouw relevante werkervaring voor deze rol” (onrelevante werkervaring weglaten) etcccc
Heeft iemand hier ook zoveel stress over of ben ik nu een te grote control freak voorbereider
@grace Benieuwd! Houd je ons op de hoogte?
@Rapsody Daar heb ik nooit zo over nagedacht eerlijk gezegd, zeker bij een recruiter ben ik veel meer op mijn gemak omdat ik het gevoel heb dat ze ook aan jou kant staan zeg maar, dan direct bij een werkgever.
Even mijn ei kwijt;
Zelf struggle ik momenteel een beetje met wat ik wil, gisteren een gesprek gehad (de eerste weer sinds 5 jaar) en opzich ging het goed maar ik vond ze wel erg zakelijk en kritisch, het heeft 2 uur geduurd en ik voelde me achteraf helemaal leeggezogen. Het voelde ook als niet oprechte intresse in mij als persoon, wanneer ik iets vertelde werd ik met een strakke blik aangekeken zonder emotie van een keer een ‘leuk’! of Goh interessant. Ook moest ik wat voorbereiden om te kunnen toelichten in het gesprek (een soort verbeterplan opstelllen over een bepaalde taak binnen de functie) waar ik een middag tijd in heb gestoken maar na 5 minuten onderbrak ze mij, en ik heb mijn verhaal niet af kunnen maken. Is ook de reden dat ik daar niet wil werken, maar ik ben dan wel benieuwd of ze me zouden hebben aangenomen, dus ik wacht het gewoon eerst even af.
Zojuist een afwijzing in de mail gekregen op mijn cv met de info dat ik niet voldoende online marketing achtergrond heb. Terwijl ik ongeveer 10 jaar lang werkervaring heb op dat vlak. (zowel bij een mkb als eigen onderneming) zouden ze mijn CV niet goed interpreteren of is het gewoon een snelle afwijzing? Ik vraag me dan altijd af of ik nog een verdere toelichting moet sturen of dat ik het maar moet laten gaan… Wat zouden jullie doen?
Ik vind het ook lastig om over te brengen dat ik niet zomaar als hobby oid een webshopje gerund heb, maar dat dit wel met best serieuze omzetcijfers was en niet enkel heb staan inpakken maar vooral veel managen/analytisch/strategisch. Dat ze mij wellicht onderschatten ofzo? Maar ben ik dan te bescheiden? want cijfers noemen vind ik niet zo chique…
1 like
Nee dit zijn 2 losse dingen, ik hoor maandag pas wat van het bedrijf waar ik op gesprek ben geweest, en de andere is een mailtje op basis van mijn brief/cv bij een ander bedrijf.
Excuses voor de verwarring
Solliciteer je in dezelfde sector als je webshop? Ik kan me namelijk ook voorstellen dat zo’n webshop (van wat ik van jou bedrijf weet he) juist iets is wat afschrikt buiten jouw vroegere sector.
2 likes