Ik heb in een iets andere situatie gezeten want ben met een vaststellingsovereenkomst weggegaan waardoor ik nog recht had op ww en er ging een burn-out aan vooraf. Maar heb dus wel een tijd zonder werk gezeten doordat ik zelf weg ben gegaan omdat ik de omgeving niet meer trok. Waar ik me in heb vergist was de tijd die het duurde om iets leuks te vinden. Dat heeft 7 maanden geduurd en ik had gedacht 3 of 4. Sommige procedures duren super lang en ik had ook wel weken waarin ik gewoon echt geen geschikte vacatures kon vinden. Dus ik zou wel echt zorgen voor een goede buffer en niet van 3 maanden uitgaan. Wat me heel erg is meegevallen is de vragen over gat op cv. Ik had er uiteindelijk een goed verhaal over als ze er naar vragen (was toe aan iets anders en uitvinden wat het moest zijn lukte niet zolang ik een veeleisende baan had) en heb er vrijwel alleen maar leuke reacties op gekregen of er werd überhaupt niet naar gevraagd (op 1 gast na die hele domme en persoonlijke vragen ging stellen in een gesprek en dat was direct een red flag waardoor ik die baan zelf heb afgewezen toen ze me wilde aannemen).
Dit is ook mijn ervaring. Ik had een veel groter gat op mijn cv zelfs, echt een paar jaar (wel een verhaal bij), en zelfs daarover amper vragen gehad. De arbeidsmarkt op dit moment helpt daar zeker bij denk ik. En ik heb er ook nooit moeilijk over gedaan, als het ter sprake kwam gewoon gezegd dat ik om reden x die tijd niet heb gewerkt. Punt.
Maar 1 keer gehad dat ze er wat moeilijker over deden, was voor mij een teken dat het geen geschikte organisatie voor me was.
Misschien bekeek ik het verkeerd, maar ik dacht juist het omgekeerde toen ik je verhaal las.
De nadelen als je verandert zijn vooral praktisch van aard (langere reistijd, weinig financiële groei, minder thuiswerken). Praktisch gezien is er niet veel voordeel om die nieuwe baan aan te nemen.
Maar de voordelen van voor die nieuwe baan kiezen zijn vooral gevoelsmatig: weg uit de situatie die energie zuigt en waar je huilend thuiskomt van je werk, terwijl je de werkzaamheden wel leuk vindt.
Maar echt een lastige kwestie hoor, ik snap dat je twijfelt. En je weet alleen zelf of het voor je vol te houden is om nog voor onbepaalde tijd bij je huidige baan te blijven, en hoe erg dat zou zijn.
Ik heb dit ook twee keer gedaan, en ik herken vooral wat je zegt over de energie die solliciteren kost. Is het een mogelijkheid je ontslag alvast aan te kondigen en tot die tijd minder te gaan werken zodat je tijd en energie hebt om te solliciteren? Dit is natuurlijk niet bij elke werkgever een optie omdat het misschien de sfeer juist verergert aangezien ze weten dat je weggaat, maar zo heb ik het wel gedaan.
Zo niet, zou ik de buffer ook iets groter proberen te maken dan 3 maanden
Ik heb uiteindelijk op deze manier geen gat gehad groter dan een maand, maar ik kan me niet voorstellen dat er leuke, fijne werkgevers zijn die afknappen op een eventueel gat op je cv als je er eerlijk over bent. Uiteindelijk kies je op deze manier voor jezelf en je eigen geluk voordat je er echt aan onderdoor gaat en dat is mijns inziens alleen maar positief, zouden meer mensen moeten doen.
Je zou als het tot onderhandelingen komt wellicht kunnen vragen om een pro forma loonstrook. Dan zie je iig wat er netto overblijft!
Vraag ook zeker naar je vakantiedagen, eventuele mogelijkheden om dagen bij te kopen indien gewenst. Pensioen opbouw en hoeveel je daarvoor af moet dragen (daarvoor is dat pro forma loonstrookje een goede). Eventuele regels met thuiswerken/op kantoor werken, een eventuele 13e maand/bonussen etc.
Je kan online een bruto-netto calculator vinden. Het is goed om van te voren te weten wat een bepaald brutobedrag dan netto opbrengt. Zo kun je omgekeerd voor jezelf vast een acceptabele range maken. En als je parttime gaat werken, check dan even wat voor de werkgever een fulltime werkweek is (36 of 40)
Ugh er loopt een sollicitatieprocedure en er zijn meerdere interne kandidaten voor 1 plek en iedereen vraagt er steeds naar. LAAT ME EVEN MET RUST!
Nee zou ik niet zeggen dan gooi je echt je eigen glazen in. Als zij jou willen hebben dan is er vast iets te regelen.
zojuist mail gehad voor een verkennend gesprek volgende week, nu twijfel ik of ik wil gaan of niet omdat ik er vrij voor zou moeten nemen 
Ik weet ook nog niet eens of ik echt weg wil nu, op zich wil ik het wel even bekijken en zou er nog tijd genoeg zijn omdat het meerdere rondes zijn (overheid haha).
Ik heb op mijn cv staan hoeveel uur ik zoek en zou het gewoon laten staan. Dat is iets waar ik niet op een later moment over wil discussiëren, ook omdat ik een dag in de week ergens anders werk. Vind het eerlijk gezegd ook ouderwets als je perse ergens 5 dagen moet werken. Dat is niet het soort organisatie waar ik wil werken.
Dit heb ik ook zo gedaan @Tubing. Ik had op hetzelfde moment 2 procedures lopen, zelfs zo gepland dat beide arbeidsvoorwaardengesprekken op dezelfde dag waren, en diezelfde dag ook mijn keuze gemaakt en doorgegeven. Het gaf een mooie onderhandelingspositie, maar ook vind ik het fijn te merken dat ik binnen mijn vak eigenlijk niet ergens heel veel beter uit zou komen, maar het qua salaris maar ook secundaire arbeidsvoorwaarden vrijwel gelijk was. Ik kon onderhandelen over een lease auto, wat mij, in combi met de reis afstand, wel de doorslag gaf.
Ja ik ga het wel doen denk ik!
Deels gerelateerd maar heeft iemand hier ervaring met taaltesten? Omdat mijn master een engelstalige was moet ik nu een taaltest gaan doen voor Nederlands omdat ze enkel kijken naar die master, waar kan ik me aan verwachten?
Ik zit in een vergelijkbare situatie en zit hier ook over te peinzen, is het voor je een optie om onbetaald verlof op te nemen en die periode te gaan gebruiken om bij te komen en heel veel te solliciteren? Dan kan je misschien daarna door zonder gat op je cv of zonder onzekerheid over inkomen.
Ik heb binnenkort een sollicitatie voor een beleidsfunctie bij de overheid. Inhoudelijk gezien heb ik veel ervaring, maar niet echt wat beleid betreft… (mn ervaring in onderzoek). Het gesprek is met doorgewinterde beleidsmedewerkers. Ik ben bang dat ze daar kritisch op zullen zijn. Heb wel vertrouwen dat ik het snel onder de knie heb maar hoe overtuig ik ze daarvan in een gesprek… iemand tips? En andere dingen om rekening mee te houden?
Het kan juist ook je kracht zijn dat je geen doorgewinterde beleidsmaker bent. Jij kan de frisse blik zijn in de organisatie, andere perspectieven bieden etc.
Hoe ze je daarvan kan overtuigen; enkele voorbeelden noemen van competenties die er aan bijdragen dat je het snel zal leren, of een voorbeeld noemen van een eerdere situatie waarin je snel iets nieuws opgepakt hebt.
Ik heb vrijdag mijn laatste ronde ergens (ronde 4) met de director van het team. Ik vind het lastig om in te schatten wat voor vragen ik moet voorbereiden voor zo’n laatste gesprek met een senior, heeft iemand tips of ervaringen om te delen?
Volgens mij is er een gillend tekort dus zou me geen zorgen maken. Ik heb oud collega’s die beleidsmedewerker zijn en als ik hun goed aanhoor is het vooral veel vergaderen en contacten leggen/onderhouden. Zolang je genoeg kennis hebt van het onderwerp waarop je werkt en hoe de overheid(sinstantie) grofweg werkt is de rest wel aan te leren denk ik.
Misschien hoe ze de medewerkers betrekken bij beslissingen van het management of hoe ze op de hoogte worden gehouden. Evt. iets over ontwikkelingen waar bedrijf naar toe gaat, visie of wat ze doen voor ontwikkeling van de medewerkers zelf.
Voor deze baan had ik bijna alleen maar gesprek met hoger management maar dit ik wist niet (functieomschrijving vind ik hier vaag) en dat ze allemaal zo hoog in de boom zaten. Dat was denk ik wel een voordeel haha. Zelfs een van de allerhoogste naar kantoor laten komen voor een kennismaking. haha als ik daaraan terug denk.
Ik kreeg een casus en ter plekke moest ik vertellen hoe ik te werk zou gaan. En werd vooral getest hoe ik mn rug recht zou houden als de andere partij mn conclusies zou willen veranderen bijvoorbeeld.