Sollicitatietopic #2

Aanvulling op @Pininhetweb : het notariaat lijkt heel saai als je er nog nooit mee/bij hebt gewerkt, maar het is eigenlijk heel gevarieerd, ook qua rechtsgebieden. Denk bijvoorbeeld aan familierecht voor testamenten of verbintenissenrecht bij overeenkomsten (schuldbekentenissen maar ook m.b.t. de structuur van rechtspersonen). Ook kun je te maken krijgen met executoriale verkoop van onroerend goed, of kadastrale splitsing of natuurlijk mensen die hun hypotheekakte laten passeren voor hun nieuwe woning.

Ik wist niet dat er tegenwoordig zo’n tekort was maar ik kan zeker beamen dat het onwijs leuk werk kan zijn als je graag in de juridische sector wil werken.

3 likes

AMEN

(al doe ik nu wel iets anders maar echt blij met alles wat ik daar heb geleerd)

2 likes

Kijk eens naar administratieve banen in het onderwijs. Ik heb een administratieve baan en werk bij een hogeschool en toevallig is er onlangs iemand begonnen voor een tijdelijke functie met een zelfde achtergrond als jou. Veel hogescholen werken trouwens via een uitzendbureau voor tijdelijke banen (vervanging voor ziekte of zwangerschap bijvoorbeeld).

Er worden ook regelmatig mensen voor ondersteuning examencommissie gezocht en dan is een juridische achtergrond vaak een pré, dus als je zo’n opleiding doet is dat mooi meegenomen.

2 likes

@Lichtknopje ik kan dit beamen. Heb hier thuis iemand zitten die er ook weinig positiefs over te melden heeft. Maar opzich wel een prima baan aan overgehouden uiteindelijk. Dus als je echt weinig opties hebt kan je er natuurlijk wel naar kijken.

1 like

De persoon bleek ziek te zijn en daarom had niemand contact met mij opgenomen. Ik heb de baan gekregen en kan vanaf volgend jaar aan de slag! :partying_face:

12 likes

Ik heb een nieuwe baan en vandaag opgezegd, en mijn manager doet zo salty erover (terwijl hij wist het al eerder) :sob: blij dat ik weg ga wat een :triangular_flag_on_post:

9 likes

Niks van aantrekken hoor. Ik ben een keer ergens aangenomen en toen zeiden ze tegen mij ook dat er veel kandidaten waren. Toen ik er eenmaal werkte hoorde ik dat ik werkelijk de enige sollicitant was.

1 like

Dat laatste heb ik bij mijn huidige baan ook te horen gekregen. Vond ik dus juist heel kut voor m’n imposter syndrome om te horen. :joy:

4 likes

Ik heb afgelopen weekend gesolliciteerd en ik zou deze week iets horen. Maar heb nog niets gehoord. Ik twijfel nu om contact op te nemen. Wat zouden jullie doen?

  • Ik zou niets doen / wachten
  • Ik zou niet bellen /mailen, maar alleen omdat ik dat niet durf, niet omdat ik dan stom vind
  • Ik zou bellen
  • Ik zou mailen

0 stemmers

2 likes

Ik heb net gebeld en ben het niet geworden. :smiling_face_with_tear: De HR-afdeling liep achter met alle terugkoppelingen. Ben wel blij dat ik heb gebeld want nu weet ik in ieder geval waar ik aan toe ben voor ik het weekend in ga.

15 likes

Ik heb net hetzelfde, vorige week donderdag gesprek gehad. Deze week zou ik wat horen, maar ga wachten tot maandag denk ik

1 like

Ik zit weer eens in dubio… aanstaande woensdag heb ik een 2e gesprek voor een functie. Ik weet niet precies hoeveel mensen er nog over zijn (1e gesprek 6 kandidaten) en hoeveel kans ik dus heb, maar de twijfel slaat nu alweer toe. De functie an sich lijkt me echt wel leuk, de werkgever/afdeling wat minder (kil gebouw, mensen met fancy Engelse termen als fuctietitel, beetje commerciële vibe terwijl het overheid is). Daarbij komt dat ik mijn huidige werk gewoon echt leuk vind, er is alleen weinig perspectief op groei (functie/salaris, wat ik wel belangrijk vind) en het is best wel ver weg en ik doe het al vrij lang. Ik denk ook wel dat het wel goed is om eens iets anders te doen, maar het voelt echt heel erg dubbel. Daarbij geef ik als ik wegga ook een vast contract en goede voorwaarden en reiskostenvergoeding etc op. Het voelt dus echt wel onzeker om over te stappen.

Mijn dilemma is dus: hoe ga ik, dit wetende, dat 2e gesprek in? Gewoon heel normaal of moet ik al een beetje hinten op wat ik zou willen? Als ik het wel wordt, dan ligt het NL wel echt aan de voorwaarden etc of ik het ook daadwerkelijk ga doen. Aan de andere kant gooi ik daarmee wellicht mijn eigen glazen in, maar ik vind het ook niet helemaal kies om heel normaal/eager te doen en dan daarna allerlei eisen te stellen of toch te weigeren… ik vind het echt heel moeilijk om mijn comfortabele positie op te geven merk ik en daardoor maar ik het mezelf echt moeilijk. Iemand tips?

1 like

Ik ben van commercieel naar overheid en vind het helemaal meevallen. Het is denk ik niet zo commercieel als je denkt. Titels zijn maar titels. Misschien kan je personen spreken die er werken.

Zou gewoon gesprek in gaan en kijken of je verder komt. En bij onderhandelingen duidelijk en trouw naar jezelf zijn. Nu bedenken wat is minimaal nodig voordat ik wegga ?
X bedrag aan salaris, x vakantie dagen, opleiding etc. Je zit in de ultieme positie nu.

Het is doodeng om de comfortabelheid weg te doen maar je solliciteert ergens niks voor niks.
Misschien kan je je inbeelden hoe het voelt als je het niet wordt. Of oude trucje kop(blijven) en munt (gaan), waar hoop je op?

Wellicht kan je altijd nog terug. Zag dat bij mn oude werkgever dat paar na 1 jaar terug kwamen en ik heb die optie ook gekregen.

1 like

Ja misschien heb je wel gelijk… ergens denk ik, moeten ze niet weten waarvoor ik het minimaal zou doen om over te stappen? Zodat ze een geïnformeerde keuze kunnen maken? Ik voel me er altijd heel erg ongemakkelijk bij om mensen teleur te stellen ofzo. Dus dan ben ik al helemaal bang om het af te wijzen op voorwaarden ná ik heb gehoord of ik het word, snap je? Daar zit mijn ongemak, maar miss is het wel heel normaal om het zo aan te pakken, zoals je zegt. Thanks!

2 likes

Ik begrijp je gevoel, maar een bedrijf houdt er over het algemeen rekening mee dat men er niet aan uit komt met de arbeidsvoorwaarden.
Hier hoef je je zeker niet schuldig over te voelen.

Daarbij hoeven zij zeker nog niet te weten hoe jouw pet precies staat, dan gooi je alleen maar je eigen glazen in.
Tenzij je echt 100% zeker weet dat je de overstap niet wil maken, dan zou ik dat 2e gesprek sowieso cancellen.

2 likes

Als je er niet uit komt op de voorwaarden dan stellen zij jou toch teleur en niet andersom? Als ze je willen hebben dan moeten ze daarmee over de brug komen!

6 likes

Ik heb een paar weken geleden ergens op gesolliciteerd, maar het duurt zo verschrikkelijk lang allemaal. In de vacature stond dat ze eerst een eerste selectie maken, je dan een proefopdracht laten doen en daarna volgt een eerste en daarna eventueel een tweede gesprek.

Maar ik heb nu bijna 2 weken geleden een reactie gekregen met dat ze m’n motivatiebrief zo enthousiast vonden en dat ze het intern gingen bespreken. En dat was het… daarna niks meer gehoord.

Ik weet niet zo goed of ik nu al een mailtje moet sturen om te vragen of ze al iets weten of dat ik het maar even rustig moet afwachten. Het gaat om een baan in het buitenland waarvoor ik dus zou gaan verhuizen dan. Wel fijn als het niet mega last minute wordt allemaal zeg maar.

2 likes

Zie mijn reactie en polletje hierboven. Ik heb in de tussentijd nog steeds geen officiële terugkoppeling ontvangen dus ben blij dat ik zelf contact heb opgenomen. Zeker doen dus!

2 likes

Ik had net het 2e gesprek bij een bedrijf. Het was met 7 man tegenlijk en dat vond ik best spannend… Normaal gesproken vallen die zenuwen wel van me af tijdens een gesprek, maar nu kon ik niet iedereen peilen en bleef ik zenuwachtig. Heel irritant. Er zijn nog 2 mogelijk andere kandidaten dus ik berust me er maar op dat de 2 anderen ook in deze setting geinterviewd zullen worden…

Ik was dus afgewezen en ze hadden de vacature daarna offline gehaald. Nu zag ik vandaag dat ze hem weer opnieuw online hebben gezet, maar dan uitgebreider. De eisenlijst is met 1/3e gegroeid en nu vragen ze ook een specifiek certificaat ergens voor. Ik ga die volgend jaar halen, maar doe NORMAAL met je domme uitgebreide eisen. Bijna iedereen kan die baan doen :sweat_smile::sweat_smile::sweat_smile:

5 likes