Ik ben vooral flabbergasted over het feit dat ze zelf kennelijk niet inzien dat je dit echt niet kan vragen. Zelfs de hoogste piefen waar ik mee heb gewerkt heb ik wel eens zelf koffie voor hun klanten zien halen als de host niet beschikbaar was. Die waren vervolgens wel heel erg in hun nopjes met zichzelf (kijk mij eens lekker normaal zijn) dat dan weer wel. Ik vind het ook opvallend dat er nog altijd veel vacatures voor secretaresse zijn en niet voor secretaris. Is dit niet iets om te melden bij meldpunt discriminatie?
Secretaris is een compleet andere functie.
Lijkt me beter beter als bedrijven gewoon officemanager of administratief medewerker gebruiken i.p.v. secretaresse.
Goed punt, dat maakt het dan alleen nog erger, begrijp ik het goed dat er dus geen mannelijk equivalent van secretaresse is?
Als ik dat artikel van Onze Taal goed lees, was dat dus wel eerst secretaris. Maar is dat gaandeweg geëvolueerd naar een andere (hoger ingeschaalde) functie. En nu kunnen zelfs vrouwen secretaris zijn in onze oh zo geëmancipeerde samenleving, just wow.
Een mannelijke secretaresse is dan weer die administratief of secretarieel medewerker of officemanager. Komt inderdaad voor uit seksisme lijkt mij.
Ze hebben me gebeld en hebben gevraagd of ik een dag wil komen meewerken om te kijken of ik in het team pas. Dat is namelijk een beetje een âtwijfel puntâ.
Ik heb bedankt en aangegeven dat ik helemaal van de functie af zie met reden. Degene die ik aan de telefoon kreeg was niet iemand die bij het gesprek zat. Hij mompelde ongemakkelijk en heeft me gevraagd of ik het zou willen e-mailen zodat het verder intern besproken kan worden. Gelukkig bestaan er ook nog redelijke mensen want deze man zei dat hij het echt niet oke vond hoe het gegaan is.
Dus niks meer over een salaris oid gezegd. Heb geen zin in een dag daar tijd verspillen. Het e-mailen ga ik wel doen.
Waarom was doorgroeien bij A moeilijk? Had je daar ook aangegeven iets anders/ meer te willen?
Ik zou persoonlijk niet zo blij zijn dat ze bij A geen doorgroeimogelijkheden voor je hebben tot het moment dat je huis weg bent, en om die reden dus vriendelijk bedanken. Toen kon het niet en nu plots wel?
Je zorgen om loyaliteit⊠tsja. Je moet dan niet meer terug proberen gaan naar b ooit. Maar verder zou ik er niet van wakker liggen
Heb je hierover gesproken voor je vertrek of tijdens je exitgesprek? Hoe werd er toen gereageerd op je doorgroeiwensen? Als je toekomst echt bij A ligt dan zou ik er nu wel voor gaan, nooit geschoten is altijd mis. Maar ik zou zelf eerst heel benieuwd zijn wie er nu precies aan welke touwtjes aan het trekken is dat je nu wordt gevraagd te solliciteren terwijl dit eerst niet tot de mogelijkheden behoorde
maar wat is er nu dan anders waardoor ze je toch uitnodigen? Ik begrijp dat er veel compitite is etc, maar het is toch gek dat ze nu dus ineens âexternâ kandidaten zoeken, terwijl jij toen je er werkte niet tussen raakte? Ik zou me ook afvragen wat daar allemaal speelt. Ik vind dat vanuit het bedrijf een rare policy die me weinig vertrouwen geeft. Als je binnen x jaar uit deze nieuwe functie bent gegroed, zit je dan weer âvastâ?
Solliciteren kan altijd, daar hoeft B niet perse iets van te weten en in de gesprek(ken) die je hierdoor bij A gaat hebben kun je je ambities bespreken. Als A hier niet goed op reageert of in meedenkt kun je zelf je conclusie trekken en/of keuze maken
Ze stellen altijd alles intern en extern open. Intern heeft niet per se voorrang en het is ook niet zo dat ze nu per se een extern iemand willen. Ik ben ongetwijfeld als interne ook wel eens voor een externe afgewezen
@baron ik zou gewoon in gesprek gaan, je hoeft toch niet nu al de knoop door te hakken? Je kunt dan ook al je eigen twijfels en vragen bespreken. Wie weet komen ze met een prachtig aanbod dat je niet wilt laten liggen. En misschien blijven je twijfels bestaan, en dan weet je ook genoeg en blijf je lekker zitten waar je zit toch.
Ja dat is helemaal waar! Ik heb nu in ieder geval wat vragen aan ze gesteld die ik vooraf even duidelijk wil hebben en in gesprek gaan kan natuurlijk altijd
Ik bedoel dat ik het juist gek vind om iemand extern aan te nemen wanneer je intern geschikte mensen hebt waar je tevreven over bent; en waar je van weet dat ze graag willen doorgroeien. Dat ze iemand extern toen zouden hebben gekozen hebben voor jou; is precies waar ik welf moeite mee zou hebben! Geeft mij de indruk dat je werkgever zelf niet zo loyaal is aan zân werknemers en niet zo bezig is met personeel te laten groeien. Maar ik hoef er niet te werken natuurlijk.
In gesprek gaan kan inderdaad geen kwaad, dat zou ik zeker doen!
Oooh zo! Ja volledig eens hoor. Al snap ik ook wel dat het niet zo zou moeten zijn dat externen nooit een kans krijgen, denk dat dat ook hun insteek is
Ik ben aangenomen voor een baan en ze hebben mij meer geboden dan mijn openingsbod! Ik ga er maandelijks dus op vooruit in âŹâŹâŹ en ik ga van 2 uur (!) reistijd per dag naar 40 minuten.
Ik moet mijn huidige baan gaan opzeggen en werk daar al 8 jaar dus weet nog niet hoe ik dit gaan aanpakken.
Yeeey proficiat!
Dus ik zag een vacature voor een hele leuke functie X. Nu hoorde ik net uit zeer betrouwbare bron dat de functie eigenlijk al (voordat de vacature online kwam) ingevuld is met een gerede kandidaat. De manager had dit graag in de vacaturetekst willen zetten maar dat mocht niet (?). Nu wil ik alsnog mijn brief opsturen (alles ligt toch al klaar). Ik had deze week ook gebeld met die manager voor informatie, dat was een leuk gesprek en ik gaf aan te zullen solliciteren.
Maar dit detail stuit mij echt een beetje tegen de borst. Ik vind het gewoon tijdsverspilling van beide kanten (vooral die van mij lol). Een belangrijke reden waarom ik alsnog de brief wil sturen is: functie X lijkt erg op functie Y (mijn droombaan). Ik wil dan ook graag mijn interesse voor een dergelijke (schaarse) functie kenbaar maken, deze manager is zowel manager bij functie X en Y.
Mijn vraag: zouden jullie op enig moment aanstippen dat je weet dat er al een gerede kandidaat is? Een vriendin van mij zei: ik zou het juist al in de brief verwerken. Maar ik weet niet, ik wil ook niet mijn eigen glazen ingooien. Of stel ik word uitgenodigd voor een gesprek, het dan benoemen? Of gewoon gaan met die banaan en het dan maar gewoon zien als mezelf in the picture spelen. Of zouden jullie volledig van deze sollicitatie afzien.
Vond het vooral jammer dat ik dit hoorde omdat ik het gesprek met de manager juist verfrissend vond en hij benadrukte dat hij van openheid houdt en niet later achter allemaal dingen wil komen blabla
Ik zou het niet benoemen want ik zie het punt niet zo? Ik zou je sollicitatie versturen en eventueel in het gesprek vragen of er ook andere kandidaten zijn.
Het is opzich niet zo vreemd dat die manager niet verteld welke kandidaten er zijn, dat vind ik niet in contrast staan met houden van openheid ofzo.
Ja beetje onnodig rellen van mijn kant ofzo en ik schiet er niks mee op. De manager had dus tegen mijn bron gezegd dat de vacature openstaat maar dat ze er zeer waarschijnlijk niet uit gaan putten want ze hebben al een geschikte kandidaat. Ach ja ik stuur wel gewoon, we zien wel. Thanks!
Soms is dit wel verplicht toch? Ik heb wel meegemaakt dat dit het geval was, waar de baan al bestond en dat de persoon die de baan had die ook gewoon bleef doen, alleen moest er een soort toneelstukje opgevoerd worden waarin ze om de zoveel tijd opnieuw moesten solliciteren op de functie en de functie opengesteld moest worden.
Dit was bij de publieke omroep, wat een farce