Ja ik ervaar zeker bevestiging! En ook sommige dingen waarvan ik dacht huh. Nee dat klopt niet hoor. Maar waarbij het kwartje later pas is gevallen, haha. Heel bijzonder. Maar dat is ook een heel proces wat je doorgaat.
Hopelijk gaat het voor jou ook zoveel brengen!
1 like
Ik vraag me dus een beetje af of ik niet te kieskeurig ben met solliciteren? Ik heb me al 3x teruggetrokken uit een sollicitatieproces om verschillende redenen (eerste keer vond ik de baan echt niet leuk na het gesprek, tweede keer ben ik na het tweede gesprek gestopt omdat ik er echt een vervelend gevoel aan over had gehouden en de laatste keer bleek de vacature totaal niet te matchen met de daadwerkelijke baan).
Maar nu had ik afgelopen week een leuk eerste gesprek, maar ik zie nu alweer allerlei dingen die ik niet zo chill vind. Het salaris is aan de lage kant, geen reiskostenvergoedingen en verplicht op kantoor werken. Oh en ik vond de proefopdracht ook echt niet leuk.
Maar ben ik niet te veel op zoek naar iets wat helemaal perfect is? Of zijn dit ook dingen wat jullie ook een âafknapperâ zouden vinden?
(Ik trek me trouwens niet elke keer terug hoor. Bij de banen die ik juist graag wilde, werd ik afgewezen)
3 likes
Ik herken me hier wel in. Ik ben tijdens mijn zoektocht naar een nieuwe baan ook zoân 3/4 keer uit de procedure gestapt om dezelfde redenen als jij (werk paste toch niet bij me, slecht gevoel na het 1e gesprek en thuiswerken deden ze moeilijk over). Ik vind het zelf niet slecht om kieskeurig te zijn als je een nieuwe baan zoekt want het is toch een hele grote verandering die je doorgaat en een groot deel van je leven bepaalt. Het moet voor beide partijen goed voelen. Het enige nadeel hiervan vond ik zelf dat ik te lang ben blijven hangen in mijn oude baan waar ik al een jaar geen energie/uitdaging meer van kreeg. Uiteindelijk wel een baan gevonden waar ik super enthousiast over ben (ik moet nog starten dus hopelijk valt het niet tegen haha).
1 like
Ik vind het zelf ook niet slecht om kieskeurig te zijn, maar dat komt bij mij doordat ik mij eens totaal heb verkeken op een organisatie. Toen ik daar werkte, triggerde de omgang met medewerkers een trauma van vroeger en werd ik mede daardoor ziek. Ik ben anderhalf jaar ziek geweest, heb bijna mijn relatie verloren, al mijn zelfvertrouwen was weg, mocht mijn zorgkosten zelf betalen (want mijn ziekte was niet werkgerelateerd) en kreeg als klap op de vuurpijl nog een fijne trap van mijn werkgever na toen ik bijna beter was.
Ik ben nu in sollicitatieprocedures dus heel kieskeurig op omgang tussen mensen. Inhoudelijk wil ik het ook naar mijn zin hebben, maar ik sta wel open om iets nieuws te proberen. Ik weet namelijk pas echt hoe iets is als je het doet. Als organisatie voor mij goed zit en werkzaamheden ook enigszins, dan maakt salaris en dergelijke voor mij minder uit. Ik maak dus wel onderscheid in wat ik belangrijk vind.
En soms moet je ook net geluk hebben dat zoiets voorbijkomt. Bij mij kwam al redelijk snel een toffe werkplek voorbij waar ze mij ook wilden hebben. Ik geloof er zeker in dat als je voor ogen hebt waar jij blij van wordt, dat je daar zoveel mogelijk naar moet streven. En je geeft zelf al aan dat het bestaat, maar dat je daar tot nu toe nog niet voor bent uitgekozen. Is dat pech of kan kort andere werkervaring opdoen (op Ă©Ă©n van die minder leuke plekken) je een extra zetje geven naar die leuke banen toe?
2 likes
Oh ja dat kan ik me heel goed voorstellen. Snap wel dat je dan bang bent om opnieuw op zoân plek terecht te komen!
Mijn droomvacature is gisteren online gekomen⊠precies het type bedrijf waar ik wil werken en waar ik al eerder heb stage gelopen en ook precies de baan die ik wil. Ik voldoe ook nog aan alle eisen.
Enige probleem is dat ze iemand per september zoeken en je kan solliciteren tot 31 mei 
Ik vind het echt oké om zo lang te wachten als ik er aangenomen word, maar ook wel een ding om nu de rest ervoor opzij te schuiven en vol voor die vacature te gaan.
Ja het lastige is ook nog eens dat ik de hele maand juni op vakantie ben dus het zou echt mega onhandig uitkomen allemaal haha.
Ja dat is misschien inderdaad wel een beter idee. Het zijn opzich geen harde no-goâs maar wel vervelend als het er een paar bij elkaar zijn. Ik vind geen reiskostenvergoeding niet erg als ik de helft thuis mag werken, maar niet zo chill als ik verplicht op kantoor moet werken. Maar vooraf even bellen zou misschien wel beter zijn ja, ga ik aan denken voordat ik weer ergens solliciteer.
Ik vind dit altijd wel lastig want soms gaat het om secundaire arbeidsvoorwaarden (thuiswerkmogelijkheden, reiskosten, parkeeropties, vergoedingen voor zus, vergoedingen voor zo). Dus voor mijn gevoel wordt zoân telefoontje dan al snel vissen naar wat ze mij aan voorwaarden kunnen bieden.
Helemaal prima natuurlijk, maar het voelt dan zo gek om in de sollicitatiefase daarna nog te zeggen âjaaa ik was gelijk enthousiast toen ik de vacature zagâ, terwijl ik in reality duidelijk nog wel mân bedenkingen had en de vacature ĂŒberhaupt pas wilde overwegen als de randvoorwaarden goed warenâŠ
Waarom zou je met de auto gaan als het midden in een binnenstad is? Ook als je zelf ergens woont waar geen/slecht ov is kun je dan toch gewoon naar het dichtstbijzijnde station fietsen/rijden en met een trein?
1 like
Ah ja, in dat geval idd wel logischer. Alsnog zou ik dan eigenlijk verwachten dat ze bedrijfsautoâs hebben die je kunt gebruiken ipv dat je zelf per se met de auto moet komen, maar mss denk ik te moeilijk (en heb ook gewoon een grafhekel aan alle onnodige extra autoâs in de binnenstad 
)
1 like
Ja begrijp ik! Beetje vaag ivm anonimiteit maar voor het soort organisatie is zon centrale ligging belangrijk, maar persoonlijk vind ik steeds de drukke binnenstad in moeten met een auto ook niet heel wenselijk.
In heb in t verleden ergens gesolliciteerd en toen ben ik het net niet geworden. Toen hebben ze me maaaanden later nog gemaild met een heel verhaal wanneer ze weer vacatures hebben (echt een persoonlijk mailtje, geen vacaturealert). Kwam toch wel enigszins over als een soort ingang. Nou kwam er laatst een van die vacatures online en ik heb gereageerd. Gesprekken zijn deze week en ik heb niks gehoord. Ja sorry maar wat?? 
Waarom die mail dan? Doe dat gewoon lekker even niet dan, wat een grap dit zeg hahaha
Ik heb woensdag een sollicitatiegesprek voor een stage. Maar ik ben al een week een beetje ziek en vooral het hoesten is sinds gisteren echt erger geworden. Ik ga morgen wel gewoon werken want kan niet thuis blijven zitten, maar twijfel of ik moet bellen of het gesprek naar volgende week verplaatst kan worden. Voelt ergens een beetje gek omdat ik ook gewoon ga werken, maar heb het idee alsof met een schorre stem daar zitten en veel hoesten ook geen goede indruk achterlaat? Maar verplaatsen misschien ook nietâŠ
Ik ben wel ergens aangenomen waar ik voor de derde keer gesolliciteerd heb. Ook een vast contract gekregen nu.
Het kan dus wel; als je in de tussentijd maar groei laat zien.
Alleen ik had in de tussentijd geen persoonlijke mail gekregen en het was ook niet dat ik een bepaalde ronde kon overslaan. Ging gewoon steeds weer het proces in. Het is ook bij een grote organisatie.
5 likes
Ja bij mij was de reden destijds dat degene die het is geworden het nog vaker had geprobeerd (komt daar sowieso erg vaak voor dat je het meerdere keren moet proberen). Ze zijn toen naar HR gegaan om te vragen of ze iemand extra (mij) aan mochten nemen en dat mocht niet. Dat icm die mail maakt dat ik het bijzonder vind dat ik nu niet ben uitgenodigd voor een gesprek. Ik werk nu ergens anders en zij weten waar. In die mail werd ook nog gezegd dat dat een goede functie is voor als ik het nog eens wil proberen en dat ik daarmee dichterbij het vuur sta
3 likes
Ik wacht nog even op het officiële standaard afwijzingsmailtje en dan ga ik dat doen. Maar als de gesprekken deze week zijn vermoed ik dat dat ivm koningsdag vandaag, morgen of woensdag zal zijn, dus ik weet eigenlijk al genoeg
1 like
Lange post over kiezen tussen 2 banen. Als je geen zin hebt om te lezen sla deze dan over. Anders veel leesplezier 
Samenvatting
Ik zit met een dilemma. In decemer ben ik weg gegaan bij een bedrijf waar ik heel lang heb gewerkt voor een andere baan. Daar ben ik in januari mee gestart. Die sector bleek uiteindelijk helemaal niks voor mij dus eind maart ben ik daar gestopt en meteen weer in de sollicitatiemodus gegaan.
Toen ik al twijfels had bij mijn baan waar ik in maart ben weg gegaan belde er een bedrijf op waar ik 2 jaar geleden had gesolliciteerd. Dat heb ik 2 jaar geleden uiteindelijk afgewezen omdat ik uiteindelijk nog niet klaar was om weg te gaan bij mijn eerdere werk. Daar heb ik altijd spijt van gehad en een jaar geleden heb ik toen dat bedrijf gemaild dat ik er spijt van had en dat als ze nog medewerkers zochten ik me aanbevolen hield. En ze belde dus midden maart. Ben daar weer op gesprek geweest en de klik was er nog steeds. Heb daar tijdens het gesprek gezegd dat ik niet wist hoe mijn baas zou reageren (kon 2 kanten op gaan) en toen gaven zij aan dat als hij moeilijk deed ik al meteen in mei zou kunnen starten en anders in juni. Super lief en fijn en was helemaal happy dat ik zo snel weer iets had gevonden.
Ondertussen had ik ook nog 3 andere sollicitaties weg gedaan. Bij alle 3 op gesprek geweest. 1 wilde mij niet, bij de ander wilde ik niet en bij de laatste moest je als je âdoorâ was een halve dag meedraaien. Het gesprek vond ik mwa maar het meedraaien was zo leuk; het werk, het team! Ik baalde er eigenlijk van dat ik dat heb gedaan want nu wist ik hoe leuk het was en mocht ik het worden dan moest ik kiezen. Uiteindelijk hebben ze mij vorige week gebeld dat ze mij graag willen hebben. Ik ben echt superblij want ik mag nu bij 2 werkgevers beginnen maar aan de ene kant âbaalâ ik dat ze mij ook leuk vinden want dan hoefde ik geen keus te maken.
Nu had ik afgesproken dat ik woensdag bij het ene bedrijf mijn arbeidsovereenkomst ging tekenen maar wil nu liever naar het bedrijf waar ik mee mocht draaien. Ik vind het super lullig want ze hebben mij een 2e kans gegeven en nu wil ik het niet meer want ga liever naar die ander.
Ik weet gewoon niet hoe ik dit moet brengen of hoe ik dit het beste kan doen want ik vind het echt een naaistreek van mezelf. Alleen aan de andere kant heb ik wel besloten om voortaan meer aan mezelf te denken op werkgebied en denk ook zoiets van: als ze mij niet meer nodig hebben dan ontslaan ze me ook.
Voel me ook lullig dat ik zoân luxe dilemma heb terwijl ik weet dat mensen misschien al lang op zoek zijnâŠ
2 likes
Jawel die staan in de vacature als contactpersonen
Wat was er matig aan het gesprek bij die ene partij? Was dat met mensen waar me vaker mee te maken gaat krijgen, is dat misschien iets wat nog vaker voor zal komen? Een halve dag meedraaien vind ik zelf maar kort. Een Ă©chte teamdynamiek leer je toch pas later kennen. Een eerste gevoel is natuurlijk belangrijk maar niet alleszeggend.
Kennelijk heeft dat ene bedrijf wel wat waardoor je er dus al 2 jaar over blijft nadenken. Je was blij/enthousiast toen ze je weer vonden in maart. Is het ât zelfde soort werk op beide plekken of ĂŒberhaupt iets heel anders?
Heb je van beide opties al je voors en tegens al eens op papier gezet? visualiseren in kolommen kan misschien verhelderend zijn.
5 likes
Als er 1 a 2 mensen solliciteren die precies zijn wat ze zoeken, kan ik me voorstellen dat ze die gesprekken plannen en verder niet. Dat is iig hoe het in mijn organisatie vaak gaat.
1 like