Ik heb meerdere billies, maar zonder boeken.
Naar aanleiding van het programma Een huis vol ben ik nieuwsgierig geworden.
Kregen jullie vroeger zakgeld?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Kregen jullie vroeger kleedgeld?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Voor degene die zakgeld en/of kleedgeld kregen heb je nu het gevoel dat je goed met geld om kan gaan?
- Ja
- Nee
- Ik denk dat het geen verschil had gemaakt
0 stemmers
Wij hebben 3 Billy kasten in huis. 1 waar wat boeken, mappen, de printer, spelletjes, dat soort dingen in staan. En 2 met zoveel mogelijk planken vol met schoenen. Ideale kast voor mn collectie
Ik kreeg geen zakgeld of kleedgeld, mijn ouders wilde dat ik een bijbaantje kreeg om dingen te betalen. Ik had wel als ik soms ging shoppen dat ik de dag zelf een bedrag van ze kreeg tot mijn 16e ongeveer.
Ik vind kleedgeld ook een beetje gek eigenlijk, je hebt toch niet iedere maand kleding nodig? En is zakgeld niet om te sparen > er kleding van te kopen?
Mijn ouders stonden het toe onder toezicht: al snel werd ons huishouden benoemd tot de k-hole van het dorp. Ik snap, achteraf gezien, ook niet zo goed dat mijn ouders die beslissing genomen hebben. Leuk dat je het toestaan voor je eigen kind maar om daarmee ook andere te beĂŻnvloeden? Geen wonder dat andere ouders boos waren.
Ik vergeet nooit dat ik even kleedgeld kreeg als experiment. Dat werd iets van âŹ10 per maand (of 2 maanden) en daar moest ik dan als 12-jarige alles maar van kopen inclusief onderbroeken en dergelijke. Ik heb het snel teruggedraaid naar het oude systeem waarbij kledingstukken gekocht werden zodra het nodig was.
Zakgeld wel, kleedgeld niet. Als ik echt een nieuwe jas of een broek ofzo nodig was dan kreeg ik het en voor de andere dingen moest ik werken.
nouja ik weet niet hoeveel zakgeld normaal is, maar ik kreeg 3 euro per week ofzo dus dan zou het weken sparen zijn om Ăźberhaupt een shirtje te kopen, laat staan een jas. Voor een jas spaarde ik mân kleedgeld een maand of 3 op, hetzelfde voor schoenen.
Ik kreeg vanaf groep 4 ongeveer zakgeld. 1 en later 2 euro per week. Op de middelbare school tot mijn 18e kreeg ik 5 euro zakgeld per week. Vanaf mijn 12e kreeg ik kleedgeld en kreeg ik geen kleding meer van mijn ouders, behalve jassen en schoenen (en af en toe wat extras) Rond mijn 14e werd het kleedgeld 50 euro maar daar moest ik zelf jassen en schoenen van kopen. Toen ik een baantje kreeg (15) kon ik daar alles van betalen en werd tot mijn 18e kleedgeld op een spaarrekening gezet.
Ik denk dat ik hierdoor wel goed met geld heb leren omgaan. Ik ben niet gewend zomaar iets te kunnen kopen. Altijd wachten tot je geld kreeg of sparen. Ik denk dat ik het later ook zo zou doen! In ieder geval als ik een dochter krijg. Heb het idee dat een zoon kleedgeld eerder alleen uit zou geven aan games oid i.p.v. aan de nodige kleding.
Kurkdroge handdoeken associeer ik nog steeds met hele strenge gelovige families waarbij je je niet thuis voeltđ˘. Haha slaat nergens op I know maar brr. Handdoeken moeten zacht zijn.
En de dubbele knoop. Dat hoort toch niet nodig te zijn? Als je gewoon Nike koopt (of Jordans) dan gaat je veter ook niet los. Adidas vertrouw ik ook niet echt, zou ik misschien wel een 4 dubbele knoop inleggen want ik stuur ze altijd terug of ze zitten niet. En de rest begin ik niet eens aan tenzij ik 1000 blaren wil. Oh en ik kreeg geen zakgeld, mijn vader riep soms als ik weer eens âvloekte âer gaat 5 euro van je zakgeldâ. Maar eh dat heb ik Ăźberhaupt nooit gekregen?
maar ik heb echt nooit wat gemist hoor.
Ik gebruik de Billy in de hal als schoenenkast.
Wow als ik deze bedragen lees ben ik wel verbaasd. Een jas of schoenen is toch al gauw rond de 100 euro? En dan hebben we het nog geen eens over merkkleding. Met 50 euro per maand moet je dan vrij lang sparen om iets te kopen en dan kan er geen broek meer bij die maanden.
Ik kreeg 10 euro zakgeld per week, maar uitjes zoals bios betaalden mn ouders nog, dus die 10 euro was meer om een broodje oid op school te kunnen kopen of snoep. Kleedgeld kreeg ik niet want ging (en ga) altijd shoppen met mân moeder. Toen ik begon met werken op mn 17e veranderende er ook niks wat betreft bijdrage van mijn ouders. Ouders vonden vooral dat ik van het geld moest genieten. Heb ook niet het idee dat dit slecht was, want weet hoe ik moet sparen en omgaan met geld.
Ik kreeg 130 gulden per maand. 100 daarvan was kleedgeld, 30 zakgeld. Later werd dat omgerekend naar euroâs. Daar moest ik wel alles voor kopen. Had ook sinds mn 13e bijbaantjes altijd en moest dus alles wat voor mezelf was zelf kopen (scooter, rijbewijs, nieuwe fiets voor school 10km verderop).
Ik kreeg tot mijn vijftiende zakgeld, 5 euro per week. Ik liep daarnaast al sinds mijn 13de kranten, en mijn kleding betaalde mijn moeder gewoon van de kinderbijslag. Op mijn vijftiende ben ik in een winkel begonnen, als bijbaantje en daarna heb ik geen zakgeld meer gehad. Ik heb tot mijn 18de mijn kleding grotendeels van mijn ouders gekregen, via kinderbijslag, en nu betaal ik het allemaal zelf, ook qua vaste lasten.
Ik kreeg 45 euro kleedgeld per maand en moest daar alles van kopen. Ook sokken, ondergoed, jassen en schoenen. Dat red je natuurlijk nooit dus het geld van mijn krantenwijk ging ook op aan kleding. Mijn ouders konden inderdaad niet veel meer missen dan dat.
Hoewel ik het toen âvervelendâ vond heb ik wel met geld leren om te gaan.
Overigens kregen mijn broertjes hetzelfde maar mijn jongste broertje kan nog steeds totaal niet met geld omgaan.
Mijn Jordans zijn juist mijn schoenen waarvan altijd(!! ) de veters losgaan
Oh haha dan heb ik niks gezegd.
Bij mij was kleedgeld iets van 60 euro per maand geloof ik. Hiervan moest ik ook schoenen en winterjas enzo kopen en dus leren sommige maanden niks te kopen en zo te sparen voor grotere uitgaven.
Zakgeld was tot mijn 16e, dit stopte (Ik kreeg toen ook een bijbaantje) en kreeg toen kleedgeld
Nike is de duivel, daarvan gaan mijn veters altijd los als ik er geen dubbele knoop in doe
Ik kreeg 80 gulden (voel me zo oud) zak- en kleedgeld, maar mijn ouders betaalden wel elke 2 jaar een winterjas, en mijn schoenen. Ik had wel vanaf mijn 15e bijbaantjes, maar kreeg desondanks nog zak- en kleedgeld tot ik het huis uit ging. En toen betaalden ze mijn collegegeld en een deel van mijn huur tot mijn eerste grote-mensenbaan. Ik ben dus een flink verwend nest