Ohh ik bedoelde de vraagstelling van @Jauregui hoor, doelde niet per se op jou!
Update hierop: Ik heb hem uiteindelijk gister een appje gestuurd (dus nog even gewacht, zoals @Goldenmilk voorstelde) en daarna een leuk gesprek gehad. Hij reageerde ook bijna meteen (beetje jammer dat dit om elf uur 's ochtends voor mij was, dus hij ging vrij snel daarop naar bed) en toen ie 's avonds (voor mij) weer wakker werd ging het gesprek nog even door tot ie de deur uitging. Ben blij dat ik het gedaan heb, want nu heb ik weer een āfijnā einde in plaats van dat korte appje.
Wanneer je nieuwe mensen ontmoet, merk je dan weleens dat ze je foutief beoordelen op je uiterlijk?
- Ja, altijd
- Ja, meestal
- Ja, soms
- Ja, ik heb dit een enkele keer meegemaakt, maar normaal gesproken niet
- Nee, nooit
- Nooit op gelet
0 stemmers
Ervaar je die beoordeleningsfout positief of negatief?
- Overwegend positief
- Overwegend negatief
- Anders, namelijkā¦
0 stemmers
Op welk aspect van je uiterlijk denk jij meestal foutief beoordeeld te worden?
- Afkomst/ethniciteit
- Leeftijd
- Verzorging
- Ongewoonheden
- Schoonheidsstandaard
- Anders, namelijkā¦
0 stemmers
Edit: geen idee of ik deze polls goed verwoord heb, eigenlijk
Bij mijn ātoneelschoolā kon je een cursus doen dat je daar kon werken maar daar mocht je pas op vanaf je 16e ofzo en toen mocht ik bijna en toen ging het failliet.
Ik heb het nooit echt door maar volgens mij gebeurt het heel vaak Gisteren had ik blauwe lipstick op en liep in de supermarkt en zag wel half van die vreemde blikken van omaatjes maar dan glimlach ik altijd vriendelijk. Achteraf bedenk ik me dan oh ja, mijn lippen zijn tealkleurig.
Ik had gestemd op āeen enkele keerā, maar bedacht me later dat ik vrijwel elke dag meermaals wordt aangezien voor āzusterā, ook als ik me voorgesteld heb als āDokter zus-en-zoā, vooral oudere mensen verwachten bij een dokter toch een oude, grijze man, geen jonge blonde dame
Ik ben 22 jaar en zou ook nog wel door kunnen gaan voor 16. Daarnaast zie ik er blijkbaar ook niet bijster slim uit want mensen zijn altijd erg verbaasd als ik zeg dat ik op de universiteit zit. Van kinds af aan word ik al onderschat, voornamelijk door andere ouders. Heb meerdere keren gehad dat er aan mijn ouders gevraagd werd welk niveau ik op de middelbare school ging doen en er echt schaamteloos verbaasd gereageerd werd als ze dan zeiden dat ik naar het vwo ging.
Geeft mij des te meer reden en motivatie om hard te werken en āsuccesvolā te gaan worden later.
Ik ben blond en ben altijd volledig opgemaakt, mān nagels zijn altijd gelakt, ik gebruik Botox en fillers enz. Mensen denken vaak dat ik een arrogante, oppervlakkige leeghoofd ben. Ik hoor zo vaak: oh je bent echt leuk, je bent grappig enz dat had had ik niet verwacht
Ik dacht in eerste instantie alleen aan persoonlijkheid, en daar gebeurt het vrij weinig, maar toen zag ik leeftijd, en dat is bijna altijd. Dat kleine beetje Aziatische genen dat ik heb zorgt ervoor dat ik altijd flink jonger wordt ingeschat. Ben inmiddels op de leeftijd dat ik dat heel erg kan waarderen
Interessant! Ik merk dat veel mensen denken dat ik saai/gezapig ben en heel braaf en vanilla (weet niet goed waarom?). Zodra je me beter leert kennen merk je al gauw dat ik heel gezellig ben en ook heel druk kan zijn.
Ik ben ruim over de dertig
Mensen vinden mij er altijd onschuldig en lief uit zien en dat kan ik ook echt wel zijn, maar de afgelopen tijd ben ik echt helemaal de weg kwijt en mn normen en waarden opnieuw aan het ontdekken (in a positive way hoor, ik ben super gelukkig)
Ik kwam er pas sinds kort achter dat je een nieuwe naam hebt hier. Nu ga ik iets mega creep zeggen maar ik vind je zo goed en positief en gezellig overkomen op instagram. Ik ken je niet natuurlijk maar ik heb echt het gevoel dat jij goed bezig bent en jezelf aan het ontwikkelen en ontdekken bent. You go!
Ik heb een babyface, draag nauwelijks / geen make-up en ben klein ā> altijd 10 jaar jonger geschat
Door mijn resting bitchface en vaak make-up hoofd, hoog haar etc. Wordt ik vaak gezien als arrogant en dom. En schijnbaar zie je aan mij dat ik kapper ben want ik hoor maandelijks, zo niet wekelijks wel een keer (buiten mijn werk om) ājij bent zeker kapperā. Dat is de ene keer op denigrerende toon en de andere keer merk je dat mensen dat juist heel leuk en interessant vinden. Ik ervaar dat laatste als iets leuks want ik ben trots op wat ik doe. Dat mensen me ooit als arrogant zien vind ik jammer, dat ben ik namelijk totaal niet als ik mezelf, vrienden en familie mag geloven.
Ik merk het eigenlijk alleen op mijn werk. Ik had gisteren bijvoorbeeld een bijeenkomst met allemaal raadsleden en dan merk ik dat ze me in eerste instantie niet zo serieus nemen en zich automatisch tot mijn directeur wenden (oude man). Ik denk dat dat vooral komt doordat ik jong ben en ze dus niet verwachten dat ik in staat ben een inhoudelijke bijdragen te leveren. Dus in het begin moet ik me dan best wel profileren.
Vooral dat met je lengte inderdaad. Ik vind dat zooo raar. Iedereen weet toch dat niet elk mens doorgroeit tot de gemiddelde lengte? Als ik een 14-jarige van 1.85m zie ik ook alsnog dat het een jonge tiener is en niet een volwassen vrouw. Op basis van lengte een schatting maken is volgens mij alleen zinvol wanneer het om kinderen van hoogstens 10 of 11 jaar gaat, daarna slaat het nergens meer op.
Lief
Mensen denken regelmatig dat ik niet zo slim ben/weinig inhoud heb. Ik weet niet hoe ik dat in de poll moet stemmen. Dat ervaar ik met name als negatief omdat ik zelf vind dat ik veel inhoud heb en ik graag wil dat dat erkend wordt. En ook tijdens Mn studie/werk heb ik nog steeds het idee dat dit niet per se meewerkt. Tijdens de studie is zelfs letterlijk een keer gezegd dat ik geluk had met mn ākoppieā en dat ik er anders niet geweest zou zijn omdat ik verder niet veel inhoud had. Dat heb ik wel als naar ervaren en is me ook altijd bijgebleven. En ook bij mijn werk merk ik dat ik nog best vaak opmerkingen krijg over mijn uiterlijk terwijl dat helemaal niet relevant is.
Ik hoor vaak van mensen dat ze me schattig/cute vinden. Hahaha dat ben ik dus echt NIET. Oja een jongen waarmee ik in de brugklas heb gezeten vond mij op een kat lijken. maar dat was dan een compliment want hij vond katten de mooiste dieren hahaha. Wtf. Maarja jaren later hebben we nog heel vaak gezoend dus blijkbaar wel een soort compliment I guess.