Mja, het is ook geen eenduidig concept, vind ik. Ik ben jarenlang verliefd gebleven in mijn vorige (lange) relatie, omdat we elkaar lange periodes niet zagen. Als ik hem dan terug zag, was ik telkens helemaal overdonderd met vlinders, op een warme en welkome manier. Ik voelde me heel geborgen, maar tegelijkertijd kon ik niet stoppen met naar hem te kijken en hem aan te raken.
Ik heb nu ook ingevuld dat ik verliefd ben, terwijl het om een heel ander gevoel gaat. Ik heb een grote crush op iemand die getrouwd is, ik wil hier dus ook echt niets mee doen, maar op dagen dat ik hem niet zie, denk ik heel vaak aan hem, ik zoek uitvluchten om hem te spreken of zijn aandacht te trekken. Het is misselijkmakend, maar ik kan het niet helpen. Ik denk/hoop dat hij hier niets van merkt, want het voelt heel belachelijk.
Voor mij is dit allebei verliefdheid, terwijl het wel helemaal anders voelt (en toch ook hetzelfde, haha).