Ben het met je eens hoor! Mijn Duits is best oké maar medische zaken wil ik gewoon in het Nederlands doen.
Ik erger me eigenlijk zelfs al als je in een grotere stad in Nederland bent en restaurant-/winkelpersoneel alleen Engels tegen je praat, terwijl het dan natuurlijk niet eens over belangrijke zaken gaat ofzo
Mijn ouders zijn in Frankrijk een keer helemaal geïrriteerd geweest dat de dokter geen Engels sprak, en ook de andere talen die zij spreken hij niet sprak. En mijn ouders spreken geen Frans en ik had best wel iets ernstigs. Ben toen direct naar de kinderarts ergens anders doorgestuurd die ook amper Engels oid. kon. Ze spraken allemaal alleen Frans. Daarom zegt mijn vader nog steeds soms dat de hele wereld Engels moet spreken. Het was echt pure ellende dat communiceren. 
Ja irl maar niet vreemdgegaan, relatie is uiteindelijk om andere redenen beeindigd. Maar de jongen in kwestie is wel mn huidige vriend.
Ik vind het eigenlijk al irritant als een arts alleen Engels praat. Ik werd als co-assistent een keer gevraagd te helpen vertalen bij een consult van een Italiaanse arts (in NL) die Engels sprak (met een flink accent, dus het was ook niet heel soepel te verstaan) en een Nederlands stel dat zijn Engels dus ook niet begreep. Ik vind eigenlijk wel dat je in Nederland recht hoort te hebben op een consult in het Nederlands.
Ik vind het trouwens niet storend als een patiënt geen Nederlands spreekt en we het in het Engels kunnen redden. Mijn Engels is namelijk prima en medische termen waarvan ik de vertaling niet weet, zwerf ik wel omheen. Maar dan zet je de patiënt in elk geval niet in een situatie waar diegene niet om gevraagd heeft.
Nee helemaal niet, ik deel die mening. Maar het is me nu al twee keer overkomen. Mijn tandarts 2 weken geleden was Duits en mijn psychiater ook. En bij die laatste stoorde me dat echt heel erg, omdat ik het niet altijd goed begreep en het niet echt lekker liep qua communicatie
Ik denk dat het ook wel aan de situatie ligt: gaat het om een ingegroeide teennagel maakt het me geen bal uit wat de dokter tegen me zegt, zolang hij/zij het maar oplost. Is er iets gecompliceerders aan de hand, waar meer gevoel/uitleg bij komt kijken is het denk ik sowieso fijner om dit in het nederlands te doen.
Ik heb wel eens een tandarts gehad die Engels sprak, toen ik telefonisch de afspraak bij de praktijk maakte werd er me gevraagd of ik dat oké vond enzo. Op de afspraak zelf vroegen ze het nog eens. Tijdens de afspraak legde ze in Jip en Janneke taal uit wat ze ging doen, had er totaal geen probleem mee maar kan we wel voorstellen dat het voor andere mensen wat lastiger is.
Nee was echt bij een grote landelijke ggz instelling. Ik had daar ook iets van moeten zeggen maar vond dat ongemakkelijk en ook weer lastig om te wisselen van behandelaar. Maar het werd ook niet van te voren gevraagd of ik de taal een probleem vond.
Ik woon wel heel dicht bij de Duitse grens, misschien dat dat het probleem is
Ja, gedaan samen met een vriendin. Het is een hele lange dag maar we hadden allebei rond de €200 opgehaald. Er staat ook een donatiebak voor kleding die over is aan het einde van de dag, dus als je wilt kan je wat je overhebt daarin achterlaten zodat je er niet weer mee naar huis moet
Nee in zuid-limbabwe
Ik vind het ook wel vreemd dat ze ook niet even gevraagd hebben of dit oke voor je is van tevoren. Sowieso dat er dus maar verwacht wordt dat je Duits verstaat/spreekt. Juist bij een psych, bij een tandartscontrole ofzo ja oke dat is dan misschien iets minder lastig (maar nog dat kan nog steeds moeilijk zijn) maar bij een psychiater vind ik het helemaal gek. En sowieso ook vervelend voor jou, want nu moet je misschien vaker terug zonder dat je echt geholpen wordt 
Ja beetje België en een beetje Duitsland
Ik woon in de buurt van de Duitse grens en versta wel Duits maar spreek het niet.
Nee, is hier in de Randstad mijn ervaringen ook.
In mijn negen jaar als verpleegkundige heb ik al drie Duitse psychiaters meegemaakt.
Laatste is echt niet goed te verstaan en is soms ook boos als dan de patiënt hem niet begrijpt. 
Ik erger me in het algemeen eigenlijk heel erg aan die expats die langere tijd in Nederland wonen en geen enkele moeite doen om Nederlands te spreken. Ik woonde ooit een half jaar in Parijs en natuurlijk sprak ik overal Frans. Echt heel leuk dat je naar Nederland komt maar doe in elk geval alsof je geïnteresseerd bent in dit land.
Heb jij wel eens je wenkbrauwen (deels) afgeschoren als tiener of zo omdat je dacht dat het de beste /makkelijkste methode was om ze te epileren?
0 stemmers
Of bijvoorbeeld een stukje (of volledig) omdat je dat cool leek staan? (Dus niet om te epileren/naderhand bij te tekenen?)
0 stemmers
Heb jij wel eens losse donkere haren bij je tepels niet met een pincet weggehaald maar weggeschoren?
0 stemmers
Ik vind dat onderste zo irritant. Als ik in Duitsland ben probeer ik altijd Duits te praten (toen ik jonger was sprak ik dat vrij vloeiend) maar obers en winkelpersoneel praten ALTIJD Engels terug. Ik versta je gewoon!!! Ik heb gewoon even de tijd nodig om de woorden te vormen. Maar zo kan ik ook nooit mn taal verbeteren argh.
Ik scheer mijn wenkbrauwen nog steeds 
Maar het gaat mij helemaal niet om het resultaat maar om de intentie ik ken echt veel mensen die er openlijk voor uitkomen nee ik vind Nederlands kut dan denk ik wel wat doe je hier.
Ik snap heel goed dat de taal lastig is en dat oefenen niet gaat als iedereen engels terugpraat maar probeer het op zn allerminst!
Ik haal wel af en toe met een mesje het een heel klein beetje weg aan de kant van mijn neusbrug. Je ziet amper het verschil hoor want lichte haartjes maar ik zie het wel als ik heel dichtbij in de spiegel kijk haha. Een gewoonte die ik mezelf als tiener heb aangeleerd en nog steeds maar blijf doen soms want ik voel me er wel prima bij.