Ik ben het helemaal met je eens. En het is belangrijk om te beseffen dat het traject in het belang is van de kinderen die in veel gevallen veel hebben meegemaakt/ gaan meemaken rondom hun adoptie en vaak last kunnen hebben van hechtingsproblematiek. Ik ben zelf op latere leeftijd in een pleeggezin belandt waarbij de vrouw destijds het traject heeft doorlopen om mijn weekendpleegmoeder te zijn en na een jaar of 4 mij officieel in huis wilde nemen maar haar partner die ze tijdens die periode kreeg had die screening dus niet gedaan en die had definitely meer een soort redderscomplex en verwachtte ook echt een bepaalde dankbaarheid. Ik had het destijds behoorlijk zwaar en was stronteigenwijs en toen heeft hij ook gewoon een ultimatum gesteld van âzij eruit of ik eruitâ en dat was dat.
Edit: Mijn situatie gaat dan over pleeggezin ipv adoptie maar ik denk wel dat een goede screening heel belangrijk is voor de intentie van de mensen die een kind in huis nemen en dat de focus niet ligt op een belevingswereld âik wil een kind uit dit en dit land omdat het zo zielig is en ik het een kans wil gevenâ maar vanuit het kind en hoe die gaat aarden in een nieuwe omgeving en alle emoties die erbij horen dat je niet bij je biologische ouders kan opgroeien zoals ânormaleâ kinderen.